Jej wysokość P.

Peyton jest tegoroczną maturzystką, jest ładna i zgrabna, ale mimo to nie ma powodzenia wśród chłopców. A na domiar tego, jej rówieśnicy dokuczają jej. Wszystko jest spowodowane tym, że jest bardzo wysoka, ma 180 cm wzrostu i tylko pięciu uczniów w szkole ją przewyższa.
Pewnego dnia pod wpływem impulsu, decyduje się na wzięcie udziału w zakładzie. Jeżeli pójdzie na trzy randki i bal maturalny z kimś wyższym, wygra aż 800 dolarów. Jest trudno, jednak Peyton jest na dobrej drodze do zwycięstwa... aż do czasu gdy zakochuje się w chłopaku, który spełnia warunki zakładu. Bohaterka musi zdecydować, czy postawi na miłość, czy pieniądze, które mogą być dla niej kluczem do lepszej przyszłości.

Książka porusza temat braku samoakceptacji, który w dzisiejszych czasach nie jest nowością. Peyton nie lubi swojego wzrostu, wciąż na niego narzeka. Nie może znaleźć ubrań dobrych na długość, a do tego ludzie ją stale wytykają ją palcami.
Wydaje mi się, że osoby które mają z tym problem powinny sięgnąć po tę powieść. Pokazuje ona, że bycie kimś "innym" czyni nas osobami wyjątkowymi, jedynymi w swoim rodzaju, a nie wyrzutkami!

Podsumowując, ta powieść jest bardzo fajną młodzieżówką, która może być też dobrą propozycją dla osób mających więcej niż te naście lat. Mnie wcisnęła w fotel, bardzo się cieszę, że miałam okazję ją przeczytać! Polecam ;)

http://pospolitaola.blogspot.com/2018/04/recenzja-ksiazki-jej-wysokosc-p-joanne.html

"Jej wysokość P." skradła moje serce już po przeczytaniu opisu. Wiedziałam, że czytając ją, będę mogła w pewnym stopniu utożsamić się z bohaterką - Peyton.
Pierwszy raz spotkałam się z powieścią, która porusza problemy wysokich dziewczyn. Mój wzrost (175 cm) nie jest ogromny, lecz daje się odczuć w rzeczywistości. Często spotykam się z tym, że jestem wyższa od mężczyzn. Jest to dość niekomfortowe. Poza tym w książce wspomniane są także inne problemy tj. ciężkie dopasowanie odpowiednio długich ubrań, znalezienie pasujących butów czy choćby ograniczona przestrzeń (np. między siedzeniami w autobusie).

Ciekawa dalszych wrażeń, powoli zagłębiałam się w lekturę. Peyton już na początku powieści jest ukazana jako osoba zakompleksiona, starająca się ukryć przed innymi. Mimo to, jest miła, zdeterminowana i uparcie dąży do celu. Chętnie wprowadziłaby zmianę w prawie, ustalając Prawo Wysokich Dziewczyn. Mówiłoby o zakazie umawiania się dziewczyn poniżej 175 cm z wysokimi chłopakami. Główna bohaterka nie jest pewna siebie, przez co boi się podrywu. Chciałaby mieć kogoś bliskiego, lecz przez swoje kompleksy wstydzi się nawiązać kontakt. Sprawy nie ułatwiają jej znajomi z pracy, którzy twierdzą, że żaden chłopak nie umówiłby się z nią na randkę. W tym momencie Peyton postanawia zaryzykować i spróbować. Zakłada się, że pójdzie na 3 randki oraz bal maturalny z chłopakiem o wzroście minimum 192 cm. Stawka jest wysoka, w grę wchodzi aż $800! Niestety, po pewnym czasie sprawy się komplikują, a Peyton staje przed dylematem. Czy dziewczyna wygra zakład? Czy znajdzie miłość?


Nawiązanie do tematyki odmienności było strzałem w dziesiątkę. Mimo, iż wzrost wydaje się błahą sprawą, niejedną osobę wprawia w kompleksy. Powieść autorki Joanne MacGregor w przyjemny sposób pokazuje jak walczyć ze swoimi problemami, a także upokorzeniem. Napisana jest lekkim piórem, przez co czyta się ją w tempie błyskawicznym. Czytając, "wkręciłam" się w świat Peyton, odczuwałam wszystkie emocje. Były momenty śmiechu, zaskoczenia, lekkiego rozczarowania a także smutku. Polecam!

W licealnej dżungli jeśli wyróżniasz się z szarego tłumu, jesteś albo mega popularny, albo wytykany palcami. Peyton najchętniej ukryła by się gdzieś po środku nijakiej jednorodności, problem w tym, że żaden tłum nie jest w stanie przysłonić jej monumentalnej sylwetki. Dziewczyna mierzy 185cm i nie tylko znacznie przerasta wszystkie swoje koleżanki, ale również 95% kolegów. Choć jest piękna i zgrabna, wszyscy dostrzegają tylko jej nienaturalny wzrost, który każdego dnia staje się powodem drwin i docinków. Najwięcej przykrych słów, Peyton słyszy jednak od Steve’a i Torri, z którymi pracuje po szkole w niewielkiej restauracji. Czy ich słowa są prawdą i żaden wysoki chłopak, nie będzie chciał spotykać się z olbrzymką, jeśli może mieć niską i filigranową dziewczynę? Nieprawda? A założymy się? Dotknięta okrutnymi słowami Peyton, gotowa bronić honoru wysokich dziewczyn, postanawia przyjąć zakład, który wymusza na niej trzy randki i bal maturalny z chłopakiem wyższym od siebie. I tu właśnie zaczynają się schody, bo lista potencjalnych kandydatów okazuje się niesamowicie krótka, a jedyny wysoki chłopak, z którym Peyton naprawdę chciałaby się umawiać, jest aktualnie zajęty. Stawka jest jednak bardzo wysoka, a dziewczyna naprawdę potrzebuje tych 800 dolarów, o które toczy się gra. Jak daleko posunie się, by wgrać zakład i czy po drodze nie przegra szansy na prawdziwą miłość?
Akcja powieści nieustannie krąży wokół zakładu i jego ewentualnych konsekwencji, ale nie lekceważcie drugiego planu, który skrywa niesamowicie dużo ciekawych i mądrych wątków. Wystarczy delikatnie unieść powłoczkę ciepłej, uroczej i zabawnej opowieści, by dostrzec jak wiele bolesnych problemów dotyka, jak jest poruszająca i dająca do myślenia. To rzadko spotykane w powieściach młodzieżowych, by treść miała głębię i była wartościowa, a tutaj mądre, szczere i prawdziwe zdania wprost wylewają się z kartek. Autorka porusza między innymi kwestię nietolerancji, okrucieństwa, a także stereotypów i oczekiwań. Nie zabraknie tu również rodzinnych tajemnic i wielu wzruszeń. W połączeniu z lekkością i delikatnością ciepłej młodzieżowej opowieści, całość wypada nie tylko mądrze i wartościowo, ale też lekko i uroczo.

Oczarował mnie sposób w jaki autorka przedstawiła bohaterów i jak naszpikowała ich detalami i drobnostkami, które tylko pozornie nic nie znaczą. Bohaterowie tej powieści są tak żywi i namacalni, że niemal słyszałam jak oddychają. To nie kolejne płaskie, papierowe marionetki, są tak autentyczni, szczerzy i niepozbawieni wad, że każdy bez problemu będzie mógł się z nimi utożsamiać. Muszę przyznać szczerze, że autorce kreacja bohaterów udała się na 5+, a drobne wady, lęki, marzenia i dziwactwa, tylko dodają postaciom autentyczności. Każda postać wnosi coś ciekawego do powieści, nikt nie wydał mi się nudny, czy zbędny, a wręcz przeciwnie, każdy miał „swój moment”, kiedy rozczulił mnie lub zaskoczył. Portrety psychologiczne są dopracowane i niebanalne, a tajemnica bohaterki i ciężar jaki dźwiga na swoich barkach na pewno rozczuli każdego.

Motyw uczucia rodzącego się w trakcie zakładu, jest jednym z ważniejszych w całej tej historii, ale nie jest nachalny i nie przytłacza ważniejszych i poważniejszych tematów. Wręcz przeciwnie, to taki uroczy i ciepły wątek, pełen delikatności i czułości, ale mający w sobie też nutkę strachu i niepewności. Autorce udało się stworzyć nie tylko idealnie nieidealnego amanta i masę elektryzujących, a za razem subtelnych scen między parą bohaterów, ale też jedną z najcudowniejszych i najbardziej rozczulających scen pocałunku jakie kiedykolwiek czytałam. Jeśli chodzi ogólnie o fabułę książki nie nastawiałam się na większe zwroty akcji, czy zaskoczenia, bo dosyć łatwo domyślić się w jakim wszystko pójdzie kierunku, a pewne sceny po prostu MUSIAŁY się wydarzyć, ale autorce należy się plus za próby dodania do tych oczywistych oczywistości nutki zaskoczenia, świeżości i fabularnych twistów przy których opadała mi szczęka. Mimo odrobiny przewidywalności na pewno nie oderwiecie się od tej książki nawet na chwilę.

O CZYM? „Jej wysokość P.”, to cudownie urocza, młodzieżowa historia o bardzo wysokiej dziewczynie, która wyróżnia się z tłumu, choć wcale tego nie chce. O drwinach i docinkach z którymi musi się zmierzyć, kompleksach, z którymi usiłuje walczyć i o niespodziewanych atutach i talentach, które w sobie odkrywa. Wątek miłosnego zakładu dodaje opowieści pikanterii, a rodzinne tajemnice i problemy z jakimi muszą mierzyć się bohaterowie zapewniają masę wzruszeń. Ta słodko- gorzka opowieść , chwilami poważna, choć jednocześnie cały czas bardzo pozytywna, na pewno chwyci za serce nie tylko docelową grupę odbiorców, ale wszystkich spragnionych lekkiej a za razem mądrej lektury. Założę się, że i Ciebie zauroczy.

"Jej wysokość P." to pierwsza powieść młodzieżowa wydana przez wydawnictwo Kobiece. Jeśli chodzi o literaturę erotyczną i romans to muszę przyznać, że Kobiece zawsze trafia w dziesiątkę i jest jednym z moich ulubionych wydawnictw. Dlatego kiedy dowiedziałam się, że zamierzają wydawać również powieści skierowane do młodszych czytelników, bardzo się ucieszyłam. Byłam ciekawa czy również w tym gatunku redakcja wykaże się doskonałą intuicją. Postanowiłam przekonać się czy Joanne Macgregor jest utalentowaną autorką i czy ma coś ciekawego do przekazania swoim czytelnikom. Jakie wrażenie zrobiło na mnie "Jej wysokość P."? Czy moje oczekiwania co do tej lektury zostały zaspokojone? Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Siedemnastoletnia Peyton jest naprawdę wysoką nastolatką. Ma 180 cm wzrostu, przez co stale jest obiektem kpin i docinków ze strony rówieśników. Dziewczyna choć bardzo się stara, nie jest w stanie wtopić się w tłum, co sprawia, że często czuje się niepewnie we własnej skórze. Całość dopełnia rodzinny sekret, przez który Peyton nie może normalnie funkcjonować we własnym domu. Zdeterminowana, aby zmienić swoje życie przyjmuje zakład - jeśli pójdzie na trzy randki i bal maturalny z kimś wyższym od siebie, wygra 800 $. Te pieniądze mają jej pomóc wyrwać się z tego koszmaru i spełnić swoje marzenia. Wygranie tego zakładu nie będzie jednak łatwe, ponieważ na liście wysokich chłopców znajduje się tylko pięć nazwisk, a ten, który wpadł w oko Peyton, spotyka się z dziewczyną dużo niższą od niej. Czy bohaterka podoła temu zadaniu?

Fabuła książki jest ciekawa i przede wszystkim bardzo oryginalna. Nie przypominam sobie żadnego tytułu, który byłby chociaż trochę podobny do historii Peyton, a wydawać by się mogło, że w powieściach młodzieżowych pojawiło się już dosłownie wszystko. Autorka wykorzystała zupełnie nowy pomysł, a do tego zrobiła to w świetnym stylu. Choć początkowo cały zakład wydawał mi się dosyć infantylny, szybko pojęłam, że jest on tylko pretekstem do przemycenia problemu, z którym zmaga się wiele nastolatków, czyli trudnością z akceptacją siebie. Joanna Macgregor pokazała, że każdy z nas jest wyjątkowy na swój sposób i nie warto przejmować się opiniami innych. Autorka uczy nas, że powinniśmy skupiać się przede wszystkim na sobie i własnych marzeniach.

Peyton to świetnie wykreowana postać, która wzbudza naszą sympatię już od pierwszych stron. Autorce udało się stworzyć bohaterkę, która nie jest irytującą, głupiutką dziewczynką, co raczej jest trudnym zadaniem, bo niestety w większości młodzieżówek pojawiają się charaktery, które potrafią niesamowicie zdenerwować czytelnika. Do samego końca mocno trzymałam kciuki za Peyton i bardzo przeżywałam wydarzenia, których doświadczała.

"Jej wysokość P." to nie tylko świetny pomysł na fabułę, ale także bardzo dobre wykonanie. Autorka pisze w prosty i lekki sposób, ale jednocześnie widać, że wszystko jest dobrze przemyślane i wyważone. Powieść czyta się w błyskawicznym tempie, a każda kolejna strona jest dla czytelnika dawką niesamowitych emocji. Mam nadzieję, że wydawnictwo zdecyduje się na wydanie kolejnych książek Joanne Macgregor, bo z pewnością zyskała już ona wiele polskich fanek, zachwyconych historią Peyton.

Podsumowując - "Jej wysokość P." to jedna z lepszych młodzieżówek jaką miałam okazję przeczytać. Dzięki temu, że książka jest napisana tak dobrze, jestem pewna, że także starsi czytelnicy znajdą w niej coś dla siebie i bardzo miło spędzą czas z główną bohaterką. Czekam na więcej tak świetnych pozycji, które oprócz swojej lekkości zaimponują mi ważnymi wątkami i edukacją młodzieży.