Stanisław Tekieli

Istnieje literatura zanurzona w czasie teraźniejszym, ale istnieje też literatura bezczasowa. Proza Stanisława Tekieli mogłaby narodzić się w Leningradzie drugiej połowy lat 20. XX wieku albo w Paryżu w latach 30. Na niniejszy tom składają

Czy Bolesław Wieniawa-Długoszowski rzeczywiście wjechał konno do Małej Ziemiańskiej? Czy rabin faktycznie rzucił klątwę na Błękitny Wieżowiec? Czy na Muranowie straszy? Czy istnieje tunel łączący Pałac Kultury i linię średnicową? Czy po Łaz

Grupa polskich żeglarzy szykuje się̨ do uczty w tawernie na greckiej wysepce Lewicie. W tym samym czasie porucznik Konstandinos Stawropulos, erudyta i alkoholik, dyscyplinarnie przeniesiony z komendy głównej w Atenach, zapija się̨ z nudów n

XXX przysłów i zwrotów łacińskich opowiedzianych przez skapcaniałego osła. Tym razem Stanisław Tekieli bierze pod lupę, poza antycznymi, także przysłowia i zwroty z łaciny średniowiecznej i późniejszej, aż po wiek XX (np. homo faber). Opisu

Na Lewicie, maleńkiej wyspie greckiej ginie nocą polska turystka, podróżująca jachtem z mężem i znajomymi. Na wakacyjny klimat gorącego lata greckich wysp pada mroczny cień tajemniczej zbrodni. Śledztwo w tej tajemniczej sprawie prowadzi po

139 sentencji i powiedzeń łacińskich w sposób jak najprostszy wierszem wyłożonych, z pretensjonalnymi cokolwiek przypisami filologiczno-kulturowymi.Dla tych, którzy uważają, że w XXI wieku nadal warto wyznawać się jako tako na łacińskich se