Ruta

Zanim Kostek Gil wszedł do domu trzasnąwszy dwojgiem drzwi, prawie cały boży dzień przelumpował na ganku i wpatrywał się w świat znikomy, w trawy, w płot, no i w ten mały kamyk u samego ganka. W kamyku odkrył niemy krzyk, a! Cały kamyk to b

Smutno żyć bez utopii, mieć oczy szeroko otwarte, za wcześnie rozumieć to, co inni poznali dopiero po śmierci. Żyć bez nadziei, stwarzając się codziennie od nowa, bo Bóg był słaby i stworzył nas niestworzonych, połowicznie, w brulionie. A p