Ostatnia piosenka w.2015

Idealna książka na lato to taka, przy której możemy pomarzyć o wakacyjnej miłości, poczuć piasek na stopach i bryzę na twarzy. Dlatego „Ostatnia piosenka” jest pozycją doskonałą na letnie wieczory. Pozycja ta zapewni mnóstwo emocji, rozerwane serce i może łez. Dlatego nie dziwię się, że Nicholas Sparks ma tylu wiernych fanów, skoro jego książki są tak poruszające.

Ronnie to buntownicza, pyskata, ubrana na czarno 17-latka. Robi co chce, za nic ma zakazy i nakazy, nikogo nie słucha. Jednak nie można się jej dziwić, bo mając kilkanaście lat przeżyła więcej niż niejeden dorosły – m.in. rozstanie rodziców. Zdarzenie to spowodowało, że nie odzywa się do ojca od 3 lat. A w tym roku, jak na złość, matka zmusza ją do spędzenia z nim wakacji. Wyjazd traktuje jak najgorszą karę. Twierdzi, że nie pasuje do tego miejsca. Spokój dopiero odnajduje przy znalezionym gnieździe żółwi.

Po raz kolejny Sparks stworzył znakomite postaci. Ojciec Ronnie – Steve to dobry, spokojny i opanowany człowiek. Swoje dzieci kocha ponad wszystko. Mimo że nie może dogadać się z córką do niczego jej nie zmusza, nie każe spędzać jej z sobą czas, nie karze, nie błaga. Pozostawia wolną wolę, żeby sama zechciała to zrobić. Natomiast Steve świetnie się dogaduje z Jonah, który jest najweselszą i najbystrzejszą postacią w książce. Mimo że ma 10 lat to bardzo dojrzały i inteligentny chłopiec.

W dniu przyjazdu Ronnie poznaje także Blaze i jej kolegów, którzy stanowią niebezpieczne towarzystwo. Nie raz będą chcieli jej zaszkodzić. Zjawia się także Will, który absolutnie nie zdobywa jej sympatii, a pierwsze ich spotkanie kończy się oblaniem twarzy i bluzki.

To nie jest kolejna łatwa historia. Romans, choroba, przyjaźń, przebaczenie, niebezpieczeństwo – oto składniki, które stanowią powieść. Wszystko niby wydaje się oczywiste, ale z każdą Sparks ciągle nas zaskakuje. Książka okazała się rewelacyjna. Najbardziej urzekła mnie metamorfoza Ronnie. Ze zbuntowanej, pyskatej, upartej, często robiącej na przekór nastolatki zamienia się w mądrą i rozsądną modą kobietę. Dla ojca była niemiła, bo obarczała go winą za rozpad rodziny. W żadne sposób nie stara się nawet poprawić. Pewne wydarzenia powodują pękniecie skorupy, którą się otoczyła. Wybacza ojcu, staje się uczynna, wyciszona. To nie ta sama dziewczyna.

Lektura „Ostatniej pisoenki” jest niezwykle przyjemna. Książka została podzielona na zatytułowane rozdziały. Autor tym samym podpowiada nam, kto w danej chwili jest narratorem, a mamy ich kilku. Również podobało mi się ukazanie rodzącego się uczucia między Willem a Ronnie. To cudowne pierwsze, silne, czyste i niewinne uczucie.

„Ostatnia piosenka” to bardzo ciekawa historia. Nie tylko o miłości, lecz o szeroko cierpieniu, walce z czasem i przebaczeniu. Bo każdy może się zmienić, jeśli tego chce i powinien mieć szansę na poprawę. Serdecznie polecam!
http://reading-mylove.blogspot.com/2016/08/nicholas-sparks-ostatnia-piosenka.html