Anastazja - pakiet 10 książek z serii Dzwoniące Cedry Rosji

"Anastazja", jest to pierwsza książka z serii "Dzwoniące Cedry Rosji", opowiada o tym, jaka przygoda spotkała Władimira Megre podczas jego podróży handlowej w 1995 roku po rzece Ob, po tajdze Syberyjskiej, gdzie spotkał się z fenomenalnym zjawiskiem, jak dzwoniące drzewa cedrowe. Spędził ON trzy dni z kobietą o imieniu Anastazja, która, opowiedziała mu prawdę o wychowywaniu dzieci, seksualności ludzkiej, jego zachowaniach, religii i wielu innych rzeczach istotnych dla życia ludzkości. Jej słowa tak bardzo wpłynęły na Władimira i zmusiły go do tak głębokich refleksji, że po powrocie do Moskwy napisał książkę w której opisał to, co mu się przydarzyło. Zaczął tym samym początek serii książek "Dzwoniące Cedry Rosji", do których lektury serdecznie zapraszam Ciebie, czytelniku w celu poznania odwiecznych tajemnic natury i świata żywego, które przez lata przekazywali nam nasi przodkowie, a skrywane są przed ludzmi przez wszelkie systemy władzy nad nimi, aby nad nami panowac i wykorzystac

Anastazja t. 2. Dzwoniące cedry Zachwycająca wiedza, sięgająca starożytności, doświadczenia wielu pokoleń, obserwacje sposobu życia rozmaitych społeczeństw na kuli ziemskiej doprowadziły do tego, że pięć tomów tej książki wykupiło ponad pięć milionów czytelników w Rosji. Również wielką popularność zyskała książka w dziesięciu państwach na obu półkulach, między innymi w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu...

Anastazja t. 3. Przestrzeń miłości Zachwycająca wiedza, sięgająca starożytności, doświadczenia wielu pokoleń, obserwacje sposobu życia rozmaitych społeczeństw na kuli ziemskiej doprowadziły do tego, że pięć tomów tej książki wykupiło ponad pięć milionów czytelników w Rosji. Również wielką popularność zyskała książka w dziesięciu państwach na obu półkulach, między innymi w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu...

Anastazja t. 4. Stworzenie Zachwycająca wiedza, sięgająca starożytności, doświadczenia wielu pokoleń, obserwacje sposobu życia rozmaitych społeczeństw na kuli ziemskiej doprowadziły dO tego, że pięć tomów tej książki wykupiło ponad pięć milionów czytelników w Rosji. Również wielką popularność zyskała książka w dziesięciu państwach na obu półkulach, między innymi w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu...

Ci, którzy potrafią zrozumieć swoje przeznaczenie i sedno nieskończoności, będą żyli szczęśliwie, wiecznie się wcielając, oni bowiem swymi myślami sami wytworzą swoją szczęśliwą nieskończoność. Aż dech zapiera od tej myśli: czyżby na progu nowego tysiąclecia jasnym płomieniem zapłonęła wielka idea, która zrodzi wspaniałą zorzę w życiu Słowian? A może coś jeszcze bardziej znaczącego zdarzyło się w świecie i położyło podwaliny nowego etapu rozwoju całej ludzkości?

Nie minie wiele czasu, a miliony ojców i matek w różnych zakątkach Ziemi zaczną własnymi rękoma pisać Księgę Rodu, wypełniając stronę po stronie. Ksiąg tych będzie wielkie mnóstwo, a w każdej prawda dla własnych dzieci z serca płynąca. Nie będzie w nich miejsca dla obłudy, przed nimi upadną historyczne przekłamania.Anastazja

Życie człowieka ! Od czego lub od kogo ono zależy ? Dlaczego jedni stają się imperatorami, dowódcami, drudzy zbierają resztki z odpadków ? Istnieje pogląd, że każdemu już od narodzenia przeznaczony jest jego los. Jest i drugi pogląd: człowiek samowystarczające stworzenie, w którym zawarte są wszystkie energie wszechświata. Ale jest w człowieku jedna energia, przynależna tylko jemu. Ona się nazywa „energią życia”. I jeśli człowiek zrozumie, czym on włada, nauczy się posługiwać nią w pełnym zakresie. Stanie się współwłaścicielem całego wszechświata . W dalszej części podpowiada nam Anastazja i jej dziadek, jak podążać ku temu, rozwijając takie tematy jak; szybkość myślenia, trening myśli, odżywianie wszechobecną energią i wiele innych ciekawych, skutecznych sposobów. Uzmysławia też nam, czym zajęta jest obecnie nasza myśl, jaki jest najbardziej zakazany temat. Omawiając głębiny utajnionej historii, Anastazja wyjaśnia, kim byli Wedrusi, Poganie i kto jest ich potomkiem dzisiaj. Otwiera przed nami wiele tajemnic, które doprowadziły ludzkość do obecnego stanu świadomości. Wiadome jest, że wykorzystujemy tylko kilka procent możliwości naszego umysłu z nielicznymi wyjątkami do około 10%, a gdzie pozostałe 90% ?. Kto tym wszystkim manipuluje i dlaczego jest tak mało kochających się rodzin, szczęśliwych dzieci?. Gdzie jest czysta żywa woda i powietrze, ziemia rodząca zdrowe produkty, aby człowiek mógł być zdrowym i w pełni świadomym - nie tylko w 5 %, w tym manipulowanym. Tak coraz więcej ludzi w społeczeństwach jest chorych, smutnych, rozwiedzionych i sierot bo miejsce madrości wypełnia manipulacja i przemoc.

W ósmej książce „ Nowa cywilizacja” - jak i w wielu poprzednich - autor przekazuje nam, słowami Anastazji, jej dziadka oraz młodego Wołodi, jak odwrócić ten stan rzeczy, o którym mowa w tomie siódmym i poprzednich. Wołodia pokazuje ojcu swoje kontakty z przyrodą, zwierzętami, jak odciążyć ludzi mieszkających w rodowych siedliskach, od ich codziennej pracy, aby mieli czas rozmyślać. I to jest możliwe, powiada, jeśli poznać zamysł Boga naszego stwórcy, a jest to najważniejszą nauka i to ją koniecznie trzeba poznawać, aby dochodzić do mądrości. Pokazuje procedury uzdrawiania i odmładzania, aby przygotować człowieka, do stworzenia nowego, zdrowego potomka. Anastazja natomiast wyjaśnia; co to jest demokracja?. Jak niewolnicza praca, przedłuża się od 1000-leci do dzisiaj, gdzie jej strażników, zamienił dziś pieniądz. Czyżby tą obecną sytuację niemożliwe jest zmienić ? - pyta Władimir, Anastazję. - Możliwe. - Jak ? I kto jest w stanie to uczynić ? - Obrazem. ( Co znaczy obrazem ? Jakim i Jak ? O tym miedzy innymi jest mowa w ósmym tomie Anastazji.) - Ten obraz, który inną sytuację przedstawi dla ludzi. Według tego obrazu większość ludzi, stara się pieniądze zarabiać, wydawać i one tylko życie ich zapełniają i zapewniają. Ale efektem tego bardzo często cierpią zwycięscy tej bezmyślnej gonitwy. Niektórzy osiągają iluzoryczne wyżyny, by potem dotkliwiej niż inni odczuwać bezmyślność życia. Ale każdy zawsze może się przebudzić i zadać sobie pytanie po co tutaj żyję? Anastazja przedstawia wiele tego przykładów. Mówi w tym tomie o bardzo ważnej nauce obrazowości i w czyich rękach jest ideologia danego społeczeństwa. A przede wszystkim jak kreować "Nową Cywlizację".

Miłość --- istota kosmiczna Człowiek pojawił się na drodze jakoś znienacka. Stał prawie na środku pasa jezdnego, odwrócony plecami do zbliżającego się dżipa. Od razu zacząłem hamować, żeby ostrożnie wyminąć dziwnego, siwowłosego człowieka. Kiedy pozostało mi do niego najwyżej dziesięć metrów, staruszek powoli odwrócił się w moim kierunku i wtedy odruchowo znów wdusiłem pedał hamulca. Przede mną na drodze stał dziadek Anastazji. Poznałem go od razu. Siwe włosy i broda w żaden sposób nie współgrały z niezwykle płomiennymi, młodymi oczyma, a taka niezgodność od razu wyróżniała staruszka spośród innych ludzi w podeszłym wieku. Także długi, szary płaszcz o nieokreślonym kroju, uszyty z jakiejś nieznanej tkaniny, był mi równie dobrze znany. Jednak nie wierzyłem własnym oczom. W jaki bowiem sposób ten starzec z syberyjskiej tajgi mógł się dostać tutaj, do centrum Rosji, na drogę prowadzącą z miasta Władymir do miasta Suzdal? Jak? Jakimi rozstawnymi końmi? Jak syberyjski pustelnik bez problemu może się zorientować w zawiłościach naszych transportowych niuansów? Przecież nie posiada on absolutnie żadnych dokumentów. Pieniądze, naturalnie, mógł zdobyć, sprzedając suszone grzyby i orzeszki cedrowe, podobnie jak to czyniła jego wnuczka Anastazja. Ale bez dokumentów... Oczywiście, wielu bezdomnych u nas nie ma dokumentów i milicja nie może sobie z tym poradzić. Lecz dziadek Anastazji jakoś nie bardzo przypominał bezdomnego. Ubiera się, owszem, w bardzo stare, znoszone odzienie, jednak zawsze czyste, a wygląd ma dość zadbany, twarz jasną, na policzkach lekki rumieniec. Siedziałem tak, zamarłszy bez ruchu, z rękoma na kierownicy dżipa. On sam podszedł do samochodu, a ja otworzyłem mu drzwi. --- Cześć, Władimirze, jedziesz do Suzdala? Podwieziesz mnie? --- spytał starzec jak gdyby nigdy nic. ............

"Anasta" to najnowyszy, 10 tom z serii "Dzwoniące Cedry Rosji" - fascynujących opowieści o Anastazji, tajemniczej dziewczynie z Syberii. "Po polanie w głębi syberyjskiej tajgi idzie, uśmiechając się, malutkie dziecko, nic go nie przeraża, nikt nie napada, wręcz odwrotnie, pobliskie zwierzęta gotowe są pospieszyć na pomoc w każdej potrzebie. Idzie mały człowiek, stąpając jak potomek carów po swoich włościach. A gdzie w tym czasie znajduje się wasze dziecko?..." Zachwycająca wiedza, sięgająca starożytności, doświadczenia wielu pokoleń, obserwacje sposobu życia rozmaitych społeczeństw na kuli ziemskiej doprowadziły do tego, że wszystkie tomy tej książki cieszą się wśród czytelników w Rosji ogromną popularnością. Również wielką popularność zyskała książka w dziesięciu państwach na obu półkulach, między innymi w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Francji, Izraelu... Z najnowszego tomu z cyklu "Dzwoniące cedry Rosji" dowiesz się, czego w starożytności dokonała maleńka Anasta, w kogo wcieliła się dziś jej Dusza oraz o wielu, wielu innych kwestiach. Zapraszam serdecznie na stronę poświęconą Anastazji i książkom, przekazującym jej bezcenną dla nas mądrość - www.anastazja.com.pl Jeżeli idea przywrócenia raju na Ziemi jest Wam bliska zachęcam do wypowiadania się na ten temat na forum - spotkacie tam wiele pokrewnych Wam dusz :) - A twoja Dusza dlaczego nie wychodzi, kiedy zasypiasz głębokim snem? - Wychodzi i moja Dusza, ale zawsze powraca na czas, bo ja jej nie męczę. - A ja niby co, męczę swoją Duszę? - Każdy człowiek, Władimirze, dający do siebie dostęp szkodliwym nałogom, złym myślom, jedzący niepotrzebne pożywienie, skazuje na męki przede wszystkim swoją Duszę. - Jakie znaczenie ma jedzenie dla Duszy? Co ona, także potrzebuje się najeść jak człowiek? - Dusza nie odżywia się materialnym pokarmem, Władimirze, ale widzieć, słyszeć i czuć ona może tylko poprzez twoje ciało. Jeśli ciało choruje, na przykład, kiedy człowiek jest pijany, ona jest dosłownie uwięziona, nie może siebie przejawić ani realizować. Ona może tylko odczuwać i płakać nad bezużytecznym, zatrutym szkodliwymi płynami ciałem.[...] - A kiedy człowiek śpi, jego Dusza nie odpoczywa? - Dusza - to energia. Żywy kompleks energii. Energii niepotrzebny jest odpoczynek[...] (rozdział "Początek")