Pamiętnik Blumki
Autor:
Iwona Chmielewska
Wydawca:
Media Rodzina
wysyłka: niedostępny
ISBN:
978-83-7278-572-5
EAN:
9788372785725
oprawa:
Twarda
format:
25.0x32.0cm
język:
polski
liczba stron:
64
rok wydania:
2011
(1) Sprawdź recenzje
38% rabatu
24,13 zł
Cena detaliczna:
39,00 zł
dodaj do schowka
koszty dostawy
Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 24,09 zł
Opis produktu
Warszawa - ul. Krochmalna 92 - Dom Sierot.Niegdyś żyła tu Blumka, doktor Korczak, pani Stefa i dwieście dzieci, a wśród nich: Zygmuś, który podarował życie srebrnej rybie, Reginka, której opowieści potrafiły oświetlić najmroczniejszą noc, Pola, która wyhodowała w swoim uchu groszek, Chaimek, którego mrówki zaprowadziły przed sąd, Kocyk, który tak pięknie pomagał, nosząc węgiel w emaliowanym nocniku i myszka, dla której okruszki spadały prosto z nieba.Blumka wszystko to zapisywała w swoim pamiętniku, a gdy brakło jej słów, dopełniała rysunkiem. Do dnia, gdy wybuchła wojna...Jej pamiętnik nie jest gruby, ale czasem z grubej książki - tak przynajmniej twierdził Pan Doktor - ""nic się człowiek nie dowie nowego, a z cienkiej książki dużo"".Z ""Pamiętnika Blumki"" czytelnik dowie się nie tylko o życiu w Domu Sierot, ale i o przesłaniu Starego Doktora. O tym, jak kochać dziecko. Iwona Chmielewska prowadzi nas przez ten świat, stąpając delikatnie na palcach. A wszystko po to, aby nie spłoszyć tego, co kryje się w drobnych gestach codzienności. W słowie i obrazie artystka ta łączy fakty z fikcją, aby użyczyć twarzy dzieciom, których tragiczny los upamiętnia dziś szereg liter wyryty w granicie.
Recenzje:✖ Opinia niepotwierdzona zakupem
autor: Beata
Ta książka jest wyjątkowa. To fragmenty pamiętników Janusza Korczaka przeplatające się z napisaną przez Adama Jaromira opowieścią dwunastoletniej Geni. Dziewczynka prostymi słowami opowiada o życiu w Domu Sierot założonym przez Janusza Korczaka w geccie warszawskim. O głodzie, innych dzieciach, o ich radościach, marzeniach ale również żalach i smutkach. O tym jak Doktor i Jego współpracownicy wkładali wiele pracy i wysiłku w to, aby odizolować i uchronić bezbronne dzieci od koszmarów wojny i życia w geccie.
Dominuje tutaj kolor szary, brązowy oraz czarny. Barwy smutne i mroczne, tak jak smutne i mroczne były tamte czasy. Tylko od czasu pojawia się jakiś inny stonowany kolor, jakby miał on symbolizować nadzieję i wiarę w to, że mimo okropieństw i całego zła wojny, jest "światełko w tunelu" na to, że kiedyś będzie lepiej. x
Uwaga!!!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
TAK
NIE
Wybierz wariant produktu
|