Ember in the Ashes Pochodnia w mroku

Minął rok odkąd pierwszy tom trylogii Ember in the Ashes oczarował mnie swoją fabułą i sprawił, że książka trafiła do listy moich ulubieńców. Każdy wie jak to jest z kontynuacjami - obawa, że nie dorówna swojej poprzedniczce jest duża. Od premiery drugiej części minęło już kilka miesięcy i mogę teraz jedynie żałować, że tyle zwlekałam. Pochodnia w mroku jest równie świetna.

Akcja drugiego tomu serii rozpoczyna się w momencie, w którym pozostawiło nas w niepewności Imperium ognia. Laia i Elias uciekają z Serry ścigani przez żołnierzy imperatora i bezwzględną komendantkę. Wyruszają w niebezpieczną wyprawę przez bezdroża Imperium, aby dotrzeć do więzienia w Kauf, gdzie przetrzymywany jest brat dziewczyny. Czy ich misja ma szansę się powieść? Jaką cenę będą musieli zapłacić?

Już pierwsze strony pokazują, że akcja nabiera szybkiego tempa i nie zamierza zwalniać. Bohaterowie wyruszają w podróż podczas której nie będzie dane zaznać im poczucia bezpieczeństwa i wytchnienia. Ten wątek doskonale ukazuje różne oblicza imperium i podległych mu terenów. Mamy możliwość szczegółowo zagłębić się w wykreowaną przez Tahir rzeczywistość i ją poznać. A jest zdecydowanie warta tego poznania. Autorka stworzyła świat niebywale surowy i brutalny. Mniejsze społeczności są piętnowane i uciskane przez przez Wojan, którzy sprawują władzę. Scholarzy, z których wywodzi się główna bohaterka, zmuszeni do funkcji niewolników. Mnóstwo przemocy, zabójstw, krwi. Jednak nie jest to jedyne co na przyjdzie poznać. Pisarka postawiła na wielowątkowość. Poza misją ratunkową Darina ukazany zostaje także wątek walki Marcusa o swoją pozycję Imperatora, rodzącego się buntu czy magicznych istot, które również mają swoje miejsce w tej rzeczywistości. Wątki idealnie się ze sobą zgrywają i na siebie oddziałują. Nic nie powstaje z niczego, przez co fabuła jest nadzwyczaj autentyczna.

Historia przedstawiana jest z punktu widzenia trzech osób. Jest to lekka zmiana w porównaniu z tomem pierwszym, w którym wydarzenia poznawaliśmy okiem Lai oraz Eliasa. Teraz również Heleny. Autorka poświęciła bohaterce znacznie więcej czasu niż wcześniej, co dało nam znakomitą okazję poznać wydarzenia 'od drugiej strony'. Chociaż ciężko uznać Helenę za czarny charakter. Dziewczyna znajduje się w sytuacji - mogłoby się wydawać - bez wyjścia. Rozdarcie między oddaniem Imperium a miłością do Eliasa, spędza jej sen z powiek. Każda decyzja jaką podejmie przysporzy jej cierpienia. Poza głównymi bohaterami, których mieliśmy okazje już poznać w Imperium ognia drugi tom obfituje w wiele nowym, intrygujących postaci drugoplanowych. Tahir w dalszym ciągu udowadnia, że potrafi świetnie kreować bohaterów. Są autentyczni, barwni i ciekawi. Ewoluują wraz w historią, targają nimi prawdziwe dylematy, przez co zżyć się z nimi jest bardzo łatwo. W Pochodni w mroku kontynuację ma również wątek romantyczny, aczkolwiek pisarka prowadzi go bardzo subtelnie. Nie przesłania on w żaden sposób wydarzeń, a bohaterowie nie rozwodzą się nad swoimi uczuciami.

Pochodnia w mroku to świetna kontynuacja, która w niczym nie odstaje od swojej poprzedniczki. Autorka stworzyła oryginalne i wyjątkowe uniwersum, a przy tym niezwykle okrutne i bezlitosne. Wszystko doprawione jest szybką akcją, interesującymi wątkami i bohaterami, o których życie boimy się nieustannie. Jest to pozycja zdecydowanie dla osób lubiących ostrzejszy klimat z dodatkiem walki i elementów fantastyki. Szczerze polecam. A mi zostaje wypatrywać premiery trzeciej części.

Imperium chwieje się w posadach. Elias, Laia i Helena, po raz kolejny muszą stoczyć nierówną walkę z przeznaczeniem. Całe zło, wszystkie cierpienia jakich zaznali bohaterowie na Czarnym Klifie w okrutnej akademii Masek, okażą się niczym wobec tego, co jeszcze ich czeka. Wolność wcale nie smakuje słodko. Jest pełna strachu, bólu i metalicznego posmaku krwi. Elias i Laia desperacko próbują uciec ze stolicy Imperium, pod osłoną szalejących walk rewolucjonistów. Ona nie cofnie się przed niczym, by uwolnić porwanego przez Maski brata Darina. On chce odkupić swoje winy i odpłacić za przelaną krew przyjaciół. Ich celem jest Kauf-najpilniej strzeżone więzienie w Imperium. Choć uwolnienie Darina z tego miejsca jest misją niemal niewykonalną, nie mogą się poddać. „Dopóki trwa życie, jest nadzieja”. A gra jest warta świeczki, bo Darin zna sekrety, które mogą pomóc w obaleniu tyrana. Tylko czy Elias i Laia zdołają go uwolnić zanim będzie za późno?

Tymczasem Helena, jako nowy Kruk Krwi zostaje wplątana w niebezpieczną polityczną intrygę i dostaje zadanie, które złamie jej serce. Dziewczyna jest rozdarta między lojalnością rodzinie i Imperium, a nieposłusznemu sercu, które buntuje się wobec okrucieństw i wciąż bije szybciej dla człowieka, którego musi zgładzić. Helena staje przed niemożliwym wyborem i wie, że nie będzie w stanie ochronić wszystkich, których kocha, przed gniewem Imperatora.

Przychodzą mi do głowy setki słów jakimi można opisać tą serię i emocje jakie wywołuje, ale żadne nie wydaje mi się wystarczająco trafne, odpowiednie i zgodne z prawdą. Ciężko opisać to, co autorka robi z czytelnikiem w trakcie lektury. Z jednej strony niszczy, przepełnia okrucieństwem i surowością stworzonego przez siebie świata. Każe razem z bohaterami przechodzić tortury, podejmować łamiące serce decyzje i patrzeć, jak to, co kochaliśmy obraca się w pył. Z drugiej jednak strony, czaruje nas swoją wyobraźnią, kreacją świata i przemyślaną fabułą. Sprawia, że zakochujemy się bez pamięci w stworzonych przez nią bohaterach, czujemy ich radość i ich cierpienie. Taka mieszanka może skończyć się tylko złamanym sercem i wielkim książkowym kacem.

Emocjonalny rollercoaster jaki wprawiła w ruch autorka jest nie do zatrzymania. Akcja zaczyna się już od pierwszego zdania i nawet na chwilę nie opuszcza kart powieści. Mam wrażenie, że kiedy Sabaa zaczęła ten szalony maraton przygód nie mogła przestać napędzać go coraz bardziej. W efekcie książkę czyta się z sercem nieustannie galopującym od potężnych emocji, a każdy rozdział przynosi niespodziewane sceny, które całkowicie zmieniają bieg wydarzeń. Możecie snuć domysły jak potoczą się losy bohaterów, ale i tak przygotujcie się na to, że autorka nie raz Was zaskoczy.

Choć akcja tego tomu ma miejsce bezpośrednio po wydarzeniach z poprzedniego, od razu możemy poczuć jak wiele się zmieniło i jak bardzo zmienili się sami bohaterowie. Laia stała się odważna i zdeterminowana, a Elias jest w stanie poświęcić wszystko dla innych. Najbardziej rzuca się jednak w oczy przemiana Heleny, która z dnia na dzień musi stać się okrutnym Krukiem Krwi. Jej wewnętrzna walka została mistrzowsko opisana, a sama bohaterka wreszcie zyskuje większe znaczenie w powieści i rozdziały w których może mówić swoimi słowami. Nie mogę też nie wspomnieć o czarnych charakterach, złych i okrutnych do szpiku kości, a jednak niesamowicie fascynujących, bez których książka nie była by nawet w połowie tak genialna.

O CZYM? „Imperium ognia” rozpaliło moje serce i złamało je na pół ale dopiero „Pochodnia w mroku”, przeszyła je gradem ostrych sztyletów. Seria jest dopracowana, szczegółowa, rozbudowana i świetnie poprowadzona. Poziom zwrotów akcji jest oszałamiający, za każdym rogiem czeka nowa przygoda i inne niebezpieczeństwo. Zachwyca także mitologiczna strona książki, magiczne istoty, budzące się moce i miejsca rodem ze snu. Ten wątek wciąż czeka jednak na rozwinięcie, czego szczerze nie mogę się doczekać. Czy jest coś do czego powinnam się przyczepić? Absolutnie nie! Moim zdaniem jedyną wadą serii jest fakt, że na kolejny tom trzeba jeszcze trochę poczekać. POLECAM! Zakochacie się w tej historii! <3