Kwaśne pomarańcze

Oskar Eden- właśnie zadebiutował swoją książką "Kwaśne Pomarańcze". Do jej napisania zbieral się od 10 lat. Powoli rodził się w jego głowie pomysł, aż w końcu postanowił usiąść i spisać swoje przemyślenia i historie. Autor ma 45 lat, mieszka pod Wrocławiem. Jest on absolwentem wydziału nauk o społeczeństwie, a na codzień zajmuje się on quasi-terapią osob w trudnej sytuacji życiowej. W swojej ksiażce chciał pokazać czytelnikom prawdę o otaczającym ich świecie oraz o życiu.


Sama książka to zbiór 33 opowiadań w których autor przedstawia nam różne historie z życia. Wszystko przedstawione jest chronologicznie, od czasów dzieciństwa, do wieku męskiej dojrzałości. Tytułowe "Kwaśne pomarańcze" to oczywiście wydarzenia w naszym życiu, które symbolizować mają nasz los. Jak wiadomo nie zawsze jest on wesoły i łaskawy. Każdemu z nas czasami rzuca on kłoady pod nogi i sprawia, że musimy na chwilę przystanąć i się zastanowić. Każdy rozdział w tej ksiażce to odrębna historia. Razem z autorem między innymi przeżyjemy jego pierwsze rozczarowania miłosne, śmierć babci, czy też niezapomniany sylwester. Niektóre z nich mogą wydać się nam błahe i proste, praktycznie nic nie znaczące, inne zaś będą mocne i wzruszające.

Ta ksiażka i słowa Oskara Edena pokazują nam, jak wiele sytuacji oraz osób w naszym życiu ma na nas wpływ i kształtuje nas. Autor poruszyl też wiele bardzo trudnych i ważnych tematów. Między innymi jest to: śmierć, zdrada, przemoc psychiczna i fizyczna oraz wiele innych. Dookoła wszystkiego jest samotność. Samotność w rodzinie, w wielkim świecie i pracy. Samotność mimo znajomych, rodziców i przyjaciół. Samotność, która w którymś momencie życia dotknie każdego z nas. Czasami niespodziewanie i z zaskoczenia.

Książka mimo tego, że porusza dość smutną i mocną tematykę, to ma też wiele zabawnych i groteskowych momentów. Podczas jej czytania na pewno nie raz się uśmiechniecie! Jest też ona napisana bardzo lekkim i miłym językiem i bardzo szybko i przyjemnie się ją czyta. Znajdziemy w niej prawdę o człowieku i o życiu, które jak wiadomo nie zawsze jest słodkie i wesołe.


"No właśnie - co z tym naszym "prawdziwym" życiem? Czy na pewno jesteśmy sobie bliscy, skoro tak diametralnie różnimy się w sprawie tak istotnej jak ta?"

"Może chociaż nie zbłaźnij się w swoich własnych oczach! Tak, abyś zachował z
tego świata dla siebie samego odrobinę szacunku.
Zachował. Dla siebie. Odrobinę. Na wieczność. "


Uważam, że książka jest bardzo wartościowa i niesie ze sobą przesłanie. Mi bardzo się ona podobała. Niektóre rozdziały wciągnęły mnie tak bardzo i tak mocno, że czulam niedosyt przy ich zakończeniu. Zdecydowanie chciałabym, żeby autor pokazał nam ich ciąg dalszy i wszystko dokładnie wyjaśnił. Ta mała kropka na ich końcu tylko wzbudziła moją ciekawość i zaangażowanie w ksiażkę.
Czy czegoś mi zabrakło w tej książce? Żaluje, że o samym glównym bohaterze, naszym współczesnym Odysie nie mamy więcej informacji. Mimo tego, że jest on głównym bohaterem i, że to z nim przemierzamy przez życie to nie wiemy o nim zbyt dużo. Autor bardziej skupił się na relacjach międzyludzkich, na emocjach jakie od odczuwa oraz na postaciach, które pojawiły się w jego życiu. Oczywiście było to bardzo dobre rozwiązanie, ale czasami zabraklo mi np. wstawki o tym czym zajmuje się nasz bohater, czy ile ma akurat lat w danej historii. Książkę polecam wszystkim osobom, które lubią analizować życie. Które lubią wchodzi w ludzką psychikę i które mają w swoim żcyiu takie właśnie "Kwaśne pomarańcze". Pozwala spojrzeć na niektóre sytuacje z większym dystanstem, a pewnie tak samo jak i ja w pewnym momencie jej czytania będziecie się utożsamiali z niektórymi historiami i emocjami.

Książkę odebrałam z serwisu Czytam Pierwszy :)

Kontakt z druga osobą, w szczególności bliski, zawsze obfituje w emocjonujące sceny z życia wzięte - bywają dobre i złe chwile, zapamiętujemy raczej te przyjemne, aczkolwiek najwięcej uczą nas te smutne.

Perypetie młodego bohatera mobilizują czytelnika do działania, aby przeciwstawił się złu i niesprawiedliwości. Bez ofiarności i walki z przeciwnościami losu niewiele osiągniesz, ponieważ zawsze znajdzie się ktoś, kto stanie na twej drodze spragniony twojego sukcesu.

Dotyka realnych problemów młodzieży. Rywalizacji pomiędzy rówieśnikami, przewodzenia w grupie, wykorzystywania słabszych. Znając takie przypadki możemy reagować i próbować się obronić.

Książka może nie z górnej półki twojej biblioteczki, ale na pewno będąca gdzieś pod ręką, żeby sobie kiedyś do niej wrócić i kolejny raz z przyjemnością przeczytać jakie to niesprawiedliwości spotykają bohatera.

Kiedy czytam te opowieści, myślę przede wszystkim o maksymie lekarzy, czyli po pierwsze nie szkodzić, a dopiero potem leczyć. Tacy powinniśmy być dla bliźnich, tolerancyjni, kiedy poproszą to pomocni, ale nie nachalni. Pamiętajmy też, że piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami, a ja bym dodała jeszcze, że poradami wyssanymi z palca. Cieszy, że autor skłania nas jedynie do zadumy, osobistych przemyśleń.

Przepadamy za wymówkami, usprawiedliwianiem się, ale nierzadko to właśnie brak racjonalnych wyborów sprawia, że mamy problemy. Książka ukazuje prawdy życiowe, zwraca uwagę na wartości. Szybka i ciekawa lektura.

Raczej nie pozwoli wam zapomnieć o wszystkich problemach, ale dowiecie się, że inni też je mają i nawet bywają podobne do waszych, a może są jeszcze gorsze i to poprawi wam samopoczucie.