Aleksander Fiut (red.)

Miał swoich ludzi, dla których miał wiele twarzy. Z tymi ludźmi łączyły go rozmaite rytuały i zmienne gesty, różne tony i style argumentacji. Miał też obszary rozpaczy, które skrycie pielęgnował, swoje chwyty bliskości i odruchy uniku, ście

Zachwycające i intymne spojrzenie w głąb świata literatury. Sienkiewicz i Białoszewski, Miłosz i Gombrowicz, Szymborska i Herbert, Josif Brodski i Andrzej Busza, Barańczak, Krynicki i Zagajewski to zaledwie niektórzy z pisarzy, na których,

Miłosz, Herbert, Gombrowicz, Konwicki, Szymborska, Wyka, Błoński, Andrzejewski, Różewicz, Jeleński – mogłoby się wydawać, że o tych pisarzach i ludziach kultury napisano już prawie wszystko. Doczekali się oni własnych biografii, naukowych a

Najważniejsze studia i szkice o twórczości Czesława Miłosza z lat 1998–2011, które powstały jeszcze za życia noblisty i stanowiły komentarz do jego publikowanych wówczas utworów, jak również te, które napisano już po Jego śmierci w 2004 rok