Skopje Miasto architektura i sztuka solidarności

26 lipca 1963 roku stolica Macedonii znalazła się w epicentrum największego i najbardziej tragicznego w skutkach trzęsienia ziemi w nowożytnej historii tego państwa, po którym zniszczone w prawie osiemdziesięciu procentach miasto musiało wymyślić się na nowo. Jego odbudowa stanowiła zapomniany przykład wielkiej międzynarodowej solidarności – polityków, architektów, urbanistów, artystów i ludzi dobrej woli. Album przybliża historię odbudowy miasta. Plan urbanistyczny ścisłego centrum przygotowała słynna pracownia Kenzô Tangego – japońskiego architekta znanego z takich realizacji, jak projekt Centrum Pokoju w Hiroszimie. Nieoceniony wkład mieli również polscy architekci i urbaniści m.in. Adolf Ciborowski, który z ramienia ONZ nadzorował proces odbudowy, a także Stanisław Jankowski, kierownik polskiego zespołu opracowującego plan ogólny nowej macedońskiej stolicy. Osobny wątek książki stanowi opowieść o skopijskim Muzeum Sztuki Współczesnej – darze ówczesnego polskiego rządu, którego siedzibę na wzgórzu nad Wardarem zaprojektowali polscy architekci z zespołu projektowego „Tygrysy”: Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński i Eugeniusz Wierzbicki. Trzecią częścią publikacji jest katalog niemal nieznanych w Polsce prac, które polscy artyści przekazali nowemu muzeum. Znajdują się tu dzieła Tadeusza Brzozowskiego, Jerzego Krawczyka, Alfreda Lenicy, Benona Liberskiego, Ewy Marii Łunkiewicz-Rogoyskiej, Jerzego Nowosielskiego, Teresy Pągowskiej, Henryka Stażewskiego, Andrzeja Strumiłły czy Rajmunda Ziemskiego