Opowieści lokomocyjne

W książce nie ma ostro zarysowanych granic między fikcją a historią. Dzięki temu można swobodnie żonglować zdarzeniami, losami ludzkimi a nawet wizjami historycznymi czy filozoficznymi. Czytelnik z całą pewnością będzie zaskoczony opisem losów znanego badacza, dyktatorki mody, niezwykłego fana i kolekcjonera starych motocykli a także wielu innych postaci, których pasją, a czasem tylko koniecznością, jest podróżowanie w czasie i przestrzeni. Zbiór opowiadań ma wspólny mianownik, którym jest przedstawienie losów ludzkich w perspektywie przemieszczania się fizycznego, bądź wyimaginowanego. W kilku z nich ujęte są realia historyczne, w które autor wkomponował fikcyjną fabułę. Opowiadania łączy dość rzadkie w dzisiejszych czasach pozytywne przesłanie afirmujące życie i radość z niego płynącą, choć często „życie” tam opisywane jest iluzoryczne, bądź jest „życiem po życiu”. Bohaterowie są pełni wiary i entuzjazmu, a granica między istnieniem, bytem fizycznym a astralnym, nie ma wielkiego znaczenia. Autor niejednokrotnie zadał sobie trud gruntownego zgłębienia wiedzy historycznej, opisując zdarzenia, rozbudowując je, niekiedy do granic możliwości, o sferę magiczną i niewidzialną.