Król kruków

Na wstępie od razu przyznam, że będzie mi bardzo ciężko ocenić tę książkę, ponieważ mam mieszane uczucia. Miałam bardzo wysokie oczekiwania ze względu na to, że "Król Kruków" na portalu lubimyczytać jest oceniony 8/10. To bardzo wysoka ocena, dlatego spodziewałam się historii, która wbije mnie w fotel. A co dostałam?

Blue wychowuje się w rodzinie wróżek. Dziewczyna nie potrafi wróżyć z kart ani przepowiadać przyszłości, ale emanuje energią, która wzmacnia wszystkie magiczne procesy. Nie do końca wiadomo dlaczego tak jest, ale z pewnością wiemy, że Blue nie jest zwykłym człowiekiem. Jej życie ulega przemianie w chwili, kiedy poznaje Ganseya, Adama i Ronana. Trzej przyjaciele poszukują linii mocy i Króla Kruków. To wszystko brzmi bardzo kusząco, ale... Trzeba być bardzo cierpliwym czytelnikiem, ponieważ na dynamiczniejszy rozwój akcji możemy liczyć dopiero około dwusetnej strony. Wydaje mi się, że autorka trochę przesadziła z trzymaniem czytelnika w napięciu, ponieważ zamiast napięcia odczuwałam złość na to, że przeczytałam już prawie połowę książki i nadal nie wydarzyło się nic nadzwyczajnego.

Zabrakło mi tutaj porządnego wątku miłosnego, ale zdaję sobie sprawę z tego, że niektórzy czytelnicy będą zadowoleni z takiego rozwiązania. Tutaj nie będzie ckliwych miłostek, romansów ani zdrad. Zamiast tego znajdziecie tajemnicze miejsca, pradawne legendy i duchy. Przyznam, że autorka zaskoczyła mnie kilkoma opisami miejsc i kilkoma pomysłami, które wplotła w fabułę. Niestety, nie mogę Wam zdradzić niczego z tych rzeczy, ale może sami zechcecie je odkryć?

Kiedy już fabuła się rozkręci, czytelnik w końcu dowiaduje się, w jakim celu bohaterowie poszukują Glendowera. Jest to pytanie, które chodziło mi po głowie przez cały czas, a na odpowiedź musiałam czekać jakieś trzysta stron. I właściwie od tego momentu wszystko zaczyna się komplikować - w końcu! Okazuje się, że kilka oryginalnych szczegółów było tylko wstępem do bardziej złożonej historii. Autorka zadbała o to, aby relacje między bohaterami nie były oczywiste. Najbardziej podoba mi się relacja Blue z jej matką. Ale "Król Kruków" posiada kilkanaście dobrze wykreowanych bohaterów, więc na pewno nie będziecie się nudzić. Ich życie wcale nie było usłane różami...

Podsumowując, nie żałuję sięgnięcia po "Króla Kruków". Być może kiedyś przeczytam drugi tom, ale raczej nie od razu. Jest to po prostu dobra fantastyka młodzieżowa, od której nie powinniście zbyt wiele wymagać. Typowa książka dla zabicia czasu. :)

www.niesamowity-swiat-ksiazek.blogspot.com
Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

Warto wspomnieć, że zwróciłam szczególną uwagę na całą serię ze względu na okładki, które są jedyne w swoim rodzaju. O Maggie słyszałam już dość dawno temu, ale jakoś nie było okazji żeby się bliżej przyjrzeć jej twórczości, no i naszedł ten moment kiedy wreszcie nasze drogi skrzyżowały się wraz z lekturą Króla Kruków, do którego zbierałam się już jakiś czas. Dlaczego tak długo? Odpowiedź na to pytanie jest banalnie prosta - miałam przeogromne obawy, że to jednak nie to, że mam zbyt wysokie oczekiwania, bo sporo słyszałam o tej serii, a nawet doszły mnie słuchy o serialu (to mnie z kolei pchnęło do działania, bo nie chciałam znów ulec mojej ciekawości i obejrzeć zanim przeczytam). No w każdym bądź razie dość owijania w bawełnę. Maggie Stiefvater z przytupem ląduje na liście ulubionych autorów zaraz obok pani Maas. Król Kruków to jedna z tych książek, które zmuszają czytelnika do intensywnego myślenia i analizowania.

Zawsze go zostawiali. Jednak on nigdy nie potrafił zostawić ich.

Magia, która jest wszechobecna w życiu Blue potrafi dać się we znaki, ale trzeba ponosić skutki swoich działań. Mówiąc jednak o dziewczynie, jej wiek nie jest do końca określony, ale można wywnioskować, że ma szesnaście lub siedemnaście lat. Jako jedyna ze swojej nietypowej rodziny nie posiada daru jasnowidzenia, ale za to potrafi wzmacniać energię innych. Maggie oszczędziła nam zbędnych opisów, więc wyobraźnia miała tu pole do popisu. Czas na Gansey'a, Adama i Ronana - ta trójka chodzi do prestiżowej prywatnej szkoły, ale nie są nadętymi dupkami, choć takie krążą opinie o uczniach Aglionby. Gansey to charyzmatyczny, bogaty nastolatek, który choć nieco zbyt pewny siebie okazuje się naprawdę ciekawym bohaterem. Adam, cóż tu wiele mówić, skryty i zaradny chłopak, którego życie nie rozpieszcza i tak naprawdę cudem uczy się w tej szkole. No i Ronan, którego przyznaję czasem myliłam z Romanem, buntownik z wyboru, chamski i agresywny, ale zyskuje przy bliższym poznaniu. Nie ukrywam, że Blue i Gansey to moje marzenie, ale jest jeden maciupieńki haczyk, o którym musicie sami przeczytać. Zapomniałam wspomnieć, że tę czwórkę złączył nie kto inny, jak sam Król Kruków - Glendower. No właśnie to odnośnie tego, chłopcy już wcześniej go szukali, ale widoczne i istotne zmiany zaszły dopiero po dołączeniu do ich składu Blue, czy ma ona kluczowe znaczenie? Być może. Wspomniałam coś tam o okładce, ale nie podałam konkretów, zacznę więc od tego, że białe okładki są cudowne i sprawiają wrażenie takiego minimalizmu (choć czasem mają jakieś wzory), a ta ma w dodatku motyw kruka, co jest niezwykle urzekające. Dodam też, że motywy na niej ukazane mają ogromne znaczenie i mają wpływ na fabułę. Zapomniałam wspomnieć o narracji, która głównie prowadzona jest przez Blue i Gansey'a na zmianę, ale jest też bardzo ciekawy i tajemniczy smaczek, który pozwala zrozumieć wiele wątków już napoczętych. Skoro już jestem przy stylistyce dodam, że autorka umiejętnie potrafi operować piórem, które jest przejrzyste i niezbyt trudne, co ułatwia czerpanie przyjemności z lektury. Maggie stworzyła naprawdę ciekawą powieść, w której fabuła zachwyca już od pierwszych stron. Przyznam, że z takim motywem w książce jeszcze się nie spotkałam, więc dla mnie to było niesamowicie ekscytujące spotkanie. Dodam też, że po takiej lekturze mam jeszcze większe wymagania odnośnie kolejnych części, bo te które miałam jeśli chodziło o ten tom, to z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że było o wiele lepiej niż myślałam. Lubię książki, które w fabule zawierają wierzenia i legendy, a ta dostarczyła mi takich wrażeń, że nie jestem pewna czy jakaś książka mnie teraz zaciekawi.
Ja tylko chcę cię ostrzec. Miej się na baczności. Tam, gdzie jest bóstwo, zwykle są i rzesze diabłów.
Nie przeciągając już, przejdę do podsumowania. No to od czego tu zacząć? O, już wiem. Król Kruków to powieść tajemnicza i wciągająca, która niezwykle umiliła mi czas. Ciężko jest się przy niej nudzić, każda strona przynosi coś nowego, co jeszcze bardziej ciągnie nas do świata stworzonego przez autorkę. Czy polecam wam tę serię? Jak najbardziej, jest to powieść dla każdego, kto szuka niebanalnych książek, które wymagają więcej niż przewracania kartek, która gwarantuje dobrą zabawę i przyjemność z czytania.

Pozdrawiam, Sara ❤

Blue mieszka w domu pełnym kobiet, które są wróżkami, choć jej zdolności różnią się od nich. To właśnie one przepowiadają jej przyszłość, która nie ścieli się w jasnych barwach, a szczególnie dla chłopaka, w którym się zakocha i pocałuję.
Gansey marzy o odnalezieniu legendarnego Króla Kruków – Glendowera. Pragnie przekonać się, że magia istnieje naprawdę. Z pewnością nie będą to nudne poszukiwania.


„Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.”

„Król Kruków” to pełna magii historia, w której pełno tajemnic. Wraz z bohaterami rozwiązujemy szereg zagadek, dzięki którym aż trudno oderwać się od lektury. Czytelnik musi być gotowy na nieprzewidywalność tej historii. Przez całość przewija się spora liczba bohaterów. Każdego charakterystyka jest dopracowana, dzięki czemu mamy różnorodnych bohaterów, których zapamiętamy na dłużej. Adam, który jest nieśmiały, nieco niepozorny przyjaźni się z Ganseyem, pewnym siebie, bogatym chłopcem. Tak więc gama bohaterów jest ogromnie szeroka. Spodobało mi się szczególnie, że wielu z nich jest tajemniczych i na pierwszy rzut oka inni niż się później okazuję.

Kilkakrotnie byłam zaskoczona decyzjami autorki co nie jest powszechne w tym gatunku książkowym, szczególnie jak często się po niego sięga. Sam pomysł na fabułę również mogę zaliczyć do zalet, bo do tej pory to moja pierwsza książka o Glendowerze i w sumie nie mam pojęcia czy jeszcze jakieś są.
Wątek miłosny jest bardzo leciutki, a wręcz niemal nie zauważalny, ale coś czuję, że z kolejnymi częściami się rozbuduję.

„Król Kruków” to naprawdę dobry początek serii. Będzie to już druga przeze mnie przeczytana spod pióra autorki. Tak jak w poprzednim przypadku tak i teraz wiem, że spędzę przy niej naprawdę dobrze spędzony czas. Oczywiście, że mam w planach kontynuować tą historię, bo już się nie mogę doczekać kolejnych przygód Blue i rozwikłania kolejnych tajemnic. Dajcie więc przenieść się w ten magiczny świat, w którym zatracicie się już od pierwszych stron.