Cztery Pory Roku

Wojciech Górecki urodził się 23 kwietnia 1959 roku. Ukończył gdańską Akademię Sztuk Pięknych, na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Uprawia przede wszystkim malarstwo plenerowe oraz rysunek i grafikę warsztatową. Za swoją twórczość w 2009 roku otrzymał prestiżowe, honorowe wyróżnienie przyznawane przez The Art Renewal Center w USA. Po mistrzowsku łapie chwile (...) W moim odczuciu Wojtek Górecki nie szuka cudów, on wydobywa cuda ze zwykłych miejsc, wręcz pospolitych krajobrazów. Pod jego pędzlem te zwykłe miejsca i pospolite krajobrazy przeistaczają się w metafizyczne światy i zjawiska. On nie upiększa zwykłego nadmorskiego krajobrazu czy kozackiego stepu, on go tylko uwzniośla. W jakiś sposób uniwersalizuje, choć to zawsze będzie jego step i jego nadmorska plaża. (…) Pomyślałem nawet, że gdybym umiał malować tak jak Wojtek, może nie pisałbym wierszy, bo obrazy Wojciecha Góreckiego są malarskimi wierszami bez słów, a mimo tego – a może właśnie dlatego – tak wiele mówią. (…) Trzeba przyznać, że artysta umie po mistrzowsku łapać chwile, które trafiają dzięki niemu do wielkiego zielnika obrazów, który jest ważnym rozdziałem, wchodzącym w skład albumu wieczności sztuki. Prace te nigdy nie będą kostyczne, nigdy się nie zestarzeją (…). W jego pracach malarskich coś wisi w powietrzu. Coś nieuchwytnego! Coś tajemniczego, a w każdym obrazie zamknięta jest emocja, która towarzyszyła jego powstawaniu (…). Adam Ziemianin Wojciech Górecki was born on 23 April 1959. He graduated from the Academy of Fine Arts in Gdańsk (the faculty of graphics and painting). He deals with painting (mainly plein-air), drawing, and workshop graphics. In 2009, the Art Renewal Center (USA) granted him a prestigious, honourable mention Award for his artistic work. He captures moments in a masterly way (…) In my opinion, Wojciech Górecki does not look for miracles; he changes ordinary places and usual landscapes into miracles. Thanks to his brush, these places and landscapes become metaphysical worlds and phenomena. He does not beautify ordinary seaside landscapes or Cossack steppes; he only uplifts them, makes them more universal in some way. However, it will always be his steppe and his beach on the seaside. (…) I even thought that if I had been able to paint like Wojciech does, perhaps I would not have written poems. Wojciech Górecki’s pictures are real painter’s poems without words but, nevertheless, and just perhaps that is why, they have so much to say. (…) I should admit that the artist can capture moments in a masterly way and copy them into a great book of pictures which is a crucial component of art eternity album. This work will never get old or obsolete (…). Regarding his paintings, there is something strange, something intangible and mysterious. Each painting contains emotions which he experienced when creating it (…). Adam Ziemianin