Kupa faktów o kupie, czyli czego lepiej nie wąchać

Ja jestem prostym człowiekiem i naprawdę nie ma takiej rzeczy, która by mnie w jakiś sposób brzydziła. Książkę o naszych odchodach przeczytałam z przyjemnością, gdyż podeszłam do tego tematu czysto psychologicznie. Nie od dzisiaj wiadomo, że wygląd naszego stolca informuje nas w jakim stanie znajduje się nasz organizm. Co nam dolega czy też na co aktualnie chorujemy. Istnieją jednak ludzie, choćby mój mąż i syn, którzy na jej widok są wręcz uczuleni. Kiedy tylko poczują jej woń, a jest to związek o nazwie merkaptan oraz indol, od razu zbiera im się na wymioty. Książka pokaże wam jak te cząsteczki wyglądają. Teraz przynajmniej wiem, że obaj chorują na koprofobię, czyli strach przed kupą, a nawet i samym jej robieniem. Taki przeciętny osiemdziesięciolatek może jej wyprodukować nawet 11 ton, podczas gdy zebranie rocznych siuśków zapełniłoby dwie wanny! Jeżeli chcecie poznać dane odnośnie zwierząt, to zachęcam do przeczytania tej książki. Mnie bardzo zainteresował proces składu wydalania kupy z naszego ciała. Bowiem to, co jemy wskakuje do żołądka i tam soki trawienne rozkładają je, by nasze ciało mogło z niego pobrać to, co aktualnie jest mu potrzebne. To, czego nasz organizm nie potrafi przyswoić, czyli choćby błonnik, jest wypychane przez okrężnicę. W kupie znajduje się nie tylko pozostałość jedzenia, ale i woda, błonnik, żywe i martwe bakterie jelitowe oraz śluz powstający z wyściełających jelita błon, a nawet martwych komórek, które są już zużyte. Czy ktokolwiek o tym wiedział? Może warto o tym wspomnieć dzieciom, by i one za młodu nie bały się tego, co będzie w ich życiu obecne już zawsze.
Z książki dowiemy się też jak wygląda nasz układ pokarmowy, co oznacza wygląd stolca, co się dzieje z naszymi fekaliami, kiedy już zejdą do szamba, co z nimi robili ludzie z średniowiecza, jaki był największy koprolit i co z nim robią zwierzęta. To zaledwie zalążek bardzo wartościowych informacji, które naprawdę mogą się w życiu przydać. Pamiętajmy, że bez względu na to kim się jest, odchody to rzecz naturalna i nie powinna stanowić żadnego tabu. Kiedy nauczymy naszego malucha jak powinna wyglądać zdrowa kupka, to w momencie, kiedy zmieni kolor dziecko samo zobaczy, że coś jest nie tak. Wielu chorobom nawet poważnym można szybko zapobiec, gdyż nasze ciało samo informuje nas o tym, co wewnątrz niego się dzieje. Według mnie to bardzo wartościowa książka:-)