Nasze małe kłamstwa - uszkodzone

Nie miałam przyjemności czytać żadnej książki autorstwa Sue Watson, ale słyszałam o nich dzięki opowieściom innych fanów thrillerów psychologicznych. „Nasze małe kłamstwa” to powieść, która trafiła w me ręce dzięki poleceniu bibliotekarki i była to bardzo udana rekomendacja. Gdyby nie niektóre powtarzalne zwroty i nieco żmudna początkowo fabuła, mogłabym uznać, że powieść Sue Watson jest nieodkładana. Dobrze jednak, że nie wycofałam się z lektury i z chęcią dobrnęłam do końca- około 150 ostatnich stron są istnym motorem napędowym emocji. Jest miłość, ale i odraza, nienawiść, manipulacja. Najgorsze, że wszystko to, co tu przeczytałam, może dziać się nie tylko w angielskich, ale i polskich domach.
Małżeństwo to nie spowiedź- tak naświetliłabym główny wątek powieści. Dowiadujemy się, momentami w bardzo brutalny i szokujący sposób, że obrączka założona na palec w dniu ślubu nie ma w sobie funkcji wykrywacza kłamstw, a zdruzgotana najbliższa nam osoba może stopniowo odkrywać to, co tak usilnie staraliśmy się ukryć. W tak niewygodnym położeniu znalazła się Marianne- kobieta z bardzo bolesną przeszłością, która obecnie jest żoną cenionego kardiochirurga. Ma piękny dom, trójkę dzieci (dla nastolatki Sophie Marianne pełni rolę macochy). Niby wszystko powinno wyglądać jak z obrazka, ale wszyscy wiemy, że współczesne zdjęcia są mocno retuszowane. Zdajemy sobie sprawę, co tak naprawdę może dziać się za zamkniętymi drzwiami. Nie będę ujawniać szczegółów, ale niektóre z nich są naprawdę mocno wstrząsające i długo o nich nie zapomnę.
Zastanawiałam się też, czy 10 lat stażu małżeńskiego to jednak za mało, by odkryć wszystkie czarne karty życia? Okazuje się, że tak- Simon, mąż Marianne, potrafił ukryć wiele spraw. Dlaczego to robił? Tutaj ważne są szczegóły, z którymi warto samodzielnie się zmierzyć.
Autorka świetnie też podkreśliła, że przeszłość zawsze wpływa na nasze późniejsze postępowanie. Co takiego wydarzyło się w życiu zarówno Marianne, jak i Simona, że teraz kiełkuje w nich tyle sprzecznych emocji? Czy zazdrość w związku to dobry przejaw? Myślę, że jest to kwestia do indywidualnej oceny.
Pisarka poczęstowała mnie też bardzo ciekawym zakończeniem, za co bardzo jej dziękuję. Początkowo sądziłam, że będzie to thriller jakich wiele, a jednak widoczne są tu rzeczy niespotykane, będące walorem dla całości książki.
Poza nieco banalnym początkiem nie mam nic więcej do zarzucenia tej książce. Podobał mi się dobrze dopasowany język- dialogi nie są przerysowane, a każda z postaci miała coś do ukrycia. Warto zatem dowiedzieć się więcej o ich mrocznych sekretach, o których ja nie napiszę. Jest to historia przeznaczona dla czytelników, którzy nie boją się trudnych tematów i wiedzą coś więcej o współczesnych problemach społecznych.
Polecam!