Smaran. Kolory Indii

Jako podróżniczka z zamiłowania – nie mogłam się odkleić!

Powieść powinna też przypaść do gustu tym, którzy wolą domowe pielesze lub znajome rejony. Czyta się szybko i przyjemnie, kilka razy zaśmiałam się w głos, a przy okazji można się dowidzieć wielu ciekawych rzeczy. Czekam na kolejne pozycje tej autorki.

Polecam :)

Dla Dominiki, właśnie zaczyna się najbardziej egzotyczna przygoda życia: praktyki w firmie Pride Estates w Bengaluru. Dziewczyna doskonale zdaje sobie sprawę, że Indie to kraj kontrastów i nierówności społecznych, a jednak rzeczywistość i tak ją zaskakuje. Każdy kolejny dzień spędzony w Bengaluru jest wyzwaniem i lekcją, podczas której Dominika zgłębia tutejszą kulturę, historię i tradycję, a także nie lada wyzwaniem - dla każdego zdania, określającego Indie, zawsze można by dołożyć drugie, o przeciwstawnym znaczeniu – i obydwa byłyby prawdziwe.

Czy mieszkaniec Indii to Hindus, hindus czy być może Indus? Kim jest pierwszy azjatycki laureat literackiej nagrody Nobla? Czy da się zjeść steka w kraju świętych krów, który przy okazji jest jednym z czołowych eksporterów wołowiny? Dziewczyna poznaje mentalność Hindusów, uczy się, co wolno, a czego absolutnie nie, i zaczyna dostrzegać piękno w różnorodności i odmienności od europejskich zwyczajów. A i okazji do gorących romansów nie brakuje…

„Smaran. Kolory Indii” (स्मरण – memory - recollection) to wspomnienie: smak kokosa, monsunowa ściana deszczu, pierwsze przejście przez ulicę, na której nie respektuje się żadnych zasad ruchu drogowego, obiad jedzony palcami, sari na indyjskim weselu i spódniczka mini na imprezie w klubie.

„Smaran. Kolory Indii” to fascynująca opowieść o Indiach początku XXI wieku, kiedy prezydentem była Pratibha Patil, Donald Trump rozważał inwestycje w Bengaluru, a atak terrorystyczny w Mumbaju zachwiał nie tylko emocjami, ale także rynkiem, dając przedsmak zbliżającego się kryzysu. Jak młoda, wyzwolona dziewczyna z Europy odnajdzie się w kraju, w którym pozycja kobiet jest wciąż niższa niż krów?

"Smaran. Kolory Indii" to z pewnością powieść, która inspiruje do refleksji nad kulturowymi i społecznymi aspektami życia, pozostawiając czytelnika z mnóstwem myśli na temat wartości, rodziny, roli kobiet i znaczenia pieniędzy w dzisiejszym świecie. Niby lekko się czyta, niby fabuła wydaje się prosta, niby język tryska humorem, a w tym wszystkim przemycane są ciekawe wątki, takie jak konflikt między wartościami rodzinnymi a indywidualizmem, różnice między światem wschodnim i zachodnim oraz pozycja kobiet w społeczeństwie, która czasem wydaje się być niższa niż krów, jak to ująła Arundhati Roy. Polecam ją wszystkim, którzy szukają zarówno emocjonalnych przeżyć, jak i inspiracji w literaturze.

Powieść "Smaran. Kolory Indii" to całkiem smakowity kąsek literatury obyczajowo-podróżniczej! Główna bohaterka, Dominika, przenosi nas w magiczny świat południowych Indii, a zwłaszcza Bengaluru, gdzie rozgrywa się większość akcji. Autorka wspaniale oddaje kolory, zapachy i dźwięki tego niezwykłego regionu, wnosząc czytelnika w niezwykłą podróż kulturową.

Niezwykle atrakcyjny jest barwny język, który przykuwa uwagę od pierwszej strony i trzyma nas w napięciu przez całą lekturę. Humor Dominiki i jej obserwacje na temat codziennego życia w Indiach dodają powieści lekkości i uroku. Co więcej, autentyczne ciekawostki na temat kultury, tradycji i historii Indii są poparte solidną wiedzą źródłową, co sprawia, że czytanie jest jednocześnie zabawne i edukacyjne.

"Smaran. Kolory Indii" to nie tylko fascynująca podróż w nieznane zakamarki Indii, ale także opowieść o odkrywaniu samej siebie i zmieniającym się otoczeniu. Polecam tę powieść wszystkim miłośnikom literatury podróżniczej i przygodowej, a także tym, którzy chcieliby poznać urok tego niezwykłego kraju. To naprawdę niezapomniana lektura!

Smaran. Kolory Indii" to niezwykle kolorowa i fascynująca powieść, która zabiera czytelników w magiczną podróż po południowych Indiach. Główna bohaterka, Dominika, wraz z autorką, prowadzi nas przez labirynty ulic Bengaluru i innych pięknych miejsc, odkrywając przed nami tajemnice tego egzotycznego kraju.
Na plus zdecydowanie można zaliczyć barwny język i dowcip, który nadaje powieści lekkości i uroku. Ciekawostki na temat Indii, poparte solidnym źródłowym researchem, dostarczają czytelnikowi wielu interesujących informacji o kulturze tego kraju.
Jednakże, kilka drobnych minusów również można odnaleźć w tej książce. Czasami, opisując krajobrazy i atmosferę, autor mógłby bardziej skoncentrować się na emocjach i wewnętrznych przeżyciach bohaterki, aby czytelnik mógł się jeszcze bardziej z nią utożsamić. Ponadto, niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte, aby zapewnić większą głębię fabule.
Mimo tych niewielkich mankamentów, "Smaran. Kolory Indii" pozostaje fascynującą lekturą, która dostarcza zarówno rozrywki, jak i edukacji o tej kontrowersyjnej części świata. To książka, która otwiera drzwi do magicznych Indii i z pewnością zostanie w pamięci czytelnika na długo. Polecam ją wszystkim, którzy marzą o egzotycznych podróżach i fascynujących przygodach!

"Smaran. Kolory Indii" to niezwykła podróż przez krainę bogatych tradycji, egzotycznych smaków i niepowtarzalnych barw. Główna bohaterka, Dominika, zabiera czytelników w fascynującą wyprawę przez południowe Indie, odkrywając ich piękno i tajemnice.
Autorka tej powieści w mistrzowski sposób łączy barwny język, humor i fascynujące ciekawostki na temat Indii, poparte wiedzą źródłową. Dzięki temu czytelnik zostaje wciągnięty w magiczną atmosferę Bengaluru i innych perełek południowych Indii. Wszystkie zmysły zostają pobudzone, a czytanie staje się prawdziwą ucztą.
Dominika, główna bohaterka, jest postacią, z którą łatwo się utożsamić. Jej przygody i odkrycia są nie tylko interesujące, ale również inspirujące. "Smaran. Kolory Indii" to powieść, która nie tylko zabawi cię do łez, ale także otworzy przed tobą drzwi do fascynującego świata Indii. Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom literatury podróżniczej, a także tym, którzy pragną poznać bogactwo i różnorodność tego niezwykłego kraju. To lektura, która zostanie w pamięci na długo po jej zakończeniu!

Polecam! Solidna porcja rozrywki z elementami edukacji
Plusy:
+ czyta się lekko, szybko i przyjemnie
+ ładny język – a to wcale nie takie oczywiste ostatnimi czasy
+ poczucie humoru – zdecydowanie kompatybilne z moim
+ ciekawostki o Indiach
Minusy:
- korektor miał chyba gorszych dzień – można było wychwycić te literówki
- przydałoby się więcej kolorowych zdjęć

"Smaran. Kolory Indii" to naprawdę niezwykła powieść, która zabiera czytelnika w niezapomnianą podróż do serca południowych Indii. Główna bohaterka, Dominika, wyrusza w fascynującą przygodę do Bengaluru, gdzie podejmuje praktyki w firmie zajmującej się ekskluzywnymi nieruchomościami. Akcja rozgrywa się zarówno w samym Bengaluru, jak i innych malowniczych miejscach południowych Indii, co sprawia, że książka staje się nie tylko opowieścią, ale również wirtualną podróżą przez różnorodne krajobrazy i kultury.
Jednym z wielkich atutów tej powieści jest wartka akcja, która trzyma czytelnika w napięciu, a także wątek miłosny, który dodaje historii pikanterii. Autorka świetnie posługuje się barwnym językiem, co sprawia, że opisuje Indie w sposób, który przenosi nas bezpośrednio w to fascynujące miejsce. Humor w książce również jest czymś, co trafia w gusta czytelników, dodając lekkości fabule.
Powieść jest nie tylko rozrywkową lekturą, ale także źródłem cennych informacji o Indiach. Autorka wspaniale wplata w fabułę liczne informacje, które pozwalają lepiej zrozumieć i docenić kulturę, historię oraz społeczne realia tego pięknego, lecz pełnego nierówności i kontrastów kraju.
"Smaran. Kolory Indii" to powieść, która pozwala nam odkryć Indie z zupełnie nowej perspektywy, uchwycić ich piękno i trudności, a jednocześnie oddać się fascynującej fabule i barwnym opisom. To lektura, która z pewnością zostawi po sobie trwały ślad w sercach czytelników.

Nie jestem typem podróżnika, a już na pewno dalekie wyprawy nie są dla mnie normą. Ale uwielbiam, gdy autor porywa mnie na wycieczki w odległe miejsca i pozwala poczuć klimat. Bo Magdalena Stępień niewątpliwie w swojej książce opisuje Indie w taki sposób, że chłonę je całą sobą.

Spojrzenie na Indie oczami młodej dziewczyny na pewno jest ciekawym rozwiązaniem. W dodatku towarzyszymy jej na każdym etapie tej podróży i odkrywania codzienności. To właśnie dzięki temu zabiegowi autorka pokazuje prawdziwe Indie, nie tylko cukierkowe, barwne i piękne, ale także tę mroczniejszą stronę.
Towarzysząc Dominice (nie tylko zawodowo, ale też prywatnie) obserwujemy różnice kulturowe, a co się z nimi wiąże czasami potknięcia, ale i przygody! A życie to przecież także przyjaźnie i uczucia...

Najpiękniejsze jednak jest to, że książka została uzupełniona zdjęciami! Dzięki temu historia jest pełniejsza, a my możemy także nacieszyć oczy.
To jest książka obyczajowa, z ukryta w środku książką podróżniczą. Myślę, że to dobre określenie. A na pewno świetny argument by po nią sięgnąć!