The Bone Season 1. Czas Żniw

„Czas żniw” to książka wyobraźni i dla wyobraźni. To czysta petarda mistycznego świata. Trudno uwierzyć, że „Czas żniw” jest debiutancką powieścią S. Shannon. Świat, w który wprowadza nas autorka jest skrupulatnie skonstruowany, każdy detal obmyślony, a wszystkie elementy tworzą spójną układankę, która wprowadza czytelnika w świat jasnowidzów, zaświatów i wojny międzyrasowej.
Styl pisarski autorki jest zachwycający, czyta się ją lekko mimo licznych opisów, charakterystyk, wstawek historycznych. Rzadko na współczesnym rynku pojawiają się książki, które oddziałują nie tylko na wyobraźnie, ale również na zmysły człowieka – tak jest w tym przypadku, jako czytelnik możemy całą duszą wejść w świat bohaterów, poczuć otaczającą bezduszność, bezradność, szykanowanie, ale także ducha walki, ducha odwagi, a przede wszystkim tajemniczość i mistycyzm zaświatów. Dzięki Shannon czytelnik może wkroczyć w zaświaty i postrzegać świat pozazmysłowo. Należy również zaznaczyć, że nazewnictwo wymyślone przez autorkę jest bardzo skrupulatnie przemyślane, w książce nie znajdziemy żadnej słownikowej dziury, wręcz dla ułatwienia mamy nawet słowniczek na końcu powieści. Nazwy poszczególnych darów jasnowidzenia są chwytliwe, pomysłowe, zapadające w pamięć, ale jednocześnie bardzo nowatorskie.
O czym jest książka? Shannon zapoznaje nas ze światem, w którym jasnowidzenie nie jest ratowane jako dar, ale jako choroba. Ci, którzy potrafią w różnorodny sposób komunikować się z zaświatami są przekleństwem i zarazą ludzkości, są tępieni, więzieni torturowani i zabijani – zapomina się o tym, że to też są ludzie, tylko z niebywałymi umiejętnościami. Główna bohaterka Paige Mahoney jest 18 letnią pracowniczą podziemnego kręgu jasnowidzów, ma wyjątkowy dar – potrafi nie tylko kontaktować się z zaświatami, ale także wpływać na senny krajobraz wychodząc duszą poza swoje ciało. Pracuje dla wielkiego mim-lorda, która dba i ochrania swoje zabawki, a niestety Paige jest dla niego ulubioną zabawką. Życie Paige mimo, że ryzykowne, jest stabilne. Aż do czasu… Do CZASU ŻNIW, które dl ludzi oznaczają tylko jedno „symbol nieszczęścia (…), głód. Śmierć…” („Czas żniw” S. Shannon, s. 190). Paige trafia jako więzień do tajemniczego miasta, którym rządzą tajemnicze istoty, potężne istoty. Czy uda jej się przeżyć? Czy jej opiekun stanie się jej przekleństwem? Czy wróci do domu? Czy wznieci rebelię? A na końcu czy zaufa wrogowi? A może pokocha własnego oprawcę? Koniecznie przekonajcie się o tym sami!
Główni bohaterowie książki są naprawdę dobrze wykreowani. Paige mimo, że młoda ma w sobie ducha walki, ryzykuje życie dla swoich ludzi, jest lojalna, ale jednocześnie uważna. Dba o to co kocha, walcząc również o siebie. Arcturus Mesarthima zimny, bezduszny naczelnik, dążący po trupach do celu, wyrachowana i przebiegła istota zła – a może to tylko umiejętne zakładanie maski? Czy tych dwoje będą dla siebie tylko Panem i Więźniem? Mistrzem i Uczniem? A może oprawcą i ofiarą? Kto kogo posiądzie? Kto z kim wygra?
Nie ukrywam, że Paige polubiłam od pierwszych stron, a do Naczelnika, mimo jego zła wcielonego, miałam słabość odkąd go poznałam. Nie można przejść obojętnie obok postaci wykreowanych przez Shannon, każda z nich jest inna, specyficzna, każda ma swój charakter, czar, swoją maskę. Nie potrafię wręcz wskazać żadnej zbędnej postaci, każda ma wpływ na historię, na przebieg wydarzeń.
Podsumowując, książka ode mnie dostaję 10/10. Jestem zachwycona światem Paige, stylem pisarskim Shannon, detalami, którymi raczy nas autorka, mistycyzmem i duchem walki. Zakochałam się w postaciach, duchach i mieście. Polecam wszystkim lubiącym fantastykę, powieści w stylu trylogii Dotyk Julii, Mroczne umysły, Księga wszystkich Dusz, Piąta Fala (chociaż nie sposób jej porównywać do innych powieści bo jest zupełnie nowatorska, twórcza i całkowicie inna).

Samantha Shannon urodziła się w Londynie w 1991roku. Czas Żniw to jej debiutancka powieść, a jednocześnie pierwsza cześć siedmiotomowego cyklu ,który został sprzedany aż do 21 krajów .
Książka Samanthy Shannon „ Czas Żniw” jest dużym zaskoczeniem i moim małym prywatnym odkryciem , ponieważ nie mam w zwyczaju czytać książek z rodzaju fantastyki .Otóż w tej książce nie ma przesady, a od pierwszych kartek czytelnik zauważa ,że autorka zwinnie wplata fantastykę w rzeczywisty obraz. Tym oto zabiegiem tworzy niezwykle bogaty świat , który mimo że stworzony staje się niezwykle realny.
W książce zostaje nam przedstawiony świat pełen okrucieństwa ,gdzie wszystko ma żelazne zasady i gdzie nie ma litości. Jest rok 2059 .Miejsce Londyn, gdzie nikt nie jest wolny, a bezpieczeństwo jest do zaoferowania tylko zwykłym ludziom, których nazywa się ślepcami. Bycie Jasnowidzem równie dobrze może być synonimem słowa wyrok, ponieważ społeczeństwo ślepców gardzi jasnowidzami przypisując im wszystkie popełnione zbrodnie zabójstwa czy kradzieże. Ślepcy postrzegają jasnowidztwo jako coś nienaturalnego zbyt odmiennego i niezrozumiałego by zaakceptować fakt o istnieniu ludzi ze zdolnościami. W ten sposób poznajemy kolejny mechanizm postrzegania człowieka który boi się tego czego nie umie pojąć swoim umysłem.
Wielu jasnowidzów taka sytuacja zmusiła do pracy w podziemnych gangach, gdzie nie miało znaczenia to kim jesteś, ale jak daleko jesteś w stanie się posunąć i przekroczyć granice by przetrwać. W ten sposób poznajemy główną bohaterkę dziewiętnastoletnią Paige Mahoney, która po skończeniu szkoły postanawia dołączyć do podziemnego kryminalnego Sajonu. Jej szefem zostaje bezwzględny oraz okrutny Jaxon Hall mim-lord. Paige jako śniący wędrowca zajmuje wysoką rangę w samym Sajonie, ponieważ dzięki swoim umiejętnością potrafi włamać się do cudzego sennego krajobrazu , co uchodzi tam za niezwykle rzadkie i cenne .
Pewnego razu Paige zostaje zatrzymana i zamiast uwiezienia w Wieży zostaje przeniesiona do karnej koloni Szeol I. Zderza się wtedy z zupełnie innym światem , światem który zamieszkują istoty nie z tego świata, a wola przetrwania i samo działanie nie wystarczą by przetrwać. Wielu jasnowidzów znajduje tam swoje miejsce. Jednak Peige zachowuje trzeźwy umysł, a jej celem staje się ucieczka. Jednak z biegiem czasu bohaterka poznaje na swojej drodze niesamowitych ludzi, którzy pomimo że publicznie nazwani tchórzami są mocnymi jednostkami .Wśród nich także znajduje miejsce sam Naczelnik, bo to właśnie pod jego opieką znajduje się Peige.
Myślę ,że naczelnik jest najbardziej tajemniczą i wciąż nieodkrytą postacią w książce. Jest tajemniczy i każdego dnia zakłada maskę ,która ukrywa jego prawdziwe zamiary. Jego główną domeną jest nieprzewidywalność to właśnie jego osoba sprawiła, że przeczytałam książkę jednym tchem nie umiejąc stwierdzić kim tak naprawdę jest.
Książka „Czas żniw” nie jest łatwą książką, pomimo że przyjemnie i szybko się ja czyta. Książka zmusza do przemyślenia pewnych spraw , w ten sposób zamiast odpowiedzi nasuwa nam się jeszcze więcej pytań . Twórczość Samanthy Shannon jest napisana spójnym słownictwem ,przez to nawet przedstawione nazwy są łatwe do zapamiętania i nie stanowią większego problemu. Sama stworzona postać Peige jest niesamowita, jak i jej postrzeganie otaczającego ją świata , która stopniowo zmienia się. Są to etapy dochodzenia do prawdy ,na którą kiedyś była ślepa. Książka fantastyczna ,wprowadzająca w cudowny świat pełen nacięcia i grozy, którą zdecydowanie warto przeczytać.

500 stron czytania.
Prawdziwa cegiełka.
Znakomicie wykreowany, skomplikowany świat.
Brzmi dobrze?
Rok 2059. Paige Mahoney ma 19 lat i obraca się w kryminalnych kręgach Sajonu. Jako śniący wędrowiec jest najcenniejszym nabytkiem, bez problemu uzyskuje informacje z ludzkich umysłów. Splot niekorzystnych wydarzeń powoduje że trafia do kolonii karnej, w której to trafia do Naczelnika - Refaity. Nadludzka rasa trzyma od 200 lat swoje istnienie w tajemnicy. Co zrobi Paige by się uwolnić?
Czas Żniw Samanthy Shannon to świetnie stworzony świat z wieloma szczegółami, które mogą na początku przerażać, osobiście do 100 strony strasznie się męczyłam. Myliły mi się nazwy, możliwości jasnowidzów i miejsca. Chwilę potrwało zanim dobrze się wgryzłam w fabułę, ale gdy już mi się udało... Wartka akcja, przemyślane zdarzenia, dająca się lubić bohaterka, która nie jest arogandzka mimo że zna swoją wartość. Nie ma nic z niezniszczalnych, fantastycznie przerysowanych istot. Intryga, chciwość i chęć władzy, jasnowidztwo i bunt. Niespełniona miłość. Mieszanka skazana na sukces.
To nie jest łatwa książka, ale warta uwagi i przeczytania. Ode mnie 8\10.

Witajcie w Sajonie Londyn, gdzie ludzie dzielą się na dwie kategorie – jasnowidzów, widzących lub wczuwających obecność duchów, posiadających niezwykłe umiejętności oraz tych pozbawionych tego daru. Do pierwszej z tych grup należy Paige Mahoney, młoda Irlandka, posiadająca zdolność unikalną – jest sennym wędrowcem. Dziewczyna nie ma lekkiego życia, samo bycie jasnowidzem jest w Londynie zbrodnią przeciw ludzkości, a sytuacji nie poprawia fakt, że jest prawą ręką szafa jednego z najważniejszych gangów – Jaxona Halla. Seria niefortunnych zdarzeń sprawia, że Paige trafia do Oksfordu, do utrzymywanej w tajemnicy kolonii karnej, którą dowodzą pochodzący z innego świata Refaici. Jednym z tych „stworów” jest Naczelnik, który przejął opiekę nad Paige. Czy dziewczyna odzyska wolność? Jakie tajemnice pozna w obozie i do czego ją doprowadzą?

Paige wydaje się niezwykle młoda, jak na członka gangu, co więcej na jej stanowisko faworyty. Mimo swojego wieku jest dojrzała emocjonalnie oraz potrafi się szybko przystosować do panujących dookoła warunków. Dziewczyna ma silny charakter, co można zauważyć przy jej dość złośliwych docinkach, chociażby do Naczelnika, którego powinna traktować z szacunkiem. Główna bohaterka jest także odważna, sprytna i niezwykle inteligentna. Muszę przyznać, że dość szybko ją polubiłam. Nie tylko Paige wzbudziła u mnie sympatię, kolejnym takim bohaterem jest Nick, który jest przyjacielem idealnym, w sumie jest idealny prawie pod każdym względem.

Nie można zapomnieć o postaci Jaxona Halla – człowieku zagadce, który podczas serii zaskoczy nie raz nie dwa. Prawdziwą naturę jego charakteru tak naprawdę odkryjemy dopiero w trzecim i ostatnim tomie trylogii. W Czasie Żniw dowiadujemy się, że jest to bardzo silna osobowość, człowiek urodzony do bycia przywódcą, niesamowicie inteligentny i niesamowicie sprytny. Prawdziwym orzechem do zgryzienia w całej książce jest Naczelnik – Refaita, skrywający więcej tajemnic niż można sobie wyobrazić.

To jak autorka wpadła na pomysł świata Czasu Żniw pozostanie zagadką. Każdy aspekt jest dopracowany i szczegółowo przemślany. Wszystko łączy się w spójną, zgrabną całość, po którą miło sięgnąć. Co więcej pierwszy tom w odróżnieniu od innych serii, nie skupia się głównie na sprowadzeniu do świata, lecz zajmuje się tym przy okazji. W pierwszym tomie znajdziemy sporo akcji, poznamy całą górę postaci i równie wiele „supermocy”. Do kompletu praktycznie każdy rozdział kryje w sobie niespodziankę, której rozwiązanie niekoniecznie poznamy w pierwszym tomie.

Podsumowując, jeżeli szukacie dobrej serii, którą przyjemnie się czyta i która wciąga bez reszty możecie śmiało sięgnąć po Czas Żniw i przekonać się sami, czy Wam się podoba. Moim zdaniem naprawdę warto spróbować. Sama długo wahałam się przed sięgnięciem po tą trylogię, a czynnikiem, który mnie przekonał była okazyjna cena ebooka. Tym sposobem od ebooka do ebooka, a teraz na półce cała seria, w której się zakochałam 🙂 Pierwszy tom dostał ode mnie 8/10 gwiazdek i serdecznie zachęcam do przeczytania wszystkich, którzy jeszcze tego nie zrobili albo wciąż się wahają.

Czasami zdarza się tak, że sięgam po książkę, po której spodziewam się czegoś innego, niż w rezultacie otrzymuję. Dobrze już wiecie, że nie jestem wielką fanką fantastyki, ale coraz częściej po nią sięgam, z czego jestem bardzo zadowolona. Staram się jednak unikać takich gatunków, jak science-fiction, czy dystopie. Nie przemawiają one do mnie, więc swój czas wolę poświęcać przyjemniejszym lekturom. Kiedy zaczęłam czytać Czas żniw bardzo się zdziwiłam, ponieważ dopiero wtedy spostrzegłam, że przyjdzie mi się zmierzyć również z nielubianymi gatunkami. Jak więc odebrałam debiutancką powieść młodziutkiej autorki, która przy okazji jest pierwszym tomem bardzo obszernego cyklu? Czy dam szansę kolejnym częściom?

Rok 2059. Dziewiętnastoletnia Paige Mahoney pracuje w kryminalnym podziemiu Sajonu Londyn. Jej szefem jest Jaxon Hall,na którego zlecenie pozyskuje informacje, włamując się do ludzkich umysłów. Paige jest sennym wędrowcem i w świecie, w którym przyszło jej żyć, zdradą jest już sam fakt, że oddycha.
Pewnego dnia jej życie zmienia się na zawsze. Na skutek fatalnego splotu okoliczności zostaje przetransportowana do Oksfordu - tajemniczej kolonii karnej, której istnienie od dwustu lat utrzymywane jest w tajemnicy. Kontrolę nad nią sprawuje potężna, pochodząca z innego świata rasa Refaitów. Paige trafia pod protektorat tajemniczego Naczelnika - staje się on jej panem i trenerem, jej naturalnym wrogiem. Jeśli Paige chce odzyskać wolność, musi poddać się zasadom panującym w miejscu, w którym została przeznaczona na śmierć.

Czas żniw nie jest książką, o której nie miałam pojęcia. Wiedziałam o jej istnieniu oraz o tym, że mają być kolejne części. Nie zdawałam sobie jednak sprawy, że ma być ich łącznie aż siedem! Nie wiedziałam również, że autorka miała zaledwie dwadzieścia dwa lata, kiedy powieść ujrzała światło dzienne. To zadziwiające, że tak młode osoby potrafią mieć tak rozwiniętą wyobraźnię oraz tak fantastyczny styl i lekkie pióro. Zaczynam chwalić tę książkę? Faktycznie!

Jak możecie się domyślać, byłam bardzo sceptycznie nastawiona, kiedy okazało się, że oprócz fantastyki dostanę również te zdecydowanie mniej lubiane gatunki. Mówiąc wprost - miałam ochotę od razu odłożyć tę książkę i zrezygnować z jej czytania. Popełniłabym wielki błąd, gdyż historia w niej zawarta jest rewelacyjna. Przede wszystkim Czas żniw jest książką szalenie oryginalną. To nieszablonowa i nietuzinkowa historia, która zachwyci każdego. Nie jest to jednak lektura prosta i banalna. Aby ją zrozumieć należy się dokładnie i na spokojnie w nią wczytać. Na początku autorka zasypuje czytelników masą wydarzeń, które dopiero po pewnym czasie nabierają sensu i znaczenia. Z całą pewnością będzie to idealna podróż dla wymagających czytelników, jednak i tacy laicy jak ja świetnie się w niej odnajdą.

Samantha Shannon wykazała się znakomitą umiejętnością łączenia faktów z wybujałą wyobraźnią oraz niesamowicie lekkim piórem i plastycznym językiem. Stworzyła fantastycznych bohaterów i cały otaczający ich świat, którego cechy tak bardzo widoczne są w naszym życiu. Na kartach powieści autorka porusza wiele różnych wątków, które idealne się mieszają, tworząc spójną całość. Również tutaj odnajdziemy okrutny obraz tortur, życia w niewoli, krzywdzenia ludzi i wykorzystywania ich do własnych celów. Po raz kolejny spotykamy się z sytuacjami, w których szansę na przeżycie mają tylko najsilniejsi.

Z czystym sumieniem mogę przyznać, że pisarka postarała się o wielowątkową powieść wzbogaconą szeregiem akcji i zwrotów, które nadają niezwykle szybkie tempo całej historii. Przez tekst mknie się z prędkością światła, a po skończonej lekturze ma się tylko ochotę na więcej i więcej. Całe szczęście, że kolejne dwa tomy już znalazły się na polskim rynku wydawniczym. Długo jednak przyjdzie mi czekać, na zakończenie serii, która jak już wspomniałam ma się zamknąć w siedmiu tomach.

Czas żniw to książka, która usatysfakcjonuje każdego: wymagającego znawcę gatunków (fantastyka, science-fiction, dystopia) oraz laika, takiego jak ja. To powieść, która dostarcza emocji, niesamowitych zwrotów akcji i napięcia, które trwa niemalże do ostatniej strony. Autorka stworzyła niesamowitą historię, której dalszą część będzie pragnął poznać każdy. Polecam gorąco!