Lis z Martwego Lasu

"Nie każda dusza udająca się do Zaświatów przechodzi przez Martwy Las.
Tylko te, które potrzebują pomocy.
Te, które nie znają siebie, te niezdecydowanie"
Będący na skraju krótkiego i jakże kruchego lisiego życia Bazyl dostaje od losu szansę. Jeżeli się zdecyduje, zostanie nieumarłym. Odtąd będzie Sługą Zaświatów, przewodnikiem zabłąkanych zwierzęcych dusz.
Bazyl wybrał. Od lat pomagał umarłym błąkającym się po Martwym Lesie. Opanował tę sztukę do perfekcji. Łączył przeznaczenie z przeznaczonymi.
W dni wolne doglądał grzybów, które hodował w ogrodzie, odwiedzał Martwe Urwisko, gdzie poszukiwał porzuconych ludzkich książek. Wędrował po lasach, rozmawiał z drzewami.
Choć dla ludzkiego świata był potworem, próbował pogodzić się ze swym losem, a ślady przeszłości ukrywał za szkłem zmętniałej soczewki monoklu i pod obszernym płaszczem.
Lecz nastał dzień, który wywrócił wszystko do góry nogami.
Bazyla odwiedziła borsuczyca, która nie pasowała do żadnego z królestw. Nie odnalazła miejsca dla siebie w królestwie Pokoju, Przyjemności, Postępu i Płaczu. Ponadto robiła rzeczy, których dotąd nie robiła żadna inna zabłąkana dusza. Potrafiła dotknąć Bazyla, wejść zupełnie nieproszona do jego domu i stłuc nagromadzone w nim kubki.
To było coś dziwnego.
Coś, co wzbudzało niepokój.
Lis wiedział już, że musi wyruszyć w drogę do jedynego żyjącego zwierzęcia, który zna odpowiedź na pytanie, dlaczego nie potrafi odesłać błąkającej się duszy.
Jaką prawdę odkrył? Jak daleko się posunął, by ocalić samego siebie? Ile musiał znieść, nim zrozumiał, co tak naprawdę jest istotne, a co nikłe i błahe?
"Lis z Martwego Lasu" Aubrey Hartman to najlepsza powieść, jaka trafiła w moje ręce w tym roku. Fenomenalne zilustrowana przez Marcina Minora.
Przepełniona tęsknotą za tym, co utracone.
Pełna niesprawiedliwości okrutnego losu. Niepozostawiająca złudzeń, okryta mrokiem, a jednocześnie stawiająca w równym rzędzie miłość i śmierć.
Wzruszająca do głębi.
Zjawiskowa!
Poznajcie historię lisa, który umarł i żył jednocześnie.