Ta miłość

Broń Boże nigdy nie uważałam się za wielkiego znawcę literatury. Czytam dla siebie, dla przyjemności, dla zapełnienia czasu #zostańwdomu i nie tylko. Więc kiedy mam okazję złapać za jakąś nowość, chętnie to robię – to nie tylko kolejna historia, ale i możliwość poznania nowego autora. Tak właśnie było przy spotkaniu z „Tą Miłością” Kasi Wilk. Czy misja zapoznawcza się udała?

Nie wiedzieć czemu w pewnym momencie owej powieści miałam wrażenia, że podjeżdża mi historią w stylu Greya. Nie chcę nikogo tym urazić, nie to jest moim celem (zresztą wbrew światu książki autorstwa pani E.L. James bardzo mi odpowiadała), jednak kiedy główny bohater Marcin zaczyna poniekąd śledzić swoją kobietę Klarę, oczywiście w ramach utrzymania jej bezpieczeństwa, tak na myśl mi przychodzi właśnie Grey, z tym, że Christian jeszcze się z tym nie krył jako tako.

Może jednak od początku – młoda dziewuszka Klara zamieszkuje wraz z przyjaciółką, jedno z Warszawskich mieszkań. I już tu chcę zaznaczyć, że lubię kiedy konstelacja kiedy współlokatorki – przyjaciółki są różne, zawsze mi bardzo odpowiada. Wtedy jedna z nich na pewno zostanie moją koleżanką, a drugiej nie będę mogła zdzierżyć (ale to nic złego!). Tym razem padło właśnie na naszą główną bohaterkę – Klarę, która (według mnie) mimo bycia nauczycielką i ustatkowanego życia, była zbyt chaotyczna. Za często zmieniała zdanie i była wyjątkowo irytująca – dobra postać, bo wkurzałam się na nią jak rzadko. Marcin jej wybranek – no cóż, niezłe z niego ziółko, związek zaczął od kłamstwa, a późniejsze intrygi prowadziły jedynie do coraz gorszej sytuacji. Pomijając już specjalnie zorganizowane wakacje.

Podoba mi się natomiast, że opowieść nie jest prowadzona na siłę, bo jednak wakacyjny wyjazd, nowo poznani ludzie, odpoczynek to jest coś co nie jest nam obce! Kolejnym plusem jest fakt, że akcja dzieje się u nas w kraju – lubię kiedy nie musimy wyjeżdżać do Londynu, Nowego Jorku, albo Malibu tylko po to by móc dobrze spędzić zasłużony urlop. Tutaj pierwsze skrzypce zagrała właśnie Warszawa, ale również wakacyjne Mazury – i to jest świetne.

Całość jak najbardziej jest przyjemna, język prosty i łatwy doczytania. Na pewno jest to pozycja do poczytania przy kawce albo kubku kakao, myślę, że jak będzie kontynuacja to z ciekawością sprawdzę jak potoczą się losy naszych bohaterów! =)