Monografia pt. „Najnowsze uzbrojenie Wojska Polskiego. Siły lądowe” ukazuje się w roku Jubileuszu 100-lecia Odzyskania przez Polskę Niepodległości. Z Jubileuszem tym wiąże się również Jubileusz 100-lecia Utworzenia Służby Uzbrojenia Wojska Polskiego, odpowiedzialnej za wdrażanie, eksploatację i modernizację sprzętu uzbrojenia. Niechaj więc ta monografia będzie swoistym hołdem, złożonym wielu pokoleniom polskich uzbrojeniowców.

Kolorując obrazki i czytając ciekawostki, poznasz najwspanialsze regiony Polski - ich historię, najciekawsze miejsca, tradycje i regionalne specjały. Książka zawiera podwójny zbiór rysunków. Jeden możesz pokolorować przed wycieczką, a drugi - po wyprawie w Świętokrzyskie. Sprawdź, czym się różnią. Obrazki możesz również uzupełnić z rodzeństwem. Czy wasze dzieła są takie same? Książka z serii "Kolorowy portret Polski" to jedyna w swoim rodzaju zabawa!

Tadeusz Kotz o lataniu marzył od dzieciństwa i z lotnictwem związał swoją edukację i późniejszą karierę. W swoich wspomnieniach przywołuje swoje początki w kokpicie oraz losy po wybuchu II wojny światowej, kiedy to został przydzielony do 161 Eskadry Myśliwskiej 6 Pułku Lotniczego we Lwowie. Po napaści ZSRR na Polskę Kotz przeleciał do Rumunii, a stamtąd przedostał się do Francji, po jej upadku zaś – do Wielkiej Brytanii. Chwile grozy przeżył w lutym 1943 roku, kiedy w trakcie jednego z lotów nad Francją został zestrzelony. Kotzowi udało się wydostać z płonącego samolotu. Jednak wtedy ani mu przez myśl nie przyszło, że może nie wrócić do dywizjonu. Powrót był jego obowiązkiem i starał się ten obowiązek jak najszybciej wypełnić nie skarżąc się na żadne przeciwności losu. Jedyna skarga na los, jaka wyrwała się naszemu lotnikowi, to ciasne buty na drodze z Paryża do Gibraltaru. Mimo to zameldował się dowódcy po dziewięciu dniach od momentu zestrzelenia. Został uratowany przez francuski ruch oporu i przez Paryż, Pireneje i Madryt przedostał się do Gibraltaru. W połowie lipca 1943 roku dostał przydział do legendarnego Dywizjonu 303, a 23 listopada objął dowództwo jednostki, które trwało niemal rok. Dywizjon 303 zaliczany jest do najlepszych jednostek myśliwskich II wojny światowej, który zasłużył się szczególnie podczas bitwy o Anglię. Po rozwiązaniu Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii i demobilizacji wyemigrował do Afryki Południowej, by wreszcie osiąść wraz z żoną w Kanadzie. Za zasługi wojenne został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 08495, czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz brytyjskim DFC. W 2005 r. w Kanadzie ukazały się drukiem jego wspomnienia – teraz wreszcie ukażą się także w Polsce

„Jedna była blondynką, wesołą, głośną i pełną energii, druga ciemnowłosą, poważną i rzeczową. […] A mimo to obie były w pewnym sensie odmieńcami, u których umiłowanie sensacji, adrenaliny i osobistej wolności sprawiło, że przeciwstawiły się społecznym oczekiwaniom”. Te dwie kobiety w hitlerowskiej Trzeciej Rzeszy zrobiły kariery w dziedzinie zastrzeżonej dla mężczyzn – lotnictwie wojskowym. Biografia dwóch najsłynniejszych kobiet-pilotów doświadczalnych III Rzeszy. Opowieść o pasji, odwadze i sławie, a także o diametralnie różnych wyborach i dramatycznej walce o przetrwanie w cieniu totalitarnego państwa. Historia kobiet o skrajnie różnych tożsamościach oraz odmiennie pojmowanym patriotyzmie, które w niebywały sposób wspierały wysiłek wojenny Trzeciej Rzeszy ryzykując życie. To też historia wyborów, które doprowadziły je w dwa różne punkty pod koniec wojny. Clare Mulley – jest wielokrotnie nagradzaną autorką, książek prezentujących wyjątkowe biografie kobiet m.in. Szpieg, który kochał (opowieść o Krystynie Skarbek), Kobieta, która ocaliła dzieci. Biografia Eglantyne Jebb, za którą zdobyła nagrodę British Daily Mail Biographers 'Club.

16 sierpnia 1920 roku, gdy w wielkiej bitwie z bolszewikami pod Warszawą szala zwycięstwa przechyla się na stronę polską, wróg niespodziewanie zagraża leżącemu na północy Włocławkowi. Gaj Bżyszkian, dowódca 3. Korpusu Kawalerii, który zapuścił się zagonem nad dolną Wisłę, chce zdobyć miasto i strategiczny most przez rzekę. Bolszewickie natarcie rozbija słabą polską osłonę i dociera do wschodniego krańca przeprawy. Centrum Włocławka jest ostrzeliwane z dział i karabinów maszynowych. Dzięki przybyciu posiłków i wsparciu ludności Polacy bronią się skutecznie. 18 i 19 sierpnia bolszewicy oddają pole i odchodzą w stronę Płocka. Włocławek jest ocalony.

Publikacja opowiada o losach wielkiej armii wikingów, od chwili jej wylądowania w 885 r. na frankijskiej ziemni, po jedenastomiesięczne oblężenie Paryża, aż do niechlubnej ucieczki. Wielka armia licząca około 30 tys. wojowników, złożona prawie wyłącznie z duńskich wikingów, dotarła pod Paryż. W mieście znajdowało się zaledwie 200 znaczących rycerzy wraz z pocztami, nad którymi pieczę trzymali Odo, hrabia Paryża od 882 roku, oraz biskup paryski Gozlin. Nie mogli oni liczyć na szybką odsiecz, gdyż cesarz Karol Gruby znajdował się akurat z wszystkimi siłami zbrojnymi na wyprawie wojennej w Italii. Dowódca wikingów Zygfryd rozpoczął pertraktacje z obrońcami, żądając wysokiego trybutu. Odon odrzucił jednakże jego żądania, co zapoczątkowało walki o Paryż. W pracy przedstawione są postacie historyczne po obu stronach konfliktu, motywacje ich postępowania, udział w walkach i skutki podejmowanych przez nich decyzji. Wszystko to na tle licznych opisów bitew, starć, kampanii i oblężeń. Na koniec podsumowano skutki najazdu wikingów – zarówno dla nich samych, jak dla Paryża i Franków, oraz następstwa: dla hrabiego Odona, wschodzącej gwiazdy dynastii Kapetyngów, oraz dla Jarla Rollo i rodzącego się księstwa Normandii.

Dla jednych łowiectwo to pasja, przygoda i obcowanie z naturą, dla innych sport, ale żadne z tych określeń nie zawiera istoty i znaczenia pojęcia łowiectwa. Łowiectwo jest pojęciem bardzo pojemnym i obejmuje wszystkie sprawy i zagadnienia związane z: polowaniem, posiadaniem i używaniem broni myśliwskiej, prawem łowieckim, strzelectwem myśliwskim, kynologią myśliwską, sokolnictwem, hodowlą zwierzyny oraz etyką łowiecką. A także historią myślistwa i problematyką kultury łowieckiej w plastyce, muzyce, literaturze i sztuce użytkowej. Opisuje też dawne zwyczaje, pieczołowicie kultywowaną obyczajowość myśliwych związaną z polowaniami oraz życiem towarzyskim. I o tym właśnie jest ta książka.

Wiele miesięcy musi upłynąć, nim będziemy w stanie uświadomić sobie, na czym polega rozsądne dowodzenie. To lotnicza codzienność uczy nas, w jaki sposób umiejętnie uzupełniać nieodzowne elementy decyzyjne w różnego rodzaju życiowych układankach, które od pierwszych dni w lotnictwie zmuszeni jesteśmy tworzyć. Najpierw dochodzi do tego w zawczasu budowanych scenariuszach, modelach, wariantach walki powietrznej – dopiero później w praktyce dowodzenia. W czasie wylotów bojowych, które zawsze stanowią sztukę opartą na daleko idącym improwizowaniu w dynamicznie zmieniającej się sytuacji, niezbędne jest chłodne postrzeganie, rejestracja, zbiór i ocena różnorodnych informacji, a potem z pomocą wyobraźni i kojarzenia uzupełnianie brakujących elementów, tak by tworzyć wielowymiarowy, wiarygodny obraz sytuacji. Raz po raz w powietrzu stajemy w obliczu – przymglonej nieco – scenerii, w której dostępne nam fakty stanowią jedynie fragmenty większej całości, a do tego nie wszystkie okazują się w pełni wiarygodne. Tymczasem jakże często bywa, że mimo wszystko trzeba na ich podstawie podejmować decyzje, wcielać je w życie i realizować zadania. Pod taką właśnie presją powoli nauczyłem się postrzegać, wprawnie tworzyć brakujące elementy, układać je w większą całość; w ułamkach sekund wnioskować i tworzyć w miarę kompletny, przybliżony do rzeczywistości obraz. Ale też dość szybko uświadomiłem sobie, że to ostre widzenie otoczenia nie pochodzi jedynie z zewnątrz. Płynie również z przemyśleń, notatek i charakteru dowodzącego…

Rok 1492 był jednym z najbardziej niezwykłych momentów w dziejach Europy, ba... świata. A w Grenadzie, w Andaluzji, był jeszcze bardziej niesamowity niż gdzie indziej. Rok wspaniały, rok okrutny. Bo oto kończy się trwająca blisko osiem stuleci rekonkwista i Grenada wraz z osławioną Alhambrą, ostatnia ostoja Maurów na półwyspie Iberyjskim, po dziesięcioletniej wojnie i wielotygodniowym oblężeniu trafia w ręce chrześcijańskich wojsk dowodzonych przez Izabelę i Ferdynanda. Jednocześnie pod murami miasta wyzwolonego przez katolickich monarchów z mauretańskich rąk zostaje podpisane porozumienie z Krzysztofem Kolumbem, dotyczące jego pierwszej podróży do Indii. Rekonkwista niepostrzeżenie przeistacza się w konkwistę. Ale tak naprawdę Europa oddech wstrzymuje. W Kastylii i w Leonie lada dzień ma zostać ogłoszony królewski dekret o wygnaniu Żydów.

Książka podejmuje problem ludzi, których biografie wraz z pojawieniem się nowej sytuacji politycznej i społecznej są niejednoznaczne, tragiczne. Jest poświęcona Tomaszowi Wójcikowi „Tarzanowi”, żołnierzowi ziemi świętokrzyskiej, który ma tylu zwolenników, co przeciwników. Mieszkańcy tych terenów spierają się w ocenie jego czynów, uczestnicy forów internetowych w kraju i na świecie nie ustają w dyskusjach o tej postaci. Z jednej strony był wybitnym żołnierzem naszej historii XX wieku, zabił najwyższego rangą oficera niemieckiego, generała Kurta Rennera, jaki zginął podczas okupacji na ziemiach polskich, z drugiej strony doprowadził do zagłady całego blisko 40-osobowego oddziału, bo nie wykonał rozkazu swego dowódcy „Nurta”. Nie liczył się z miejscową ludnością, strzelał do Niemców bez żadnego powodu, a potem okupanci rozstrzeliwali dziesiątki Polaków, napadał na pociągi niemieckie na trasie od Ostrowca Świętokrzyskiego do Sandomierza jak na Dzikim Zachodzie, wykonywał wyroki śmierci na szpiclach, kolaborantach, znany był z walk bratobójczych z partyzantami Armii Ludowej, Gwardii Ludowej, których uważał za zdrajców ojczyzny. Ścigany był przez największe służby i wywiady XX wieku: gestapo, NKWD, UB, Mossad. Po 1945 r. musiał uciekać z Polski, znalazł się w amerykańskiej strefie wojskowej w Niemczech, skąd też musiał uciekać. Wyjechał do USA, gdzie zginął w tragicznych okolicznościach.

Lassie to piękny owczarek szkocki. Najbardziej kocha Joego, dwunastoletniego chłopca. Pewnego dnia Joe dowiaduje się, że jego ojciec stracił pracę i rodzina musi sprzedać ukochanego owczarka. Trudne realia ogarniętego kryzysem miasteczka zmusiły wielu ludzi do dramatycznych decyzji. Psu jednak trudno zrozumieć, czemu musi opuścić ukochany dom, dlatego postanawia wrócić do swojego przyjaciela, Joego. Długa i wyczerpująca wędrówka Lassie jest dowodem na to, że dla ukochanej osoby można zdobyć się na najwyższe poświęcenie. Lassie, wróć! to nie tylko opowieść o wiernej miłości psa do człowieka.. To też opowieść o przywiązaniu człowieka do zwierzęcia, o uczuciu, które nie przemija.

Książka składa się z fragmentów dziennika Stefana Rassalskiego z okresu od wybuchu Powstania Warszawskiego i kilkunastu reportaży literackich. Powstały one w okresie kilku do kilkunastu miesięcy od wydarzeń, które opisują. Tworzone były na podstawie notatek, zapamiętanych rozmów i sytuacji oraz osobistych refleksji z okresu walk powstańczych. Reportaże pokazują kilkadziesiąt epizodów z walk powstańczych w rejonie Śródmieścia Południowego. Kreślą sylwetki wielu walczących warszawianek i warszawiaków oraz żołnierzy i dywersantów niemieckich. Pokazują akty bohaterstwa, ale też nieprzemyślanej brawury. Ukazują dramatyczną, choć w owym czasie „normalną”, sytuację życiową powstańców i ludności cywilnej. Obserwujemy radość z chwilowych sukcesów, ale też momenty rozterek i zwątpienia w sens walki. Poznajemy sylwetki wielu powstańców, od typowych warszawskich cwaniaków, co to przed niczym „nie pękają”, do doświadczonych i znających granice ryzyka żołnierzy.

Wspomnienia Bohdana Hryniewicza to książka wyjątkowa. Uzdolnienia, wykształcenie techniczne i fenomenalna pamięć autora, jak również niezwykle staranny research przeprowadzony podczas pracy nad książką pozwoliły mu odtworzyć wydarzenia czasów wojny – ze szczególnym uwzględnieniem Powstania Warszawskiego – niezwykle rzetelnie. Autor, co nie jest typowe dla pamiętnikarzy PW, pochodzi z Wilna, a do Warszawy przeprowadził się dopiero w 1943 roku. W Powstaniu był jednym z najmłodszych łączników, a jego dowódca wnioskował o nadanie mu odznaczenia Virtuti Militari (ostatecznie Hryniewicz otrzymał, także jako jeden z najmłodszych, Krzyż Grunwaldu). W czasie Powstania walczył m.in. na Starym Mieście. Relacja z Powstania jest żywa, dynamiczna, a zarazem zawiera mnóstwo szczegółowych i starannie sprawdzonych informacji. Dodatkowego smaczku dodają książce fragmenty poświęcone wileńskiemu dzieciństwu autora, w pobliżu dużego garnizonu wojskowego, w otoczeniu członków rodziny – weteranów wojny 1920 roku, oficerów, którzy ukształtowali jego postawę patriotyczną. Równie interesujący jest wątek kolejnych okupacji Wilna, opisujący wojenną rzeczywistość tego miasta (to jedyna znana mi książka, która łączy powstania wileńskiej okupacji i Powstania Warszawskiego). Dodatkowym atutem książki są wspomnienia autora dotyczące okresu po Powstaniu, pobytu w obozie przejściowym, a następnie niełatwego życia pod okupacją niemiecką, w miejscu przymusowego zesłania po wypuszczeniu z obozu, a potem – pod okupacją sowiecką. Ogromne wrażenie na czytelniku wywiera także historia ucieczki z Polski przez sowiecką strefę okupacyjną do Niemiec, a stamtąd – do Anglii. To wątki, które większość książek wspomnieniowych traktuje w najlepszym razie bardzo skrótowo; tu zostały rozbudowane z ogromną korzyścią dla całości.

Seria "Zwiedzamy z kredkami" zabiera w najciekawsze miejsca naszego kraju. Ciekawe informacje są na każdej stronie, ale zabawa z kredkami na prawej stronie. Zwiedzanie jest inspirujące, a kolorowanie fascynujące. Każdy zeszyt z serii "Zwiedzamy z kredkami" to wspomnienie z miejsc odwiedzanych lub przygotowanie do wyprawy.

Seria "Zwiedzamy z kredkami" zabiera w najciekawsze miejsca naszego kraju. Ciekawe informacje są na każdej stronie, ale zabawa z kredkami na prawej stronie. Zwiedzanie jest inspirujące, a kolorowanie fascynujące. Każdy zeszyt z serii "Zwiedzamy z kredkami" to wspomnienie z miejsc odwiedzanych lub przygotowanie do wyprawy.

Wredny kalendarz to alternatywa dla przesłodzonych kalendarzy i pamiętników skierowanych do młodzieży. Przypadnie do gustu niejednemu małolatowi z charakterem. Zawiera kalendarium, ważne dni i święta, miejsce na dane teleadresowe i dane osobowe, plan lekcji, miejsce na notatki oraz zabawne i przewrotne sentencje.

Obrona Płocka przed wojskami rosyjskimi 18 - 19 sierpnia 1920 r. była jednym z wielu epizodów wojny z bolszewicką Rosją i jak dotychczas pozostaje w cieniu większych zmagań i bitew tej wojny: bitwy warszawskiej, bitwy nad Niemnem, czy bitwy nad Wkrą. Jest to poniekąd zrozumiałe, bo losy wojny decydowały się właśnie w tych bitwach, tym niemniej obrona Płocka też miała znaczenie. Widomym znakiem było odznaczenie miasta Krzyżem Walecznych przez marsz. Józefa Piłsudskiego w czasie jego wizyty w Płocku 10 kwietnia 1920 r. Obrona Płocka w 1920 r. należy do najważniejszych wydarzeń w dziejach miasta w XX w. Przekonani o tym byli już ówcześni mieszkańcy, stąd coroczne uroczyste obchody rocznicy walk oraz podjęte niemal natychmiast próby odtworzenia przebiegu wydarzeń tych dwu dramatycznych dni. Dzięki temu współczesny historyk dysponuje całkiem pokaźną liczbą wartościowych źródeł i opracowań.

Relacja żołnierza elitarnego Kedywu Armii Krajowej, któremu śmierć często zaglądała w oczy. Podczas jednej z akcji zabił gestapowca Krafta, szefa niemieckiej Policji Kryminalnej w Siedlcach. Po wkroczeniu Armii Czerwonej został zatrzymany przez patrol NKWD, ale uciekł likwidując dwóch funkcjonariuszy sowieckiej bezpieki. W 1945 roku postrzelony wpadł w ręce Urzędu Bezpieczeństwa. W tzw. procesie kiblowym dostał karę śmierci, zamienioną na dożywocie. Spędził osiem ciężkich lat w komunistycznych więzieniach. Dziś ma 95 lat. W wywiadzie-rzece opowiada o tym, co przeżył, jak walczył i pracował dla Polski. To poruszające świadectwo człowieka, Polaka, który mimo wielu dramatycznych chwil zachował wiarę w Boga, nieugięty patriotyzm, siłę charakteru, niespożytą energię i pogodę ducha.

Ostatnie lato II wojny światowej. Wieści z frontu wschodniego są coraz bardziej niepokojące. Młody żołnierz, Walter Proska, pochodzący z Ełku, zostaje przydzielony do małego oddziału, którego zadaniem jest zabezpieczenie linii kolejowej. Wyczerpani upałem i atakami sił partyzanckich żołnierze są zmuszeni wykonywać rozkazy, które stopniowo stają się coraz bardziej nieludzkie. Spora część z nich popada w rezultacie w szaleństwo i jest prześladowana myślami o śmierci. Proska próbuje odnaleźć wśród tego chaosu odpowiedzi na dręczące go pytania: czy służba jest ważniejsza od sumienia? Kim w istocie jest wróg? Czy można uniknąć winy? I wreszcie – gdzie podziała się Wanda, Polka z oddziału partyzanckiego, o której nie może zapomnieć?

Z tej książki dowiesz się: Jak działają poszczególne narkotyki? Jak narkotyki i dopalacze wpływają na naszą świadomość? Jakie mechanizmy prowadzą do uzależnienia? Jak chronić swoje dzieci przed narkotykami? Jak rozpoznać, czy Twój syn lub córka brali narkotyki? Czy testy narkotykowe są miarodajne?