Prezentowane rozważania na temat przestrzeni kuchni wynikają z różnych perspektyw oglądu kultury i życia społecznego, a ich podstawą analityczną są zarówno źródła historyczne i archiwalne, wyniki badań etnograficznych i archeologicznych, jak i materiały o charakterze literackim, prasowym i reklamowym, fragmenty kolekcji muzealnych oraz wizualizacje architektoniczne.

Prezentowana publikacja dotyczy jednego z największych autorów patrystycznych i bizantyńskich, Jana Damasceńskiego, skupiając się na jego głównym dziele. Podejmuje ważną i zarazem wieloaspektową problematykę, wchodzącą w zakres badawczy patrologii, bizantynologii, teologii i filozofii jednocześnie.Autor wyczerpująco przedstawia zarówno samego Jana Damasceńskiego i jego dorobek, jak też myśl antropologiczną zawartą w jego Wykładzie wiary prawdziwej. Praca dotyczy tematu, który w takiej formie, w takim zakresie i systematycznym wykładzie nie został dotąd podjęty w naukowej literaturze, nie tylko na obszarze polskim, ale też światowym. Jest to pierwsze całościowe studium w tej dziedzinie.

Koniec ery calvadosu to książka o polskich biurach, będąca w miarę kompletnym kompendium wiedzy na temat problemów z przestrzenią, dostępnych sposobów ich rozwiązywania oraz tego, jak są one stosowane w praktyce. Planowanie i aranżowanie wiążą się dziś z koniecznością uporania się z trzema źródłami niepewności: kłopotami z nadmiarem, tożsamością i wiedzą. Wykorzystywane dotychczas modele przestrzeni biurowej przestają się sprawdzać. Dlatego wraz z końcem ery calvadosu polscy projektanci i menedżerowie zaczynają poszukiwać innych rozwiązań i tworzyć biura w nowy sposób, który ma odpowiadać na wyzwania współczesności. Czerpią przy tym zarówno z najnowszych katalogów rozwiązań, jak i z dawnych pomysłów, o których zdążono już zapomnieć. W ten sposób z tego, co stare, i z tego, co nowe, powstaje współczesne polskie biuro. Z realizacją każdego projektu związana jest unikalna historia, ale jednocześnie dają się wyodrębnić powtarzalne etapy tego procesu.

Książka Adamczyk. Plakaty, opatrzona słowem wstępnym Zdzisława Schuberta, przedstawia twórczość uznanego współczesnego plakacisty Mirosława Adamczyka. Bohater kolejnego minialbumu w serii Plakaty to absolwent Wydziału Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, obecnie wykładowca Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i kierownik Pracowni Ilustracji Wydawniczej. Adamczyk uczestniczy w wielu wystawach oraz konkursach, m.in. w Katowicach, Krakowie, Lahti, Hong Kongu, Ogakhi czy Nowym Jorku, jest laureatem licznych nagród i wyróżnień. Specjalizuje się w plakacie i ilustracji, zajmuje się również projektowaniem okładek książkowych. Twórczość artysty charakteryzują prostota formy i kontrastowe połączenia kolorystyczne.

Pierwsza w Polsce zbiorcza publikacja na temat cudownych źródełek przybliża miejsca, które często mają duże znaczenie dla duchowej, religijnej, a także fizycznej kondycji Polaków. Album jest dziełem pionierskim, jedynym na rynku książki, który temat źródełek opracowuje w tak obszerny i wszechstronny sposób. Zamieszczono tu obszerne opisy i fotografie 120 źródełek z różnych stron naszego kraju, z którymi związane są relacje i opowieści o uzdrowieniach i innych wydarzeniach o charakterze nadprzyrodzonym.Dzieło ma znaczące walory krajoznawcze i edukacyjne, cenne zarówno dla młodzieży, jak i osób dorosłych. Zamieszczono tu liczne barwne mapy z zaznaczonymi miejscami, gdzie znajdują się opisywane źródełka: mapę Polski, trzy mapy województw, w których występuje najwięcej źródełek (małopolskie, podkarpackie, podlaskie) oraz 120 niewielkich map z fragmentami kraju stanowiącymi okolice poszczególnych źródełek. Z reguły źródełka usytuowane są obok świątyń: sanktuariów, kościołów lub kaplic. Każde z tych miejsc zostało w niniejszej publikacji szczegółowo omówione i przedstawione na barwnych fotografiach.Tradycja przypisuje niektórym źródłom związek z ważnymi wydarzeniami w dziejach naszej Ojczyzny oraz ze znanymi postaciami, jak Marysieńka Sobieska (związana z historią cudownego źródełka w Krasnobrodzie) czy znane postacie polskiej kultury, jak Stefan Żeromski czy Zygmunt Krasiński. Cudowne źródełka są także ważnym elementem kultury ludowej i ciągle żywych regionalnych tradycji. Piękne legendy opisujące wydarzenia związane z cudownymi źródełkami są dowodem nie tylko ogromnej wiary, ale i bogatej ludowej wyobraźni.

Twórczość Tadeusza Lubelskiego głównego architekta historiografii kina polskiego stała się spoiwem zbioru esejów i artykułów dedykowanych krakowskiemu historykowi kina z okazji Jego 70. urodzin. Zgromadzone prace podobnie jak kręgi rozchodzące się na wodzie oscylują wokół tematów podejmowanych przez Jubilata, jednocześnie je rozwijając i reinterpretując.Ta twórcza kontynuacja zaowocowała ponownym odczytaniem filmów Tadeusza Konwickiego oraz Andrzeja Wajdy, a przede wszystkim wskazaniem kryjących się w dziełach kina polskiego różnorodnych, często niełatwych do pogodzenia narracji historycznych.Idąc tym tropem, Autorzy szukają głosów komplikujących dominującą opowieść, omawiając przykładowo lokalną górnośląską geografię filmową, gatunkową kontrkulturowość, polifoniczność kina z epoki Solidarności czy kolejne odsłony historii nie-byłej. Wspomniana wielowariantowość zawsze znajduje jednak co najmniej jeden punkt wspólny odwołanie do refleksji na temat kina polskiego pióra Profesora Tadeusza Lubelskiego.

Oddajemy w Państwa ręce tom ""Kulturoznawstwo polskie. Przeszłość, przestrzeń, perspektywy"", który powstał jako trzeci w ramach pracy nad grantem badawczym ""Kulturoznawstwo polskie. Historia i dziedzictwo dyscypliny"". [...] Dylematy polskiego kulturoznawstwa mają dwa źródła: wewnętrzne - łączące sie z samym rozwojem dyscypliny i skłaniające do wskazywania kierunków czy też czynienia projektów na przyszłość oraz zewnetrzne - wypływające z obawy nie tyle o potencjał naukowy, co w ogóle o istnienie i trwanie dyscypliny.

Przedstawiona Czytelnikowi monografia wieloautorska pt. Wokół muzyki Feliksa Nowowiejskiego stanowi zbiór oryginalnie ujętych refleksji oraz zupełnie nowych faktów dotyczących twórczości autora Roty. Feliks Nowowiejski jest kompozytorem doskonale znanym w środowisku muzycznym, jednak niedostatecznie rozpoznawalnym i obecnym w świadomości i ogólnej wiedzy osób niezwiązanych z zawodami muzycznymi. Próbę naświetlenia tego problemu, z okazji 70. rocznicy jego śmierci, podjęło w 2016 roku ? formalnie ustanowionym przez Sejm RP Rokiem Nowowiejskiego ? wiele instytucji. Z uwagi na 140. rocznicę urodzin twórcy zakres prowadzonych działań naukowych, artystycznych i popularyzatorskich rozszerzono na rok 2017, w którym Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłosiło specjalny program dotacyjny ? ?Nowowiejski 2017?.

W Japonii kaligrafowanie było nie tylko sztuką uprawianą przez kobiety, lecz także rozrywką najżarliwszych mnichów i codziennym zajęciem wojowników. Z biegiem czasu zyskało rangę sztuki uniwersalnej i ponadczasowej.Książka stanowi wprowadzenie do sztuki kaligrafii japońskiej. Omówiono w niej sposoby pisania znaków kanji będących podstawą wszystkich alfabetów oraz znaków alfabetów kana pisma płynnego, polegającego na nieprzerwanym łączeniu kolejnych znaków bez odrywania pędzelka.Dzięki tej książce krok po kroku, kreska po kresce, zapoznasz się z podstawami japońskiego pisma. Jasny i uporządkowany sposób prezentacji poszczególnych lekcji kaligrafii oraz przykłady znaków ułatwiają naukę tej sztuki pisania.

We are all dressed. But how often do we pause to think about the place of our clothes in our lives? What unconscious thoughts do we express when we dress every day? Can memories, meaning and ideas be wrapped up in a winter coat? These are the questions that interest Shahidha Bari, as she explores the secret language of our clothes. Ranging freely through literature, art, film and philosophy, Dressed tracks the hidden power of clothes in our culture and our daily lives. From the depredations of violence and ageing to our longing for freedom, love and privacy, from the objectification of women to the crisis of masculinity, each garment exposes a fresh dilemma. Item by item, the story of ourselves unravels. Evocative, enlightening and dazzlingly original, Dressed is not just about clothes as objects of fashion or as a means of self-expression. This is a book about the deepest philosophical questions of who we are, how we see ourselves and how we dress to face the world.

Lotna nowoczesnośćto nie tylko kolejna filozoficzna opowieść o nowoczesności; to propozycja myślenia o współczesnym świecie z wykorzystaniem narzędzi dostarczanych przez historyków, socjologów, ekonomistów, teoretyków mediów czy kulturoznawców; to opowieść o ludzkim sprawstwie i jego filozoficznych artykulacjach.

Korzystając z nowszych metodologii badań, Autorka konstruuje w książce własną oryginalną propozycję zastosowania w interpretacji tekstów wybranych kategorii kulturowej teorii literatury. Instruktywnie wprowadzając odbiorców w różne perspektywy teoretyczne, sama posługuje się nimi w lekturze literatury polskiej XIX, XX i XXI wieku.W kolejnych częściach publikacji przedstawia zagadnienia związane z etnopoetyką i gatunkami interkulturowymi, praktykami przestrzennymi, migracjami, kulturowymi reprezentacjami oraz tożsamościami. Układ tomu wydobywa koncepcję całości pracy oraz wskazuje główne nurty namysłu nad możliwościami badań wykorzystujących instrumentarium etnologiczno-literackie.

Książka dr Doroty Rak, poświęcona charakterystyce archiwaliów podhalańskich zgromadzonych w Archiwum Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie i ich waloryzacji pod kątem pełnionych funkcji informacyjnej i naukowej, jest pozycją z wielu powodów cenną i zasługującą na uwagę. Autorka na wstępie klarownie przedstawiła zakres i cele pracy, sformułowała główne pytania badawcze, postawiła hipotezy, omówiła metody, a także zdefiniowała podstawowe pojęcia,takie jak podhalanika, funkcja informacyjna i funkcja naukowa, a także komunikacja naukowa, komunikacja społeczna i komunikacja kulturowa. Jest to rzetelnie udokumentowana i ważna z punktu widzenia badań źródłowych książka, podejmująca próbę analizy gromadzonych w Archiwum Muzeum Etnograficznego nieprzerwanie od 1911 roku rękopisów, maszynopisów, pocztówek, rysunków, fotografii, druków ulotnych i listów. [] Dla zainteresowanych problematyką kultury Podhala jest także wręcz niezbędnym źródłem wiedzy, pomocnym w poszukiwaniu odpowiednich materiałów i dokumentów archiwalnych.Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja Linerta

'Describes with plenty of colour how surrealism, from Rene Magritte's bowler hats to Salvador Dali's watches, was born and developed' The Times During the 1920s, in the Parisian neighbourhood of Montparnasse, a unique flowering of avant-garde artistic creativity became the cradle of Dada and Surrealism. In this crowd biography, Sue Roe tells the story - from Duchamp to Dali, via Man Ray and Max Ernst - of the salons and cafes, alliances and feuds, love affairs and scandals, successes and suicides of one of the most important and long-lasting artistic achievements of the twentieth century. 'Supercharged. Highly colourful . . . they're all here, the big names of the time - behaving badly, and, at times, quite madly too' Observer

Powstał wszechstronny portret aktorki, uwzględniający nie tylko jej role teatralne i filmowe, ale także występy kabaretowe, współpracę z radiem, telewizją… Powstał także ciekawy portret kobiety (wraz ze wszystkimi jej słabościami), która zaznała niedostatku, poznała smak ogromnej popularności, ale największe role teatralne stworzyła u schyłku życia, zupełnie zapomniana przez kino, które ją wykreowało. […] Praca jest świetnie napisana, perfekcyjnie opracowana od strony bibliograficznej, określiłabym ją mianem wręcz wzorcowej monografii aktorskiej. […] Powstał więc ostatecznie pasjonujący portret aktorki teatralnej, filmowej – portret człowieka o niebanalnym i trudnym życiorysie. prof. dr hab. Małgorzata Hendrykowska Dobrze się stało, że Roman Włodek napisał książkę poświęconą Jadwidze Andrzejewskiej. Aktorkę tę ciepło wspominają widzowie starszej generacji, natomiast nie zna jej młode pokolenie, zupełnie oderwane od kontaktów z przedwojennym kinem polskim. Książka Jadwiga Andrzejewska na scenie i ekranie wypełnia lukę w wiedzy o polskim teatrze i kinie, a dla młodych teatrologów i filmoznawców jest wzorem badawczej rzetelności, umiejętności docierania do trudno dostępnych źródeł zawierających istotne informacje, dogłębnej znajomości epoki oraz – last but not least – elegancji i taktu w sposobie prezentowania niebanalnej biografii aktorki. prof. dr hab. Grażyna Stachówna

Miesięcznik poświęcony jest dramaturgii współczesnej – teatralnej, filmowej, radiowej i telewizyjnej. Został założony w 1956 roku przez Adama Tarna, dramatopisarza i tłumacza, który kierował pismem do 1968 roku. Ogromny wpływ na kształt miesięcznika miał Konstanty Puzyna, krytyk, który współzakładał pismo a potem był jego redaktorem naczelnym od 1972 roku aż do śmierci w 1989 roku. Naczelnymi byli także Stanisław Stampf’l (1968-1971), Jerzy Koenig (1989-1990). Od 1991 roku „Dialogiem” kieruje Jacek Sieradzki. Podstawowym zadaniem pisma była i jest publikacja tekstów dramatycznych. W każdym numerze miesięcznika od prawie pięćdziesięciu lat ukazuje się co najmniej jedna polska sztuka lub scenariusz. Drukujemy także starannie wybrane tłumaczenia najciekawszych współczesnych sztuk obcojęzycznych. W sumie uzbierało się już prawie dwa tysiące dzieł dramatycznych, co jest, jak się zdaje, wynikiem bez precedensu w światowym piśmiennictwie teatralnym. Sztukom towarzyszą na łamach „Dialogu” eseje, rozmowy redakcyjne, felietony, szczegółowe prezentacje sylwetek dramatopisarzy a także informacje o życiu współczesnego teatru. Redaktor naczelny - Jacek Sieradzki.

Looking for a simpler, more natural way of working with wood? Create beautiful wooden objects from fresh green wood by becoming skilled in the crafts of whittling, axe-based furniture making, and turning. With green woodworking there's no need for costly materials and machinery. All you need to begin crafting is a log, an axe, and a hand knife. Starting with the selection and splitting of your very first log, let Wood Craft show you all the techniques of green woodworking and guide you step by step through a series of rewarding projects. Learn to carve your own spoons, bowls, shrink pots, and other objects; construct simple pieces of furniture, such as a frame stool and side table; discover how to turn wood on a pole lathe in order to construct a full chair with turned legs and back rest.

A genius and prophet whose timeless works encapsulate the human condition like no others. A writer who surpassed his contemporaries in vision, originality and literary mastery. Who wrote like an angel, putting it all so much better than anyone else. Is this Shakespeare? Well, sort of. But it doesn't really tell us the whole truth. So much of what we say about Shakespeare is either not true, or just not relevant, deflecting us from investigating the challenges of his inconsistencies and flaws. This electrifying new book thrives on revealing, not resolving, the ambiguities of Shakespeare's plays and their changing topicality. It introduces an intellectually, theatrically and ethically exciting writer who engages with intersectionality as much as with Ovid, with economics as much as poetry: who writes in strikingly modern ways about individual agency, privacy, politics, celebrity and sex. It takes us into a world of politicking and copy-catting, as we watch him emulating the blockbusters of Christopher Marlowe and Thomas Kyd, the Spielberg and Tarantino of their day; flirting with and skirting round the cut-throat issues of succession politics, religious upheaval and technological change. The Shakespeare in this book poses awkward questions rather than offering bland answers, always implicating us in working out what it might mean.

Monografia W kulturze wstydu? Wstyd i jego reprezentacje w tekstach kultury układa się w koherentną całość i stanowi wzorcowy przykład współpracy między uczonymi reprezentującymi różne dziedziny humanistyki. Rozmaite oblicza wstydu, analizy oraz interpretacje wybranych tekstów literackich i tekstów kultury przeplatają się w tej monografii ze sobą i wchodzą w szczególny rodzaj dialogu tworzącego wielopoziomową strukturę dyskursu na temat wstydu. To jeden z cenniejszych walorów omawianej książki, który z pewnością pozytywnie zaważy na jej recepcji i stałej obecności w pracach pojawiających się po jej wydaniu. Bez wątpienia publikacja ta stanie się źródłem licznych cytowań i inspiracji dla badaczy, krytyków, a także studentów literaturoznawstwa i kulturoznawstwa zajmujących się problematyką wstydu w kulturze. Z recenzji prof. dra hab. Adama Dziadka Tytułowa „kultura wstydu” to zarówno kultura wywodząca się z tej emocji, jak i ujęcie różnych sposobów kulturowych form przeżywania wstydu. Oba ujęcia są ważne dla autorów poszczególnych tekstów, pokazują historyczną i geograficzną zmienność tych form, zwracając uwagę na cywilizacyjną rolę analizowanej emocji. Czytelnicy otrzymują książkę bardzo ważną, kompetentnie przybliżającą wybrane przykłady siły oddziaływania zachowań opartych na wstydzie, jak i wstydem się posługujących (problem zawstydzania), wskazującą na konieczność podjęcia tej tematyki przez innych badaczy z uwagi na jej istotny dla zrozumienia jednostkowych i zbiorowych reakcji charakter. Praca wypełnia lukę w polskich badaniach nad kulturowymi reprezentacjami emocji, pozwalając zarazem w innym świetle ujrzeć znane i mniej znane teksty kultury. Z recenzji dr hab. Beaty Przymuszały

Theodor W. Adorno (1903-1969) – niemiecki filozof, socjolog, myśliciel polityczny, muzykolog i kompozytor. Jeden z czołowych przedstawicieli szkoły frankfurckiej, reprezentant teorii krytycznej. Prezentowane eseje poruszają problem powszechnej komercjalizacji oraz standaryzacji procesu produkcji dóbr kultury, które stają się podobne do innych towarów. Autor wskazuje na banalność i szkodliwość kultury masowej, na jej globalny negatywny skutek, jakim jest zanik indywidualności. Na tom składa się dziesięć esejów poświęconych m.in. muzyce, telewizji, filmowi, fetyszyzmowi, pojęciu czasu wolnego czy mechanizmom faszystowskiej propagandy. Dla Adorna przemysł kulturalny przede wszystkim stanowi zagrożenie dla naszego doświadczenia sztuki: po pierwsze, degraduje dzieło sztuki poprzez sprowadzenie go do obiektu w dobie reprodukcji technicznej […] oraz po drugie, niweluje on samo przeżycie estetyczne jako coś wyjątkowego i niepowtarzalnego. Z jednej strony mamy zatem powtarzalność „dzieła”, reprodukowanego wedle zestandaryzowanych wzorców, z drugiej zaś – standardowe reakcje na obiekty oferowane przez przemysł kulturalny. dr hab. Tomasz Maślanka, dr hab. Rafał Wiśniewski, prof. UKSW (fragment Wstępu)