Atlas zaświatów. Przewodnik po podziemnych, ziemskich i niebieskich królestwach zmarłych

"Śmierć nie zabiera światła - gasi jedynie lampę, bo nadszedł świt".
Starożytni Grecy przekonani byli o tym, że dusze ich bliskich zmarłych trafiają do Hadesu.
Mieszkańcy Skandynawii wierzyli, że zmarli Wikingowie zabierają w zaświaty cały swój dobytek.
Średniowieczni Bretończycy uważali zaś, że po śmierci dusze wyruszają Nocną Łodzią w podróż przez ocean.
Egipcjanie pragnęli po śmierci trafić do rajskiej krainy, czyli niebiańskich Pól Jaru. Sumerowie wierzyli, że królestwo zmarłych znajduje się głęboko pod powierzchnią Ziemi. Dla wyznawców islamu śmierć nie jest końcem wszystkiego, a początkiem nowego życia w niebiańskim ogrodzie.
Tradycję chrześcijańską z kolei charakteryzuje wizja Królestwa Niebieskiego. Niebo jawi się jako miejsce wiecznego odpoczynku.
Niektórzy wierzą, że dusza zmarłego prowadzona jest gwiezdnym szlakiem, dla innych życie pozagrobowe wiedzie się w podwodnych ogrodach.
Od wieków człowiek nieustannie poszukuje odpowiedzi na pytania dotyczące życia pozagrobowego. Podczas setek lat ludzka wyobraźnia podsuwała najróżniejsze obrazy tego, co czeka nas w chwili, gdy nasze serce zabije po raz ostatni.
Czy po śmierci istnieje coś jeszcze? Czy dusza nasza wciąż żyje i wędruje do innego miejsca? Jak wygląda kraina wiecznej szczęśliwości?
Jeżeli pragniesz poznać, jak życie po życiu postrzegały różne ludy, wybierz się w podróż po zaświatach, wraz z nową publikacją od @ pt. "Atlas zaświatów. Przewodnik po podziemnych, ziemskich i niebieskich królestwach zmarłych" Emily Hawkins z genialnymi ilustracjami Manasawii.
Znajdziesz w nim m.in. wierzenia ludności europejskiej, azjatyckiej, afrykańskiej, a nawet australijskiej. Poznasz wiele kultur oraz różnych wizji tego, co być może i nas czeka, gdy odejdziemy już z tego świata.
Mnie ten atlas bardzo zaskoczył, w pozytywnym znaczeniu.
Fascynująca to lektura pełna ciekawych hipotez.
Z pewnością wzbudzi czytelnicze zainteresowanie, jestem o tym przekonana.