MIŚ STAŚ I PRZYJACIELE

Urocza książeczka dla przedszkolaków opowiadająca historię małego, pluszowego misia o nietypowym kolorze - różowym. Staś marzy o pójściu do przedszkola, o którym każdego dnia opowiada mu Gabrysia. Dziewczynka przedstawia przedszkole od jak najlepszej strony, nic więc dziwnego, że Miś Staś nie może doczekać się chwili, kiedy Pani Ania go tam zabierze. Gdy ten moment się zbliża, w serduszku misia pojawia się coraz więcej obaw.
Książeczka podzielona jest na rozdziały, a każdy z nich to inna przygoda misia. W pierwszych rozdziałach bohater zmaga się z całą gamą emocji towarzyszących pójściu do przedszkola - radość, podekscytowanie przeplatają się z niepokojem, z niepewnością, czy dzieci zaakceptują go jak kolegę. Kolejne rozdziały ukazują misia w środowisku przedszkolnym. Prezentują maskotkę wśród dzieci, które wybierają się na spacer do jesiennego lasu i poznają owoce drzew, podczas zajęć plastycznych dowiadują się, czym zajmuje się paleontolog, wykonują z plasteliny figurki dinozaurów, zdobywając wiedzę na temat przeszłości tych olbrzymich stworzeń, w parku jarajskim poszukują mamy małego Dinusia. W następnych rozdziałach bohater dowiaduje się, że należy dbać o higienę. Staje się obrońcą książek. Wraz z innymi maskotkami mieszkającymi w przedszkolu ratuje zniszczoną przez "niegrzecznego" czytelnika książkę. W jednym z rodziałów wędrujemy do przedszkolnego teatru - dowiadujemy się, czym jest aktorska trema, uczymy się, jak ją przezwyciężyć. Miś Staś wraz z dziećmi i zaprzyjaźnionymi maskotkami poznaje najbliższą okolicę. Pierwszego dnia wiosny wyrusza nad rzekę, aby utopić kukłę Marzanny i przegonić zimę. Dowiaduje się przy tym, jakie się pierwsze oznaki wiosny i czym są tajemnicze kotki na wierzbie. Książeczka pisana jest pięknym językiem, pełnym frazeologizmów. Nie brakuje w niej zabawnych sytuacji, które mają przede wszystkim cel edukacyjny. Dla przykładu podam scenę, w której Miś zamierza zjeść nieumyte jabłko, a ono nagle ożywa, ucieka przed nim i chowa się w kopczyku suchych liści. Miś dzięki takiej postawie jabłka postanawia je umyć. Humor, obecny w tej książeczce na każdym kroku, jest zdecydowanym jej plusem. Doskonale wiemy, jak wiele można przekazać dziecku tym sposobem. Miś Staś budzi sympatię - nie jest doskonały, bywa leniwy, rozkapryszony, łakomy, ale też posiada mnóstwo pozytywnych cech. Jego mądrość, dobroć i ciepło sprawiają, że uwielbiają go wszystkie dzieci i zabawki. Należy również zwrócić uwagę na postać Pani Kasi, która jest cudowną nauczycielką, prawdziwym autorytetem dla dzieci. To ona tak naprawdę organizuje przedszkolny świat, jest przewodniczką, ciepłą i dobrą opiekunką, która uczy dzieci szacunku do drugiego człowieka, przyrody, książek, tradycji. Niemałą sympatię wzbudzają zaprezentowane w książeczce maskotki: pajacyk Teofil - pełen energii, niczym nieokiełznanej radości, pacynka Klotylda - uosobienie niewinności, dobroci, delikatności, lalka Zuzia - próżna, rozkapryszona. Uważam, że warto sięgnąć po lekturę "Misia Stasia i przyjaciół". Przedszkole to ważny etap w życiu dziecka. Książeczka oswaja najmłodszych właściwie ze wszystkim, z czym mogą zetknąć się, przekraczając próg przedszkola. Byłoby cudownie zilustrować ją, co mam nadzieję stanie się kiedyś. Brak ilustracji rękompensuje barwny język, którym posługuje się autorka. Ze względu na podział na rozdziały można lekturę książki dziecku "dawkować". Jest to lektura, która powinna znaleźć się w każdym przedszkolu! Polecam!