Johnny Kentowski as myśliwski, który został Polakiem.Kiedy dostał skierowanie do Dywizjonu 303, prychnął z pogardą: O polskim lotnictwie wiedziałem tylko tyle, że przetrwało jakieś trzy dni w starciu z Luftwaffe. Nie spodziewał się zbyt wiele po tej bandzie dzikusów przymusowo uziemieni, zamiast Niemców podbijali Brytyjki i lokalne puby, nie przejmując się nieznajomością angielskiego.Gdy wreszcie pozwolono im latać pierwsze zestrzelenie było efektem samowolnego wyłamania z szyku. Rozwalają wszystko, co wejdzie im w drogę. Uwielbiają strzelać do szkopów i traktują to jako świetny ubaw przyznał osłupiały Kentowski. Zachwycony polską brawurą zaczął uczyć się języka polskiego, przyjął jako osobisty emblemat polskiego orła na tle kanadyjskiego klonowego liścia, a brytyjskiego oficera, który nie wstał do polskiego hymnu, położył jednym uderzeniem pięści.21 lat w lotnictwie wojskowym miało swoją cenę. Nieudane związki z kobietami, trudne relacje z dziećmi oraz alkohol, pozwalający oswoić powracające koszmary. Dopiero po śmierci John Kent mógł wrócić tam, gdzie czuł się najlepiej, do swoich Polaków jego prochy rozsypano nad bazą myśliwską RAF w Northolt.

W kalendarzu m.in. roczne i miesięczne plany pracy, wykaz podstawowych telefonów, miejsce na notatki, notes na adresy i telefony, wschody i zachody słońca, wschody i zachody księżyca, fazy księżyca, polskie święta i imieniny oraz święta wojskowe, dane teleadresowe MON, mapa Polski

W kalendarzu m.in. roczne i miesięczne plany pracy, wykaz podstawowych telefonów, miejsce na notatki, notes na adresy i telefony, wschody i zachody słońca, wschody i zachody księżyca, fazy księżyca, polskie święta i imieniny, mapa drogowa Polski.UWAGA!!Dostępny mix kolorów okładek (wysyłane losowo)

W kalendarzu m.in. roczne i miesięczne plany pracy, wykaz podstawowych telefonów, miejsce na notatki, notes na adresy i telefony, wschody i zachody słońca, wschody i zachody księżyca, fazy księżyca, polskie święta i imieniny, mapa drogowa Polski.UWAGA!!!Dostępny mix kolorów okładek (wysyłane losowo)

W kalendarzu m.in. wykaz podstawowych telefonów, miejsce na notatki, notes na adresy i telefony, wschody i zachody słońca,wschody i zachody księżyca, fazy księżyca, polskie święta i imieniny, mapa drogowa Polski.UWAGA!!Dostępny mix kolorów okładek (wysyłane losowo)

Fabuła powieści obejmuje losy Macieja Boryny, jego rodziny i innych mieszkańców wsi Lipce. Akcja rozpoczyna się pod koniec września, a kończy pod koniec lipca i przewija się przez cztery pory roku, a w każdej z części znajdują się opisy charakterystycznych dla tego okresu świąt, zwyczajów i prac gospodarskich. Wiejski bogacz, wdowiec, ojciec dorosłych już dzieci, Maciej Boryna, żeni się wbrew woli rodziny z młodą i posażną Jagną, która jest obiektem westchnień wszystkich okolicznych mężczyzn, a obdarzona bujnym temperamentem erotycznym nie skąpi (jak głosi plotka) swoich łask chętnym młodzieńcom. Małżeństwo Boryny staje się przyczyną konfliktu z synem, Antkiem, który musi opuścić gospodarstwo ojca. Napięcie pomiędzy Maciejem a Antkiem narasta, Jagna bowiem zostaje kochanką młodego Boryny.

Książka „Nie tylko Vis: polskie pistolety i rewolwery 1918 – 2018” jest pionierskim na polskim rynku wydawniczym monograficznym opracowaniem historii i konstrukcji broni krótkiej konstruowanej, produkowanej i użytkowanej w Polsce w ciągu stulecia jej odzyskanej niepodległości – od realizacji w Szwajcarii patentu Chylewskiego uzyskanego jeszcze przed wybuchem Wielkiej Wojny, po najnowszy polski pistolet wojskowy PR-15, przyjmowany do uzbrojenia na przełomie lat 2017/2018. Jest to pełna zwrotów akcji, afer i zaskakujących rozwiązań historia o tym, jak w Polsce międzywojennej, mimo trudności i kłód rzucanych pod nogi wytwórcom na każdym kroku, mimo ubóstwa, wojen celnych z sąsiadami i braku własnych tradycji w tym zakresie, na surowym korzeniu powstawał polski przemysł obronny – zarówno prywatny, jak i państwowy – i jak starał się on, w ciągłej walce wszystkich ze wszystkimi, zaspokoić potrzeby armii, policji i innych służb uzbrojonych w dziedzinie broni krótkiej, nierzadko zmuszony przy tym do zagrywek na pograniczu etyki, a czasem i poza jej głównym nurtem, by par fas et nefas służyć krajowi i jego potrzebom. Owoce tych wysiłków skonsumowali jednak niestety dopiero dwaj okupanci, którzy kolejno zniewolili Polskę na pół wieku. W ich czasach przemysł obronny rozkwitł, choć za cenę realizacji celów sprzecznych z dążeniami narodu. Wciąż jednak to właśnie w nim i jego pracownikach trwała idea powrotu do pełnej niepodległości, z myślą o której realizowano obce cele, jednocześnie opanowując jednak umiejętności, które miały się przydać po jej odzyskaniu. W książce przedstawiono, po raz pierwszy w jednym miejscu i w takim zakresie, dorobek konstrukcyjny polskich ośrodków projektowych i fabryk broni w okresie PRL, przedstawiając główne postaci, centra naukowo-badawcze, wpływ zmiennych teorii i praktyki użytkowania broni krótkiej na jej rozwój, a także szczegóły budowy wielu modeli broni krótkiej, których dotąd poza wzmiankami nie analizowano w takim ujęciu i zakresie. Powtórne odzyskanie suwerenności wcale nie zakończyło trosk rodzimego przemysłu obronnego, a wręcz przeciwnie, przyniosło gwałtowne i raptowne pogorszenie warunków działania, gdyż zakończyło priorytetowe traktowanie przez poprzednie władze i zmusiło do szukania alternatywnych źródeł finansowania działalności. Po raz pierwszy przemysł musiał się poważnie zastanowić nad możliwością produkcji broni nie wyłącznie dla wojska i organów państwowych, ale także cywilnego społeczeństwa – czego dotąd nigdy nie czynił i w czym większych sukcesów nie odniósł, głównie z powodu restrykcyjnego nastawienia organów bezpieczeństwa, nie potrafiących się wyzwolić z dotychczasowego modelu stosunków władza – obywatel. Książka jest obficie ilustrowana kilkuset zarówno monochromatycznymi, jak kolorowymi zdjęciami i rysunkami zarówno samej broni, jak ilustracjami z epoki, pokazującymi omawiane modele w użytkowaniu. W powszechnej świadomości polska broń krótka sprowadza się do jednego, jedynego przedwojennego Visa wz. 35, o którym krąży wiele legend, częściowo rozwianych w książce. Rozdział o Visie nadal stanowi jej zasadniczą część, wypełniając niemal ćwierć objętości, ale jej zadaniem jest przedstawienie Polakom szerszego, bardziej pełnego obrazu – stąd „Nie tylko Vis” w tytule. Przyłączając się do grona sponsorów jej wydania, dajecie Państwo szansę rodakom na poznanie fragmentu dziejów Polski, do tej pory czekającego na godne ujęcie.

Z okazji 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej w Polsce znowu pojawią się głosy, że w 1939 roku można było uniknąć wojennej klęski i zamiast stawić opór niemieckiej agresji, przystać na żądania terytorialne III Rzeszy oraz propozycję przystąpienia do paktu antykominternowskiego. Krzysztof Rak, historyk filozofii, publicysta, znawca problematyki międzynarodowej, dowodzi, że Polska była niespełnionym sojusznikiem Adolfa Hitlera, który po dojściu do władzy w Niemczech w 1933 roku próbował wciągnąć Warszawę do koalicji wymierzonej w Związek Sowiecki. Władze polskie zdawały sobie jednak sprawę, że będzie to oznaczało zależność satelicką, czyli faktycznie utratę niepodległości. Autor ukazuje stosunek dyktatora III Rzeszy do Polski i Polaków (m.in. na podstawie jego manifestu politycznego Mein Kampf) oraz relacje obu państw w przededniu wojny. Rozprawia się z mitami: o wojnie prewencyjnej z hitlerowskimi Niemcami, do której rzekomo dążył marszałek Piłsudski, oraz o poparciu mocarstw zachodnich dla Polski, które przynajmniej do schyłku 1938 roku były gotowe do daleko idących ustępstw wobec Berlina, np. w kwestii Wolnego Miasta Gdańska. Wyjaśnia też, dlaczego Hitler zmienił front i ostatecznie zaatakował Polskę. Książka jest bardzo dobrze udokumentowana. Autor powołuje się na mało znane dokumenty z archiwów polskich i niemieckich, które rzucają nowe światło na politykę III Rzeszy wobec Polski.

Wspomnienia z lat 1939-1946 legendarnego żołnierza AK, powstańca warszawskiego i cichociemnego. Opowieść o ludziach, zadaniach wywiadowczych, życiu codziennym i historycznych momentach. Wspomnienia obszerne, pełne postaci, szczegółów, danych, ale też napisane lekko, z talentem literackim. Książkę czyta się jednym tchem, wciąga jak sensacyjna powieść. A przecież jest to jedno z najważniejszych świadectw okresu wojny, pozycja bardzo ceniona przez historyków, obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią XX wieku. Obecne wydanie, jednotomowe, opracowane w nowej szacie graficznej, poprzedzone zostało wstępem pióra prof. Tomasza Szaroty.

Czy druga wojna światowa była „dobrą wojną”, jak głosi mit rozpowszechniony w krajach, które wyszły z niej zwycięsko? I czy musiała wybuchnąć we wrześniu 1939 roku z powodu Polski? Brytyjski konserwatywny dziennikarz i publicysta Peter Hitchens się z tym nie zgadza. Twierdzi, że jednym z ważniejszych powodów rozpętania światowego konfliktu były brytyjskie gwarancje dla granic Polski zagrożonej przez agresywną politykę Hitlera. Co gorsza, rząd Jego Królewskiej Mości w pełni zdawał sobie sprawę, że z racji słabości swych sił lądowych nie będzie w stanie wypełnić tych gwarancji. Tak się stało – po niemieckiej agresji na Polskę Londyn wypowiedział wojnę III Rzeszy (i nakłonił do tego Paryż), ale pozostawił polskiego sojusznika na pastwę losu. Hitchens uważa, że należało poczekać z wystąpieniem przeciwko Hitlerowi i wykorzystać ten czas na odpowiednie przygotowania. Rozprawia się też z innymi obiegowymi opiniami na temat II wojny światowej: że doszło do niej w celu ratowania ludności żydowskiej przed nazistami, że Niemcy rzeczywiście planowały inwazję na Wyspy Brytyjskie (według autora Hitler tylko wywierał presję, aby zmusić Londyn do zawarcia pokoju), wreszcie że Wielka Brytania należy do grona zwycięzców. Uważa tę ostatnią tezę za głęboko fałszywą wobec utraty statusu najważniejszego mocarstwa Zachodu na rzecz USA, ogromnych strat ludzkich i materialnych oraz rychłego rozpadu imperium kolonialnego. To książka idąca pod prąd, mająca sprowokować czytelnika do myślenia wbrew utartym schematom, w której poczesne miejsce zajmuje sprawa polska. Do tego napisana barwnie, przystępnym językiem.

Niniejsza publikacja poświęcona jest Polkom, którym dane było odcisnąć trwały ślad w historii państw, do których zawitały jako żony władców, bądź tym, które wybiły się na samodzielność, albo, jak stało się to w przypadku Katarzyny Jagiellonki, przeżyły dramatyczne przygody, starając się być wsparciem dla swoich mężów. Wszystkie bohaterki zamieszczonych tu opowieści były córkami udzielnych władców, poza Maryną Mniszchówną, Julią Hauke i Matyldą, królową Belgów, ale z kolei ich losy są urzeczywistnieniem bajki o Kopciuszku – ale niekoniecznie ze szczęśliwym zakończeniem. W książce m.in. władczyni wikingów – Świętosława, a także Elżbieta Łokietkówna – najpotężniejsza królowa doby średniowiecza czy cesarzowa Elżbieta – Piastówna na cesarskim tronie.

O niepodległość i granice odrodzonej w 1918 roku Rzeczypospolitej Polacy musieli walczyć nie tylko z Rosjanami, Ukraińcami czy Niemcami, ale także z Litwinami. Armia niemiecka ewakuująca się z Podlasia i Suwalszczyzny oddała w zarząd administracji litewskiej powiaty suwalski, sejneński i augustowski. Litwini nie wycofali się z tych terenów, mimo że znalazły się one po polskiej stronie wyznaczonej przez mocarstwa zachodnie linii demarkacyjnej zwanej linią Focha. 23 sierpnia 1919 r. wybuchło powstanie sejneńskie. Przeciwko regularnym wojskom litewskim wystąpili ochotnicy z Polskiej Organizacji Wojskowej. W końcowej fazie walk, które trwały do 28 sierpnia, peowiaków wsparł 41. pułk piechoty Wojska Polskiego. Litwini zostali wyparci z powiatu sejneńskiego, który włączono do państwa polskiego. O powstaniu sejneńskim – jednym z nielicznych polskich powstań zakończonych zwycięsko – pisze prof. dr hab. Wiesław Jan Wysocki, historyk z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, czołowy znawca problematyki walk niepodległościowych w latach 1918-1921. To powstanie wywarło znaczący wpływ na tożsamość mieszkańców Suwalszczyzny i pozostało w ich pamięci. Książka ma charakter popularny: napisana przystępnym językiem, bogato ilustrowana (w środku ok. 100 fotografii archiwalnych i współczesnych, reprodukcji dokumentów i map), jest skierowana przede wszystkim do młodzieży i osób zainteresowanych historią, zwłaszcza regionalną. Częścią publikacji jest opowieść o dziejach Suwalszczyzny i ziemi sejneńskiej, a także prezentacja pomników i cmentarzy związanych z wydarzeniami z sierpnia 1919 r.

Krew, pot, łzy i dwadzieścia lat historii. „Selekcja” to nie tylko legendarna impreza, która przez dwadzieścia lat otwierała finalistom drzwi do polskich jednostek specjalnych. To granicząca z szaleństwem determinacja i poświęcenie ale i charyzma i starania Majora Kupsa. Jednak „Selekcja” to przede wszystkim ludzie – ich dążenia, marzenia i emocje. To niemal nieludzki wysiłek w trakcie treningów i na poligonie, słodki smak zwycięstwa i gorycz porażek, a często zaledwie początek drogi dla tych, którym wydawała się celem. „Selekcja” to dwadzieścia lat historii pokonywania własnych słabości. W tej książce znajdziesz nie tylko historię jednej z najważniejszych imprez wojskowo – survivalowych w Polsce, ale także historię ludzi, którzy zmienili swoje życie, bo uwierzyli w siebie, w to, że potrafią i mogą wygrać.

W książce Przebraże 1943 zostały omówione dzieje największego ośrodka polskiej samoobrony, jaki funkcjonował na Wołyniu podczas II wojny światowej. Kreśląc dzieje samoobrony, autor starał się również ukazać skomplikowaną sytuację panującą w tym okresie na Wołyniu. Miała ona ogromny wpływ na postępowanie załogi Przebraża. Dowództwo bazy musiało bowiem ostrożnie lawirować pomiędzy okupującymi te ziemie Niemcami a rosnącymi w siłę oddziałami partyzantki radzieckiej. Do tego dochodził narastający z dnia na dzień terror UPA skierowany przeciwko zamieszkującej te ziemie ludności polskiej. Załoga Przebraża starała się w miarę swoich możliwości ewakuować zagrożoną ludność. Przykładem tego mogła być ewakuacja ludności z Ołyki. Samoobrona w Przebrażu była jednym z niewielu ośrodków, jaki przetrwał na tych terenach do ponownego wkroczenia na te ziemie Armii Czerwonej. W książce wykorzystano źródła archiwalne, relacje oraz prace monograficzne.

Czarne krzyże nad Polską, to książka napisana przez asa polskiego lotnictwa, będąca wspomnieniami z walk podczas kampanii wrześniowej. 150 polskich pilotów myśliwskich stanęło 1 września 1939 roku do walki przeciwko 3500 samolotom hitlerowskiej Luftwaffe. Jednym z nich był Stanisław Skalski, oficer 4. Pułku Lotniczego. Pamiętnik najlepszego polskiego pilota myśliwskiego II wojny światowej opowiada o bojowej drodze pewnego dywizjonu lotniczego w czasie najazdu niemieckiego na Polskę. Książka ta jest nie tylko frapującym opisem pierwszych powietrznych zmagań wielkiej wojny. Jest ona zarazem dokumentem dni, których nie może zapomnieć żaden Polak. We wrześniu 1939 r. ppor. pil. Stanisław Skalski w walkach powietrznych zestrzelił 6 nieprzyjacielskich samolotów, 3 samoloty uszkodził. Podczas swych dalszych lotów, już pod innym niebem, uzyskał największą spośród polskich pilotów liczbę potwierdzonych zwycięstw powietrznych.

Kraków był pierwszym miastem Rzeczypospolitej, które w czasie II wojny północnej na pewien czas oparło się szwedzkim najeźdźcom. Wojska walczące pod dowództwem Stefana Czarnieckiego zadały Szwedom spore straty, blokując armię szwedzką i wstrzymując jej pochód na wschód Rzeczypospolitej. Kraków odpokutował to zniszczeniem jego substancji i obrabowaniem jego mieszkańców. Odzyskanie miasta w 1657 roku stało się jednym z priorytetów wojennych wojsk Rzeczypospolitej i dokonało się przy pomocy wojsk Cesarstwa Rzymskiego, a konkretnie Austrii. Autor pokazał dwuletnie zmagania wojenne o Kraków, stanowiące znaczący epizod w dziejach II wojny północnej.

Zapraszamy Was na spacer po Sopocie - pięknym kurorcie nad Bałtykiem. Spacer to będzie niezwykły, bo w towarzystwie kredek. Przygotujcie przede wszystkim kredki koloru zielonego, bo w Sopocie jest bardzo dużo drzew, krzewów w parkach, skwerach i lasach miejskich. Jest tu nawet Opera Leśna! A jaki kolor mają woda w morzu i piasek na sopockiej plaży? Przekonajcie się, a potem narysujcie. Zamarzyła się Wam przygoda pod żaglami? W Sopocie to możliwe - pływa tu wiele żaglówek. Kolorując obrazki, rozwiązując zagadki oraz rebusy i oczywiście czytając tę książkę, poznacie historię miasta, a także najciekawsze miejsca Sopotu: molo, Monciak, Krzywy Domek, Muzeum Sopotu, Grand Hotel czy Grodzisko. A potem wsiądźcie na rower i w drogę! Ścieżek rowerowych jest bardzo dużo w całym mieście. Tylko rozglądajcie się uważnie podczas tej wyprawy, to może zauważycie gdzieś sopotludka. Podobno mieszka ich tu całkiem sporo

Janusz Bieszk kontynuuje autorską opowieść rozpoczętą w książce Słowiańscy królowie Lechii. Polska starożytna, która stała się bestsellerem wydawniczym ostatnich miesięcy. W średniowieczu słowiańskie państwo zwane Lechią lub Polanią, rządzone przez władców z dynastii lechickiej, miała swoje dni chwały, gdy było europejskim mocarstwem, i chwile słabości, gdy broniło się przed zaborczością sąsiadów.Autor wyjaśnia m.in.:- dlaczego Mieszko nie był I,- co przyniosło Lechitom przyjęcie chrześcijaństwa,- jak Bolesław I Wielki zwany Chrobrym stał się cesarzem,- jak doszło do dwóch rozbiorów i sześciu krucjat na Lechię,- kto stał za zabójstwami sześciu władców lechickich,- dlaczego na Lechię spadały klątwy kościelne,- dlaczego Władysław Jagiełło nie zniszczył państwa krzyżackiego.Tego nie znajdziesz w podręcznikach historii! Wierzyć, nie wierzyć? Warto przeczytać!

Wsłuchaj się w szczęk oręża na grunwaldzkich polach. Obejrzyj zamek w Trokach, poczuj piękno renesansowej architektury wawelskiego wzgórza. Wędruj renesansowymi śladami po polskich Kresach,a w Krzemieńcu wraz z królową Boną zaangażuj się w poszukiwania żony dla jej syna, Zygmunta Augusta.Najpopularniejszy polski historyk wyrusza z synem w podróż do najważniejszych miejsc wspólnego polsko-litewskiego państwa.Efektem tych rodzinnych wędrówek jest unikalne połączenie osobistego przewodnika oraz literatury podróżniczej z barwną historyczną narracją.Ta książka to zachęta do wyruszenia w jedyną w swoim rodzaju podróż w czasie i przestrzeni. Możesz w nią wyruszyć sam albo z bliskimi. Możesz też po prostu zamknąć oczy i przenieść się we wspaniały świat Polski Jagiellonów.

Zupełnie nieznana, przemilczana historia młodych kobiet, które złamały klucz do kodów państw osi, pomogły aliantom wygrać wojnę i zrewolucjonizowały kryptoanalizę.Wojska lądowe i marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych zwerbowały ponad dziesięć tysięcy kobiet z małych miast i elitarnych uniwersytetów do pracy jako łamaczki kodów podczas II wojny światowej. Podczas gdy ich bracia i ukochani chwycili za broń, one przeniosły się do Waszyngtonu, by nauczyć się łamania szyfrów. Ich wysiłki pozwoliły przyspieszyć zakończenie wojny i ocalić mnóstwo osób, a także otworzyły im drzwi do kariery. Surowa przysięga dyskrecji niemalże wymazała ich wysiłki z historii, jednak teraz, dzięki imponującym badaniom i wywiadom z ocalałymi dziewczynami od szyfrów, Liza Mundy przywróciła do życia intrygującą i pełną życia historię o odwadze, służbie i osiągnięciach naukowych.Niezależnie od tego, z jak różnych pochodziły środowisk, kobiety, które spełniały wymagania postawione przez marynarkę wojenną i armię lądową, miały wiele cech wspólnych. Były inteligentne i pomysłowe, a także dążyły do zdobycia wszechstronnego wykształcenia w czasach, gdy edukacji kobiet ani nie promowano, ani nie nagradzano. Zdobyły biegłość w matematyce lub naukach ścisłych albo językach obcych, a częstokroć we wszystkich tych dziedzinach. Były obowiązkowe i kierowały się patriotyzmem, a poza tym żądzą przygód i zaangażowaniem. Nie oczekiwały też żadnej publicznej nagrody za tajną pracę, której się podjęły. Być może ta ostatnia cecha była najważniejsza.