Bieńkowski Andrzej

Materiały do książki "Trzymałem węża w garści" autor - Andrzej Bieńkowski - zgromadził, przemierzając wsie Polski centralnej, przez ponad dwadzieścia lat. Książka opowiada o ostatniej generacji wiejskich muzykantów, ich obyczajach i muzyce.

Kajocy. To tajemnicze słowo wymaga wyjaśnienia. Usłyszałem je w Radomskim w 1979 roku. Podszedł do mnie pastuch znudzony samotnością. Powiedział, pokazując wieś na horyzoncie – to był Rdzuchów: panie, tam to mieszkają Kajocy, oni grają taki

W mieście śpiewy wiejskie kojarzą się z grupką kobiet, które na folklorach, weselach czy majówkach pod kapliczkami monotonnie śpiewają. Tyle widzimy, jadąc z miasta na daczę przez wieś. Prawda jest bardziej złożona, śpiewano w każdej sytuac

W mieście śpiewy wiejskie kojarzą się z grupką kobiet, które na folklorach, weselach czy majówkach pod kapliczkami monotonnie śpiewają. Tyle widzimy, jadąc z miasta na daczę przez wieś. Prawda jest bardziej złożona, śpiewano w każdej sytuac

Wieś Kraśnica – 10 kilometrów na północ od Opoczna. Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku to bodaj najważniejsze miejsce w muzyce opoczyńskiej. Jeszcze wtedy w samej Kraśnicy istniało 7 tradycyjnych kapel! W okolicy nagrywałem uczniów J

Wydanie albumowe, ponad 300 fotografii, DVD (filmowe materiały archiwalne z badań etnograficznych autora) Autor dociera do zapomnianej, ekspresyjnej muzyki i grających ją wiejskich muzykantów. To ciekawie napisana, pełna anegdot opowieść

Bracia Meto, grając tylko na skrzypcach i basach, stawiali ścianę dźwięku, a zachrypły głos basisty Józefa Meto przypominał raczej blusmenów znad Missisipi niż muzykę ludową. W tle słychać było głosy, jęki, nawoływania. Stwarzało to wrażeni

Centrum Polski – okolice Rawy Mazowieckiej. Tu stykały się ważne i odrębne regiony muzyczne. Na północ, na Skierniewice, to „strony szlacheckie”. Na wschód ważny ośrodek – Biała Rawska. Na południe – „od Rzeczycy.” Na północny zachód – Księ

To opowieść faktu, kontynuacja badań nad muzyką i kulturą wiejską, które prowadzę od 1979 roku. Tym razem zapraszam w podróż muzyczną od Warszawy do Kijowa. To świadectwo funkcjonowania kultury wiejskiej teraz i śladów po niej. Dotyczy głów

„Na całość tej przecież nie nazbyt obszernej publikacji składa się 125 ‘kadrów’, zestawionych jakby metodą filmowego slapsticku. Działają jak zdjęcia umieszczone w albumie niby bez składu i ładu, jak filmowe migawki, prezentowane w mozaikow