Gregor i tajemne znaki T.4

Tym razem na Gregora nie czeka żadna przepowiednia. Wydawać by się mogło, ze wszystko wraca do normy: nie ma więcej przepowiedni, klątw i wielkich wojen. Matka chłopaka zdrowieje i lada moment będzie mogła wrócić do domu. A jednak? Podczas zabaw na stadionie zwiadowcy wręczają Królowej jej koronę, która okazuję się symbolem niebezpieczeństwa i potrzebie pomocy. Tylko kto jej potrzebuje i dlaczego? Czemu przy każdym nowo odkrytym miejscu pojawia się ten sam symbol? Co on oznacza? I jakie niebezpieczeństwa czekają na bohaterów?


Po "Gregor i Klątwa Stałocieplnych" ten tom miał rozpieniczać system, czy tak się stało? Zdecydowanie TAK! ♥ To co tu znalazłam, nigdy bym nie przypuszczałam, że się wydarzy. Myślałam, że jako książka dla młodszego czytelnika, nie będzie tu aż tyle drastycznych scen.

Od samego początku jest akcja, tajne misje i ucieczki. Bohaterowie starają się pomóc małym przyjaciołom, jednak przy tym bardzo często wpadają w kłopoty. Teraz już nie wiadomo kto jest twoim przyjacielem, a kto wrogiem.

Właśnie! Jest jedna rzecz do której chce się przyczepić, mianowicie królowa Luksa! Od połowy książki strasznie działała mi na nerwy. Irytowało mnie jest zachowanie i to że w jednej chwila chciała skoczyć w lawę, a zaraz nagle wymyślała genialne plany! I te jej "akty poświęcenia" ;-; Rozumiem że ma tylko 12 lat, ale Gregor ma tyle samo i jest normalny! O reszcie bohaterów to się nie wypowiadam, bo zdania o nich nie zmieniłam: Botkę kocham, Aresa bardzo szanuję, Temp jest słodki i kochany, Hazard mnie troszeczkę przerażał i Howard robił za tego myślącego.

Podsumowując "Gregor i Tajemne znaki" to świetna kontynuacja. Pełna akcji, tajemnic, walki i śmierci. Po bardzo dobre wprowadzenie do wielkiego finału serii, który może okazać się najlepszą częścią ze wszystkich. Dlatego serdecznie Wam ją polecam, bo nie zawiedziecie się!