Dialog i uprzedzenie podejmuje bardzo nośną ostatnimi czasy problematykę obecności islamu w Polsce. Popularność tego tematu nie znajduje jednak odzwierciedlenia w jakości publikacji. Dominują pozycje, które w celu przyciągnięcia uwagi czytelników eksponują przykłady ekstremalne. W konsekwencji kreowane są i utrwalane stereotypy dotyczące wyznawców tej religii. Niestety powielane są one także przez przedstawicieli środowisk akademickich, którzy w imię popularności i koniunkturalnych korzyści uwiarygadniają swoimi tytułami naukowymi ksenofobiczne treści.Książka pióra Grzegorza Tokarza na pewno do nich nie należy. To logicznie spójny i uporządkowany przekaz na temat wybranych aspektów funkcjonowania ludności muzułmańskiej w krajowej przestrzeni społecznej. Książka mogąca pretendować do miana podręcznego vademecum dla osób pragnących zgłębiać tę kwestię. Lektura obowiązkowa nie tylko dla studentów i adeptów nauki, lecz i wielu doświadczonych badaczy

Książka reprezentuje niezbyt często spotykany na naszym rynku wydawniczym rodzaj literatury podróżniczej. Łączy bowiem opis wyprawy, jej epizodów, spotkań, rozmów i impresji z pogłębioną refleksją historyczną i politologiczną. Autor, podróżnik kontynuujący tradycje swej rodziny oraz uznany badacz problematyki bliskowschodniej wykorzystuje swą wiedzę i umiejętności do zrelacjonowania efektów projektu Iran śladami polskich uchodźców. W jego ramach przedsięwzięta została wyprawa do Iranu, której efektem stało się odkrycie wielu ciekawych i nieznanych dotąd pamiątek pobytu tam Polaków, którzy zostali w 1942 r. wraz z Armią gen. Andersa ewakuowani z ""nieludzkiej ziemi"". Autor wraz ze swymi towarzyszami podróży dotarł do miejsc pamięci, które przetrwały próbę czasu, szczególnie cmentarzy, gdzie pochowani zostali Polacy, dla których Iran stał się ostatnim miejscem ich ziemskiej wędrówki. Odbył też szereg rozmów z osobami zaangażowanymi w utrzymywanie dialogu polsko irańskiego, dotarł wreszcie do ostatnich żyjących jeszcze świadków wydarzeń sprzed lat już niemal 80-u. Ukoronowaniem projektu stało się bez wątpienia pozyskanie kapitalnego źródła historycznego, nieznanego dotąd polskim historykom, relacji p. Heleny Stelmach, uchodźczyni, ewakuowanej jako dziecko z ZSRR w 1942 r., która do końca życia pozostała w Iranie. Spisane w języku farsi, po raz pierwszy przetłumaczone na język polski, są obficie cytowane w książce, choć jak sądzę powinny zostać opublikowane in extensoZ recenzji dr hab. Paweł Stachowiak

The reviewed monograph has both cognitive and practical value. The cognitive value results from the authors' scientific analysis of significant problems that have not yet been researched. The utilitarian value of the publication is expressed in the form of the presentation of forecasts, which perform an important social role, i.e. they provide the foundation for strategic foundation, long-term planning and decision-making. Furthermore, they lay the grounds for the forthcoming changes, help to become accustomed to them. The forecasts presented in the monograph produce specific recommendations for appropriate reaction to risks, threats and challenges, which allows to exert influence on the future.Prof. dr hab. inż. Grzegorz Sobolewski

Autor w sposób oryginalny, odmienny niż w naszym kręgu kulturowym, postrzega problematykę cyberbezpieczeństwa, co ewidentnie jest wartością dodaną tej publikacji. To niestandardowe podejście komplementarnie uzupełnia znane nam interpretacje i ujęcia problematyki. Czytelnik zyskuje możliwość porównywania prezentowanych treści z poglądami pozytywnie zweryfikowanymi, upowszechnionymi oraz akceptowanymi w kręgu ekspertów zajmujących się problematyką cyberbezpieczeństwa. Publikacja ta może być znakomitym źródłem informacji dla autorów prac dyplomowych oraz ich opiekunów naukowych. Niezwykle rzadko mamy możliwość czytania w oryginale autora pochodzącego z innego kręgu kulturowego, który w sposób wyrafinowany prowadzi dialog wewnętrzny i wyraża językiem naukowym poglądy na temat cyberbezpieczeństwa. Wartość utylitarna tej pracy przejawia się w logice prowadzonych dociekań oraz oryginalności ujęcia. Z recenzji wydawniczej Prof. UJK dr hab.inż. Jana Zycha

Historia zaczyna się w Moskwie, w późne listopadowe popołudnie...

Wzrastające zastosowanie środków obezwładniających przez służby mundurowe, a nawet przez osoby fizyczne, powinno skłaniać do refleksji, czy zjawisko to ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo obywateli i państwa. W jakim zakresie broń nieśmiercionośna ogranicza ryzyko śmierci? Wobec kogo jest ona używana i jaka jest jej skuteczność? Czy jej zastosowaniem przyniesie poprawę naszego bezpieczeństwa czy tez przeciwnie, stanie się ona narzędziem w rękach przestępców i terrorystów, stwarzających realne zagrożenie dla nas, przeciętnych obywateli? Jaka będzie rola broni nieśmiercionośnych w przyszłych konfliktach zbrojnych? Autor, udzielając odpowiedzi na powyższe pytania, podkreśla, że broń i środki nieśmiercionośne będą odgrywały coraz większą rolę w bezpieczeństwie, głównie dzięki dalszemu rozwojowi technologicznemu, ale także i naturalnemu dążeniu społeczeństw demokratycznych do deeskalacji przemocy we wszystkich dziedzinach życia ludzkiego. Mogą one jednak stać się także narzędziem agresji, dlatego poznanie ich możliwości i ograniczeń będzie kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i obywateli.

Publikacja podejmuje aktualnie dyskutowaną przez naukowców problematykę wpływu technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ang. Information and Communication Technology, ICT) na bezpieczeństwo. Jesteśmy społeczeństwem informacyjnym, aspirującym do miana społeczeństwa wiedzy i mądrości. We współczesnej nauce wyłania się paradygmat myślenia korelacyjnego, które zastępuje myślenie przyczynowo-skutkowe. Bezpieczeństwo jest silnie sprzężone ze sferą teleinformatyczną. Nowe procesy i technologie, takie jak: eksploracja danych, blockchain, rozszerzona rzeczywistość, chmura obliczeniowa, wirtualna rzeczywistość, sztuczna inteligencja, systemy eksperckie, interaktywne gry decyzyjne, sieci bezskalowe, Internet Rzeczy, awatary, neurohaking, chatboty, TETRA, LTE, telefonia 6G, bio- i nano- rozwiązania, stając sie inspiracją do zgłębienia coraz trudniejszych i bardziej złożonych problemów ze sfery bezpieczeństwa, jednocześnie są źródłem nowych problemów. W książce zaprezentowano oryginalne dociekania dotyczące rozwiązan ICT, jakie są implementowane w obszarze bezpieczeństwa.

Książka reprezentuje niezbyt często spotykany na naszym rynku wydawniczym rodzaj literatury podróżniczej. Łączy bowiem opis wyprawy, jej epizodów, spotkań, rozmów i impresji z pogłębioną refleksją historyczną i politologiczną. Autor, podróżnik kontynuujący tradycje swej rodziny oraz uznany badacz problematyki bliskowschodniej wykorzystuje swą wiedzę i umiejętności do zrelacjonowania efektów projektu Iran śladami polskich uchodźców. W jego ramach przedsięwzięta została wyprawa do Iranu, której efektem stało się odkrycie wielu ciekawych i nieznanych dotąd pamiątek pobytu tam Polaków, którzy zostali w 1942 r. wraz z Armią gen. Andersa ewakuowani z „nieludzkiej ziemi”. Autor wraz ze swymi towarzyszami podróży dotarł do miejsc pamięci, które przetrwały próbę czasu, szczególnie cmentarzy, gdzie pochowani zostali Polacy, dla których Iran stał się ostatnim miejscem ich ziemskiej wędrówki. Odbył też szereg rozmów z osobami zaangażowanymi w utrzymywanie dialogu polsko irańskiego, dotarł wreszcie do ostatnich żyjących jeszcze świadków wydarzeń sprzed lat już niemal 80-u. Ukoronowaniem projektu stało się bez wątpienia pozyskanie kapitalnego źródła historycznego, nieznanego dotąd polskim historykom, relacji p. Heleny Stelmach, uchodźczyni, ewakuowanej jako dziecko z ZSRR w 1942 r., która do końca życia pozostała w Iranie. Spisane w języku farsi, po raz pierwszy przetłumaczone na język polski, są obficie cytowane w książce, choć jak sądzę powinny zostać opublikowane in extenso Z recenzji dr hab. Paweł Stachowiak

Książka reprezentuje niezbyt często spotykany na naszym rynku wydawniczym rodzaj literatury podróżniczej. Łączy bowiem opis wyprawy, jej epizodów, spotkań, rozmów i impresji z pogłębioną refleksją historyczną i politologiczną. Autor, podróżnik kontynuujący tradycje swej rodziny oraz uznany badacz problematyki bliskowschodniej wykorzystuje swą wiedzę i umiejętności do zrelacjonowania efektów projektu Iran śladami polskich uchodźców. W jego ramach przedsięwzięta została wyprawa do Iranu, której efektem stało się odkrycie wielu ciekawych i nieznanych dotąd pamiątek pobytu tam Polaków, którzy zostali w 1942 r. wraz z Armią gen. Andersa ewakuowani z „nieludzkiej ziemi”. Autor wraz ze swymi towarzyszami podróży dotarł do miejsc pamięci, które przetrwały próbę czasu, szczególnie cmentarzy, gdzie pochowani zostali Polacy, dla których Iran stał się ostatnim miejscem ich ziemskiej wędrówki. Odbył też szereg rozmów z osobami zaangażowanymi w utrzymywanie dialogu polsko irańskiego, dotarł wreszcie do ostatnich żyjących jeszcze świadków wydarzeń sprzed lat już niemal 80-u. Ukoronowaniem projektu stało się bez wątpienia pozyskanie kapitalnego źródła historycznego, nieznanego dotąd polskim historykom, relacji p. Heleny Stelmach, uchodźczyni, ewakuowanej jako dziecko z ZSRR w 1942 r., która do końca życia pozostała w Iranie. Spisane w języku farsi, po raz pierwszy przetłumaczone na język polski, są obficie cytowane w książce, choć jak sądzę powinny zostać opublikowane in extenso Z recenzji dr hab. Paweł Stachowiak

"Niniejsza publikacja, koncentrując się na omówieniu realizacji celów polityki zagranicznej państwa polskiego w jego relacjach z subregionem andyjskim w latach 1918-2018, skupia się na zagadnieniach nieznajdujących do tej pory odzwierciedlenia w literaturze naukowej. Tym sposobem uznać ją należy za pozycję szczególną na tle opracowań na temat stosunków polsko-latynoamerykańskich, opierającą się na analizie niekomentowanych wcześniej źródeł i prezentującą niezgłębianą jeszcze problematykę." Z recenzji Prof. dra hab. Bogusława Jagusiaka

Monografia "Relacje Unii Europejskiej z Azją Centralną. Uwarunkowania, wyzwania, efekty" pod red. Tadeusza Wallasa i Radosława Fiedlera stanowi kompleksową diagnozę bieżących zagadnień w obszarze współpracy Unii Europejskiej z państwami Azji Centralnej. Autorzy dokonali wszechstronnej oceny strategii działania UE w regionie, zestawiając ją z aktywnością innych uczestników stosunków międzynarodowych, zarówno państwowych, jak i pozapaństwowych. Uwagę zwraca zwłaszcza różnorodność i przekrojowość zagadnień przedstawionych przez reprezentantów głównych polskich ośrodków badawczych. Praca stanowi oryginalne opracowanie naukowe, które wypełnia wyraźną lukę badawczą, zważywszy, że ten temat nie doczekał się do tej pory kompleksowych opracowań na polskim gruncie. z recenzji prof. UJ dra hab. Łukasza Gacka

"Niniejsza publikacja, koncentrując się na omówieniu realizacji celów polityki zagranicznej państwa polskiego w jego relacjach z subregionem andyjskim w latach 1918-2018, skupia się na zagadnieniach nieznajdujących do tej pory odzwierciedlenia w literaturze naukowej. Tym sposobem uznać ją należy za pozycję szczególną na tle opracowań na temat stosunków polsko-latynoamerykańskich, opierającą się na analizie niekomentowanych wcześniej źródeł i prezentującą niezgłębianą jeszcze problematykę." Z recenzji Prof. dra hab. Bogusława Jagusiaka "Długo czekałem na wydanie publikacji, która przedstawiałaby stosunki polityczne, gospodarcze oraz kulturalne Polski z państwami Ameryki Łacińskiej tak szczegółowo i w tak rozległej perspektywie czasowej." Z recenzji wydawniczej Prof. WAT dra hab.Jerzego Stańczyka

"W książce pt. "Wybrane aspekty polityki spójności i rozwoju regionalnego Unii Europejskiej w Polsce w latach 1990-2020" przedstawiono absorbcję środków unijnych w Polsce z uwzględnieniem poszczególnych ram finansowych. Analizie poddano wykorzystanie funduszy pomocowych, przedakcesyjnych oraz strukturalnych. W pracy starano się także wskazać, na ile zaimplementowane zasady rządzenia rozwojem regionalnym, a tym samym wydatkowania i realizacji projektów wpłynęły na kondycję gospodarki i równocześnie na umiejętności beneficjentów. Starano się również sprawdzić, czy samorządy nauczyły się, a jeśli tak, to w jakim stopniu, zarządzać unijna polityką regionalną, a tym samym realizować inwestycje często o charakterze wieloletnim. Wskazano liczne konteksty polityczne i ich wpływ na zmiany przepisów prawnych w zakresie pozyskiwania, wydatkowania i realizacji dużych planów inwestycyjnych. Opisano zmiany mentalnościowe, gospodarcze i techniczne, jakie zaszły w ciągu tego okresu, kiedy Polska sięgnęła po pierwsze środki unijne. Wydaje się, że publikacja w sposób całościowy, na ile oczywiście pozwoliły na to źródła, przedstawia meandry polityki regionalnej, a tym samym wskazuje na jej uwarunkowania prawno-polityczne. Książka "Wybrane aspekty polityki spójności i rozwoju regionalnego Unii Europejskiej w Polsce w latach 1990-2020" może być pomocą dla osób zainteresowanych funduszami unijnymi, prawem europejskim, zarządzaniem projektami, w tym dla studentów kierunków: administracja, prawo, politologia, zarządzanie." - Z recenzji prof. dra hab. Bogusława Jagusiaka

Zdzisław Orłowski zapisał chlubną kartę w walce o niepodległość Polski, jako uczestnik Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, wojny z bolszewicką Rosją 1919-1920 i III Powstania Śląskiego w 1921 r. Po odejściu z wojska odniósł sukces w pracy cywilnej, co umożliwiło mu założenie rodziny i włączenie się w życie społeczne II Rzeczypospolitej. Okres sukcesów zawodowych i osobistych przerwał wybuch II wojny światowej. Jako oficer Wojska Polskiego wziął we wrześniu 1939 r. udział w wojnie obronnej, a potem przez Węgry dotarł do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W 1947 r. powrócił z Anglii do Polski i do końca życia działał w organizacjach społecznych i kombatanckich. Bohater tej książki połączył w swoim życiu walkę o niepodległość Polski z pracą dla niej. Kontynuował w ten sposób patriotyczne tradycje swoich przodków - uczestników XIX wiecznych powstań narodowych. W odróżnieniu od nich, zaznał dumy z polskich zwycięstw i radości życia w wolnej Polsce. O znaczeniu jakie miało dla niego Powstanie Wielkopolskie świadczy wybór miejsca wiecznego spoczynku - na cmentarzu w Lubaszu, obok powstańców wielkopolskich, którymi dowodził.

Monografia "Relacje Unii Europejskiej z Azją Centralną. Uwarunkowania, wyzwania, efekty" pod red. Tadeusza Wallasa i Radosława Fiedlera stanowi kompleksową diagnozę bieżących zagadnień w obszarze współpracy Unii Europejskiej z państwami Azji Centralnej. Autorzy dokonali wszechstronnej oceny strategii działania UE w regionie, zestawiając ją z aktywnością innych uczestników stosunków międzynarodowych, zarówno państwowych, jak i pozapaństwowych. Uwagę zwraca zwłaszcza różnorodność i przekrojowość zagadnień przedstawionych przez reprezentantów głównych polskich ośrodków badawczych. Praca stanowi oryginalne opracowanie naukowe, które wypełnia wyraźną lukę badawczą, zważywszy, że ten temat nie doczekał się do tej pory kompleksowych opracowań na polskim gruncie. z recenzji prof. UJ dra hab. Łukasza Gacka

"...szukając odpowiedzi na tezy zawarte w tytule niniejszej monografii, redaktor proponuje, aby najpierw sięgnąć do definicji terminów asocjacja i implikacja. Jest to ciekawy sposób rozpoczęcia dyskusji poprzedzonej lekturą poszczególnych artykułów tego opracowania. Dopiero po przeczytaniu przedstawionych autorskich przemyśleń możemy dostrzec powiązanie tego, co jako skojarzenie i następstwo z tym, co już kiedyś było, z tym co jest. Przykładowo - w dzisiejszych czasach dość dobrze rozumiemy i potrafimy zdefiniować termin państwo oraz terminy pochodne, typu atrybuty instytucji państwowych. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda w przypadku precyzyjnego zdefiniowania znaczenia narodu i narodowości. Na pewno w dużym stopniu wynika to stąd, że nauka nie poddaje precyzyjnej interpretacji tego zjawiska. W praktyce słowo "naród" kojarzone jest politycznie z instytucją państwa. Jednocześnie ekonomiści nadal uważają, że tylko wielkie narody mają prawo i szansę do posiadania własnych państw, gdyż są ekonomicznie wydolne. Wspomniane kryterium, będące kiedyś ważnym elementem, wokół którego budowano zasady przyznawania prawa do niepodległości, dziś należy do przeszłości i tego typu myślenie można określić mianem reliktu..." - Ze wstępu

"Z wielką drobiazgowością kreśli niełatwą drogę tej zakaukaskiej republiki do zbudowania podstaw postradzieckiej państwowości, ukazując liczne, piętrzące się na niej przeszkody, ujawniające się zarówno w ramach systemu politycznego, jak i w jego zewnętrznym otoczeniu. Pracę charakteryzuje przede wszystkim bogactwo faktografii, zrekonstruowanej na szerokiej bazie źródłowej." Prof. dr hab. Andrzej Antoszewski Instytut Politologii, Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego

"W poszukiwaniu istoty bezpieczeństwa i myśli politycznej" to nader oryginalna propozycja. Spośród licznych prac z zakresu nauk społecznych podejmujących kwestie bezpieczeństwa oraz teorii polityki, które ukazały się ostatnimi czasy, wyróżnia ją pozorny brak spójności tematycznej. Nietrudno jednak w tym zabiegu dostrzec znamiona działań celowych. Wyeksponowane w tytule pracy "poszukiwania istoty" pozostawiają autorom opracowania znaczącą swobodę doboru przestrzeni badawczej. Wskazuje ją jedynie ich percepcja współczesnego świata. Przybliżane treścią kwestie są subiektywnym wyborem grona młodych naukowców dotyczącym potencjalnej lokalizacji eksplorowanego problemu dociekań." - Z recenzji prof. UZ dra hab. Piotra Kwiatkiewicza

Treści zawarte w książce opierają się na teoriach powszechnie stosowanych w analizach politologicznych. Autor podjął udaną próbę adaptacji tychże teorii do omówienia tematu bezpieczeństwa, umiejętnie włączając w narrację wątki prawne. Najwartościowszy aspekt pracy dotyczy względnie spójnej prezentacji problematyki bezpieczeństwa w wielu, pozornie odległych i rzadko zestawianych ze sobą, kontekstach. Jest to solidny zasób wiedzy teoretycznej z pogranicza dziedzin nauk: społecznych, prawnych, ekonomicznych i technicznych. Praca ma charakter przeglądowy i może stanowić wartościowy materiał dla politologów zgłębiających problematykę bezpieczeństwa dla politologów zgłębiających problematykę bezpieczeństwa. Podjęta tematyka jest ważna, aktualna, ale i trudna do badania, z czym Autor poradził sobie na poziomie satysfakcjonującym. dr hab.inż. Jan Zych prof. UJK

"(...) Opracowanie wnosi wiele nowych i ważnych elementów - zarówno w wymiarze metodologicznym, poznawczym, jak i utylitarnym - w obszarze nauki o polityce, internacjologii oraz sekuritologii. Podkreślić należy dobrze przemyślaną i w efekcie spójną konstrukcję pracy, a także dbałość wszystkich autorów o wnikliwą analizę podejmowanych problemów: od repatriacji, przez zderzenie demograficzne , bezpieczeństwo demograficzne, bezpieczeństwo migracyjne, procesy dechrystianizacji i islamizacji, tzw. "prawdę historyczną" , kulturę pokoju, aż po kwestie odnoszące się do ludobójstwa. (...) Szczególnie pozytywnie należy ocenić odważne (czytaj: wolne od ograniczeń political correctness), poparte rzetelną argumentacją prognozy - obecne w niemal wszystkich artykułach. (...) W książce nie brakuje kontrowersyjnych tez i opinii (wydaje się, że świadomie na pograniczu języka nauki i wyrazistej publicystyki), a to zwiastuje interesującą dyskusją nad jej zawartością". - dr hab. Ryszard Michalak, prof. UZ