Pax

Recenzja również na: http://bookparadisebynatalia.blogspot.com/


Pax został uratowany przez Petera z zimnej nory, w której skazany był na śmierć. Jego matka zaginęła, a rodzeństwo umarło. Został sam.
I wtedy pojawił się chłopiec, który zabrał ze sobą liska. Czteronożny przyjaciel od razu go pokochał swoim małym, lisim serduszkiem. Chciał dbać o niego i zapewnić mu bezpieczeństwo. Od tamtej pory byli nierozłączni, razem spędzali każdą chwilę. Wydawało się, że Pax i Peter trwale się połączyli.
Ale przyszedł nieoczekiwany moment, kiedy tych dwoje musiało się pożegnać. Ojciec chłopca wyjeżdżał na wojnę, a Peter trafił do dziadka, bez swojego liska. Został zmuszony do pozostawienia go w lesie, samego, zdanego na siebie, wychowanego wśród ludzi, nie potrafiącego polować.
Nie minęło wiele czasu, nie minął dzień u dziadka, gdy Petera dopadły wyrzuty sumienia. Tęsknił za swoim liskiem bardzo mocno.
Dwunastoletni chłopiec postanowił wyruszyć po swojego przyjaciela. Dzieliło go od niego 500 km. Planował przejść tę drogę pieszo.
Czy mu się uda? Czy Peter dotrze do swojego przyjaciela i go odzyska? Co stanie się z samotnym liskiem?

"Pax" to książka, która jest niesamowita, wzruszająca i piękna. Wyciska z czytelnika wszystkie łzy, jakie w sobie posiada, łamie serce, przekazuje wiele wspaniałych mądrości i pokazuje prawdziwą przyjaźń. Jest idealna dla dzieci, ponieważ uczy, jak być dobrym człowiekiem. Wpaja do głowy prawdziwe wartości, które powinien każdy znać - miłość, przyjaźń, odwagę.
Tak niesamowitej i mądrej książki już dawno nie czytałam.
Fabuła wyzwala u czytelnika mnóstwo głęboko ukrytych emocji. Nie brakuje smutku i łez. Pokazuje, że warto walczyć i dbać o przyjaciół, że najlepszym przyjacielem są zwierzęta, które mimo krzywd są oddane człowiekowi, bez względu ma wszystko.

Niesamowite jest to, jak autorka prowadzi czytelnika przez książkę. Język Sary Pennypacker jest lekki, przyjemny i trafiający do serca. Sprawia, że już od pierwszych stron czujemy się zaintrygowani całą historią.
Narracja jest bardzo fajnie poprowadzona, czytamy książkę z perspektywy Petera, jak również Paxa. Daje to nam szeroki pogląd na emocje i myśli dwóch głównych bohaterów tej książki. Dzięki temu możemy wczuć się w książkę jeszcze bardziej i poczuć, jak przenika przez nas.
Całość dopełnia oprawa graficzna. Już sama okładka wiele obiecuje, a rysunki zawarte w środku sprawiają, że czytanie staje się przyjemniejsze i nadają książce wyjątkowego charakteru.

"Pax" to historia o wielkiej przyjaźni, miłości, wytrwałości, determinacji. Jest to idealna pozycja dla dzieci, jak i dorosłych. Z pewnością poruszy każde człowiecze serce, a zakończenie... ono będzie jednocześnie cieszyć i rozłamywać serce na pół.
Zachęcam was bardzo do poznania tej pozycji. Jeśli czytaliście "Małego Księcia" i wam się podobał, to ta pozycja jeszcze bardziej do was przemówi. Z całą pewnością warto dać ją dzieciom, które wyniosą z niej wiele wartości.

Sara Pennypacker jest autorką serii o Klementynce (na liście bestsellerów „New York Timesa”), cenionych powieści oraz książek dla dzieci. Dzieli czas pomiędzy Cape Cod w stanie Massachusetts a Florydę. Można ją odwiedzać na: www.sarapennypacker.com.*

Lubię od czasu do czasu sięgać po książki, których zadaniem jest poruszyć czytelnika, zmusić go do zastanowienia się nad pewnymi kwestiami. Wybór padł na Paxu. Czy jestem zadowolony?

Pax to młody lis, który został przygarnięty przez Petera. Po kilku latach swojej przyjaźni, muszą się rozstać. I to w dość bolesny sposób. Czy będą potrafili żyć bez siebie?

Dzieło to opowiada przede wszystkim o przyjaźni, a wręcz miłości człowieka do zwierzęcia. Jest tu też mowa o wojnie, wolności, „pokonywaniu samego siebie”.

Książka została napisana lekkim językiem. Nie ma tutaj jakiejś trzymającej w napięciu akcji czy jej zwrotów. Historia biegnie bardzo płynnie i w miarę szybko. Autorka potrafi poruszyć człowieka i wzruszyć go niemal do łez. Przedstawia opinię zwierząt na temat ich zachowań.

Wewnątrz utworu znajdują się przepiękne ilustracje, które swoją prostotą ilustrują wydarzenia oraz przedstawiają bohaterów książki.

„Co to jest wojna?” Szary zamyślił się. „Jest taka choroba, która czasami dopada lisy. Sprawia, że przestają być sobą i atakują obcych. Wojna to taka choroba, tylko u ludzi.”

Spodziewałem się o wiele większej dawki emocji. Chciałem, aby „Pax” rozłożył mnie na łopatki. Nie do końca tak się stało, niemniej nie czuję się zawiedziony. Uważam to za jedną z lepszych książek młodzieżowych, jakie miałem okazję ostatnio czytać, bo przekazuje ona ważne treści.

Podsumowując, polecam książkę tę przede wszystkim tym, którzy zakochali się (tak jak ja) w utworze Mały Książę. Są to tak samo dwa cudowne dzieła, które krytykują świat dorosłych.

Tytuł: „Pax”
Tytuł oryginału: „Pax”
Autor: Sara Pennypacker
Wydawnictwo: IUVI
Korekta: Katarzyna Kierejsza
Przełożyła: Dorota Dziewońska
Ilustracje: Jon Klassen
Opracowanie graficzne okładki: Stefan Łaskawiec
Wydanie: I
Oprawa: miękka (ze skrzydełkami)
Liczba stron: 288
Data wydania: 26.10.2016
ISBN: 978-83-7966-028-5

* Źródło – skrzydło książki.

Peter wychowywał Paxa od maleńkiego. Jednak teraz idzie wojna, ojciec musi zostawić chłopca u dziadka, a starszy pan nie może zajmować się i dzieckiem, i lisem. Dlatego wywożą Paxa do lasu i puszczają go wolno. Niestety, Peter nie może pogodzić się ze stratą. Rusza w drogę, by odszukać swojego przyjaciela. W tym czasie Pax, który całe życie żył wśród ludzi, poznaje inne lisy i próbuje je przekonać, że człowiek wcale nie jest ich wrogiem. Przynajmniej nie zawsze. Jednak czy Peter nadal jest jego przyjacielem, skoro zostawił go samego w lesie?
Pax Sary Pennypacker to powieść, w której narracja pokazuje naprzemiennie losy dwóch bohaterów – chłopca i lisa. Rozdziały się uzupełniają, opowiadając dwie historie. Jedna dotyczy Petera i jego prób odszukania lisa, druga – Paxa i tego, jak radzi sobie z sytuacją, w której się znalazł.
Peter to młody chłopak, którego najlepszym przyjacielem jest lis. Ocalił Paxa od śmierci i postanowił zostawić w domu. Niestety, wojna, która się zbliża, wymusiła na ojcu Petera decyzję o zostawieniu Paxa w lesie. Chłopiec cierpi, ale nie sprzeciwia się ojcu. Jednak potem dopadają go wyrzuty sumienia i postanawia, że nie zostawi tak tej sprawy. Rusza w podróż, by odnaleźć Paxa i sprowadzić go do domu.
Pax natomiast wiernie czeka na swojego przyjaciela. Nie umie sobie jednak poradzić w lesie – poznaje nowe lisy, które nie są mu przychylne. Czują zapach człowieka i zachowują rezerwę. Pax, by przetrwać i doczekać powrotu chłopca – bo jest przekonany, że Peter po niego wróci – musi nauczyć się polować, znaleźć schronienie i wodę.
Historia chłopca i liska jest poruszająca. Przyjaźń, która ich łączy, nie jest typowa. Peter czuje, że doskonale rozumie się z Paxem i dlatego nie może sobie wybaczyć, że zostawił go w lesie całkiem samego. Jednak wyprawa, w którą się udaje, nie jest łatwa, szczególnie dla tak młodego chłopca. Na dodatek Peter nie ma szczęścia i po drodze spotykają go problemy, które uniemożliwiają mu na jakiś czas podróż. Nie zniechęca się jednak. Jego silna wola i motywacja, by odszukać przyjaciela, są godne podziwu.
Jeśli chodzi o rozdziały poświęcone Paxowi – są naprawdę pięknie napisane. Czytelnik może zobaczyć, jak widzą nas zwierzęta, co o nas myślą i jak żyją w lesie. Pax musi się wiele nauczyć, by przetrwać, ale jest tak samo zdeterminowany jak jego przyjaciel, Peter.
Tekst uzupełniają ilustracje Jona Klassena. Są dość proste, ale świetnie pasują do tej opowieści i nawiązują do przepięknej okładki. Co ciekawe, warto zwrócić uwagę, że rozdziały dotyczące Petera i Paxa zostały spersonalizowane – zaczynają się albo głową chłopca, albo głową lisa.
Pax to piękna opowieść o przyjaźni, oddaniu, miłości i tęsknocie. Bardzo dobrze się ją czyta. To powieść chwytająca za serce i wzruszająca. Skierowana raczej do młodszych czytelników, ale i dorośli znajdą tu coś dla siebie. Warto przeczytać, bo to naprawdę śliczna opowieść.

Większość z Was pewnie ma lub miała jakieś zwierzątko domowe, którego kochaliście najbardziej na świecie. Gdy nadchodzi wojna ludzie myślą tylko o sobie i porzucają swoich pupili na pastwę losu. Peter musi wypuścić swojego liska, jednak według jego ojca to miejsca ma być bezpieczne, ponieważ złe wojska wędrują z w ogóle innej strony. Jednak jak rozstanie wpłynie na chłopca, a jak na lisa?



Powiem Wam, że ta powieść mnie zachwyciła! Wciągnęłam się w nią od pierwszej strony. Zamiast oglądać mecz piłki ręcznej, czytałam książkę :D Naprawdę od razu mówię, że koniecznie musicie ją przeczytać!

Spotykałam się z porównaniami, że ta książka jest równie dobra co Mały Książę. Jednak według mnie to nieprawda, ponieważ PAX jest o wiele lepsza. (bo Mały Książkę strasznie mi się nie podobał).

Historia chłopca i jego lisa jest bardzo wzruszająca i łapiąca za serce. Miłość do zwierzaka i zwierzaka do człowieka pokona wszelkie trudności i przetrwa wiele. Peter i PAX stają przed wieloma trudnymi wyzwaniami, ale nie poddają się. Ta powieść to naprawdę cudowna opowieść o odwadze, miłości, lojalności i okropności wojny.

Moim zdaniem książka jest świetna dzięki swojej prostocie. Autorka w łatwej do zrozumienia historii wplotła wiele ważnych, życiowych lekcji. Powieść można odbierać na wiele różnych sposobów. Za każdym razem gdy będziemy ją czytać odnajdziemy coś nowego i coś innego wyniesiemy.