Gramatyka bieli jest książką porywającą, mocną, wnikliwą i z ogromnym kunsztem – specjalnie używam tego słowa – skomponowaną. Nie bez znaczenia dla zawartych w niej analiz i interpretacji jest „ucho wewnętrzne” autora – ku muzyce zawsze otwarte. Książka zawiera ogromny ładunek spraw poważnych, trudnych, mrocznych – tak, Gramatyka bieli podszyta jest ciemnością – można ja zresztą zobaczyć i czytać jako kontrapunkt, ale też kontynuację Lekcji ciemności tegoż autora. Pod względem swojej gęstości i nasycenia splatającymi się ze sobą wątkami "Gramatyka bieli" jest osiągnięciem tej samej miary, co "Podróże do piekieł" Bolesława Micińskiego. Jest to książka zapadająca głęboko w pamięć, na zawsze już otwarta, do której będzie się nie raz wracało, by czytać ją na nowo.

Czy to możliwe, że dobre rzeczy mogą rodzić się z pogrzebanych marzeń? Życie liderki uwielbienia i piosenkarki Laury Story przybrało nieoczekiwany obrót, kiedy u jej męża, Martina, zdiagnozowano guza mózgu. Ich życie już nigdy nie miało być takie samo. Oczywiście, z Bogiem wszystko jest możliwe. Pojawiła się jednak wstrząsająca informacja, że nie istnieje żaden lek ani terapia, która mogłaby przywrócić Martinowi pamięć krótkotrwałą, wzrok i naprawić pozostałe komplikacje. Idealne życie, które wymarzyła sobie Laura, okazało się niemożliwe. A jednak, walcząc z Bogiem o pogrzebane marzenia, odkryła radość i głębszą intymność w relacji z Jezusem. Książka pomaga nam zrozumieć, że nie jesteśmy jedynymi, których życie niespodziewanie zmienia kierunek. Autorka bada biblijnych bohaterów wiary i przygląda się sytuacjom, które ich łamały. Pokazuje, jak pomimo błędów i trudnych historii, Bóg był w stanie posłużyć się nimi w niesamowity sposób. I nie było tak ze względu na ich wiarę, ale ze względu na Bożą wierność. Zdarza się, że Bóg nie wszystko naprawia. Prawda jest jednak taka, że choć twoja sytuacja może już nigdy się nie zmienić, to Jezus w trudnościach może przemieniać ciebie.

Indeks 978-83-8019-963-7/(red.) Waldemar Jędrzejczyk, Sławomir Badurek/2018/295

"[...] od 1 lutego 1920 r. kierownictwo wywiadu przeciwniemieckiego skoncentrowane było w Wydziale II Ofensywnym "A" - kpt. Kazimierza Kierzkowskiego, który za pomocą dwóch referentów koordynować miał działania prowadzone na terenie Niemiec, Gdańska, Austrii, Szwajcarii, Belgii i państw Skandynawskich. Tymczasem wywiad "wschodni" - skupiony w Wydziale IV Ofensywnym "C" kpt. Tadeusza Schaetzla, podzielony został na Referaty: "Północny" - odpowiedzialny za teren Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii i Białorusi; "Wschodni" - organizujący wywiad przeciwko tylko Rosji Radzieckiej oraz "Południowo-Wschodni" - któremu podporządkowano operacyjnie teren Ukrainy, Kaukazu, Kubania, Donu i ziem kontrolowanych przez rząd gen. Antona Denikina. Choć podobnie jak Wydział IIA, obsadę kadrową Wydziału IIC również stanowiło 3 oficerów (kierownik i 2 referentów), to jednak uwzględnienie w jego strukturze ściśle wyspecjalizowanego Referatu "Wschodniego" - przy równoczesnym braku takiego "niemieckiego" odpowiednika w Wydziale IIA - świadczyło o ewidentnym i w ówczesnej rzeczywistości całkowicie zrozumiałym zamyśle rozbudowywania przede wszystkim wywiadu przeciwrosyjskiego." (fragment z tekstu "Priorytety operacyjne Oddziału II SGWP, czyli pomiędzy "wschodem" a "zachodem", R. Majzner, str 7 i 8)

This book presents the dramatic and complex story of Armenia's ecclesiastical relations with Byzantine and subsequently Roman Christendom in the Middle Ages. It is built on a broad foundation of sources – Armenian, Greek, Latin, and Syrian chronicles and documents, especially the abundant correspondence between the Holy See and the Armenian Church. Krzysztof Stopka examines problems straddling the disciplines of history and theology and pertinent to a critical, though not widely known, episode in the story of the struggle for Christian unity. Krzysztof Stopka is a Cracovian specialist in medieval history. He is head of the department of the history of culture and the teaching of history at the Jagiellonian University, and also director of the Jagiellonian University Museum. His work on Armenian issues includes Polish-language books on the Armenian Church in the East European diaspora in the Middle Ages and the history of the Armenians in Poland, showing their contribution to Polish culture. He is co-author of Ormianska Warszawa (2013), a book on the Armenians of Warsaw, which was awarded a top prize in the Clio Contest, the main Polish competition for books on history.

The book explores the history of Justiniana Prima, a city built by Emperor Justinian I (527-565) in his birthplace near Niš in present-day Serbia. Previous studies focused on determining the city's location, underestimating the significance of analyzing written sources for the reconstruction of this city's genesis and importance. Using information from Emperor Justinian's Novels XI and CXXXI, as well as Book IV of Procopius of Caesarea's De aedificiis, Stanislaw Turlej endeavors to show that Justiniana Prima's historic significance resulted from granting its Church the status of an archbishopric with its own province in 535, which was independent of Rome. Justinian wanted to introduce profound changes to the ecclesiastical organization based on state law. Stanislaw Turlej is an assistant professor in the Institute of History at the Jagiellonian University in Krakow. He is the author and editor of numerous published works, including the book The Chronicle of Monemvasia: The Migration of the Slavs and Church Conflicts in the Byzantine Source from the Beginning of the 9th Century (2001).

We know more or less all there is to know about the way the hostilities of the 1914–1918 war developed. What’s still left to be cleared up are just a few details which will not have much of an effect on the general picture of the armed conflict. An area which offers promising horizons for research is historical anthropology, which has the cognitive instruments needed to embark on new paths of study and the effective verification of what has been accomplished hitherto. This book is an attempt to embark on fresh paths of research using new instruments of cognition. It searches for answers to questions in historical anthropo-logy. It contains a clinical review of a collection of diverse source materials from all the important fields of battle and their aftermaths, as well as from the civilian background. It makes use of a variety of resources relating to the Eastern, Western, and Southern European fronts, as well as fronts beyond Europe. To make the book more readable I have decided to break free of the usual academic custom of footnoting and have put only a selected bibliography at the back. Author’s Preface

Praca dotyczy aktualnego tematu w naukach o zarządzaniu, jakim są sieci przedsiębiorstw i wpływ pozycji sieciowej na określone efekty ekonomiczne przedsiębiorstwa. Przedstawiony problem ma charakter odkrywczy i w znacznym stopniu wypełnia lukę badawczą, zwłaszcza w kontekście sieci spółek związanych z polskim rynkiem kapitałowym. Na uwagę zwraca także nowatorskie podejście badawcze, polegające na integracji metodyki analizy sieci społecznej z metodyką modelowania dynamicznych systemów. Dr hab. Justyna Światowiec-Szczepańska prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu

Szyfrogramy logopedyczne powstały, by urozmaicić i uatrakcyjnić ćwiczenia artykulacyjne. Jest to sprawdzona pomoc w korygowaniu zaburzonej wymowy głosek trzech szeregów: szumiącego, syczącego i ciszącego oraz głosek [l] i [r]. W zbiorze znajdują się ćwiczenia z 80 tabelami, dzięki którym dzieci doskonalą artykulację określonych głosek w nagłosie, śródgłosie, wygłosie oraz w trudniejszych grupach spółgłoskowych. Rozszyfrowywanie i szyfrowanie wyrazów to ćwiczenie aktywizujące i pobudzające mózg. Publikacja pomaga zatem nie tylko w korygowaniu zaburzonej wymowy głosek, ale również wpływa na usprawnienie spostrzegawczości i koncentracji. Ponadto dzieci ćwiczą umiejętność analizy i syntezy sylabowej oraz doskonalą swoją orientację na płaszczyźnie. Ćwiczenia można wykorzystać zarówno w trakcie zajęć w szkole (indywidualnych i grupowych), jak i w domu.

Materiały edukacyjne dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną” to seria książek opracowana na podstawie Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. Będzie ona pomocna dla nauczycieli i terapeutów podczas realizacji treści nauczania i wychowania zawartych w podstawie programowej. W tej książce przedstawiono zagadnienia dotyczące działu „Ja w bezpiecznym świecie”. Do ich omówienia wykorzystano zdjęcia. Na stronach parzystych znajdują się fotografie dla ucznia. Na stronach nieparzystych – pytania, które czyta nauczyciel, terapeuta lub rodzic. Pierwsze pytania dotyczą zdjęcia. Kolejne pomagają zdobyć lub utrwalić dodatkowe wiadomości i umiejętności związane z omawianym tematem. Ostatnie pytania dotyczą doświadczeń ucznia. Pod pytaniami umieszczono ćwiczenia dla dziecka, dzięki którym ma ono utrwalić zdobyte informacje.

Wspieraniem rad rodziców zajmuję się już od ponad dziesięciu lat, odkąd w Instytucie Inicjatyw Pozarządowych wystartowaliśmy z programem „Rodzice w szkole”. Przez ten czas przeprowadziliśmy wiele projektów skierowanych do rodziców, rad rodziców, nauczycieli oraz dyrektorów szkół i przedszkoli, a także urzędników samorządowych. Wzięło w nich udział kilka tysięcy osób z ponad 1200 placówek. Działaliśmy różnymi metodami. Przede wszystkim prowadziliśmy szkolenia, warsztaty, seminaria, konferencje, krótsze i dłuższe (i kilkugodzinne, i kilkudniowe), dla różnych odbiorców. Wydawaliśmy publikacje, pisaliśmy artykuły do czasopism fachowych. No i oczywiście rozmawialiśmy, doradzaliśmy, pomagaliśmy, konsultowaliśmy. Tak jest do dziś – nie ma tygodnia, a we wrześniu każdego roku nie ma dnia, abym nie otrzymał pytań (przez e-mail, media społecznościowe czy telefonicznie) dotyczących różnych aspektów funkcjonowania rad rodziców. Znaczna część pytań się powtarza, ale co i raz otrzymuję nowe – takie, które, mimo dziesięcioletniego doświadczenia, potrafią mnie zaskoczyć. Zastanawiałem się więc, jak to możliwe, czy setki szkoleń i idące już w tysiące nakłady poradników przełożą się kiedyś na znaczącą zmianę w wiedzy rodziców? Ale odpowiedź przyszła szybko jako oczywista i w zasadzie nie była zachęcająca: działania edukacyjne wśród rodziców nie mają końca. Z nimi jest trochę tak jak z całą otoczką wokół narodzin dziecka, ślubów czy pogrzebów – z tą różnicą, że te trzy to przede wszystkim niezły biznes dla tysięcy firm, a we wspieraniu rad rodziców musi wystarczyć przede wszystkim poczucie misji czy satysfakcja… Efektem setek szkoleń, konferencji, konsultacji, spotkań itd. była od początku lista pytań, która systematycznie się wydłużała i wciąż się wydłuża. Na każde pytanie zawsze starałem się i staram rzetelnie odpowiadać. Cierpliwie, a nawet z pewnym zafascynowaniem czy radością, że pojawiają się kolejne roczniki rodziców zaangażowanych w życie przedszkola lub szkoły, którzy chcą zrozumieć, jak działa rada rodziców, i pragną uczynić szkołę swojego dziecka jak najlepszą. Takich ludzi warto wspierać! Niniejszy poradnik jest więc zbiorem odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania. Kiedy na początku było ich kilkanaście, nie sądziłem, że zbierze się więcej niż 30. Gdy jednak przekroczyłem liczbę 50 pytań, zrozumiałem, że to nie koniec.

Zasadniczym przedmiotem rozważań zawartych w niniejszej pracy jest próba znalezienia odpowiedzi na wiele pytań odnoszących się do psychospołecznych uwarunkowań oraz kierunku i treści ludzkiej aktywności oraz działań. Ponieważ całe życie człowieka można rozpatrywać właśnie w kategoriach nieustającej różnorakiej aktywności, przeto warto w tym kontekście bliżej przyjrzeć się zarówno kilku podstawowym źródłom tej aktywności, jak i konkretnym jej formom, treści oraz ewentualnym skutkom. De facto zatem w opracowaniu tym usiłuję zrozumieć charakter ludzkich postaw, zachowań, poglądów i działań w kontekście uwarunkowań głównie społeczno-kulturowych, psycho­społecznych, edukacyjnych, ale również politycznych, których przemożną rolę dostrzegamy w Polsce, zwłaszcza w ostatnich kilku latach... od Autora: Na początku więc zapoznaję czytelnika z podstawowymi terminami podjętego problemu, a więc m.in.: czym jest aktywność, co to jest działanie, jak należy rozumieć edukację emancypacyjną oraz samorealizację, ale także postawę konformistyczną i zniewolenie. Następnie koncentruję uwagę na omówieniu aktywności w kontekście psychoedukacji humanistycznej, głównie na przykładzie koncepcji Ericha Fromma, którego twórczość, dorobek oraz poglądy odnoszące się do społeczno-kulturowych uwarunkowań zdrowej lub chorej osobowości stanowią jak gdyby szkielet całościowej merytorycznej konstrukcji pracy. Na tym rusztowaniu staram się następnie jakby zawieszać kolejne, bardziej szczegółowe treści innych autorów. Warto w tym miejscu również dodać, że gdy w latach 90. pisałem monografię o Frommie, dostęp do jego twórczości był z powodów politycznych utrudniony, ponieważ ostro krytykował zarówno społeczeństwa neoliberalnego kapitalizmu, jak i komunistyczne państwa autorytarne, będące źródłem blokad oraz wypaczeń rozwoju osobowości. I paradoksalnie, po prawie 30 latach okazało się, że zakazana oraz mocno krytykowana wówczas (za czasów PRL-u) w Polsce twórczość autora Ucieczki od wolności jak gdyby znowu staje się aktualna, choć na szczęście do zdecydowanie większości jego książek przetłumaczonych na język polski jest swobodny dostęp.

22 grudnia 2016 roku. Po nasileniu się walk i istnym gradzie pocisków, który zdaje się nie mieć końca, nagle odgłosy wojny milkną. Aleppo zostaje ogłoszone „miastem wolnym”. Wydaje się to snem: można znów zacząć chodzić bez lęku po ulicach miasta. Czy wojna rzeczywiście się skończyła? Sen trwa krótko. To prawda, najostrzejsze walki przeniosły się gdzie indziej, ale miasto leży w gruzach, a ludzie są wyczerpani…” W tym miejscu ojciec Ibrahim, franciszkanin i proboszcz z Aleppo, podejmuje wątek swej opowieści. O ile w poprzedniej książce „Tuż przed świtem” opowiedział o życiu pod oblężeniem, z ciągłym zagrożeniem ze strony pocisków i snajperów, o tyle teraz wprowadza nas w wielkie dzieło odbudowy. Do odbudowania są liczne domy, kościoły i meczety, ale przede wszystkim trzeba odbudować osobę. Ran jest wiele: jedne widać wyraźnie na każdym rogu ulicy, inne pozostają ukryte w sercach osób i w relacjach społecznych na każdym poziomie. „Przyszłość przesłonięta jest gęstymi chmurami. Wiemy, że wojna jest długa. Ale jesteśmy pewni zwycięstwa życia nad śmiercią, miłości nad nienawiścią. Nasze serce pozostaje otwarte. Czujemy się odpowiedzialni za bycie mostem pojednania, przebaczenia, pokoju”.

Gniezno wczesnośredniowieczny zespół grodowy

Wojciech Jerzy Has, Janusz Morgenstern oraz tandem realizatorski Jerzy Hoffman i Edward Skórzewski – to znani reżyserzy, którzy w różnych latach wywierali mniej lub bardziej decydujący wpływ na kształt polskiego kina. Ich pierwsze kroki w zawodzie reżysera nie były jednak łatwe. Hasowi, zanim zrealizował debiutancką Pętlę, zatrzymano sześć projektów filmów fabularnych. Morgensternowi, przed Do widzenia do jutra... – dwa, ale on najbardziej z całego grona przeżył to młodzieńcze niepowodzenie. Rekordziści Hoffman i Skórzewski, zanim przeszli z dokumentu do fabuły, aż dziesięć swoich projektów musieli schować na dno szuflad. Wiele spośród tych osiemnastu „niedoszłych debiutów” stało się zarazem próbą przełamania tabu. To Has jako pierwszy poszukiwał filmowego wyrazu dla intymnych przeżyć wojennych, Morgenstern chciał opowiedzieć o tragedii powstania warszawskiego, a Hoffman i Skórzewski – zekranizować Złego Tyrmanda. Gros tych filmowych pomysłów kształtowało się w burzliwej dekadzie lat 50., dzięki czemu książka staje się także próbą refleksji nad stanem polskiej kultury filmowej tamtego okresu. „Aktywność badacza w sferze historii niebyłej porównać można do śledztwa (sam autor używa określenia śledztwo biofilmoznawcze). Aby dobrze je przeprowadzić trzeba: posiadać wiedzę na temat byłej historii kina polskiego i jej kulis, znać się na źródłach (wiedzieć, gdzie ich szukać i jak wydobywać z nich informacje), mieć wiedzę pozaźródłową (znać kontekst opisywanych czasów) oraz... umieć rozmawiać z twórcami. Piotr Śmiałowski jest znakomitym śledczym, a przy tym – świetnym wywiadującym. Książkę czyta się jak opowieść detektywistyczną, czemu sprzyja znakomity styl autora. Pochłonąłem ją za jednym podejściem, czytałem z niesłabnącym zainteresowaniem, z żalem przerzucając ostatnią kartkę”. Dr hab. Krzysztof Kornacki, prof. UG Piotr Śmiałowski – doktor nauk humanistycznych, filmoznawca i dziennikarz filmowy. Stały współpracownik miesięcznika „Kino”, portalu Fototeka Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego oraz Nowych Horyzontów Edukacji Filmowej. Przeprowadził ponad sto wywiadów z twórcami polskiego kina. Autor monografii Tadeusz Janczar. Zawód: aktor oraz wywiadu-rzeki z reżyserem Tadeuszem Chmielewskim Jak rozpętałem polską komedię filmową. Współautor książki Być jak Cybulski?, będącej zbiorem rozmów z laureatami Nagrody im. Zbigniewa Cybulskiego.

Zawichost to ośrodek, który zgodnie z późnośredniowieczną tradycją, odnotowaną przez Jana Długosza, uznawano za czołowy na Sandomierszczyźnie - caput terrae Sandomiriensis. W historiografii powraca myśl, iż tu właśnie należy szukać zalążków struktury politycznej i kościelnej, która stanic się później podstawą tożsamości ziemi sandomierskiej. W badaniach nad początkami i rozwojem Zawichostu, zainicjowanych i prowadzonych od lat 50. XX w. przez Instytut Historii Kultury Materialnej PAN, kontynuowanych w latach 1994-1999 jako prace Instytutu Archeologii i Etnologii PAN, w sposób niezwykle sugestywny zaistniało harmonijne, efektywne współdziałanie między badaczami reprezentującymi różne specjalności. Udało się przy tym skłonić do współpracy wybitnych specjalistów, nie tylko archeologów i historyków, ale również geologów i geomorfologów czwartorzędu, geofizyków, antropologów, historyków architektury. Kluczową rolę w badaniach odegrały wyniki prac wyko paliskowych, które, przynosząc wiele niezwykłych odkryć, umożliwiły weryfikację wcześniejszych ustaleń. Efektem wieloletnich prac jest tom Zawichost we wczesnym średniowieczu - monografia prezentująca stan badań ośrodka zawichojskiego wraz z obecną ich aktualizacją.

SPIS TREŚCI Słowo redaktorów I. W RZECZYPOSPOLITEJ Tomasz Kempa Unicki ośrodek zakonny w Wilnie i jego rola w reformie bazylianów przeprowadzonej przez metropolitę Józefa Welamina Rutskiego ks. Tadeusz Śliwa Koadiutoria Korsaka. Starania o mianowanie bazylianina o. Rafała Korsaka koadiutorem unickiego metropolity kijowskiego Józefa Welamina Rutskiego Jacek Krochmal Rola bazylianów we wprowadzaniu unii kościelnej w eparchii przemysko-samborskiej w latach 1610–1693 Radosław Dobrowolski Status i rola monasteru supraskiego w dziejach Cerkwi unickiej XVII–XIX w. Andrzej Gil Monaster lubelski w XVII i XVIII w. Przyczynek do dziejów monastycyzmu wschodniego na zachodnich krańcach eparchii chełmskiej Beata Lorens Warunki życia w monasterach bazyliańskich w południowo-wschodniej Rzeczypospolitej w XVIII w. II. POD ZABORAMI ks. Stanisław Nabywaniec Bazylianie w eparchii przemyskiej po pierwszym rozbiorze Polski Irena Wodzianowska Bazylianie prowincji ruskiej w 1827 r. Roman Pelczar Rola zakonu bazyliańskiego w działalności szkół ludowych na terenie eparchii przemyskiej w czasach zaborów (do 1873 r.) – wybrane zagadnienia Anna Krochmal Rola bazylianów w życiu religijnym eparchii przemyskiej w XIX w. – zarys problematyki III. W KRAJACH OŚCIENNYCH Jaroslav Coranič Prehľad vývoja Rádu sv. Bazila Veľkého a Rádu sestier sv. Bazila Veľkého na Slovensku po roku 1918 IV. W KULTURZE Maria Pidłypczak-Majerowicz „Menologium bazyliańskie” Ignacego Kulczyńskiego – forma i treść księgi Joanna Getka Ruskojęzyczne drukarstwo bazyliańskie jako czynnik kształtujący tożsamość kulturową i narodową społeczności unickiej w Rzeczypospolitej w XVIII w. Oksana Shkurgan Repertuar pieśni nabożnych wykonywany w czasie misji bazyliańskich prowadzonych w Rzeczypospolitej w drugiej połowie XVIII w. Bibliografia O Autorach Indeks geograficzny

«Era, en efecto, el automóvil de Maruja. Había transcurrido por lo menos media hora desde el secuestro, y sólo quedaban los rastros: el cristal del lado del chofer destruido por un balazo, la mancha de sangre y el granizo del vidrio en el asiento, y la sombra húmeda en el asfalto, de donde acababan de llevarse al chofer todavía con vida. El resto estaba limpio y en orden.»

Prezentuję Państwu trzecią część moich felietonów. Większość zamieszczonych w tej książce tekstów poświęciłem wybitnym twórcom (Rafał Pomorski, Paweł Steller, Emanuel Imiela, Stanisław Szukalski, Jan Wysocki, Paweł Wróbel), naukowcom (Andrzej Brożek, Ludwik Musioł, Adolf Dygacz, Jerzy Szydłowski) i kapłanom (Teofil Bromboszcz, Ludwik Skowronek, Emil Szramek) działających w XX wieku w Katowicach. Wśród zasłużonych dla miasta nie mogło zabraknąć sylwetek przedstawicieli życia muzycznego (Stefan Marian Stoinski, Jan Fojcik, Grzegorz Fitelberg) oraz wybranych postaci wyróżniających się aktywnością na niwie życia kulturalnego i społecznego (Konstanty Prus, Józef Ligęza, Andrzej Mielecki, Edmund Bojanowski) Za godne przypomnienia uznałem dzieje takich instytucji kultury i nauki jak Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum”, Zespół Szkół Plastycznych, Zespół Szkół Muzycznych im. Wojciecha Kilara w Katowicach i Galeria Szyb Wilson, a także dwóch świątyń na Osiedlu Tysiąclecia. Krajobraz Katowic, stolicy Górnego Śląska, przez dziesięciolecia głównego ośrodka przemysłu ciężkiego, uległ wielkiej zmianie, ale zazwyczaj jest kojarzony z dymiącymi kominami hut i kopalnianymi szybami wydobywczymi, dlatego przypominam równie, początki dziejów kopalni „Wujek” do 1914 roku i kopalni „Murcki” do 1945 roku oraz historie miejscowego biedaszybikarstwa w latach 1931–1936. Od Autora

A three-thousand year history of the world that examines the causes of war and the search for peace In three thousand years of history, China has spent at least eleven centuries at war. The Roman Empire was in conflict during at least 50 per cent of its lifetime. Since 1776, the United States has spent over one hundred years at war. The dream of peace has been universal in the history of humanity. So why have we so rarely been able to achieve it? In A Political History of the World, Jonathan Holslag has produced a sweeping history of the world, from the Iron Age to the present, that investigates the causes of conflict between empires, nations and peoples and the attempts at diplomacy and cosmopolitanism. A birds-eye view of three thousand years of history, the book illuminates the forces shaping world politics from Ancient Egypt to the Han Dynasty, the Pax Romana to the rise of Islam, the Peace of Westphalia to the creation of the United Nations. This truly global approach enables Holslag to search for patterns across different eras and regions, and explore larger questions about war, diplomacy, and power. Has trade fostered peace? What are the limits of diplomacy? How does environmental change affect stability? Is war a universal sin of power? At a time when the threat of nuclear war looms again, this is a much-needed history intended for students of international politics, and anyone looking for a background on current events.