Zatrzymać czas. Plan Agaty. Tom 3 - uszkodzone

„Zatrzymać czas” to ostatnia opowieść Anny Sakowicz z trzytomowego cyklu PLAN AGATY. Wszystkie powieści są po trosze radosne, pełne dwuznacznego humoru, ale nie tylko. Autorka mocno postarała się, by odpowiednio rozgrzać nasze serca, spojrzeć wnikliwie na poważne dramaty. Można je jednak pokonywać i iść przez życie z podniesioną głową, lecz do tego potrzebna jest przede wszystkim nasza własna chęć, a nie słomiany zapał.
I tym razem autorka zadbała, by pokrótce przypomnieć ówczesne perypetie bohaterek, dzięki czemu PLAN AGATY można bez wahania zacząć od dowolnej części. To bardzo cenna uwaga, a przy tym widać mocną chęć Anny Sakowicz do tego, by móc zbliżyć się do każdego czytelnika. Chwała jej za to- wiem dobrze, że nie każda filia biblioteczna jest hojnie wyposażona i nie zawsze możemy sięgnąć po wszystkie tomy.
Plan Agaty, a właściwie zakład zawarty z młodszą siostrą Polą, niemal wrze- nie został zapomniany czy też anulowany. Teraz, gdy Agata powinna skakać po sufit z radości, dopadają ją olbrzymie wątpliwości. Bo czy ślub z dawnym partnerem to naprawdę dobry pomysł? Skoro nie układało się wcześniej, to czy teraz będzie lepiej, idealnie? A może bielmo z oczu zejdzie i Agata, już matka, ujrzy smutną, szarą rzeczywistość? Stanie przy garach, pieluchy, monotonny płacz- to przeraża przyszłą żonę Emila. Ale bohaterka nie zostaje ze swoimi wątpliwościami sama. Pola, choć od wielu lat porusza się na wózku, jest perfekcyjnym wzorem dla kobiet bez energii. Pola pracuje i kocha swoją zawodową pasję, jaką jest fotografia. Na dodatek czynnie uprawia sport i w końcu ma własne mieszkanie. Niezależność to jej cecha nadrzędna. Pomaga także innym, przez co nie zauważa wyłącznie czubka swojego nosa i nie gra na uczuciach bliskich. Czy bardzo zżyte ze sobą siostry Żółtaszek pomogą także sobie i zrealizują zwycięsko trzyletni zakład opiewający na… trzy złote? Kwota to oczywiście żart, bo dane słowo jest warte znacznie więcej, prawda?
Jestem zdania, że lepiej nic nie pić ani nie jeść podczas czytania. Ta część w niektórych partiach zapewnia bardzo intensywną dawkę humoru, a każdy czytelnik musi czasem poczuć się jak na dobrym występie kabaretowym. Łzy radości są tu wskazane, choć nie brakuje także tematów wywołujących smutek. Ot, dobrze zgrany miks emocji to tutaj podstawa.
Co jednak jest najtrudniejsze, jeśli chodzi o plan/zakład zawarty między Agatą i Polą? Okazuje się, że autorka tym razem mnóstwo rozdziałów poświęciła nie Agacie, a młodszej Poli i Sławkowi. Szczęśliwa para planuje, cieszy się, ale życie dziewczyny jest zupełnie inne, pełne ograniczeń i przeszkód. Czy da się je przezwyciężyć w parze? Sami to sprawdźcie.
Mocnym wątkiem był dla mnie dylemat między skromnym, a wystawnym ślubem. W książce Anny Sakowicz zauważyć można typowy strach pod tytułem: co ludzie powiedzą? Ale czy to jest tak naprawdę ważne? Myślę, że temat ten rozgrzeje czytelników, a już na pewno pary załatwiające obecnie wszystkie ślubne sprawy. Ja jestem za opcją numer jeden, a sam ślub cywilny to dziś nie życie na kartę rowerową, jak mówiono w słynnym filmie „Sami swoi”.
Jeszcze inny temat, na który trzeba zwrócić tu uwagę, to wręcz intensywna chęć wyjścia z kryzysów, zwłaszcza zdrowotnych. Człowiek potrzebujący pomocy często chwyta się przysłowiowej brzytwy i nie zauważa hien, które tylko czekają na to, by wykorzystać okazję. Znacie słynne pokazy i bezlitosnych naciągaczy? NIGDY nie wierzcie w to, co potrafią wmówić nam szarlatani. Powtarzam: NIGDY! To istna droga donikąd.
„Zatrzymać czas” przeczytałam bardzo chętnie, a ponadto nie chcę zdradzać całej fabuły. Jestem jednak przekonana, że książkę tę spokojnie można przeczytać w jeden wieczór, a niektóre wątki zapamiętać na długo.
Polecam.