Dhea. Eliksir młodości

Nowoczesna medycyna postrzega dziś proces starzenia się organizmu nie tylko jako skutek przeżytych lat, lecz także jako konsekwencję kumulacji wolnych rodników. Wśród arsenału przeciwutleniaczy i innych związków hamujących priocesy zwyrodnieniowe na prowadzenie wysuwa się hormon o nazwie Dhea. Jego stężenie we krwi jest obecnie jednym z najdokładniejszych wskaźników procesu starzenia się organizmu człwoieka. 

Wstęp

Życie zaczyna się po czterdziestce" mawiamy, bez większego entuzjazmu próbując podbudować (własną, lub innej osoby) wiarę w siebie. Nie brzmi to jednak przekonująco. To, czego nauczyliśmy się od otaczającego nas świata sprawia, że w głębi duszy myślimy: „Zaczynam się starzeć". Czy jednak, pomimo to, że „wyjątki potwierdzają regułę", nie zastanawialiśmy się niekiedy, dlaczego niektórzy pięćdziesięciolatkowe wyglądają i zachowują się, jakby mieli o dziesięć lat mniej, a inni wyglądają na sześćdziesięciolatko w - lub starzej?
Starzenie się jest czymś więcej niż tylko skutkiem upływu czasu. W młodości wszystkie układy organizmu osiągają szczyt swojej wydajności. Wraz z wiekiem, stajemy się coraz podatniej si na choroby zwyrodnieniowe. Ta sama grypa, przez którą kiedyś opuściliśmy zaledwie kilka dni w pracy, może okazać się śmiertelną chorobą. Złamanie kości wymagające normalnie sześciotygodniowej rekonwalescencji, u starszej osoby może okazać się nieuleczalne. W późniejszym stadium życia niezmiernie ważna staje się pewność, że organizm funkcjonuje na optymalnym poziomie.
Starzenie się nie jest w tak nierozerwalny sposób związane z degeneracją, jak obecnie sądzimy. Zniedołężnienie i śmierć około siedemdziesiątki nie są sprawą przesądzoną - mamy pewną kontrolę nad prędkością, z jaką się starzejemy. Kluczem do tego, jak się czujemy, jak myślimy i wyglądamy, jest optymalne funkcjonowanie systemów naszego ciała. Choć prawdą jest, że nie możemy powstrzymać upływu czasu, mamy pewien wpływ na spustoszenia, jakie czyni on za pośrednictwem naszego stylu życia i diety. Spędzając coraz więcej czasu w wygodnych fotelach, przyspieszamy nadejście dnia, gdy nie zdołamy podnieść się z nich i przespacerować. Jeśli stale się przejadamy, szczególnie wtedy, gdy nie jesteśmy zbyt aktywni fizycznie, pojawia się „sadełko średniego wieku". Na przestrzeni długiego czasu uszkodzenia doznaje każdy układ: krew nie przepływa, tlen nie dociera do komórek, komórki nie działają prawidłowo, pokarm nie zostaje dobrze strawiony, itd. Jeśli spojrzeć na to z perspektywy braku choroby, lub dobrego samopoczucia, jako stanu różniącego się od niedomagania, gwarantem optymalnego stanu zdrowia jest sprawny układ odpornościowy, lecz gdy układ odpornościowy ulegnie osłabieniu, pokona go każdy organizm chorobotwórczy, radio- lub chemioterapia.
Długowieczność w zdrowiu i witalności jest ściśle powiązana z wydzielaniem hormonów. Potwierdzeniem tego faktu są recepty lekarskie: zastępcza terapia estrogenowa okazała się dobrodziejstwem dla wielu kobiet po menopau-zie, obecnie zaś plastry testosteronowe mogą przynieść podobne korzyści mężczyznom w okresie „andropauzy". Jednakże intencją autora nie jest zachwalanie leków dostępnych na receptę jako środków przedłużających młodość. Ich zastosowanie to interwencja dokonywana w ostatniej chwili, po długim okresie pogarszania się stanu zdrowia. Zastępcza terapia hormonalna w większości przypadków niesie złagodzenie objawów - nie dotyka przyczyn, leżących u ich podłoża. Współczesne czynniki środowiskowe oraz nieprawidłowa dieta odbijają się na naszym zdrowiu i dobrym samopoczuciu.