Kategoryzacja kwantytatywna w języku japońskim

W książce Jarosława A. Piętrowa Czytelnicy odnajdą niezwykle szeroko zakrojoną analizę tych spośród procesów gramatykalizacyjnych języka japońskiego, które są związane z kwantytatywnym myśleniem o obiektach rzeczywistości poza-językowej. Zjawisko to, wcześniej opisywane jako zasób tzw. klasyfikatorów przy-liczebnikowych (odzwierciedlających poszczególne klasy rzeczownikowe), zostało tutaj scharakteryzowane w nowy sposób na szerokim tle porównawczym, z uwzględnieniem języka koreańskiego, chińskiego i wietnamskiego obok innych języków naturalnych z różnych obszarów. Autor opiera się na wcześniejszych dokonaniach badaczy japońskich i zagranicznych (m.in. przywołuje także pionierskie badania Bronisława Malinowskiego), ale w sposób na wskroś oryginalny stara się dotrzeć do kulturowego i kognitywno-lingwistycznego podłoża kategoryzacji tego typu. Łączy ją z gramatyczną kategorią rodzaju, ukazując jednocześnie jej charakter całkowicie odmienny od rodzaju indoeuropejskiego, w tym także polskiego. Przebieg i rezultat tak rozumianej gramatykalizacji odzwierciedla bowiem odmienne doświadczenia i inną wiedzę o świecie zewnętrznym i nie jest to przy tym odzwierciedlenie pozbawione wyraźnych rysów uniwersalności i antropocentryzmu. Pożytecznym uzupełnieniem monografii są obszerne aneksy obejmujące wyczerpująco poklasyfikowany zasób enumeratorów współczesnego języka japońskiego. Autor jest absolwentem japonistyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i studiów doktoranckich Uniwersytetu Warszawskiego w dziedzinie językoznawstwa japońskiego. W latach 2005-2007 przebywał na podyplomowym stażu badawczym w państwowym Uniwersytecie w Tsukubie (Japonia). Wcześniej odbył też roczny staż językowy w Korei Południowej. Od roku 2002 prowadzi za¬jęcia z gramatyki, grafemiki i praktycznej nauki języka japońskiego w Zakładzie Japonistyki i Koreanistyki na Wydziale Orientalistycznym UW, gdzie obecnie pracu¬je na stanowisku adiunkta. Równolegle jest zatrudniony w Zakładzie Językoznaw¬stwa Ogólnego i Wschodnioazjatyckiego na Wydziale Polonistyki UW, gdzie należy także do zespołu autorskiego Pracowni Leksykografii Polsko-Japońskiej. W latach 2009-2011 pracował dodatkowo jako adiunkt w Zakładzie Japonistyki i Sinologii UJ Jego zainteresowania naukowe obejmują współczesne językoznawstwo japońskie, koreańskie oraz wschodnioazjatyckie, w tym szczególnie grafemikę, morfologię oraz semantykę i toponomastykę języków tego obszaru. Zajmuje się również geografią i kartografią regionu Azji Wschodniej. Jest członkiem Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej.