Ojciec, wódz, nauczyciel

Sfera nominacji dotyczących przywódcy była niewątpliwie jednym z najważniejszych obszarów sowieckiego dyskursu ideologicznego okresu stalinizmu. Brak jednak w dotychczasowej literaturze przedmiotu systematycznej analizy funkcjonowania tych jednostek. Głównym celem podjętych badań był ich opis z perspektywy pragmatyki językowej oraz próba rekonstrukcji zasobu nominacji dotyczących wodza wraz z tendencjami rządzącymi ich występowaniem w określonych typach kontekstów. Materiał empiryczny pochodzi z gazety „Prawda”, która była jednym z tytułów mających niewątpliwy wpływ na kształtowanie się całości dyskursu. Przedstawiony w przedłożonej pracy opis składa się z prezentacji zasobu nominacji Stalina, ich analizy pragmatycznej uwzględniającej historyczne okoliczności poszczególnych użyć oraz próby rekonstrukcji wzajemnych relacji między nimi. O ile próba ta jest udana, istnieją przesłanki do tego, aby mówić nie tylko o określonym zasobie leksykalnym, ale o dość elastycznym systemie nominacji dotyczących wodza ZSRR.