Wojciech Nowicki

On – wędrowiec co rusz tracący równowagę. Oni – przodkowie z linii tych, za których decydowały nogi, opętani niewyjaśnionym pragnieniem, by iść przed siebie. Cierpiący na dromomanię, na obłęd wędrowczy, złączeni niewidzialną nicią szaleńcze

Jeśli chcesz uporządkować swoje finanse, albo zmagasz się z długami, których nie możesz spłacić, nie myśl, że jesteś w sytuacji bez wyjścia. Nie martw się i nie polegaj wyłącznie na swoim rozumie. Możesz pokonać każdą trudność. Potrzebujesz

Jeśli masz problem z tym, jak dobrze przeżyć Eucharystię, lub nudzisz się w jej trakcie, sięgnij po tę książkę! Autorzy dzieląc się swoją pasją i umiłowaniem liturgii oraz rzetelną wiedzą teologiczną, krok po kroku, wyjaśniają co dzieje się

Autor stawia sobie za cel zbadanie szeregu powieści angielskich XVIII wieku, które w jawny sposób odwoływały się do ,,Don Kichota" Cervantesa jako wzorca strukturalno-gatunkowego. Powieści takie powstawały dość licznie począwszy od lat czte

Książka wydana wspólnie z Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli w Krakowie Do 1939 roku tę wojnę nazywano wielką. Objęła całe kontynenty. Zginęło wówczas tylu ludzi, ilu nie zginęło w żadnym innym konflikcie. Ale dzięki niej dokonał s

Eseje Wojciecha Nowickiego dotyczą uniwersalnego narzędzia, fotografii, która – bywa – zawodzi albo z upływem czasu zmienia znaczenie, lecz przez to staje się bardziej dotkliwa. Jednak nie o samych obrazach tu mowa, ale i o bohaterach zdjęć

Salki to niespieszna podróż w czasie i przestrzeni. Wojciech Nowicki wyłuskuje z przeszłości dzieje swoich kresowych przodków, ich wspomnienia, obawy i krzywdy, tworząc uniwersalny obraz tęsknoty i lęku. To także zapis podróży do światowych

Ale ten Nowicki pisze... O fotografii, o podróżowaniu, a teraz o jedzeniu. I to jest zawsze pisanie wyśmienite. Proza, która w tajemniczy sposób przylega do opisywanej rzeczywistości. Na dodatek jeszcze i temat jest pionierski: najnowsza hi

Po wypisach Wojciecha Nowickiego poczułem się Gargantuą, przeczytałem jedno Dno oka, a połknąłem dwanaście, a może i tysiąc sto dwadzieścia jeden innych książek. Marek Bieńczyk (ze Wstępu) Wojciech Nowicki patrzy na zdjęcia z czułością i s