Strażniczka perły

Dziś słów kilka o książce, która przeniosła mnie w czasie do miejsca wyjątkowego.
W pokrytym nieskalaną bielą Tlate Hiin, gdzie wschodzą i zachodzą naprzemiennie dwa księżyce, żyje młoda Kutik. Doświadczona przez los sierota tam znalazła swój kąt, przyjaciół i rodzinę. Kutik nie narzeka, wytrwale zaś znosi trudy dnia. Jest bystra, pracowita, sumienna, a przy tym niezwykle szybko zdobywa nowe umiejętności, co dostrzega Sii, miejscowy wróżbita. To on przekonuje dziewczynkę, by zajęła się nauką, by mogła go kiedyś godnie zastąpić, zostając wróżbitką. Obiecuje wyprawę do Aralin, za Południowe Jezioro, do najlepszej szkoły. Nadchodzi jednak dzień, który przekreśla wszelkie plany, a Kutik czym prędzej wyrusza w daleką, niepewną drogę, by znaleźć najcenniejszy ze skarbów – antidotum dla tych, których kocha.
Czy dotrze na czas do słynnego miasta magów? Czy wielcy mędrcy przyjemną ją do swej uczelni? Kto będzie jej sprzymierzeńcem, a kto wrogiem? Jaką prawdę odkryje? Ile straci? A ile zyska?
„Strażniczka perły” Karoliny Lewestam to druga cześć serii „Opowieści Świata Zorzy”
To zaskakująca, porywająca historia o sile miłości, nadziei, wytrwałości. Książka przepełniona dobrym słowem, porywającą przygodą. Czytając ją przenosisz się do mroźnego, skutego lodem, oprószonego śniegiem świata Zorzy. Czujesz na policzkach chłód wiatru, przenikające ciało zimno, a na plecach masz dreszcze, gdy niebezpieczeństwo wisi w powietrzu.
Doskonała lektura dla miłośników fantasy. I choć nie zaliczam się do tej grupy, śmiało mogę napisać, iż to chyba dlatego, że trafiałam na nieodpowiednie książki. Karolina Lewestam utwierdziła mnie w przekonaniu, że warto dać drugą, bądź kolejną szansę, bo można się mile zaskoczyć.
Z przyjemnością sięgnę po pierwszą część serii i żywię ogromną nadzieję, że „Silla” równie mocno mnie zachwyci słowem i obrazem. Kłaniam się Mariuszowi Andryszczykowi! Ilustracje w tej książce są fenomenalne. Majstersztyk!