Zapowiedzi

On. Kim jest? Gdzie go szukać? Kiedy wreszcie się zjawi i jak długo zostanie? Ta krótka opowieść przemawia do wyobraźni i przenosi nas do rzeczywistości, w której nic nie jest oczywiste. Zagadkowa historia i niezwykłe ilustracje rozwijają wrażliwość na ulotne piękno – nie tylko u dzieci. Budzą miłe wspomnienia, ale i ekscytację tym, co dopiero nadejdzie. Do tej opowieści z pewnością wrócimy nie raz.

Z ufnością patrzy w przyszłość. Z nadzieją znosi kolejne przeciwności – prowadzą przecież do celu. Losy Lnu to ponadczasowa historia przemiany, związanych z nią wyzwań i radości. Opowiedziana tak, by przenieść czytelnika do świata, który – choć już odległy – sprawia wrażenie bliskiego, znajomego. Zilustrowana tak, by pobudzić wyobraźnię. I, jak to często bywa w przypadku wartościowych bajek, z uniwersalnym przesłaniem.

Na rok 2019 przypada 100. rocznica nawiązania oficjalnych stosunków między Polską a Japonią. To bowiem w marcu 1919 roku na konferencji pokojowej w Paryżu, która kończyła pierwszą wojnę światową, rząd Japonii uznał niepodległe państwo polskie. Tak ważne, okrągłe rocznice skłaniają do refleksji, przemyśleń i podsumowań, stają się też okazją do utrwalania pamięci o minionych wydarzeniach i osobach w nich uczestniczących. Dlatego właśnie w 2019 roku postanowiłam wznowić po raz kolejny książkę Historia stosunków polsko-japońskich 1904-1945, której współautorem jest Andrzej T. Romer. Po raz pierwszy ukazała się ona w 1996 roku (Wydawnictwo Bellona), a za zgodą współautora wydałam ją ponownie – w wersji poprawionej i znacznie poszerzonej – w roku 2009 (Wydawnictwo TRIO). Powodem tamtej decyzji był po pierwsze także rok jubileuszowy, w którym obchodziliśmy 90. rocznicę nawiązania oficjalnych kontaktów między Polską a Japonią. Drugim powodem stały się nowe dokumenty i informacje, do których dotarłam już po pierwszym wydaniu książki. Ponieważ historia stosunków polsko-japońskich była i jest nadal jednym z moich najważniejszych tematów badawczych, również przez następne lata poszukiwałam i docierałam do nowych materiałów i osób, które dzieliły się za mną wiedzą o czasie minionym. Ewa Pałasz-Rutkowska Warszawa, jesień 2018 roku (fragment Przedmowy)

Rozprawa dr Zofii Borzymińskiej znacząco posuwa naprzód wiedzę o Warszawie epoki Oświecenia i zamieszkującej ją wówczas ludności wyznania mojżeszowego. Od czasów Jakuba Szackiego i Emanuela Ringelbluma żadna pozycja nie wniosła tyle nowego materiału i nowych przemyśleń do naszej wiedzy o wczesnym etapie osadnictwa żydowskiego w okolicach stolicy. Krytyczny stosunek do dotychczasowej literatury przedmiotu sygnalizuje autorka już we wstępie, akcentując jej jednostronność i skłonność do operowania czarno-białymi schematami. Nie ukrywa słabości ujęć i luk faktograficznych nawet w pracach wybitnych autorytetów, takich jak wspomniany Ringelblum, czy Artur Eisenbach. Swoje wywody opiera na bardzo szerokiej kwerendzie źródłowej. W ujęciu Zofii Borzymińskiej lata 1764-1795 to okres wiecznej upartej walki o prawne zagwarantowanie stałej żydowskiej obecności w stolicy; walki o prawo do posiadania stołecznej gminy. Obraz, jaki wyłania się z monografii samej autorce jawi się jako zaskakujący, albowiem – jak stwierdza - mimo historycznej zmienności wydarzeń, wbrew pozorom, w świadomości historycznej Żydów stołecznych wyraźnie dominuje poczucie ciągłości i kontynuacji. W wielu rozdziałach autorka prezentuje mniej lub bardziej zsyntetyzowany dorobek własnych badań szczegółowych. Dotyczy to chociażby Nowej Jerozolimy, osadnictwa na prawym brzegu Wisły, czy słabo dotąd rozpoznanych lat bezpośrednio po Sejmie Wielkim do nadejścia Prusaków. Jej też niewątpliwą zasługą jest wyjaśnienie zastępczej roli reprezentacyjnej odgrywanej przez niektóre żydowskie instytucje, nim doszło do prawnego uznania gminy warszawskiej. Warszawa doczekała się wreszcie porządnej i całościowej monografii odtwarzającej wczesną epokę instalowania się w niej wyznawców judaizmu. Gęsta od faktów i wolna od politycznego roznamiętnienia rozprawa Zofii Borzymińskiej jest jak duży bukłak źródlanej wody. Gorąco polecam ją miłośnikom dobrej książki historycznej, szukającym ucieczki od zgiełku współczesności. Dr hab. Daniel Grinberg, prof. Uniwersytetu w Białymstoku

Dwujęzyczny, interdyscyplinarny rocznik, służący za forum dla międzynarodowej wymiany myśli, prezentowania wyników badań monograficznych, prac syntetyzujących czy refleksji metodologicznej. Poświęcony studiom nad XX wiekiem, a w szczególności nad problematyką totalitaryzmów. W najnowszym tomie zostały poruszone zagadnienia związane z Holokaustem Żydów polskich, m.in. różne formy oporu ludności żydowskiej wobec działań Niemców, udział Kedywu AK w buncie więźniów obozu w Treblince, pomoc polskiego rządu dla Żydów zbiegłych z okupowanej Polski do Szanghaju czy demograficzna charakterystyka zbiorowości polskich Żydów, którzy ocaleli z Zagłady.

Fascynująca książka „Myśląc o Polsce” Dariusza Grabowskiego, znanego polityka, przedsiębiorcy i posiadacza stopnia doktora ekonomii nadanego przez Uniwersytet Warszawski, jest warta poświęcenia czasu na przestudiowanie jej ponad 400 stronicowej objętości zarówno „ bezpośrednio” dla prezentowanych w niej opinii i analiz, ale - i co może ważniejsze -„pośrednio” dla odsłanianej tym mentalności sektora małych i średnich przedsiębiorstw i ich kapitanów- drobnych polskich przedsiębiorców.

„Legendy Starego Miasta w Warszawie” to zbiór, dostosowanych do poziomów biegłości językowej A,B i C (początkującego, średnio zaawansowanego i zaawansowanego), tekstów oraz leksykalnych, gramatycznych i kulturowych ćwiczeń tematycznie związanych z warszawską Starówka. Publikacja przeznaczona jest przede wszystkim dla obcokrajowców uczących się języka polskiego jako obcego oraz lektorów JPJO. Nadaje się zarówno do pracy grupowej jak i indywidualnej. Pracę ułatwiają zamieszczone na końcu każdego rozdziału słowniczki w j. polskim, angielskim, rosyjskim i chińskim, klucz z odpowiedziami oraz bank pomysłów jako inspiracja dla nauczycieli języków obcych. Książka jest również kolejną okazją do zgłębiania stołecznych legend, świetnej zabawy oraz przyjemnego sprawdzianu z wiadomości o Starym Mieście dla każdego mieszkańca naszego miasta i nie tylko. Ten zbiór tekstów i ćwiczeń, ozdobiony piękną szatą graficzną, nawiązującą do wydanej w 2016 roku przez Muzeum Warszawy „Antologii legend warszawskich”, powstał w ramach nagrodzonego European Language Label 2019 projektu nauczania języków obcych w Muzeum Warszawy - „Warszawa dla średnio zaawansowanych”.

Wstrząsające studium kondycji ludzkiej. Bestsellerowa powieść zekranizowana przez Fernanda Meirellesa z Julianne Moore, Markiem Ruffalo i Gaelem Garcíą Bernalem w rolach głównych. Pewnego dnia na nienazwane miasto w nienazwanym kraju spada epidemia białej ślepoty. Bez ostrzeżenia dotyka ludzi zajętych zwykłymi, codziennymi sprawami, nie oszczędzając nikogo – starców, dzieci, kobiet, mężczyzn, osób prawych i z prawością mających niewiele wspólnego, słabych i silnych. Władze w pośpiechu zamykają pierwszą grupę w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym. I tylko jedna osoba wie, że nie wszyscy są ślepi.

Jak w boleśnie podzielonej wspólnocie przełamać paraliż wzajemnych uprzedzeń i niechęci? Dlaczego słabe centrum wzmacnia granice i buduje zasieki? Czym jest dzisiaj „pogranicze” i jakich pytań nie wolno tam zadawać? Wreszcie, co to znaczy „zabić most” i dlaczego „bieda temu, kto wyrusza i nie powraca”? Najobszerniejszy jak dotąd wybór twórczości eseistycznej Krzysztofa Czyżewskiego – praktyka idei, pisarza, tłumacza, redaktora, reżysera – umiejscawia Europę Środkową w samym środku najważniejszych dla współczesnego świata pytań i problemów: kryzysu wspólnotowości, pogłębiających się podziałów i coraz ostrzejszych wojen kulturowych. Współtwórca Ośrodka „Pogranicze” zabiera czytelnika w podróż po europejskich peryferiach: do rumuńskiej Timisoary, kawiarni w siedmiogrodzkim Sybinie, do Czerniowiec – miasta na rubieżach dawnej monarchii habsburskiej, Wilna czy Krasnogrudy i Sejn, z którym związał swoje życie. Uwaga ciągnie go też w rejon europejskiego „epicentrum burz” ¬– do Kosowa i Bośni, które opisuje tuż po tragicznym konflikcie na początku lat 90. ubiegłego wieku. W pełniejszym zrozumieniu historii tych miejsc, gdzie „nikt nie może mieć racji i nikt nie może być jej pozbawiony”, pomagają mu Rebeca West, Edith Durhan, Ivo Andrić, Danilo Kiš, Maria Todorova, Robert Kaplan, Drago Jančar czy Roger Cohen. Europa Środkowa jawi się tu jako etos i postawa, która wykorzenieniu przeciwstawia przynależność, kompleksowi prowincjonalizmu – siłę prowincji, a ostro zarysowanym granicom – przestrzeń przenikania i współistnienia. W swoich eseistycznych peregrynacjach Czyżewski podąża po mapie wyznaczonej przez outsiderów, wygnańców i kontestatorów, niesfornych intelektualistów, dla których Europa pozostawała i pozostaje ciągle niezrealizowanym w pełni projektem: Vincenzem, Rothem, Stempowskim, Ficowskim, Giedroyciem, Venclovą, a nade wszystko z Miłoszem.

„Miasto Pińsk dawniej o rzeki Piny nazywane Pinnum, położone na Białej Rusi w województwie brzeskim litewskim, w zlewisku Morza Czarnego, pełne Rusinów, głównie schizmatyków, ma oprócz innych kościołów również kościół parafialny, znajdujący się pod opieką ojców franciszkanów” – czytamy w dokumencie diecezjalnym z 1727 roku. Historia Bazyliki pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Pińsku w znakomity sposób reprezentuje zmienne i niejednokrotnie burzliwe dzieje wielu świątyń na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczpospolitej. Obecny kościół katedralny diecezji pińskiej jest dziś jedyna czynną w tym mieście świątynią rzymsko-katolicką. Pierwotnie spełniał dwojaką rolę – służył franciszkanom jako kościół zakonny, jednocześnie sprawując rolę świątyni parafialnej, a po kasacie klasztory w 1852 roku pozostał jedynie przy tej drugiej funkcji. Do statusu katedry awansował po powołaniu nowej diecezji – pińskiej – w 1925 roku, tracąc go w latach 1946–1991, w okresie zawieszenia działalności administracji diecezjalnej na Białorusi, i by do niego powrócił w 1991 roku. W czwartym tomie piątej części Materiałów do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej znalazło się dokładne omówienie historii, architektury, kompleksowe przedstawienie wystroju oraz stałego i ruchomego wyposażenia katedry w Pińsku. Książka została zaopatrzona w spisy wykorzystanych materiałó

Trzeci tom nowego cyklu „Kroniki Nicci” Terry Goodkind cyklem „Miecz Prawdy” stworzył całkowicie nową jakość w literaturze fantasy. „Kroniki Nicci” wracają do tego świata i opowiadają o jednym z ulubionych bohaterów „Miecza Prawdy”. Czarodziejka Nicci, czarodziej Nathan i ich młody towarzysz Bannon Farmer są świadkami rewolty niewolników w legendarnym Ildakarze i obalenia rady czarodziejów. Na skutek tych wydarzeń budzą się setki tysięcy żołnierzy generała Utrosa, który przed wiekami oblegał Ildakar. Nicci, Nathan i Bannon muszą nie tylko pomóc Ildakarowi przerwać to oblężenie, ale i powstrzymać generała przed wyruszeniem na podbój całego Starego Świata. Tymczasem równie potężne zagrożenie czyha na morzu, gdzie król okrutnych Norukaich ma własne ambicje... Wartka akcja tej powieści zachwyci entuzjastów epickiej fantasy. - „Library Journal”

Książka twardostronicowa mały format 18m+

Książka twardostronicowa mały format 18m+

Książka twardostronicowa mały format 18m+

Książka przejrzyście ukazuje sposób powstawania meteoroidów: pierwotnych, planetoidalnych, kometarnych i utworzonych w wyniku uderzeń w planety, księżyce i planetoidy. Zawiera bardzo szczegółowy opis wszystkich typów meteorytów oraz procesy ich powstawania. Przedstawione informacje są oparte na wynikach najnowszych badań, a wnioski dobrze uzasadnione. Prof. dr hab. Stanisław Schillak Centrum Badań Kosmicznych PAN - Obserwatorium Astrogeodynamiczne w Borówcu Meteoryty stanowią jedyne naturalne źródło informacji o składzie drobnych ciał kosmicznych będących najbardziej pierwotną materią, z której uformowane zostały planety skaliste. Bez wyników badań meteorytów nie bylibyśmy w stanie zrozumieć początkowych etapów ewolucji Układu Słonecznego, jak też mechanizmów formowania się planet. W niniejszej publikacji Autor szczegółowo przedstawił klasyfikację, budowę i genezę meteorytów. Zawarł w niej wyniki badań przeprowadzonych zgodnie z nowoczesnymi metodami geochemii elektronicznej, takimi jak: mikrosonda elektronowa, mikroskopia elektronowa i spektrometria mas. To doskonały przewodnik dla fanów kosmosu oraz poszukiwaczy, kolekcjonerów, miłośników i badaczy meteorytów. Książka może stanowić ponadto przydatny materiał dla studentów wydziałów, gdzie wykładana jest wiedza o badaniach, eksploracji oraz eksploatacji przestrzeni kosmicznej i jej zasobów.

Przekonaj się, jak o służbach, mediach, bandytach i wielkich pieniądzach pisze Tomasz Sekielski – dziennikarz, pisarz, autor głośnego dokumentu TYLKO NIE MÓW NIKOMU! Trylogia „Sejf” zaprzecza potocznej opinii, że w Polsce nie da się napisać dobrego, trzymającego w napięciu thrillera polityczno-szpiegowskiego. W książkach Sekielskiego nieustannie toczy się gra, w której każdy ma coś do ukrycia i nic nie jest takie, jakie się wydaje. Są tu robiący – po trupach, dosłownie – karierę oficerowie wywiadu, jest rywalizacja ministerstw i służb, walka wywiadów, są rozgrywki polityczne na najwyższym szczeblu oraz wielkie media i jeszcze większe pieniądze. A w całym tym napędzanym żądzą władzy świecie są jeszcze zwykli ludzie z bagażem trudnych, tragicznych nawet doświadczeń i nadzieją na miłość. Z każdą stroną tych książek coraz trudniej odróżnić przyjaciół od wrogów, napięcie i tempo rosną, a fabuła się komplikuje. To klasyczne, bardzo dobrze napisane thrillery!

"Choć dziś w Polsce nazwisko Ewy Frysztak niewiele mówi, w Stanach Zjednoczonych jej plakaty krążą na czarnym rynku. Z rozmowy z Januszem Górskim wyłania się portret nieprzeciętnej osoby: mistrzyni okładek PIW-u, eleganckiej damy w perłowej kolii, klnącej jak szewc, a przy tym osoby twórczej i niezależnej. Jej barwnym życiem (trzech mężów, stolik w „Kameralnej” obok stolika Marka Hłaski, przyjaźnie z najwybitniejszymi polskimi grafikami) można by obdzielić kilka biografii. Najważniejsze są jednak jej prace, zwłaszcza tworzone od lat pięćdziesiątych okładki książek, raz rysowane zamaszystym gestem, z werwą i rozmachem, innym razem pieczołowicie i z imponującą dyscypliną skonstruowane. Twórczość Ewy Frysztak to odpowiedź na docierające do PRL-u echa modernistycznego projektowania, bardzo charakterystyczna, pomysłowa – i aż do dzisiaj zapomniana. Ponad dwieście reprodukcji przybliża czytelnikowi z jednej strony wizualną atmosferę świata polskiej książki sprzed kilku dekad, a z drugiej stanowi świadectwo wyjątkowego talentu."

Od niepamiętnych czasów blond był synonimem piękna i szlachetności, ale także delikatności, słabości charakteru, czy wręcz głupoty. Kobieta nie mogła być piękna i mądra zarazem… Oto siedem portretów blondynek, kobiet odważnych, wpływowych, niekiedy mrocznych, które zadają kłam wszystkim stereotypom związanym z włosami koloru blond. Daj się uwieść Afrodycie, bogini miłości. Posłuchaj rozkazów Eleonory Akwitańskiej, która dwa razy była królową, po obu stronach kanału La Manche. Stań wraz z Joanną d’Arc na czele dwunastotysięcznej armii. Zakradnij się na królewski dwór Ludwika XIV, a potem Ludwika XV, gdzie faworyty, panie de Montespan i de Pompadour, sprawowały potężną władzę. Podążaj za młodą Grace Kelly do Hollywood, aby oczarować Hitchcocka i zawojować świat. A po tym całym blasku, znajdź się w mroku Magdy Goebbels w morderczym szale, który pchnął ją do zabicia sześciorga własnych dzieci w bunkrze Hitlera. AGNES GROSSMANNjest dziennikarką i autorką telewizyjnych filmów dokumentalnych i książek: Wielkie rozpustnice w historii Świat sprzed #MeToo

Wierzę w to, że miłość jest nieśmiertelna. Nie istnieją dla niej czas ani żadne granice. Ona trwa, wbrew nam, wbrew zwątpieniu, wbrew zdrowemu rozsądkowi, wbrew wszystkiemu. Miłość w kasztanie zaklęta to piękna powieść o miłości, która musi przetrwać mimo przeciwności losu. O trudnych decyzjach, ludzkich słabościach i umiłowaniu życia. O dostrzeganiu niedostrzegalnego. Marta, samotna trzydziestoparoletnia nauczycielka, ma przyjaciół, plany i marzenia, ale nie ma nikogo bliskiego, z kim mogłaby się nimi dzielić. Przedwczesna śmierć rodziców, a potem odejście ukochanej babci pozostawiły w niej głęboki ślad oraz poczucie ulotności i kruchości ludzkiego życia. Marta wie jednak, że wszystko ma swój czas, i dlatego czeka na księcia z bajki. Niespodziewanie w jej życiu pojawia się Piotr. Kim jest jednak tajemnicza kobieta, która zaklęła w kasztanie swą miłość do Piotra i do małego Miłosza? Czy ich losy, w zadziwiający sposób wplecione w życie Marty, się połączą? Czy Marta jest gotowa na przyjęcie wszystkiego, co przyniesie jej przyszłość?

Poruszająca, mądra lektura. Dla każdego, bez względu na światopogląd. Zapis rozmów, które Witold Bereś i Krzysztof Burnetko prowadzili z Markiem Edelmanem, ostatnim przywódcą powstania w getcie warszawskim. Rozmawiali o Bogu i religii z człowiekiem niewierzącym, boleśnie doświadczonym przez życie, a jednocześnie uchodzącym za autorytet moralny. Edelman zapytany o wiarę powiedział, że Boga wymyślili sobie ludzie jako pewnego rodzaju protezę - jak jest ciężko, to człowiek próbuje się wspierać myślą o Bogu, sprawiedliwości. Autorzy pytają o sens i wartość wszystkich przykazań, wspólnie z Edelmanem analizując je w trudnych i niejednoznacznych kontekstach. Dając przykłady ze swego życia, Edelman tłumaczy, co, dlaczego i kiedy jest najważniejsze.