Don't Call Me. Call Me.

Zacznę od tego, że tak zaintrygował mnie opis i zachęciła piękna okładka, że nawet nie zauważyłam, że jest to tom III. Ale z tego co się orientowałam można czytać oddzielnie bo jest o innych bohaterach.

Jest to zdecydowanie książka dla nastolatek. Będą one więcej niż usatysfakcjonowane, ponieważ łatwo utożsamić się z głównymi bohaterami, ich rozterkami, problemami, kłótniami itp. Nie chcę żeby to zabrzmiało tak, że bagatelizuje ich problemy- ale niektóry z nich są tak błahe, że aż urocze. Tak jak wspomniałam jest to słodka, urocza historia przy której dobrze się bawiłam mimo, że nie jestem grupą docelową. Oznaczenie Sweet 16, z którym zupełnie się zgadzam, nada się idealnie na prezent, do tego piękna okładka, która przyciąga wzrok.

Dużo się tutaj dzieje, nasza główna bohaterka ma temperament, więc nie ma z nią nudy. Możemy obserwować jak z rozdziału na rozdział zmienia się stosunek Charliego do Abi, co jest mega słodkie (czasami aż za bardzo :p). Ogółem jestem zadowolona, fajnie się odmóżdżyłam czytając tę historie.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.