Zygmunt Lasocki Polacy w austriackich obozach barakowych dla uchodźców i internowanych

Mało znany jest aspekt internowania Polaków i przedstawicieli innych narodów okupowanych w obozach na terytorium Cesarstwa Habsburgów. W polskiej literaturze historycznej jest to problem niemal zapomniany. Zygmunt Lasocki wydał w 1929 r., własnym nakładem, książkę pt. „Polacy w austriackich obozach barakowych dla uchodźców i internowanych. Wspomnienia z czasów wojny światowej byłego posła do parlamentu austriackiego”, w której przedstawił miejsca odosobnienia kolejnych pokoleń dawnych poddanych Korony Polskiej i warunki, w jakich przyszło im żyć w okresie I wojny światowej. W okresie wojny poseł Z. Lasocki podejmował liczne starania o uwolnienie ludzi przetrzymywanych w obozach w okrutnych warunkach, niejednokrotnie przypominających obozy koncentracyjne z okresu II wojny światowej. Autor, będąc aktywnym orędownikiem wspierania ludzi krzywdzonych i pozbawionych praw, zebrał interesujący materiał źródłowy, który pozwolił mu na przygotowanie tej niezwykle interesującej publikacji o Polakach, Rusinach i Żydach – poddanych nieludzkiemu traktowaniu w ramach „opieki rządowej” w Austrii i na Węgrzech. Zaangażowanie Z. Lasockiego w pomoc dla uchodźców wynikało być może także z faktu, iż jego przodkowie (m.in. Roch Dołęga-Lasocki – posłował do Turcji, czy marszałek gostyński Józef Lasocki) uczestniczyli w konfederacji barskiej. Z przekazów rodzinnych znane mu pewnie były konsekwencje izolowania w obozach. Ze wstępu