Przełom

Muszę przyznać, że z dużą ostrożnością podchodziłam do twórczości Michael'a C. Grumley'a, który jest dla mnie nieznanym autorem. Kompletnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po "Przełomie", a dodatkowo tematyka, którą zdecydował się poruszyć autor była mi całkowicie obca. Postanowiłam, że zaryzykuję i na własnej skórze przekonam się czy warto poświęcić swój czas i uwagę na ten tytuł. Jeśli chcecie dowiedzieć się jakie wrażenie zrobiła na mnie ta lektura, dobrze trafiliście. Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, w której z pewnością znajdziecie odpowiedzi na wszystkie nurtujące was pytania.

W głębinach Morza Karaibskiego, atomowy okręt podwodny w tajemniczych okolicznościach zostaje nagle zmuszony do przerwania swojej misji. Na jaw zaczynają wychodzić niezwykłe fakty, a śledczy John Clay dociera do grupy biologów morskich, która znalazła się o krok od historycznego odkrycia. Alison Shaw i jej zespół szykują się do przetłumaczenia pierwszego dialogu z drugim pod względem inteligencji gatunkiem na kuli ziemskiej. Nie spodziewają się jednak, że dowiedzą się od delfinów znacznie więcej niż początkowo przypuszczali. Na dnie oceanu zostaje odkryty tajemniczy obiekt, który nigdy nie miał zostać znaleziony. Alison wkrótce zdaje sobie sprawę, że John Clay jest jedyną osobą, której tak naprawdę może zaufać. Jeśli chcą rozwiązać niebezpieczna łamigłówkę, muszą ze sobą współpracować. Nie będzie to jednak takie proste, ponieważ ktoś z zewnątrz za wszelką cenę próbuje ich powstrzymać...

Fabuła książki jest z pewnością intrygująca i dosyć oryginalna. Muszę przyznać, że jeszcze nigdy nie czytałam żadnej powieści o podobnej tematyce, dlatego już od pierwszych stron byłam nią mocno zafascynowana. Choć nie wiedziałam czego mogę się po niej spodziewać, miałam nadzieję, że historia przypadnie mi do gustu, a autor zabierze mnie do świata, o którym nie miałam najmniejszego pojęcia. Michael C. Grumley połączył kilka gatunków, tworząc coś zupełnie innego i odbiegającego od wszelkich znanych nam schematów. Losy głównych bohaterów są na tyle ciekawe, że chętnie zapoznam się z kolejnymi tomami tej serii. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli zbyt długo czekać na wydania pozostałych części tego cyklu.

Bohaterowie są dosyć dobrze wykreowani i wnoszą mnóstwo pozytywnych emocji do tej powieści. Szczególnie mocno polubiłam Alison Shaw, a jej oddanie i zamiłowanie do swojej pracy zrobiło na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Cieszę się, że zdecydowałam się zaryzykować i sięgnąć po tę powieść. Całe szczęście okazało się, że kompletnie nie miałam czego się obawiać, a "Przełom" z pewnością na długo pozostanie w mojej pamięci.

Autor opisuje całą historię w sposób doskonale zrozumiały dla czytelnia, dzięki czemu książkę czyta się w błyskawicznym tempie. Każda kolejna strona dostarcza nam niesamowitych emocji i niezapomnianych wrażeń. Dodatkowo muszę przyznać, że uwielbiam wydawnictwo Niezwykłe za czcionkę, której używają w swoich pozycjach - jest przyjemna dla oka i znacząco przyspiesza oraz ułatwia czytanie.

Podsumowując - "Przełom" to historia, którą początkowo była dla mnie ogromnym znakiem zapytania, jednak szybko okazało się, że autor doskonale poradził sobie z taką tematyką i stworzył niesamowitą historię, pełną zaskakujących i emocjonujących wydarzeń. Jeśli nigdy wcześniej nie mieliście styczności z podobnymi wątkami - myślę, że jest to doskonały moment, aby nadrobić zaległości i przekonać się czy połączenie thrillera, sensacji i science-fiction przypadnie wam do gustu.

Obawiam się, że jeżeli wydawca tej książki będzie wypuszczał spod swoich skrzydeł w świat same takie "niezwykłe" powieści już wkrótce może popaść w poważne tarapaty.

Jedno z największych osiągnięć w historii ludzkości.
Sekret, który miał nigdy nie wyjść na jaw.
Kryzys, którego nie da się powstrzymać.

Na fabułę "Przełomu" składają się trzy główne wątki.
Pierwszy to postać Johna Claya i jego śledztwo w sprawie nagłego przerwania misji na Morzu Karaibskim przez atomowy okręt podwodny.
Drugi wątek skupia się na biologu morskim - Alison Shaw i badaniach, których wyniki mogą stać się historycznym odkryciem. Czy to możliwe, że już wkrótce dzięki pracy jej zespołu będzie możliwy dialog między ludźmi, a drugim pod względem inteligencji gatunkiem na kuli ziemskiej?
I wreszcie trzeci - najchłodniejszy - wątek traktujący o badaniach na Antarktydzie. Po trzęsieniu ziemi w tamtym rejonie, Kathryn Lokke, dyrektor USGS, wyrusza na badania mające potwierdzić lub zaprzeczyć wizji globalnego kataklizmu. Czy stoimy w obliczu zagłady? A może Kathryn pomyliła się w swoich obliczeniach?

Te trzy na pozór nie połączone ze sobą wątki już wkrótce zderzą się ze sobą wywołując prawdziwy przełom w rozumowaniu świata. Bohaterowie staną twarzą w twarz z tajemnicą, która nigdy nie powinna ujrzeć światła dziennego. Warto wspomnieć, że jest ktoś jeszcze, komu bardzo zależy, aby nikt nie dotarł do prawdy.

Nie będę ukrywać, że przez pierwsze 20-30 stron nie mogłam odnaleźć się w tej powieści. Te wszystkie technologie, programy, radary, sonary, odczyty, to było dla mnie zdecydowanie zbyt wiele. Zastanawiałam się, co też autor chciał uzyskać zapraszając mnie na pokład Alabamy i pokazując mi błędne odczyty GPS. Przecież takie błędne odczyty, chociaż niepożądane, czasami się zdarzają. Czy trzeba od razu robić z tego aferę? Niestety z każdym kolejnym spostrzeżeniem coraz bardziej czułam w kościach, że tak...

Potem poznałam jeszcze Alison i Kathryn i nastąpił PRZEŁOM, od którego moje spojrzenie na tę powieść zmieniło się o 180 stopni. W ciągu kilku kolejnych godzin przełom następował jeszcze kilka razy - za każdym razem mocniejszy i coraz bardziej zaskakujący.

Grumley od wielu lat marzył o napisaniu thrilleru sensacyjnego o niepowtarzalnej fabule i zaskakującym zakończeniu - i moim zdaniem jego marzenie się spełniło. Dla mnie to była niesamowita książkowa podróż.

Autor w perfekcyjny sposób stworzył napięcie, które potęgowało się z każdą kolejną stroną, z każdym kolejnym zaskakującym odkryciem, a to wszystko w cieniu politycznych rozgrywek.
Michael C. Grumley bawi się z czytelnikiem, tworzy niepowtarzalnych i wiarygodnych bohaterów, miesza gatunki, puszcza wodze fantazji, a przy tym nie bawi się w Boga. Wszystko, co przelał na piepier po głębszym zastanowieniu wcale nie jest niemożliwe.

W jego powieści spodobało mi się też to, że w bardzo subtelny sposób poruszył kilka ważnych kwestii; a wiadomo, że subtelność w połączeniu thrillera z sensacją to niezwykle trudna sztuka. Autor pomiędzy wierszami skłania nas do zastanowienia się, m.in. nad naszym podejściem do środowiska i jego ochrony. Jednak nie jest to zrobione w sposób nachalny więc nie mamy wrażenia, że coś jest nam narzucane, ale to zostaje w głowie i zmusza do przemyśleń.

Zapewne wiecie (a jeżeli nie, to zaraz się dowiecie), że Wydawnictwo NieZwykłe funkcjonuje na naszym rynku stosunkowo nie długo. Obawiam się jednak, że jeżeli tak dalej pójdzie i nadal będzie nas ono karmić tak niesamowitymi i fascynującymi historiami, to już wkrótce mogą nie nadążyć z drukowaniem tysięcy egzemplarzy i zaspokojaniem naszego czytelniczego apetytu.

Mnie już jest mało! Chcę więcej, więcej i więcej! To nic, że spałam w nocy tylko dwie godziny. To nic, że pisałam tę recenzję trzy dni, bo zdawało mi się, że żadna z wersji nie odda wyjątkowości tej książki. To nic, że kiedy miałam już ostateczną wersję zamiast ją skopiować i wkleić do bloggera przez przypadek ją skasowałam i musiałam zaczynać swoją pracę od początku. Dzięki temu doświadczeniu przynajmniej dowiedziałam się, że zasób niecenzuralnych słów jaki posiadam jest o wiele bogatszy niż się spodziewałam 😉

Jedno jest pewne - dla Przełomu warto się poświęcić!