Ksantypa i Sokrates

Nie ma okropniejszej nad Ksantype baby, bo tlucze Sokratesa dla samej zabawy - ten fragment piosenki studenckiej z przelomu XIX i XX wieku ukazuje, jak dlugi potrafi byc zywot plotki, bowiem od czasów antycznych po dzis dzien imie Ksantypa uchodzi za synonim klótliwej jedzy, kobiety zlej i zlosliwej. Ta opinia o zonie slynnego greckiego filozofa przewija sie w literaturze niemal wszystkich epok, a jedynym zródlem tego znieslawienia wydaje sie historyk grecki Ksenofont. To wedlug niego jeden z adwersarzy Sokratesa w trakcie dysputy okreslil Ksantype mianem nieznosnej sekutnicy. W kazdym nastepnym okresie dziejów kultury rozwijano teze o zlosliwej zonie Sokratesa. Michael Weithmann koryguje ten obraz i bada fakty, starajac sie wydobyc spod wielu warstw mitu rzeczywisty wizerunek Ksantypy. Prezentuje go na tle swiata kobiet w zdominowanym przez mezczyzn spoleczenstwie demokracji atenskiej, a takze kresli w znacznej mierze hipotetyczny portret 14-letniego pozycia malzenskiego Ksantypy i Sokratesa.