O skautingu polskim

Seria wydawnicza 'Przywrócić Pamięć' ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939. Reprinty: reprint wydania, [1916]. "O SKAUTINGU POLSKIM". 4. Czem może być skaut. Widzieliśmy, że celem skauta jest służenie społeczeństwu. Tak. Ale już od społeczeństwa samego zależy, żeby umiało skautom każdego pokolenia postawić wymagania danej chwili — i wedle nich je sobie przystosować. Niemniej jednak, niech skaut pozostanie skautem. Tu właśnie leży najboleśniejsze i najszkodliwsze skoszlawienie idei, które miało miejsce u nas, przed wojną obecną. Zasłoniono charakter ogólny — wymaganiami chwili. Zamiast na tle owego charakteru ogólnego — wyakcentować i wydobyć te wymagania. Bo choć bez wątpienia były one pierwszorzędnej wagi, nie wolno im było odbierać wychowaniu skautowemu jego znaczenia i wartości pod narodową 'specie aeternitatis“. Niech skauting nie obiera drogi — niech wskaże tylko jak iść każdą drogą. Niech nie tylko mówi 'tak a tak narodowi przydać się dziś możesz“ — ale wpoi przedewszystkiem — realnie i głęboko — czem jest przydatność narodowa. Wtedy skaut sam już będzie gotów na wezwanie. Nie kazać mu daną ideę kochać jako własną — ale ­pozwolić sercem i rozumem pojąć, czem jest miłość narodowa — a bezwątpienia pokocha tę ideę która wtedy czekać będzie na wcielenie. Krócej: Potrzebni są dziś żołnierze? — Naucz skautów być żołnierzami. Ale niech wiedzą, że choć każdy skaut może być żołnierzem — nie każdy żołnierz będzie przez to skautem. I jeśli krajowi — potem — potrzebni będą chociażby zamiatacze ulic — skaut będzie zamiatał ulice. Więcej przeczytacie w książce... zapraszamy!