Dwa Teatry z oprac. GREG

Dwa teatry to komedia w 3 aktach, dramat Jerzego Szaniawskiego, którypowstał w 1945 r., wystawiony w Krakowie w 1946 r., wydany tamże w 1947 r. (razem z Mostem). Sztuka przedstawia koncepcję teatru tworzoną już wewcześniejszych dramatach Szaniawskiego, a ostatecznie ukształtowaną przezdoświadczenia lat okupacji. Pozornie przeciwstawione sceny - realistyczne.Małe Zwierciadło i umowny, operujący symboliką podświadomości Teatr Snów -mimo różnych poetyk wspólnie organizują wizję teatru konkretu i metafory. akt I, rozgrywający się w kulisach Małego Zwierciadła tuż przed wrześniem1939 roku, w szeregu realistycznych epizodów, związanych postacią Dyrektora,przedstawia koncepcję teatru odrzucającą poetycką fantazję, wizyjność,niedopowiedzenie - cechy dominujące w sztukach Chłopca z deszczu(Dziewczyna z gałązką kwitnącej jabłoni czy Krucjata dziecięca),równocześnie zaś daje zapowiedź poetyckiej przenośni finału. Akt II jest oparty na zasadzie teatru w teatrze i zawiera dwiejednoaktówki: Matka (tekst stanowi napisane w 1937 r. słuchowisko radiowe w lesie) oraz Powódź, jako inscenizację Małego Zwierciadła. Akt III rozgrywa się po wojnie. Działalność Teatru Snów pokazana została wkonwencji snu, zapowiedzianej nazwą sceny, jej program prezentuje Dyrektordrugi. Konfrontacja programów artystycznych obu teatrów przebiega wperspektywie tragicznych wydarzeń wojennych. Krakowska prapremiera i ogólnopolski sukces sceniczny Dwóch teatrówwywołały polemikę prowadzoną w Kuźnicy i Odrodzeniu. Stanowisko Kuźnicy zarzucające Dwóm teatrom propagowanie irracjonalizmu,zdecydowało o zawieszeniu na pewien czas inscenizacji dramatówSzaniawskiego.