Miklaszewska Agata

To piękna książka. Jej czysty i szlachetny język sprawia, że opowieść o samotności i miłości zamienia się w przypowieść o ludzkim losie. Książka ma w sobie siłę mitu, i ten mit nadaje zwyczajnym z pozoru zdarzeniom i rzeczom sens, który jes

Trzy opowiadania o ludziach na granicy śmierci duchowej. W świecie samotności i lęku świadomość bohaterów sprowadzona do logicznego myślenia i autoanalizy psychologicznej domaga się głębszego wymiaru. Dojrzała, czysta, precyzyjna proza.