Helena P. Bławatska

Wielu ludzi poszukuje praktycznych wskazówek w dziedzinie poznania tego, jaką ścieżką kroczyć, by odnaleźć głęboki rozwój duchowy. Od najdawniejszych czasów rolę nauczycieli w tej dziedzinie brali na siebie Mędrcy, Adepci starożytnej wiedzy

Mistrzowie, którzy tam przebywają wiedzą, że myśl jest twórcza, ma moc nadawania kształtu i sensu światu. Pałac jest zatem czymś w rodzaju kuźni idei i myśli, które następnie zostaną przekazane ludzkości dla wspierania jej dalszego rozwoju,

Bławatska wyjaśnia pochodzenie pradawnych korzeni Teozofii i omawia koncepcje bezosobowego Boga, jako zasadę uniwersalną i jednoczącą, idee karmy oraz reinkarnacji jako dynamikę rozwoju i ewolucji człowieka oraz wędrówkę duszy po odłożeniu

W Opowieściach okultnych znajdzie Czytelnik dużo elementów, które składały się na barwne życie samej autorki: ciągłą zmianę otoczenia, różnorodność krajobrazów, kultur i religii; zainteresowanie magią, mesmeryzmem, okultyzmem, szamanizmem;

(...) Moim głównym zadaniem, realizowanym z najwyższą troską i starannością, było pełne objaśnienie już podanych, nierzadko błędnych informacji; uzupełnienie wiedzy tam, gdzie to było możliwe; osłona bądź ochrona naszych doktryn przed ataka

Trzeci tom najgłośniejszego dzieła wybitnej okultystki i twórczyni teozofii Heleny P. Bławatskiej, w którym przedstawia ona skrywaną przez wieki wiedzę ezoteryczną dotyczącą tożsamości i ewolucji człowieka, nauk z zakresu kosmogonii, kosmol

Nauki te są dla tych, którzy nie znają niebezpieczeństw niższych IDDHI . Kto pragnie usłyszeć głos Nada , ów „Bezdźwięczny Dźwięk”, i pojąć go, ten musi poznać naturę Dharany.?

Helena Pietrowna Bławatska już od wczesnej młodości przejawiała zdolności paranormalne, w Indiach, gdzie rozwinęła swe uzdolnienia, poznała tamtejszą pradawną wiedzę i dostąpiła wtajemniczeń. W 1875 roku założyła nowe Towarzystwo Teozoficz