Lwowski ptak

"Lwowski ptak" jest wzruszającą powieścią o prawdziwym patriotyzmie, dobrych, mężnych sercach i odwadze dzieci, do jakiej niejeden dorosły nie byłby zdolny. To nie tylko przypomnienie istotnych wydarzeń historycznych, ale również hołd dla wszystkich, którzy bohatersko walczyli o zagrożony Lwów. Nie jest to jednak nudne przedstawienie suchych faktów, nakreślona opowieść pozwala nam spojrzeć na zamieszki zupełnie z innej strony, a stworzona postać już od pierwszych stron zyskuje sympatię czytelnika, dzięki czemu jej przygody odebrane zostają niesłychanie emocjonalnie.



"Cóż można uczynić w niewoli, gdy dusza rwie się do czynu. I po cóż, mój Drogi Bracie, uczyłeś mnie strzelać z karabinu?"



Na uwagę zasługuje niesamowity klimat książki, który błyskawicznie obezwładnia czytającego. Sugestywne pióro autora i dynamiczna akcja sprawiają, iż czujemy, jakbyśmy znaleźli się w samym środku wojny. Wszechobecne odgłosy zbrojnych działań, przenikające strach i zmęczenie udzielają się niezwykle silnie, angażują wszelkie zmysły, dlatego lektura staje się wyjątkowym, niezapomnianym, ale i niesłychanie emocjonalnym doświadczeniem. Tak zbudowana, przeszywająca atmosfera jest ogromną zaletą, to dowód na to, iż powieść historyczna nie musi być nużąca czy męcząca, może stać fascynującą, a zarazem pouczającą przygodą, do której z przyjemnością będziemy powracać.



Jak łatwo się domyślić, dzieciństwo naszkicowane w powieści Piotra Tymińskiego, niczym nie przypomina tego z czasów obecnych. Trudny okres ukształtował wyjątkowo silne charaktery, młodzi ludzie musieli dorosnąć o wiele szybciej, beztroskie zabawy zostały im brutalnie odebrane. Nie da się jednak nie zauważyć, że nawet Ci najmłodsi w swoim życiu kierują się największymi wartościami, nie tylko wobec ojczyzny, ale i rodziny. Ich serca przepełnione są miłością do kraju i rodziców, prawdziwą przyjaźnią, zdolnością do poświęceń, lecz także szacunkiem, bezinteresownością i poczuciem obowiązku.



"Nie myślałam wcześniej, że wojna zezwierzęcić może człowieka. A jednak tak. I z jednej strony to mnie przeraża, a z drugiej budzi moją nienawiść. Dziś zabiłam i zabiłabym jeszcze raz, bez zastanowienia. Przeżyłam strasznie brutalny atak na moją godność, na mnie. Ale teraz jestem pewna, że zasłużyli jedynie na śmierć. Jakim to trzeba być człowiekiem, by swoimi żądzami upokarzać drugiego człowieka?"



Główna bohaterka zaskakuje determinacją i odwagą. Ewidentnie stawia dobro kraju ponad resztę, jest w stanie zrobić wszystko, byle móc walczyć o wolność. Jej postawa wywołała we mnie ogromny podziw i dumę, a bohaterstwo dziewczyny już na zawsze pozostanie w mojej pamięci. Świadomość, że jej postać została stworzona na podstawie autentycznych życiorysów, jest miażdżąca psychicznie, ale jestem pewna, że tę poruszającą historię powinien poznać dosłownie każdy.



"Franciszku, oczekuję Ciebie, mam świadomość, że poniekąd jako wyimaginowanego wybawcę, który, gdy przybędzie, wszystkie kłopoty rozwiąże."



"Lwowski ptak" jest chwytającą za serce, w pełni angażującą, nadzwyczaj wartościową pozycją o prawdziwym patriotyzmie i bohaterstwie, lecz także o okrucieństwie wojny, które nie pomija nawet tych najmłodszych. To niesłychanie prawdziwa, przejmująca historia, jaką powinien poznać absolutnie każdy. Godne podziwu postawy, staranny, niezwykle wiarygodny obraz tragicznych wydarzeń historycznych, pełnowymiarowe, wzbudzające podziw i szacunek postacie, a wszystko nakreślone niesłychanie sugestywnym, przystępnym piórem. Dbałość o szczegóły nadaje powieści głębi i przemienia zwykłą lekturę w niezapomniane, przeszywające serce doświadczenie. Jestem pewna, że nikt nie będzie w stanie przejść obok tej pozycji obojętnie. Polecam gorąco!

"Lwowski ptak" to kolejna książka Piotra Tymińskiego. Poprzednie dwie pozycje, czyli "Wołyń. Bez litości" oraz "Przybysz" przenoszą czytelnika w świat brutalnej wojny, okrucieństwa jakie jest w stanie dokonać człowiek oraz dotyka tematu życia prostych ludzi. Na kanwie prawdziwych wydarzeń tworzy cudownie skonstruowaną literacką fikcję, z wyjątkiem "Przybysza", bo to powieść autentyczna. A jakie odczucia przywołuje "Lwowski ptak"? Czytajcie dalej.
Akcja powieści dzieje się w 1918 roku, kiedy to Lwów należał do Ziem Polskich. Piętnastoletnia Tośka, prowadzi, jak na tamte lata, normalne, spokojne życie. Jednak kiedy na ich terenie dochodzi do zamieszek, napaści i ataków, dziewczyna nie może stać spokojnie i patrzeć, jak jej ojczyzna jest odbierana i niszczona. Nie obawia się ukraińskich okupantów i chce stawić im czoła. Ma w sobie odwagę i ogrom determinacji do tego, aby wraz z wojskiem i cywilami stanąć ramie w ramię i walczyć o swój kraj. Ta historia w dobry sposób ukazuje ducha walki jaki w młodych ludziach potrafi wystąpić oraz to, że płeć nie wpływa na charakter, bo i kobiety potrafią być waleczne. Autor w pięknej historii przedstawia nam najważniejsze cechy, jakie powinny występować w każdym z nas, czyli patriotyzm, miłość, bezinteresowność i dobroć serca. A umieszczenie tych cech w postaci nastolatki dodatkowo to podkreśla, bo z biegiem czasu nasza hierarchia wartości całkowicie się zmienia. Moim zdaniem tę książkę powinni poznać młodzi ludzie, którzy (na szczęście!) nie wiedzą czym jest wojna, jednak muszą być świadomi tego, co może powodować i jaki ma wpływ na nasze życie. "Lwowski ptak" to pasjonująca opowieść o Antoninie, ale i o setkach innych, czasem nieznanych z imienia młodych bohaterów, którzy dzielnie walczyli o to, co w ich życiu było najważniejsze. Jestem godna podziwu ich heroicznej postawy i cieszę się, że takie pozycje literackie powstają, bo wraz z upływem czasu zatracamy wizję prawdziwych historycznych wydarzeń, a ku czci poległych nigdy nie możemy o nich zapomnieć. Historia wzrusza, zadziwia, szokuje i przenosi nas w całkiem inny oraz wydawać by się mogło odległy świat, jednak te wydarzenia dzieli tylko, albo aż sto lat - jednak patrząc na późniejsze wojenne wydarzenia, człowiek jest niestety zdolny do wszystkiego.
Piotr Tymiński ukazuje waleczność i piękną patriotyczną postawę młodych ludzi, którzy byli w stanie rzucić wszystko i walczyć na śmierć i życie za swoją ojczyznę. Miejmy nadzieję, że takie czasy nigdy znów nie nadejdą i będziemy o nich tylko czytać w książkach historycznych!