Taksobie

"Próba symulacji rozpaczy zawodu miłosnego w organicznie pozbawionej sensu hiperrzeczywistości"

Gombrowicz proponuje niedojrzałość meta. Tutaj starość i młodość, piękno i brzydota, mądrość i jej brak stanowią dopełniający się, sensotwórczy konglomerat. Jak w renesansowych, alchemicznych doktrynach człowiek stwarza się takim bądź innym

Bohater penetruje ponowoczesną metropolię w poszukiwaniu ideowo-estetycznego punktu zaczepienia. Eksploruje toposy współczesnej kultury, badając ich aktualną przydatność.