Samobójca

Dla Niezmiennych każdy człowiek to tylko dusza, która i tak umrze. To oni towarzyszą ludziom podczas ich ostatniego życia i umilają chwile. Felis dzięki ojcu dostaje wcześniej swoje pierwsze zadanie. Jak się okazuje, będzie to o wiele trudniejsze, ponieważ duszą którą ma się zajmować jest nietypowa, a poza tym on zna właściciela tej duszy. Flora chodzi do tej samej szkoły co jej opiekun. Dziewczyna nie ma przyjemnego życia i cały czas tonie w smutku. Czy Flora przeżyje? Jakie jest jej przeznaczenie? Czy bohaterowie będą w stanie postawić wszystko na jedną kartę? Jakie tajemnice czekają na odkrycie?



Odkąd pierwszy raz zobaczyłam tą okładkę wiedziałam, że będę chciała to przeczytać. Po zapoznaniu się z opisem jeszcze bardziej tego pragnęłam. A gdy miałam okazję po nią sięgnąć, naprawdę nie mogłam się tego doczekać. Jak sami wiecie, uwielbiam czytać książki nowych autorów, a zwłaszcza debiutantów! Zawsze mogę poznać twórczość autora od początku i potem podziwiać ich rozwój i wspierać. Dlatego tak mnie ucieszyła ta książka. Nowość i ciekawy pomysł mnie skusił. Mogę już na samym wstępie powiedzieć, że KONIECZNIE POWINNIŚCIE TO PRZECZYTAĆ!! Możecie powiedzieć, że takie schematy już były, że to odgrzewany kotlet, że wszystko da się przewidzieć. Otóż jesteście w błędzie! Powieść ma w sobie to coś. Wystarczyło, że przeczytałam pierwsze zdanie i wiedziałam, że już przepadłam.

Historia opiera się na dwójce bohaterów, których połączyło nietypowe przeznaczenie. Felis nie sądził, że bycie opiekunem będzie tak trudne i tak szybko poczuje coś do duszy. Chłopak z każdą chwilą nabiera coraz więcej wątpliwości i chce odkryć tajemnice swojej rasy. Zaś Flora to dziewczyna, która od dawna nie zaznała szczęścia. Jest obwiniana przez rodzinę o śmierć brata i to zżera ją od środka. Uważa, że to tylko jej wina i już nigdy nie powinna czerpać z życia radości. Ich znajomość wiele zmieni w życiu obojga. Tylko jakie skutki to będzie miało?

Muszę powiedzieć, że bardzo podobał mi się wątek fantastyczny. Rasa Niezmiennych jest tutaj świetnie opisana i dobrze rozbudowana. Razem z Felisem poznajemy jej tajemnice i uczymy się zasad. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach dowiemy się więcej o innych przedstawicielach, a nie tylko opiekunach i troszkę o twórcach. Chętnie poznam też innych i ich możliwości!

Bohaterowie zostali, moim zdaniem, bardzo dobrze wykreowani. Nie było postaci idealnej. Każda miała swoje wady i zalety. Byli naprawdę ludzcy i łatwo dało się z nimi utożsamić. Bardzo podobała mi się Flora, która nie dała się tak łatwo zmanipulować. Dziewczyna byłą szarą myszką, ale nie łasiła się o przyjaźnie i nie dawała się poniżać. Felis zaś to chłopak, który chce spełnić oczekiwania rodziców i dorównać bratu. Szybko jednak jego zadanie się coraz trudniejsze do wykonania. A przez miłość zaczyna się zastanawiać, skąd tyle zakazów i reguł.

Podsumowując, naprawdę ciężko napisać mi cokolwiek by zachęcić Wam po sięgnięcie po tę pozycję. Napisanie bardzo pozytywnej recenzji jest o wiele trudniejsze niż krytykę. Dla mnie ta książka to jedna z lepszych pozycji jakie miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Lekka, zabawna, chwytająca za serducha, wywołująca czasami łzy. Autorka pisze lekko i powieść pochłania się za jednym zamachem. Zakończenie mnie rozwaliło i Pani Agnieszko, proszę, błagam, niech kolejny tom wyjdzie jak najszybciej! A Wam polecam jak najszybciej zapoznać się z tą historią, piękna okładka i jeszcze lepsze wnętrze.