Od złej do przeklętej Tom 2

Powiem szczerze, że mało która druga czy też kolejna część jakiejś serii robi na mnie złe wrażenie. Tak było i tym razem. Katie Alender nie podała nam tego, tak zwanego, "odgrzewanego kotleta", tylko kolejną, trzymającą w napięciu historię. Niby ci sami bohaterowie, podobny motyw - ale można się nieźle zdziwić.
Tym razem moją uwagę przede wszystkim zwróciła okładka - mroczna, sprawiająca, że przebiegają nas dreszcze niepokoju i jakby strachu. Na pewno zachęca - ma świetnie dobrane kolory oraz czcionkę i przede wszystkim idealnie oddaje klimat książki, a to najważniejsze. Już od samego patrzenia na nią, chce się rzucić na tę książkę i w chwile przeczytać.
Po raz kolejny wspomnę o tym, że autorka ma świetny styl pisania, dzięki czemu czyta się szybko i przyjemnie. Coś jest w tej prostocie, którą nam serwuje. Również po raz kolejny cudowni bohaterowie - nieco bardziej wyczuleni na wszelkiego rodzaju zjawiska paranormalne, o różnych i różniastych charakterach i poglądach, tajemnicach i sekretach, które odkrywamy strona po stronie. Niektórzy źli, niektórzy dobrzy, choć ciężko to wyczuć (czy raczej wyczytać) na samym początku. I duchy. Te chcące zniewolenia człowieka i wykorzystania go oraz te, które chcą mu pomóc w każdy możliwy dla siebie sposób.
Fabuła już od pierwszych kartek trzyma nas w napięciu i szykuje wiele niespodzianek, tych miłych i tych niekoniecznie, na każdej następnej stronie. Nigdy nie wiadomo, co się wydarzy. Wszystko jest tak nieprzewidywalne, jak obcowanie z paranormalnymi zjawiskami i bytami nie-z-tego-świata. Zdarzają się miłosne sceny i rozstania, rozpady i nowe przyjaźnie, wielkie szanse i chwile cierpienia, igranie z siłami nadprzyrodzonymi - idealnie połączone w zgrabną całość przez Katie Alender. Z każdym rozdziałem chce się więcej i więcej. Z każdym rozdziałem? Każdą stroną!
Nie jestem pewna, czy będą kolejne części "Złych dziewczyn...", ale mam ogromną nadzieję, że jednak będzie ich jeszcze trochę. A przynajmniej tak możemy wnioskować po ostatnich zdaniach "Od złej do przeklętej". Póki co mogę Wam jedynie polecić tę, jak i wcześniejszą [klik] część tej niesamowitej serii! Naprawdę warto po nie sięgnąć!

„Od złej do przeklętej” to dużo słabszy tom. Spodziewałam się czegoś lepszego. Czegoś co podtrzyma moją ekscytację z pierwszego tomu. A warto zaznaczyć, że ja i horrory to nie ta sama bajka. Autorka średnio sobie poradziła, być może za dużo chciała umieścić i wyszło po środku bez efektu WOW. Przyznaję, że mimo słabego drugiego tomu, wyczekuję trzeciego - „Bardziej martwa być nie może”, którego premiera przypada na 24 listopada 2016 r.

Kasey w końcu może opuścić ośrodek, w którym była na terapii. Jej powrót do nowego otoczenia po tych wszystkich złych doświadczeniach nie jest taki prosty. Ciężko sobie nawet wyobrazić jak ciężki może być powrót do tego samego życia gdzie wszyscy tylko na to czekali, a my sami odczuwamy strach i nie wiemy co będzie dalej. Ale wraz z powrotem siostry Alexis znowu wpada w kłopoty. Czy tak samo duże jak ostatnio? Oczywiście Alex chcąc dowiedzieć się czegoś decyduje się wraz ze swoją przyjaciółką Megan wstąpić do klubu „Promyczek”, by mieć oko na swoją siostrę. Czy to zwiastuje kolejne kłopoty? A może to zwykłe przewrażliwienie?

Autor: Katie Alender
Tytuł: Od złej do przeklętej
Cykl: Złe dziewczyny nie umierają (tom 2)
Wydawnictwo: Feeria Young
Strony: 452

Jeśli chodzi o bohaterów to widać tutaj, że Alexis się zmieniła. Nie jest już dziewczyną, z którą nikt się nie liczy, uważa za dziwoląga. Zmieniła swoje podejście do większości spraw, tym szkoły. Jednak kiedy jej siostra wróciła do domu znowu tak jakby wszystko wywróciło się do góry nogami. Otóż nie mają ze sobą dobrego kontaktu. Alex stara trzymać się na dystans. I oczywiście jest to zrozumiałe, bo obie przeszły naprawdę wiele, jednak to wszystko to tylko przedsmak tego co się wydarzyło. I uważam to za plus. Niestety brakowało mi w tym tomie tych emocji, które towarzyszyły mi przy pierwszym. Wszystko znikło i pękło jak bańka mydlana. Miałam wrażenie, że autorka zapomniała jak buduje się dobre napięcie. W poprzednim tomie czuło się niepewność i strach. Nie byliśmy przygotowani na niektóre sytuacje. Może tak się stało przez to ile informacji chciała nam przekazać pani Alender. Ciężko stwierdzić.

„Od złej do przeklętej” to słabszy tom od swojego poprzednika, ale nie skreślam tej serii na straty. Bardzo często mówi się, że drugie tomy są dużo gorsze, ponieważ są po środku i trzeba czekać na kolejny by wszystko się wyrównało. Daję szansę i czekam cierpliwie. Historia bez wątpienia jest ciekawa i inna. Trochę brakuje w niej niepewności i strachu, ale innymi rzeczami też nadgania. Nie polecam ani nie odradzam. Każdy musi podjąć decyzję sam. Ja mimo wszystko spędziłam przyjemnie czas i liczę, że finałowy tom - „Bardziej martwa być nie może” zrekompensuje mi wszystkie straty.

http://majkabloguje.blogspot.com/2016/09/recenzja-149-katie-alender-od-zej-do.html

Kontynuacja "Złych dziewczyn..." przedstawia nam dalsze losy Kasey i Alexis, sióstr, które musiały poradzić sobie z żądnym zemsty duchem, próbującym wybić połowę miasta. Młodsza z nich na 10 miesięcy trafia do szpitala psychiatrycznego, ponieważ nie mogła sobie poradzić ze spustoszeniami, których dokonał demon w jej umyśle. Reszta rodziny wprowadza się do zwyczajnego domu, w zwyczajnej okolicy i pośród ludzi niezwykle przewidywalnych. Kiedy Kasey wraca, Alexis jest pełna obaw, czy jej siostra poradzi sobie z ponowną adaptacją w społeczeństwie. Jednak po pierwszych naprawdę trudnych dla niej dniach w nowej szkole, wokół 14-latki robi się po prostu szał. Tony przyjaciółek, najwyższe stopnie w klasie a w dodatku z dnia na dzień pięknieje. Alexis podejrzewa, że młodsza siostra znów wpakowała się w jakieś kłopoty. Jednak czy nie jest nadopiekuńcza? Czy może po prostu zazdrości Kasey popularności?
Wszystko staje się jasne, gdy 16-latka dołącza do Klubu Promyczek, w którym to znajduje się też jej siostra. Jednak czy aby być popularną Alexis zgodzi się zaprzedać duszę diabłu?

To tyle, co mogę wam powiedzieć. Więcej nie zdradzę, bo nie mam w zwyczaju spoilerować :).

Książka jest dobra, naprawdę dobra. Jedyny, ale ogromny minus, za który dałabym po łapach autorce, to zbyt niska wiarygodność historii. Urok poprzedniej części w dużej mierze polegał właśnie na tym, że pomimo całej "paranormalności" fabuły ja, jako czytelnik mogłam w nią absolutnie uwierzyć, a także w to, że coś takiego zdarzyć mogło się w rzeczywistości. Tutaj natomiast działy się lekko niestworzone rzeczy, "dzięki" czemu przekaz zdecydowanie stracił na wartości.
Horror, który był jednak lekko widoczny w pierwszym tomie, tak w tym niestety gdzieś uciekł i nie miał zamiaru wracać.

Oprócz tej dosyć poważnej usterki, która na szczęście gdzieś w połowie książki zanikła nie widzę większych wad w tej powieści. Nadal historię tę czyta się migiem, jest lekka i przyjemna, choć czasem przyprawi was o szybsze bicie serca. Ja na pewno zaopatrzę się w kolejną część, jak tylko wyjdzie w Polsce.

Jeszcze kilka słów jeżeli chodzi o przekaz tej książki. O dziwo jest i to dość wyrazisty. Książka opowiada o tym, co dzieje się, gdy za wszelką cenę dążymy do sławy, popularności i gdyby wszystkie nasze marzenia się spełniały bez najmniejszego wysiłku. Byłoby super? Przez chwilę. Później jednak zaczęłyby nas męczyć sztuczne relacje z innymi ludźmi, a nawet to, że robią wszystko, cokolwiek byśmy chcieli. Naprawdę to może być straszne. Wasz facet (mówię do kobiet) staje się maksymalnym gentelmanem, chodzi za wami krok w krok, przepuszcza w drzwiach, mówi to, co chcecie usłyszeć. Jednak po drodze gubi własną osobowość, charakter i pasje...Co wtedy? Powiem wam, jednym słowem: Kicha.
Tutaj ujrzymy skrajne pragnienie popularności i lekkości życia. Żądzy, na której drodze nie stanie nawet czyjeś, niewinne życie.

To tyle, dziś trochę krócej. Mam jakieś awarię twórczą i już od wczoraj próbuję coś napisać, nareszcie udało się.

Lubicie oglądać horrory? A może opowiadał Wam ktoś kiedyś jakąś straszną historię? Taką ze złymi duchami, zaklętymi przedmiotami i tabliczką Ouija? Wyobraźcie więc sobie, co zrobilibyście, gdyby to wszystko wydarzyło się naprawdę, i gdyby dotyczyło bliskiej Wam osoby. W takiej sytuacji znalazła się Alexis, bohaterka serii Złe dziewczyny nie umierają.


Od złej do przeklętej opowiada dalszą historię dwóch sióstr - Alexis i Kasey. Druga z nich wraca ze szpitala psychiatrycznego po opętaniu przez złego ducha mieszkającego w ich starym domu. Przeprowadzają się na nowe osiedle, gdzie przeważa minimalizm, a każdy dom wygląda tak samo. Alexis myśli, że to już koniec ich przygody ze złem. Kiedy jednak Kasey znów zaczyna dziwnie się zachowywać, siostra podejrzewa, że wpadła w złe towarzystwo. Chcąc ją chronić wstępuje do Klubu Promyczek rządzonego pośrednio przez pozornie dobrego ducha - Aralta. Czy dziewczynom uda uwolnić się spod jego wpływu?

Sięgając po tę część, bałam się, że jej główną cechą będzie naciągana fabuła. Autorka zaserwowała nam jednak powieść dorównującą części pierwszej. Mamy tu tych samych bohaterów, i choć to mało prawdopodobne, by tyle złych duchów kręciło się wokół dwóch osób. Kasey przyciąga jednak kłopoty jak magnes, a jej siostra jest zbyt opiekuńcza, by pozostawić ją samą sobie. Tym razem jednak duch jest zupełnie inny. To nie jest "odgrzewany kotlet" będący poprawioną wersją pierwszego tomu, ale zupełnie inna historia, której bohaterowie mogliby równie dobrze zostać zmienieni.

Chyba każda nastolatka styka się z kompleksami. Nieładne włosy, nieodpowiednia figura, czy też brak gładkiej i lśniącej skóry często powoduje, że są niepewne siebie. Głównie ten problem porusza ta książka. Przedstawione w niej dziewczyny z Klubu Promyczek starają się radzić sobie z tym, czego nie akceptują w swoim wyglądzie i charakterze. Stosują ulepszającą kurację, a we wszystkim pomaga im duch Aralt zaklęty w tajemniczej księdze. To on podpowiada im, co robić i mówić, kieruje je w stronę ideałów, którymi zawsze, choć mogły nie być tego świadome, starały się być. Idealne stopnie w szkole, nienagannie dobrane stroje oraz pełne głowy świetnych pomysłów i inteligentnych zdań. Wkrótce dziewczyny uzależniają się od bycia perfekcyjnymi na każdym polu, a co za tym idzie, również od Aralta, który nie tylko daje, ale też oczekuje wiele w zamian.

Autorce po raz kolejny udało się więc wpleść w fabułę wątek dojrzewania, wchodzenia w nastoletnie życie i kończenia z etapem beztroskiego dzieciństwa - pozbawionego obowiązku odpowiedzialności i przymusu samodzielnego rozwiązywania własnych problemów. Podrasowała to wszystko niecodziennymi zjawiskami i odrobiną niebezpieczeństwa, które można tu interpretować dosłownie - jako kontakt z pozaziemską sferą - jak i nieco bardziej przenośnie - jako złe skutki dążenia do doskonałości.

Książka skierowana jest raczej do młodszej młodzieży. Dziewczyny w wieku 13-17 lat bez problemu utożsamią się z którąś z bohaterek. Mimo to również starsze odnajdą tu coś dla siebie. Lekka forma książki sprawia, że czyta się ją szybko i przyjemnie. Jest to powieść idealna na letnie popołudnia.

Minął rok, odkąd Alexis zmierzyła się z nie lada wyzwaniem, jakim była walka z duchem. Rok pełen spokoju, zwyczajności i niezachwianej rutyny, która pozwoliła jej zapomnieć o koszmarze. Jednak życie nie jest proste, a los nie byłby złośliwym sobą, gdyby nie przypomniał głównej bohaterce, jak wielkim draniem potrafią być niespodziewane powroty...

Kacey wraca do domu. I już samo to - na wstępie, nie zwiastuje niczego dobrego. Ale kiedy mała siostrzyczka wplątuje się w spotkania podejrzanego klubu, w którym nie wszystko wydaje się normalne, Alexis ponownie decyduje się zrobić wszystko co w jej mocy, by ocalić Kace. Tym samym, sama dołącza do sekretnego zgrupowania, tylko po to, by dowiedzieć się, że być może z czymś tak przerażającym, jeszcze w życiu nie miała do czynienia. A kiedy maszyna zostanie wprawiona w ruch, nic już nie będzie w stanie jej zatrzymać.

Pierwsza część trylogii, zauroczyła mnie. Niepokojący klimat, gęstniejąca atmosfera, sensownie wykreowani bohaterowie, pyskata, zadziorna, buntownicza główna bohaterka - absolutne indywiduum, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Przede wszystkim jednak, uwiódł mnie niesamowity styl pisarki, który nie pozwolił mi oderwać się od lektury ani na moment. Tom drugi mnie... zaskoczył wyraźną innością. Subtelna, ale wciąż - widzialna zmiana w tkaniu głównej fabuły, pomysły na kończenie wątków i rozwijanie charakterów postaci, w kierunkach, które nie były najtrafniejszymi, to pierwsze oznaki zwiastujące, że coś jest bardzo nie tak.

Zniknęła cudowna płynność, która w poprzedniej części, pochłonęła mnie i sprawiła, że minuty upływały z prędkością błyskawicy. Dynamika zmieniła regularność i ostrość, pozostawiając nas nieco znudzonymi czytaniem i monotonnością fabuły i wydarzeń. Bo pomimo, że znów - sam pomysł na historię był ciekawy, to jednak jego rozwinięcie, przypominało niedokończony szkic. Autorka przedstawiła główny koncept, namąciła w przebiegu, skomplikowała sobie życie i tym sposobem całość wydała mi się potraktowana po macoszemu, a zakończenie wątków zbyt... proste, zbyt szybkie, zbyt poplątane. Tak jakby pisarka chciała za dużo rzeczy zamieścić w jednym rozdziale, co skończyło się chaosem.

Innym elementem, który uległ pogorszenie jest... Alexis. Straciła iskrę. Straciła tę cząstkę siebie, którą w niej uwielbiałam. To co czyniło z niej wyjątkową bohaterkę. Mam wrażenie, że w ogóle, autorka w tej części trochę zawaliła sprawę z bohaterami, może z wyjątkiem Kacey, która na tle pozostałych bohaterów, jak Carter, Lydia czy Megan, wypadła dość korzystnie.

Nie zrozumcie mnie źle - to nie jest zła czy beznadziejna książka. Właściwie to jest naprawdę fajna. Nieźle się ją czyta - mimo wszystko, wątek ponownie jest interesujący, choć już nie wzbudza niepokoju, tak jak to było w tomie pierwszym. Czytelnik śledzi wydarzenia z mniejszym i większym zainteresowaniem, a pewna zmiana Alexis jest ciekawa do oglądania, z psychologicznego punktu widzenia, ale chyba to co mnie zawiodło to sam fakt, jak spadł poziom w przeciągu tych dwóch tomów. I cieszę się z lektury "Od złej do przeklętej", tym bardziej, że zapowiada się na to, iż w zakończeniu trylogii, wydarzenia z tej książki będą mieć kluczowe znaczenie, ale żałuję, że nie była przynajmniej tak dobra, jak jej poprzedniczka.

Niemniej - jeśli lubicie ciekawe YA, z wątkami stylizowanymi na młodzieżowy thriller/horror/dramat, dajcie szansę pani Alender. Ta kobieta ma głowę pełną pomysłów i wierzę, że jeśli tylko nie zmarnuje potencjału - finał trylogii może być naprawdę szokujący i pomysłowy. Osobiście - nie mogę się doczekać.

http://sherry-stories.blogspot.com/

Do domu po pobycie w szpitalu psychiatrycznym wraca Kasey. Alexis nie może uwierzyć, że siostra, która była opętana przez ducha, jest znowu z nimi. Młodsza z sióstr źle czuje się w nowej sytuacji – jest zestresowana powrotem do szkoły, nie chce się z nikim zaprzyjaźnić. Alexis nie zamierza natomiast niańczyć siostry. Jednak gdy Kasey znajduje sobie przyjaciółki, Lexi zaczyna się niepokoić. Jej obawy zaczynają się potwierdzać – Kasey wyznaje, że wraz z koleżankami poznały nowego ducha, który nie chce ich skrzywdzić, lecz pomóc w zdobyciu popularności. Czy Alexis zdecyduje się pomóc siostrze? I jak na tym wyjdzie?
Od złej do przeklętej to drugi tom serii Złe dziewczyny nie umierają Katie Alender. Książka opowiada dalsze losy sióstr Warren, które ponownie spotykają na swojej drodze ducha.
Alexis to indywidualistka. Ma różowe włosy i jest raczej popularna. W najbliższym gronie jej przyjaciół są Carter, jej chłopak, i Megan. Dziewczyna jest ostrożna po tym, co wydarzyło się niedawno. Jej siostrę opętał duch, który kazał jej robić straszne rzeczy. Sama Kasey to nieco wycofana dziewczynka, która musi zacząć radzić sobie sama ze swoimi problemami. W tym tomie jest jej nieco mniej niż w poprzednim, a jednak jest ona nadal bardzo ważną postacią w lekturze.
Wątek fantastyczny jest tu dość silnie rozwinięty, tak samo jak w poprzednim tomie. Dziewczyny zostają opętane przez jakąś magiczną istotę, która sprawia, że pięknieją, odnoszą sukcesy, radzą sobie ze wszystkim, z czym tylko chcą. Alexis czuje jednak, że coś jest nie tak – czy duch może tylko dawać, a niczego nie chcieć od nich w zamian?
Klimat powieści jest niezwykły, choć nieco mniej przerażający niż w poprzednim tomie. Może to za sprawą ducha, który nie jest tak okrutny, jak tamten? A może to wina tego, że zło ujawnia się nie przez działanie sił nadprzyrodzonych, lecz pokazane jest w zachowaniu ludzi? Oczywiście, nie jest to mniej przerażające, ale bardziej realne, co czytelnik przyjmuje jako coś „normalnego”. Czytając, mamy ciągle wrażenie, że za chwilę może wydarzyć się coś strasznego. Najbardziej zaskakujące są jednak nie agresywne zachowania czy inne skutki opętania, lecz niedopowiedzenia, sugestie i zapewnienia, które padają z ust różnych osób. Wystarczy jedno zdanie, by wzbudzić w nas uczucie niepokoju.
Od złej do przeklętej to dobra kontynuacja, trzymająca poziom poprzedniej części. Zaskakujący wątek fantastyczny, dobrze napisana historia, nieprzekombinowana fabuła to wszystko, czego trzeba w tego typu powieści. I chociaż to powieść młodzieżowa, potrafi wywołać ciarki na plecach. To coś z pogranicza horroru i książki dla młodzieży. Dobre połączenie, warto sięgnąć.

Kasey wraca do domu po rocznym pobycie w zakładzie dla umysłowo chorych i zostaje wrzucona wprost do licealnego świata, który przypomina zamknięty zbiornik z rekinami. Najpierw pogardzana przez łatkę wariatki, w końcu znajduje sobie nowe przyjaciółki, a to towarzystwo wzbudza niepokój w jej starszej siostrze, Alexis. W rękach klubu Promyczek, który ma przystosować dziewczyny do życia i uczynić je lepszymi, założonego przez przyjaciółki Kasey, okazuje się być stara księga...

Druga część "Złych dziewczyn..." jest napisana w sposób bardzo podobny do pierwszej części. Tutaj także mamy "magiczny" przedmiot, grupę dziewczyn i zagadkę do rozwiązania zanim będzie za późno. Autorka, powtarzając szablon z pierwszej części, rozsądnie dawkuje nam informacje, podsycając zainteresowanie. Podziwiam przedstawienie jej pomysłu - umówmy się, przedmioty o nadnaturalnych właściwościach nie są szczególnie niespotykane w literaturze - w taki sposób, że naprawdę miałam ochotę dowiedzieć się, w jaki sposób rozwiąże całą intrygę.

W tle pojawiają się także osobiste perypetie Alexis, takie jak jej zamiłowanie do robienia zdjęć, szkoła czy stosunek do siostry. Właśnie on też zapadł mi w pamięci jako dość nietypowa relacja z niespodziewanym zakończeniem. Bohaterki znajdują się w arcynieciekawym położeniu i radzą sobie z tym bardzo różnie. Pani Alender przedstawiła ich motywy i sposób działania bardzo wiarygodnie, choć czasami miałam ochotę potrząsnąć którąś z nich, gdy robiła coś głupiego.

"Od złej do przeklętej" to także więcej akcji i bardziej niespodziewane zakończenie. Spotykałam opinie, że jest to słabsza część, ale zupełnie się z nią nie zgadzam, bo to ta wciągnęła mnie bardziej i była bardziej intrygująca. Fabuła i pomysł był lepszy, a i styl pisania autorki uległ lekkiej poprawie i stał się lżejszy. Podoba mi się też to, że książki można czytać niezależnie od siebie, bo oprócz kilku małych wzmianek na początku, dalej nie ma wielu powiązań.

Podsumowując - "Od złej do przeklętej" to udana kontynuacja, z którą spotkania nie żałuję. Młodsza młodzież, a nawet ta starsza, nie powinna być zawiedziona dzięki intrygującej fabule i ciekawie poprowadzonej akcji, a zakończenie niejednego zaskoczy.