Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Książka pod redakcją Eriki Lehrer i Romy Sendyki jest wynikiem akademickiej interwencji w przestrzeń Muzeum Etnograficznego w Krakowie (MEK). Opisuje pojedynczy projekt, który jednak kryje w sobie wiele wymiarów istotnych dla przeformułowania nie tylko idei muzeum, ale też akademii. Refleksja akademicka ma tu charakter „poziomy”, angażujący studentki na równi z wykładowczyniami, co znajduje swoje odzwierciedlenie również w publikacji – to rzeczywiście działanie kolektywne. Jednocześnie projekt jest wzorcowym przykładem na to, jak z myślenia wynika działanie, które następnie znów poddawane jest refleksji. W rezultacie dokonuje się rzeczywiste połączenie teorii z praktyką oraz włączenie uniwersytetu w tkankę społeczną w tej mierze, w jakiej muzea mówią o społeczeństwach, do których są adresowane. W perspektywie akademickiej z kolei projekt proponuje nową formę badania oraz przedstawiania wiedzy akademickiej. Myślenie muzeum staje się tutaj, zgodnie z zapowiedzią, nie tylko refleksją o instytucji i jej krytycznym oglądem, ale myśleniem o otaczającym świecie i prawach oraz tożsamościach jego mieszkanek i mieszkańców. Dr hab. Iwona Kurz, Uniwersytet Warszawski Roma Sendyka pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Wydziału Polonistyki UJ, prowadzi Ośrodek Badań nad Kulturami Pamięci. Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i zjawiskami pamięci. Erica Lehrer profesorka na Uniwersytecie Concordia w Montrealu. Antropolożka kultury i kuratorka, wykłada na Wydziale Historii. Dyrektorka Curating and Public Scholarship Lab (CaPSL), zajmuje się kwestiami etnografii eksperymentalnej oraz teoriami i praktykami muzeologii krytycznej. Seria Wystawianie teorii prezentuje teorię z obszaru humanistyki i nauk społecznych w nowy sposób. Zaawansowane ujęcia teoretyczne są przymuszane do negocjacji z polem pozauniwersyteckim. Wiedza specjalistyczna ujawnia się i prezentuje publiczności szerszej niż zwykle, wchodzi w reakcję z dyskursem publicznym, wizualnym, artystycznym, muzealnym. Seria wyrasta z praktyk interdyscyplinarnego zespołu kuratorskiego, który wykorzystuje język wizualny wystawy i muzeum do otwartego i wielomedialnego dyskutowania kwestii podejmowanych zazwyczaj w trybie seminaryjnym i formie tekstowej.

Monografia na temat brytyjskiego komputera 8-bitowego ZX Spectrum została napisana z perspektywy demosceny, czyli użytkowników i twórców, którzy skupiają się na możliwościach platformy. Demoscena ZX Spectrum rozwinęła się głównie w Rosji, Polsce, Czechach i Słowacji, stąd zaprezentowany w książce punkt widzenia nie obejmuje oficjalnej historii komputera, ale narrację lokalną. Badaniu zostały poddane procesy „przejęcia” zachodniej platformy głównie przez rosyjskich użytkowników, czyli jej masowe klonowanie. ZX Spectrum to platforma znana z wielu ograniczeń sprzętowych, pokonywanych przez twórców. Autorzy omawiają wytwory specyficzne dla sceny ZX Spectrum (np. poezję demosceny, muzykę 1-bitową czy gry homebrew). Szczegółowo przyglądają się możliwościom komputera w zakresie tworzenia grafiki, muzyki, dem i gier. Autorzy zastosowali metodę etnograficzną oraz badania nad platformami i archeologię mediów. Demoscena ZX Spectrum to inicjatywa o fundamentalnym znaczeniu dla badań nad historią kultury cyfrowej w Polsce i Europie Środkowej. Autorzy (…) oferują wnikliwy wgląd w środowisko, estetyki i historie przyswojenia platformy w zmiennych społecznie i historycznie warunkach. Z recenzji dr hab. Anny Nacher, prof. UJ Piotr Marecki – kulturoznawca, prowadzi UBU lab na Uniwersytecie Jagiellońskim. Yerzmyey – demoscener, twórca muzyki chiptune, artysta lo-fi. Robert „Hellboj” Straka – matematyk, programista, współtwórca dem; pracuje w Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.

W latach 2016–2019 w ramach UBU labu działającego na Uniwersytecie Jagiellońskim stworzone zostały trzy zaawansowane prace cyfrowe: gra tekstowa In nihilum reverteris autorstwa Yerzmyeya i Roberta „Hellboja” Straki, Stilleben Jakuba Woynarowskiego i Jana K. Argasińskiego oraz Wiersz smogowy Leszka Onaka i Jacka Olczyka. Prace zostały zrealizowane w wyniku współpracy artystów, teoretyków i programistów. Zebrane w tomie raporty szczegółowo dokumentują proces powstania dzieł, użycia narzędzi, języków programowania oraz platform. Autorzy tomu eksperymentują także z raportem technicznym jako formą komunikacji w humanistyce. Teksty zebrane w recenzowanym tomie to trzy obszerne raporty techniczne. Zarówno termin, jak i metodologia przyjęte zostały za prof. Nickiem Montfortem, uznającym raport techniczny za żywotny format, który może być przydatny w naukach humanistycznych. Jest tak, pomimo iż (…) są to teksty przeznaczone dla czytelników posiadających już pewien stopień kompetencji w przedmiotowej dziedzinie. Zatem choć w rękach czytelnika humanisty raport może sprawiać wrażenie formy surowej i pozbawionej aspektu interpretacyjnego, to jednak de facto jest wypowiedzią sformułowaną w języku adekwatnym do podejmowanego tematu i dziedziny, której dotyczy. Nick Montfort wymienia różnice między artykułem naukowym a raportem technicznym, wskazując na przewagę tego ostatniego. Lakoniczna forma raportu pozbawiona jest zatem interpretacji na rzecz analitycznego omówienia aparatu badawczego, a wnioskowania nie dokonuje się na podstawie teorii, lecz poprzez praktykę i wdrożone działania. Bywają także, o czym wspomina Montfort, raporty, które mają związek z określoną strukturą organizacyjną czy też konkretnym archiwum i uwidaczniają ten związek wyraźniej, niż uczyniłby to artykuł naukowy. (…) W przypadku tych raportów tak właśnie jest – ukazują one jednocześnie ideę interdyscyplinarnej koncepcji badawczej UBU labu. Z recenzji dr hab. Ewy Wójtowicz, prof. UAP

ę książkę pisałem w okresie projektowania laboratorium twórczego programowania UBU lab ze świadomością, że tekst nie jest formą docelową. Stanowi jedynie komentarz i powinien być traktowany jako część większego projektu, czyli laboratorium, wykonanych w nim prac, współpracy, zebranego sprzętu, doświadczeń dzieł cyfrowych na natywnych platformach, a zatem aspektów trudnych do opisania jedynie słowami – elementów, które w myśl założeń laboratoryjnego modelu humanistyki pełnią istotne funkcje. Opisuję model uprawiania humanistyki, w którym to nie praca z tekstem przy biurku w bibliotece odgrywa główną rolę. Skupiam się na laboratorium, rodzimej kulturze cyfrowej i demonstruję pewien sposób jej badania i tworzenia. Od autora W monografii omówione zostaje laboratorium jako narzędzie pracy badawczej w humanistyce. Autor skupia się przede wszystkim na aspekcie przestrzeni, tworzenia zespołu badawczego oraz użytych narzędzi, a także wskazuje na aspekty praktyki i eksperymentowania jako istotne dla pracy laboratoryjnej. To nie teoretyczne rozważania, ale relacja z budowania laboratorium cyfrowego UBU lab, w którym badana jest kultura cyfrowa z użyciem metody platform studies i archeologii mediów. (…) Przedstawione w książce tezy w środowisku naukowym niewątpliwie mogą wydawać się kontrowersyjne, przełamujące stereotypy i tradycyjne metody nauczania oraz prowadzenia badań naukowych. Dla innych autor jest wizjonerem, który naukowo, dzięki laboratorium, rejestruje zmieniający się cyfrowy świat. Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Głowackiego Piotr Marecki – kulturoznawca, wydawca, producent utworów cyfrowych. Pracuje na stanowisku profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 2013–2014 pracował jako postdoc na Massachusetts Institute of Technology. Mieszka w Krakowie.

Książka Splątane obiekty. Przechwycenia artystyczno-literackie w niewspółmiernym świecie jest na gruncie polskim publikacją nowatorską, intelektualnie odważną, przy czym - jednoznacznie społecznie i politycznie zaangażowaną. Spotka się najprawdopodobniej z dużym oporem albo niezrozumieniem ze strony części tradycyjnie nastawionych odbiorców. Ale też może być, ze względu na bogactwo erudycyjnych odniesień, precyzję budowanego przez Annę Kałużę wywodu oraz klarowność silnie zeseizowanego języka, zachętą do niesztampowej, pogłębionej refleksji, a nawet rewizji utrwalanych społecznie, także w polskiej krytyce literackiej i krytyce sztuki, osądów i schematów myślenia. Z recenzji dr. hab. Tomasza Cieślaka, prof. UŁ Przechwycenia dziejące się w obszarze materii wcześniej czy później muszą doprowadzić nas do różnego rodzaju toksyczności, antropogenicznych zmian klimatu i środowiskowych mutacji. Im więcej pootwieranych kanałów gatunkowych i możliwych dostępów do rozmaitych pięter biologicznej rzeczywistości, tym bardziej realny staje się proces przenoszenia także tych elementów, które są niekorzystne dla (ludzkiego) życia. Przechwycenia dokonywane w tych zakresach są najczęściej konsekwencją katastrof ekologicznych (wycieków ropy, odpadów radioaktywnych i promieniotwórczych substancji, skażenia powietrza, zanieczyszczenia miast czy wyniszczenia przyrody) i dowodzą niezbicie, że zmiany środowiskowe są również zmianami kulturowo-estetycznymi. Nawet jeśli uszło to uwadze polityków, zależność tę na pewno zauważyli artyści i artystki, badacze i badaczki, którzy zaczęli zupełnie inaczej myśleć o swoich projektach. Ze Wstępu Anna Kałuża - dr hab., pracuje w Instytucie Literaturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się estetycznymi konsekwencjami przemian kulturowych i artystycznych, współczesną poezją i sztuką w ich wymiarach politycznych. Autorka książek: Wola odróżnienia. O modernistycznej poezji Jarosława Marka Rymkiewicza, Julii Hartwig, Witolda Wirpszy i Krystyny Miłobędzkiej (Kraków 2008), Bumerang. Szkice o polskiej poezji XX i XXI wieku (Wrocław 2010), Wielkie wygrane. Wspólne sprawy estetyki, krytyki i poezji (Mikołów 2011), Pod grą. Jak dziś znaczą wiersze, poetki i poeci? (Kraków 2015).

Zagadnienie zawarcia małżeństwa jest doniosłe pod względem zarówno teoretycznym, jak i praktycznym. Systemy prawne poszczególnych państw różnią się niekiedy znacząco co do możności, przesłanek czy procedury zawarcia małżeństwa. Badane w pracy zagadnienia mają więc istotne znaczenie praktyczne, zwłaszcza z uwagi na dużą mobilność obywateli, wiążącą się z „umiędzynarodowieniem” kwestii prawnorodzinnych. Zwrócić należy uwagę na szeroką perspektywę, z jakiej Autorka podejmuje badane kwestie: prawa cywilnego, prawa prywatnego międzynarodowego i prawa konsularnego. Stąd też praca jest wielowątkowa, dotyczy różnych aspektów zawierania małżeństwa, w tym zawierania małżeństwa za granicą. Z recenzji dr hab. Moniki Jagielskiej, prof. UŚ Ewa Kamarad – doktor nauk prawnych ze specjalnością prawo prywatne międzynarodowe (2014), absolwentka prawa (2010) i europeistyki (2009) na Uniwersytecie Jagiellońskim. W swojej pracy naukowej zajmuje się prawem prywatnym międzynarodowym, prawem Unii Europejskiej, prawem rodzinnym, prawem międzynarodowym publicznym oraz prawem konsularnym.

Siastra rozróżniająca świadomość uwarunkowaną i świadomość pierwotną jest jednym z najsłynniejszych dzieł kultury buddyjskiej Tybetu. Napisana w roku 1335 przez III Karmapę Rangdźunga Dordźe – wielkiego filozofa i mistrza medytacji – jest zapisem jego głębokiego zrozumienia i urzeczywistnienia nauk Uttaratantry stanowiących ukoronowanie mahajany i podstawę wadżrajany. Przedstawia esencję buddyzmu jako systemu transformacji świadomości uwarunkowanej będącej udziałem nieoświeconych istot w świadomość pierwotną buddów. Samsara bowiem definiowana jest jako to, co postrzegane przez świadomość uwarunkowaną, zaś nirwana jest tym, co postrzegane przez świadomość pierwotną. Co za tym idzie, droga od samsary do nirwany jest zasadniczo drogą przekształcenia świadomości, rozpoczynającą się w codziennym, potocznym doświadczeniu świata. Tłumaczona tu siastra stała się punktem odniesienia dla całej późniejszej filozofii buddyjskiej w Tybecie i była szeroko komentowana. Z trzech zachowanych do niej komentarzy zawartych w tym tomie dwa tłumaczone są tu po raz pierwszy na język zachodni.

Nieocenione źródło wiedzy dla klinicystów i terapeutów zajmujących się terapią traumy. W rozszerzonym wydaniu przełomowego poradnika na temat leczenia traumy młodzieży i dorosłych zgodnego z klasyfikacją DSM-5* John N. Briere i Catherine Scott łączą różne metody leczenia ostrych i przewlekłych zaburzeń pourazowych: od terapii poznawczo-behawioralnych przez trening regulacji afektu i techniki uważności do strategii psychofarmakologicznych. Prezentują nie tylko wskazówki terapeutyczne i opisy przypadków, lecz także najnowsze wyniki badań naukowych oraz proponują konkretne rozwiązania farmakologiczne. Autorzy Podstaw terapii traumy... czerpią wiedzę z empirycznie potwierdzonych technik terapeutycznych i uwzględniają złożony charakter praktyki klinicznej. W nowym rozszerzonym wydaniu znalazły się: • dane na temat urazowego uszkodzenia mózgu (traumatic brain injury - TBI), które komplikuje objawy pourazowe; • rozdział poświęcony strategiom opartym na technikach uważności sprawdzonych doświadczalnie; • opisy leczenia traumy na oddziałach oparzeniowych i ratunkowych; • informacje o ostrych reakcjach stresowych i wczesnej interwencji; • dylematy etyczne związane z praktycznym leczeniem traumy; • dodatkowe materiały dotyczące stosowania środków psychoaktywnych przez kobiety w ciąży; • opisy procedur zalecanych w przypadku ofiar napaści będących pod wpływem „pigułki gwałtu" lub dużej ilości alkoholu; • wprowadzenie do zagadnienia paradoksu bólu i alternatywnego postrzegania bólu, cierpienia i unikania. Najlepsze omówienie terapii traumy, jakie znam. Łączy w sobie kliniczne wyrafinowanie, współczujące podejście i obiektywny pogląd na trendy panujące w badaniach - stworzono dzieło jedyne w swoim rodzaju. Polecę tę książkę wszystkim swoim studentom i współpracownikom. Constance Dalenberg, PhD, dyrektor Trauma Research Institute na Alliant International Universiry w San Diego Tom zawiera: TRAUMA, KONSEKWENCJE I OCENA KLINICZNA • Czym jest trauma? • Skutki traumy • Diagnoza traumy i objawów pourazowych INTERWENCJE KLINICZNE • Podstawowe zagadnienia w terapii traumy • Psychoedukacja • Zmniejszanie cierpienia i trening regulacji afektu • Interwencje poznawcze • Przetwarzanie emocjonalne • Poprawa poczucia tożsamości i funkcjonowania w związkach z innymi • Strategie uważnościowe w terapii traumy • Leczenie ostrych następstw traumy • Psychobiologia i psychofarmakologia traumy • Wstępny wywiad dotyczący traumy (Initial Trauma Review-3 - ITR-3) • Protokół treningu oddechu opartego na uważności (Mindfulness-Based Breath Training - MBBT)

Praca szeroko omawia zagadnienia związane z controllingiem personalnym jako narzędziem zarządzania w sieciach handlowych. Wyróżnia się wśród dotychczasowych opracowań o tej tematyce, ponieważ dotyczyły one raczej przedsiębiorstw produkcyjnych. W książce zostały zebrane kompleksowo mierniki jakościowe i wartościowe controllingu personalnego, a także metody oraz narzędzia analizy wykorzystywane w controllingu, zaadaptowane z innych dziedzin zarządzania. „Według mojego przekonania Controlling personalny w sieciach handlu detalicznego stanowi wartościowe opracowanie dostarczające wielu argumentów na rzecz przypisania wysokiej rangi i znaczenia wykorzystaniu controllingu personalnego w przedsiębiorstwach handlowych funkcjonujących w organizacyjnych układach sieciowych. Może ono być z powodzeniem skierowane do różnych kręgów czytelników: menedżerów oraz pracowników działów personalnych przedsiębiorstw handlowych, doradców zawodowych, studentów oraz wszystkich innych osób zainteresowanych poruszaną w nim problematyką”. Z recenzji prof. dra hab. Czesława Zająca, Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu Dr Aneta Kuźniarska jest pracownikiem Instytutu Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Jagiellońskiego. W swoich publikacjach zajmuje się problematyką związaną z zarządzaniem personelem w sieciach handlowych (w tym controllingiem personalnym), dodatkowo poszerzając jego zakres o elementy zrównoważonego rozwoju.

Monografia Szwecja. Zarys systemu ustrojowego jest czwartą pozycją w serii opracowań książkowych przedstawiających realia polityczne i ustrojowe współczesnych państw Europy Północnej. Dotychczas nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego ukazały się trzy książki tego cyklu wydawniczego, dotyczące Finlandii (2007), Norwegii (2015) i Danii (2017). Marian GRZYBOWSKI jest emerytowanym profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego i sędzią Trybunału Konstytucyjnego (2001-2010) w stanie spoczynku, a obecnie profesorem na Wydziale Prawa i Ekonomii Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. Był stypendystą rządu Królestwa Norwegii (Oslo, Bergen 1978-1979), Instytutu Szwedzkiego (Umea 1982, Sztokholm 1990), Ministerstwa Edukacji Finlandii (Helsinki, Turku/Abo 1984), konsorcjum uniwersytetów Królestwa Danii (Kopenhaga, Odense 1998), Instytutu Studiów Europejskich w Wiedniu (1990-1991 jako visiting researcher), a także Uniwersytetu Columbia, Brookings Institution (Waszyngton) oraz uniwersytetów w Buffalo i Rochester (Nowy Jork). Napisał dziewięćdziesiąt pięć prac naukowych dotyczących ustrojów państw Europy Północnej, w tym piętnaście opracowań książkowych. Do najważniejszych należą: Prawnoustrojowe przesłanki formowania rządów w Szwecji i Norwegii (1981), Konstytucja Królestwa Danii (autor przekładu i wstępu, 1982, 2002), Współczesny parlamentaryzm skandynawski (1988), Systemy polityczne współczesnej Skandynawii (1989), Konstytucja Królestwa Szwecji (współautor przekładu i autor wstępu, 1991,2000), Rząd i administracja rządowa w monarchiach skandynawskich (Dania, Norwegia, Szwecja) (2001), Systemy konstytucyjne państw skandynawskich (1998,2010), Finlandia. Zarys systemu ustrojowego (2007), Norwegia. Zarys systemu ustrojowego (2015), Królestwo Danii. Zarys systemu ustrojowego (1996), Dania. Zarys systemu ustrojowego (2017). Był ekspertem w Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, a także promotorem w trzydziestu dwóch przewodach doktorskich.

Przedkładany Czytelnikom zbiór glos do ośmiu orzeczeń Sądu Najwyższego stanowi wynik pracy w ramach seminarium magisterskiego prowadzonego przez Jerzego Pisulińskiego oraz Fryderyka Zolla. Glosy dotyczą zagadnień kontrowersyjnych. Nie tylko prezentują stanowiska dotyczące prawa cywilnego, które wymagają pogłębionej dyskusji, ale też ujawniają określony sposób argumentacji Sądu Najwyższego, warty krytycznego spojrzenia i refleksji. Glosy zostały starannie wyselekcjonowane i stanowią wynik pogłębionej dyskusji nad ich kolejnymi wersjami. Pierwsza z glos dotyczy stanowiska sądu w kwestii skutków prowadzenia cudzych spraw bez zlecenia, a kolejne: międzyczasowych zagadnień przedawnienia; przelewu wierzytelności przyszłych; początku biegu terminu przedawnienia roszczeń deliktowych; przerwy biegu terminu przedawnienia; wpływu darowizny udziału w rzeczy na uprawnienia z tytułu rękojmi; uprawnień dłużnika do odstąpienia od umowy oraz możliwości zastrzegania kary umownej w zobowiązaniach pieniężnych; uprawnień dłużnika do odstąpienia od umowy, gdy przedmiot świadczenia jednej strony jest niepodzielny, a zwłoka dotyczy części świadczenia podzielnego. Niniejszy zbiór w pierwszej kolejności ma służyć celom dydaktycznym. Może on być pomocny w organizowaniu zajęć „casebookowych”, tj. polegających na omawianiu orzeczeń sądowych przy wykorzystaniu tzw. metody sokratejskiej, czy też stanowić podstawę do ćwiczenia ze studentami rozwiązywania kazusów według ustalonej i konsekwentnie przestrzeganej metody. Zbiór ten jednak zawiera także poglądy naukowe, które powinny wzbogacić dyskusję dogmatyczną, a fakt, że został przygotowany przez studentów, nie wpływa w negatywny sposób na jakość prezentowanych w nim stanowisk. Mamy nadzieję, że książka dobrze spełni swoją funkcję.

Książka Fluktuacje gospodarcze ma na celu ukazanie ekonomistom nowego syntetycznego podejścia służącego do badania zjawisk fluktuacji i kryzysów gospodarczych. Bernard Landais zebrał ważne fakty dotyczące zdarzeń z przeszłości oraz doświadczeń międzynarodowych, a potem skoncentrował się na zagadnieniach z zakresu kryzysów typu gospodarczego i finansowego (takich jak „wielka recesja” z 2008 roku). Następnie snuł refleksje na temat wybranych elementów dawnej i współczesnej literatury ekonomicznej, które pozwalają wyjaśnić różne aspekty ruchów i kryzysów gospodarczych. Największym osiągnięciem Bernarda Landais’go jest wysunięcie propozycji nowej syntezy, czyli modelu ekonomicznego Ocean opracowanego na podstawie ogólnego modelu Nowej Syntezy Neokeynesowskiej (NSNK) przy wzięciu pod uwagę rozważań finansowych. Nowa forma prezentacji uwzględnia przede wszystkim antycypacje w dziedzinie analizy ekonomicznej i pokazuje ich znaczącą rolę w objaśnianiu stanów nierównowagi. Autor rozpatrywał również proste scenariusze oparte na nowej syntezie w celu zilustrowania funkcjonowania systemu gospodarczego i przebiegu kryzysów. Niniejsza publikacja to niewątpliwie jedna z najbardziej zdecydowanych prób dogłębnego przekształcenia sposobu myślenia o fluktuacjach gospodarczych. Bernard Landais jest emerytowanym profesorem ekonomii na Uniwersytecie Bretagne Sud. Do 2019 roku był przewodniczącym komitetu naukowego Association Internationale des Économistes de Langue Française (AIELF) oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Revue Internationale des Économistes de Langue Française” (RIELF) wydawanego od 2016 roku przez AIELF we współpracy z Uniwersytetem Ekonomicznym w Poznaniu, a od 2018 roku także z Uniwersytetem Bernarda O’Higginsa w Santiago de Chile. Należy do uznanych w krajach frankofońskich ekspertów z zakresu makroekonomii, specjalizujących się w problematyce dynamiki gospodarczej, makroekonomii monetarnej oraz polityce monetarnej i budżetowej.

Jeszcze do niedawna w Japonii uważano, że fundamentem badań nad japońską literaturą klasyczną są studia nad waka, czyli nad pieśnią japońską, zwłaszcza nad formą krótkiej pieśni tanka, komponowanej w Japonii od co najmniej półtora tysiąca lat. Jej rozwój przypada na czas rozkwitu kultury arystokratycznej epoki Heian i na początek nowej epoki samurajskiej Kamakura, a mówiąc ściślej - na wieki X-XIII.

O awangardowym podejściu Redaktorów tomu do kwestii dziedzictwa świadczy podjęcie próby pokazania go w momencie skomplikowanych przemian, w siatce napięć i relacji ledwo uchwytnych, kształtujących je i odkształcających. Docenić należy przyjęcie współczesnego szerokiego rozumienia dziedzictwa, na które składają się dziedzictwo materialne, niematerialne i naturalne. Niniejszy tom pozytywnie wyróżnia założenie, iż nie można analizować zjawisk dziedzictwa bez szerokiego kontekstu badawczego i bez oparcia w metodologii różnych dyscyplin. Ważną kategorią badawczą jest pograniczność wraz z płynnością pograniczy, obok bezpieczeństwa kulturowego, turystyki kulturowej historycznej, archeologicznej, kulinarnej oraz eventowej. W optyce heritologa pozostawać muszą również mechanizmy konstruowania świadomości historycznej, kwestie tożsamości europejskiej, narodowej, regionalnej, lokalnej czy wieloaspektowość procesów rewitalizacji i reinterpretacji dziedzictwa, ze szczególnym wyczuleniem na polityki kulturalne (od lokalnych instytucji i włodarzy po Unię Europejską i UNESCO), które należy postrzegać jako metody zarządzania pamięcią. Twórcy tomu odważnie przypominają rzecz niepopularną – że dziedzictwo też przysparza cierpień. Zgodnie z koncepcją UNESCO należy promować różnorodność kulturową, skupiając się na tym, co jednoczy, buduje pokój, daje przestrzeń porozumienia – Redaktorzy we Wstępie ujęli to inaczej: dziedzictwo wszak „budzi często uczucie rozdarcia, ponieważ jest bolesne, wywołuje emocje i reakcje wstydu, upokorzenia, goryczy i rozdrażnienia”. Jest też druga strona medalu: dziedzictwo bywa przedmiotem działań negatywnych i wówczas – mówiąc metaforycznie – niejako „cierpi”: „dziedzictwo kulturowe, wciągane w skomplikowane procesy historyczne i społeczno-polityczne, podlegające również mitologizacji i ideologizacji ze strony rozmaitych organizacji, formalnych i nieformalnych grup lub indywidualności, wyrywane jest często z kontekstu i dzielone między nowych interesariuszy”. Z recenzji dr hab. Katarzyny Smyk, prof. UMSC

Tematyka niniejszej pracy doskonale wpisuje się we współczesne zmiany zachodzące w sektorze szkolnictwa wyższego. Na podstawie zapisów Ustawy 2.0 można stwierdzić, że wywiera ona duży wpływ na zmianę podejścia do sposobu zarządzania uczelniami. Ustawa ta nakłada na osoby odpowiedzialne za procesy zarządcze uczelni obowiązek poszukiwania nowych rozwiązań oraz dostosowywania się do zmieniającego się ładu akademickiego. Zagadnienia podejmowane przez autorów publikacji w dużym stopniu odpowiadają współczesnym problemom, przed jakimi stoją uczelnie. Książka szczególnie polecana jest menadżerom akademickim oraz osobom zajmującymi się zagadnieniami zarządzania na uczelniach.

Aus der Buchrezension von Dr. habil. Anna Just von der Warschauer Universität: „Die Geschichte der zu studierenden Sprache ist […] eine Conditio sine qua non für das bessere Verständnis der Gegenwartssprache – als System und als Handeln. Sie behandelt nämlich die historische Wandelbarkeit der Sprache, indem sie eben diese Wandelbarkeit in der außersprachlichen Realität (Beziehungen zwischen Sprachgeschichte und politischer und sozialer Geschichte sowie Kulturgeschichte) und in der innersprachlichen Wirklichkeit (grammatische Struktur der Sprache unter diachronem Aspekt) verortet. […] Gut überlegt ist die Entscheidung des Autors, erstens die Sprachgeschichte nicht auf Fragestellungen der historischen Grammatik zu beschränken, zweitens die Veränderungen im Sprachsystem vor dem Hintergrund des sozialen, kulturellen und politischen Wandels zu besprechen, drittens das erworbene theoretische Wissen nach jedem Kapitel in den vom Autor konzipierten Übungen praktisch zu prüfen und schließlich viertens die jahrhundertealte Tradition der deutsch-polnischen Sprachkontakte hervorzuheben und diese in der Geschichte der Kontakte beider Völker zu verorten. Letzteres ist sehr positiv zu bewerten als – immerzu notwendiges – gedankliches Nachvollziehen mehrdimensionaler und vielschichtiger deutsch-polnischer Kontakte. Auch die sprachliche und formale Seite der Publikation ist einwandfrei. Die trockene sprachhistorische Materie belebt sich und spricht den Leser an, sofern sie nicht nur ein Wort, sondern auch ein Bild ist, wie in dem vorliegenden Buch, wo Illustrationen und Schemata strikte grammatische Prozesse vortrefflich visualisieren.“

Tematyka niniejszej pracy zbiorowej oscyluje wokół obszaru szeroko pojętego marketingu uczelni. Należy zaznaczyć, że obszar ten – w dobie rosnącej konkurencji i globalizacji rynków – nabiera coraz większego znaczenia w procesie całościowego zarządzania uczelnią. Zmiany, jakie zaszły w polskim systemie szkolnictwa wyższego w 2018 roku, czyli wprowadzenie Ustawy 2.0, miały doprowadzić między innymi do wzrostu rozpoznawalności polskich uczelni za granicą. Oczywiście rozpoznawalność ta nie jest ściśle związana z obszarem marketingu uczelni i w dużej mierze zależy od innych czynników, takich jak: jakość publikacji naukowych, jakość kształcenia czy jakość badań naukowych. Działania marketingowe wzmacniają jednak wizerunek uczelni, przyczyniają się również do zwiększenia jej rozpoznawalności. Tematyka podjęta w tej książce jest aktualna, a zawarte w niej treści mogą pomóc w lepszym zrozumieniu tematu. Analizowana problematyka stanowi odzwierciedlenie licznych problemów i dylematów, jakie stoją przed zarządzającymi współczesnymi uczelniami. Z recenzji prof. dr. hab. Bogdana Piaseckiego

Trudno zaprzeczyć konstatacji, że jak uprzednio Japonia i Korea Południowa były na ustach całego świata, tak teraz są Chiny. Dźwignięcie się Państwa Środka w ciągu zaledwie 40 lat z gospodarczego niebytu do rangi drugiej gospodarki globu musi bowiem w naturalny sposób przykuwać uwagę wszystkich. Zarówno tych, którzy chcieliby powtórzyć ten sukces u siebie, jak i tych, którzy upatrują w nowo wykreowanym liderze rozwoju ekonomicznego zagrożenie dla własnej pozycji, dla własnych interesów. Uwagę świata zwraca nie tylko sam wzrost gospodarczy Chin, lecz także – co zrozumiałe w przypadku najludniejszego kraju na naszej planecie – idące z tym w parze jego polityczne ambicje. Te tymczasem, co wcale nie zaskakuje, rosną wprost proporcjonalnie do osiąganego statusu ekonomicznego. Chociaż Chiny pozostają z powyższego powodu głównym polem badawczym autorów tej pracy, to jej problematyka nie ogranicza się tylko do Państwa Środka. Przywołanie doświadczeń japońskich i koreańskich stanowi bowiem dobry kontrapunkt do podjętej analizy. Inaczej przecież ogląda się dany kraj z jego własnej perspektywy, a zupełnie inaczej, gdy patrzymy nań oczami obcych analityków. W przypadku niniejszej pracy szczególnej wartości dodanej należy jednak upatrywać w konfrontacji doświadczeń azjatyckich, a więc chińskich, japońskich czy koreańskich, z doświadczeniami europejskimi. Tego rodzaju studium komparatystyczne jest na polskim rynku wydawniczym rzadkością. Najczęściej spotykamy się bowiem z pracami poświęconymi przedmiotowej problematyce, ale właśnie bez przeprowadzenia stosownej analizy na tle porównawczym. Tymczasem jest ona niezbędna, jeśli chcemy wiedzieć, w którym punkcie historycznego wyścigu się znajdujemy.

Boon, Steele i van der Hart w przystępny sposób pokazują, jak radzić sobie z dysocjacją i traumatycznymi wspomnieniami. Niniejsza książka to usystematyzowany trening umiejętności dla osób cierpiących na zaburzenia dysocjacyjne będące skutkiem przebytej traumy. Autorzy nie tylko dokonują przeglądu zaburzeń i ich objawów, lecz także szczegółowo opisują praktyczne umiejętności, dzięki którym można nad nimi zapanować. Boon, Steele i van der Hart uczą, jak rozumieć i regulować emocje, kwestionować dysfunkcyjne myśli oraz radzić sobie z gniewem, strachem, wstydem i poczuciem winy. Ponadto książka zawiera przydatne strategie panowania nad wyzwalaczami emocji i radzenia sobie z pragnieniem samookaleczania, by krok po kroku zmierzać ku poprawie samopoczucia i relacji z innymi osobami. Zaburzenia dysocjacyjne po traumie to także znakomity poradnik dla terapeutów pracujących z pacjentami, którzy zmagają się ze wspomnianymi problemami. Prezentowane w książce porady można z powodzeniem wykorzystać zarówno w terapii grupowej, jak i indywidualnej. W przewodniku zamieszczonym na końcu książki znajduje się zarys wprowadzających i pożegnalnych sesji grupowych. Arkusze zadań domowych umieszczone na końcu każdego rozdziału ułatwiają pracę nad strategiami radzenia sobie z problemami. „Przejrzyste wyjaśnienia, praktyczne umiejętności i zbiorowa mądrość trojga terapeutów z wieloletnim doświadczeniem w leczeniu pacjentów z zaburzeniami dysocjacyjnymi - oto Zaburzenia dysocjacyjne po traumie. Trening umiejętności. To podręcznik dla terapeutów, przewodnik dla trenerów grup oraz zbiór ćwiczeń dla pacjentów cierpiących na zaburzenia dysocjacyjne. W książce tej znajdą Państwo aktualne informacje na temat najlepszych praktyk klinicznych oraz najnowszych postępów terapii opartej na uważności i poznawczo-behawioralnych podejść do dysocjacji patologicznej". Frank W. Putnam, MD, profesor pediatrii i psychiatrii, University of Cincinnati College of Medicin Tom zawiera: Rozumienie dysocjacji i zaburzeń związanych z traumą Wstępne umiejętności pomagające radzić sobie z dysocjacją Poprawa życia codziennego Radzenie sobie z wyzwalaczami emocji i wspomnieniami związanymi z traumą Rozumienie emocji i procesów poznawczych Zaawansowane umiejętności radzenia sobie z problemami Poprawa relacji z innymi osobami Przewodnik dla trenerów grup Dr Suzette Boon pracuje jako psycholożka i psychoterapeutka kliniczna w Centrum Traumy Altrecht w holenderskim Zeist. Jest współzalożycielką European Society for Trauma and Dissodation (ESTD), była też jego pierwszą przewodniczącą. Jest także członkiem International Society for Trauma and Dissociation (ISSTD). Otrzymała wiele nagród za wkład w diagnozowanie i leczenie zaburzeń dysocjacyjnych. Kathy Steele, mgr pielęgniarstwa, specjalistka kliniczna pracująca w Atlancie (USA). Pełni funkcję dyrektor klinicznej w Metropolitan Counseling Senices, a także prowadzi prywatną praktykę w Metropolitan Psychotherapy Associates. Do niedawna przewodnicząca Society for Traumatic Stress Studies (ISTSS); otrzymała liczne nagrody za swoją działalność, jest współautorką publikacji The Haunted Self: Structural Dissodation and the Treatment of Chronić Traumatization. Dr Onno van derHart jest profesorem honorowym psychopatologii traumatyzacji przewlekłej w Departamencie Psychologii Klinicznej i Psychologii Zdrowia Uniwersytetu w Utrechcie oraz psychologiem i psychoterapeutą w Sinai Center for Mental Health w Amstelveen (Holandia). W przeszłości pełnił funkcję przewodniczącego ISTSS. Jest także współautorem książki The Haunted Self: Structural Dissociation and the Treatment of Chronić Traumatization.

Dlaczego niektóre bystre i kreatywne nastolatki nie radzą sobie z codziennymi obowiązkami, na przykład notorycznie spóźniają się do szkoły, zapominają o treningu czy nie potra?ą utrzymać porządku w pokoju? Przyczyną może być niedostatek takich umiejętności wykonawczych niezbędnych w dorosłym życiu, jak zdolność do rozwiązywania kon?iktów, planowanie, ocena ryzyka, kontrolowanie emocji, skupianie uwagi, samodzielna praca i innych. Autorzy książki Zdolne, ale rozkojarzone – poradnika pomagającego rozwijać umiejętności wykonawcze u dzieci – wracają z publikacją poświęconą nastolatkom. Zaproponowana przez nich i sprawdzona w toku wieloletniej pracy z młodzieżą metoda kształtowania i umacniania tych umiejętności wskazuje rodzicom, jak wychować dzieci na odpowiedzialnych i niezależnych młodych ludzi, świadomych swoich słabych i mocnych stron. Książka Nastolatki zdolne, ale rozkojarzone pomaga również zrozumieć ?zjologię dorastających dzieci, rozwój ich mózgu i procesy kształtowania się osobowości, a także pokazuje, w jaki sposób zrede?niować relacje z dzieckiem oraz przygotować je do wejścia w dorosłość. Zawarte w publikacji de?nicje i strategie rozwijania umiejętności wykonawczych, poparte przykładami i uzupełnione tabelami, mogą ułatwić radzenie sobie z wyzwaniami wychowawczymi rodziców i opiekunów nastolatków. „Zachowanie twojego nastolatka sprawia, że rwiesz sobie włosy z głowy we frustracji? Przestań prawić mu kazania i skorzystaj z tej niezwykle wnikliwej i praktycznej książki, która pomoże ci poprowadzić twojego „zdolnego, ale rozkojarzonego” nastolatka do osiągnięcia sukcesów osobistych, edukacyjnych i społecznych. dr William Pfohl były prezes Międzynarodowego Stowarzyszenia Psychologii Szkolnej (ISPA) „To dokładnie taka książka, jakiej potrzebują rodzice. Bardzo praktyczny poradnik o tym, jak poprawić umiejętności wykonawcze nastolatków i zmotywować ich do korzystania z tych, które już posiadają”. dr Patricia O. Quinn współautorka książki Włączyć hamulce. Poradnik dla dzieci i młodzieży z ADHD „Wciągnęła mnie od pierwszego rozdziału! Ta książka pokazała mi, jak wspierać mocne strony mojego syna, a nie tylko krytykować jego słabości. (…) Jestem zachwycona, że wreszcie mam konkretny plan działania na rozwijanie umiejętności, których mój syn potrzebuje, żeby lepiej sobie radzić w szkole oraz nauczyć się skupienia i odpowiedzialności”. Kim L. Dr RICHARD GUARE jest dyrektorem Centrum Leczenia Zaburzeń Uczenia się i Uwagi w Portsmouth w New Hampshire, gdzie dr PEG DAWSON pracuje jako psycholog kliniczny. Każde z nich ma ponad 30 lat doświadczenia w pracy klinicznej. Są autorami bestsellerowej książki Zdolne, ale rozkojarzone (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012), w której skupili się na młodszych dzieciach, a także książki The Smart but Scattered Guide to Success, poświęconej dorosłym. COLIN GUARE to 25-letni pisarz, który w okresie dorastania zmagał się z zaburzeniami uwagi. Publikuje w magazynie „ADDitude”i pracuje z dziećmi z zaburzeniami uczenia się.