Rozprawa stanowi autorską propozycję opracowania koncepcji podmiotu w oparciu o wybrane elementy filozofii Emila Ciorana. W jego pismach można doszukać się motywów-kluczy pomocnych przy interpretacji przepełnionych sprzecznościami aforyzmów i fragmentów. Motywy te zbiegają się w punkcie centralnym, podmiocie, który doświadcza ich w sposób bezpośredni, przeżywa i cierpi z ich powodu, nie formułuje zaś na ich podstawie hipotez pretendujących do miana obiektywnych. Nawet jeśli jego podstawa leży w doświadczeniu z gruntu subiektywnym i podatnym na występowanie sprzeczności, to sam podmiot może być odczytywany jako przekraczający postać Ciorana, stając się odzwierciedleniem sytuacji uniwersalnej.

W odróżnieniu od innych prac zajmujących się zagadnieniem precedensu, praca, oprócz analizy doktrynalnej, opiera się na zawodowym doświadczeniu Autorów wykonywujących swój zawód w sądach instytucjonalnie należących do różnych porządków prawnych. W tym wymiarze, perspektywy praktyki sędziowskiej w ujęciu prawno-porównawczym, opracowanie stanowi w Polsce pierwszą pracę tego rodzaju.Głównym celem monografii stała się próba zestawienia, a następnie analizy porównawczej konstytutywnych elementów wykorzystania wcześniejszych decyzji sądowych w procesie stosowania prawa (.), mimo podkreślonej w tekście pewnej niesymetryczności praktycznej zjawiska i instytucji precedensu w obu porządkach prawnych. Podstawowym warunkiem zasadności takiego zestawienia i porównania Autorzy uczynili zastosowanie świadome przejście z aspektu językowego analizy na aspekt funkcjonalny rozumienia precedensu (), czyli faktycznego wpływu, jaki decyzja precedensowa (wcześniej decyzja sądu) wywołuje na późniejsze decyzje wykorzystujące jej treść , rozumowania prowadzące do jej wydania czy argumenty wskazane w jej uzasadnieniu (.). Na gruncie takiego szerszego rozumienia precedensu, tzn. odchodzącego od czysto anglosaskiego pojęcia, nie jest istotne to, czy jest to precedens, który mamy traktować jako wiążący bądź niewiążący. Ważne staje się samo wykorzystywanie (sposoby poszukiwania, wykorzystania, uzasadniania) w różnych porządkach prawnych wcześniejszych decyzji sądów.Przeprowadzone analizy pozwalają na adekwatny opis praktyki sądowego stosowania prawa w kulturze prawa stanowionego, a także na przyjęcie tezy aczkolwiek ostrożnej - o procesie zbliżania się cech obu odmiennych typów analizowanych praktyk sądowych. W tym zakresie opracowanie, stanowiąc znaczące osiągnięcie, szczególnie w wymiarze praktycznym, () może by źródłem metody pracy sędziego w zakresie korzystania z wcześniejszych decyzji sądowych.

Krzysztof Rojek napisał pracę poświęconą dyskutowanemu również w Polsce problemowi wolności, ale dyskutowanemu raczej w perspektywie analiz prowadzonych przez myślicieli anglosaskich, nieuwzględniających rozwiązań nawiązujących do Kanta. Temat pracy pokazuje już wyraźnie, że Autor chce porównać dwa typy rozumienia determinizmu, odwołujące się do dwóch odmiennych tradycji filozoficznych. [] Temat dysertacji należy uznać za dobrze sformułowany i wart wysiłku badawczego. Takie sformułowanie tematu potwierdza ogromną wiedzę Autora z zakresu filozofii wolności, który nie boi się podjąć analizy niezwykle złożonego problemu. [] Docenić trzeba nade wszystko to, że pan Krzysztof Rojek, podejmując się analizy tak złożonego tematu, musiał mieć świadomość istniejących ograniczeń, co jednak w żaden sposób nie zraziło go do jego podjęcia. Zarazem jest to taki temat, który otwiera Autorowi pole do dalszych studiów nad dziejami problemu determinizmu. Chciałbym przede wszystkim podkreślić zdolność Autora do postrzegania filozofii przez pryzmat problemów filozoficznych, co uznaję za najbardziej wartościową perspektywę przeprowadzonych badań.

Recenzowana monografia, zatytułowana: Przedsiębiorstwo na rynku kapitałowym. Studia przypadków, stanowi interesujące i ważne dzieło naukowe, zawierające obszerne a zarazem oryginalne badania teoretyczno-empiryczne nad aktualnymi i ważnymi problemami przedsiębiorstw funkcjonujących na rynku kapitałowym. Te zasadnicze cechy uwidaczniają się zarówno w warstwie ciekawych, interdyscyplinarnych studiów oraz badań teoretycznych, jak również twórczych analizach empirycznych w postaci studiów lub studium przypadków, świadczących o dużej wartości naukowej i praktycznej monografii. Są one pochodną odpowiedzialnego warsztatu naukowego młodych naukowców, będących autorami tej monografii, w którym znajdujemy różne techniki i sposoby prezentacji rozważań z krytycznym wykorzystaniem oraz oceną zróżnicowanych treści literatury przedmiotu, podejść do metodycznych i koncepcji przedsiębiorstw na rynku kapitałowym.

W recenzowanych pracach zostały zawarte rozważania związane z aktualnymi dylematami w systemie prawa podatkowego. Autorzy przyjęli koncepcję badania problemów podatkowych na podstawie literatury przedmiotu, aktualnie obowiązujących przepisów prawa, orzecznictwa sądów administracyjnych, Naczelnego sądu Administracyjnego, jak również Trybunały Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Opracowania zawierają przegląd wybranych problemów prawa podatkowego, niemniej nie ma ono charakteru pasywnego, gdyż w swoich opracowaniach młodzi badacze zajmują własne stanowiska w wielu spornych kwestiach. [] Wszystko to sprawia, że recenzowane artykuły stanowią bardzo ciekawe omówienie wybranych, szczegółowych zagadnień, stanowiąc lekturę obowiązkową dla wszystkich tych, którzy potrzebują zdobyć lub pogłębić swoją wiedzę na temat podatków i obowiązujących w Polsce przepisów.

Książka jest pokłosiem namysłu nad szeroko pojętym zjawiskiem komunizmu. Pojęcie to potraktowaliśmy także jako hasło wywoławcze dla rozważań dotyczących roli lewicowych i emancypacyjnych impulsów społecznych w szeroko pojętej nowoczesności. Użycie nieostrego, niejednoznacznego i poniekąd kontrowersyjnego słowa komunizm wykorzystywało to ekscesywne pomieszanie, by sprowokować otwartą i pluralistyczną debatę w kręgu zagadnień tyleż ideowych i historycznych, co kulturowych. Zastosowanie tego sygnaturalnego terminu służyć miało także odświeżeniu, a czasem zrewidowaniu, refleksji nad lewicowymi ideologiami, których ogólnym założeniem była i jest realizacja szlachetnych idei wolności, równości i sprawiedliwości społecznej.

Problemy, którym poświęcone są artykuły zamieszczone w proponowanym czytelnikowi zbiorze tekstów, były przedmiotem wystąpień i dyskusji w trakcie obrad cyklicznej międzynarodowej konferencji naukowo-metodycznej Języki słowiańskie na neofilologiach i innych kierunkach studiów, zorganizowanej w Lublinie dn. 13-14 listopada 2017 r. przez Instytut Filologii Słowiańskiej (Pracownia Glottodydaktyki) Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Centrum Języka i Kultury Rosyjskiej UMCS.W tomie tym uwadze czytelnika przedłożone zostały artykuły poświęcone nauczaniu języków wschodniosłowiańskich w audytorium złożonym z rodowitych użytkowników języków pokrewnych. W szczególności, zainteresowany odbiorca znajdzie tu kwestie związane z najnowszymi metodami, technologiami oraz z nowym podejściem do rozwiązywania zadań dydaktycznych.Tom adresowany jest do wykładowców szkół wyższych oraz innych placówek szkolnych, w których nauczane są języki wschodniosłowiańskie jako obce, jak również skierowany jest on do wszystkich interesujących się zagadnieniami glottodydaktycznymi.

Rozdział III (podobnie jak poprzednie dwa) znakomicie spełnia rolę ram teoretycznych (dodajmy, twórczo wypracowanych), które kierunkują analizę zaimków włoskich i francuskich w praktyce pragmasemantycznej. () Zalety pracy to rygoryzm w przekazywaniu myśli oraz w konstrukcji pracy, doskonałe opanowanie warsztatu językoznawcy, oryginalność stawianych tez, świetne posługiwanie się językiem włoskim i metajęzykiem dyscypliny, swobodne i kompetentne korzystanie z korpusów językowych, kompletność i szczegółowość w ujęciu tematu

Profesor Zofia Kawczyńska-Butrym jest znanym socjologiem medycyny, wnikliwym badaczem społecznych problemów zdrowia i choroby, autorką wielu cennych publikacji z zakresu tej problematyki. [] Książka, oparta na bogatej literaturze przedmiotu, poświęcona jest szeroko rozumianej problematyce zdrowia emigrantów, przy czym poruszane w niej kwestie stanowią wielostronną analizę socjologiczną, odbiegając tym samym od wielu publikacji na ten temat, pisanych przede wszystkim z perspektywy medycznej czy wyłącznie epidemiologicznej.Aktualnie wiele organizacji międzynarodowych stymuluje i podejmuje działania na rzecz zdrowia migrantów oraz przemian w obrazie zdrowia i ocen ryzyka zdrowotnego, związanego z ich przyjazdem do krajów przyjmujących. Tworzenie konkretnych programów, mających na celu zabezpieczenie interesów zdrowotnych obu stron, wymaga jednak także diagnoz socjologicznych uwzględniających różnice kulturowe, językowe czy odmienne doświadczenia i przekonania związane z potrzebami zdrowotnymi oraz sposobami ich zaspakajania. Istotne są także warunki, w jakich żyją i pracują migranci, ich relacje społeczne, dostępne źródła wsparcia czy problemy natury emocjonalnej, jakich doświadczają w procesie adaptacji do nowego kraju. Wszystkie te informacje są potrzebne zarówno organizatorom służby zdrowia, jak i personelowi medycznemu, świadczącemu bezpośrednio usługi zdrowotne. Przykładem opracowania przynoszącego taką wiedzę jest recenzowana książka prof. Kawczyńskiej-Butrym.

Mimo dużego zainteresowania literaturą ukraińską, w dziedzinie literaturoznawstwa niewystarczająco zbadana pozostaje historia odbioru poezji ukraińskiej w polskiej przestrzeni kulturowej. Lukę tę w dużym stopniu wypełnia praca Pani dr Anny Chomy-Suwały, poświęcona właśnie takiej historii i zawierająca interpretację przekładów poezji ukraińskiej okresu międzywojennego, tłumaczonej przez trzech znanych poetów polskich, których autorka określa mianem poetów środowiska lubelskiego. Są to: Kazimierz Andrzej Jaworski, Józef Czechowicz i Józef Łobodowski. Pani Choma-Suwała podjęła temat bardzo ciekawy i mało znany, zebrała ogromny materiał historyczno-literacki, dotyczący działalności kulturalnej wymienionych twórców, głównych przedstawicieli środowisk literackich, związanych z Chełmem i Lublinem. Praca zawiera duże bogactwo faktów i sytuacji odzwierciedlających związek literatury, krytyki literackiej i publicystyki z życiem społecznym Polaków i Ukraińców.

Jest to pierwsza tak obszerna diagnoza stanu i rysujących się tendencji w zarządzaniu miejskimi obszarami funkcjonalnymi. Autorka, konstruując własne podejście badawcze, przedstawiła złożoność kwestii współpracy samorządów lokalnych w obszarach zurbanizowanych. Należy podkreślić ambitne, multidyscyplinarne podejście do problematyki, ale także rozległy zakres przestrzenny pracy, obejmujący obszary funkcjonalne wszystkich miast wojewódzkich. Publikacja uwzględnia najnowsze zmiany prawne oraz zjawiska i procesy obejmujące kilka ostatnich lat, w tym wybory samorządowe i zmiany kadencyjne. Dzięki podjętym pogłębionym badaniom ankietowym rzuca zdecydowanie więcej światła na uwarunkowania współpracy oraz jej mechanizmy związane z procesem podejmowania decyzji, a także zintegrowanym działaniem lokalnych liderów politycznych (prezydentów, burmistrzów i wójtów). Monografia stanowi rzetelne opracowanie naukowe, odnosi się do kluczowych, szczególnie z punktu widzenia działalności jednostek samorządu, problemów zarządzania terytorialnego w skali ponadgminnej, co istotne, w sposób kompleksowy i aktualny. Opis i ocena stanu zarządzania miejskimi obszarami funkcjonalnymi będzie ważnym punktem odniesienia, zarówno dla traktujących te obszary jako regiony badania, jak i regiony działania. Wiele trafnych wniosków świadczy o własnej inwencji, dogłębnym rozeznaniu problematyki badawczej, jak też umiejętności formułowania przez autorkę, nierzadko śmiałych, tez. W warstwie poznawczej monografia wnosi nowe wątki do dyskusji naukowej o funkcjonowaniu i instytucjonalizacji miejskich obszarów funkcjonalnych jako podmiotów prowadzenia polityki rozwoju, zarządzania, do tej pory nieobjętej tak szczegółowymi badaniami. Z recenzji prof. dr. hab. Tomasza Kaczmarka

Monografia jest przygotowana z właściwym kunsztem badawczym. Jej cennym walorem jest ujęcie interdyscyplinarne prowadzonych badań, co prowadzi do uzyskania nowych wyników badań istotnych w obrębie nauk o polityce i czyni pracę innowacyjną. Przedmiotem badań jest rozwój smopodtrzymujący w polityce UE, jako instrument zapobiegania zagrożeniom w obszarze Śródziemnomorza. Autorka dokonuje ocen oraz definiuje obszary działalności Unii europejskiej przy użyciu nowego spojrzenia naukowego, co powoduje, że oceniana książka z jednej strony jest ze wszech miar innowacyjna, a z drugiej pozostaje aplikacyjnym wzorcem prac naukowych. Autorka płynnie przechodzi od czynności definiowania i charakteryzowania (eksploracji) do analizy warunków niezbędnych dla osiągnięcia stanu rozwoju samopodtrzymującego (eksplanacji). Publikacja porusza aktualne zagadnienie, prezentowane zarówno w ujęciu naukowym, dydaktycznym, jak i popularyzującym wiedzę. Jest wciągającą lekturą napisaną w taki sposób, aby każdy czytelnik mógł zapoznać się z omawianymi zagadnieniami. Z recenzji dr hab. Marty Witkowskiej (IE WNPiSM UW)

Istota pamięci to szczelina istnienia, wskazująca na rozdział między tym, co stanowi wewnętrzny obraz a rzeczywistym pierwowzorem. Tylko nielicznym, nazwijmy ich tu filozofami-artystami, udaje się osiągnąć niemal gnostycki wgląd w istotę rzeczy pamiętania. Tak oto zewnętrzne uzmysłowienie upamiętnionych w myślach form sztuki staje się naszą własnością. Możemy je uzupełniać naszym wyobrażeniem, nadać im odpowiadające nam proporcje, a nawet wpleść rysy naszego charakteru, uczucia, marzenia. Inkarnacja przedmiotu sztuki może przybrać w naszym umyśle nieuchwytne i nieprzewidywalne formy – łańcuchy powiązań. Rupiecie pamięci budują rusztowania sztuki, po których wznosimy się, a któż może temu zaprzeczyć, ku światom możliwym i zasadniczo różnym od naszego. Tym samym zabawa z pamięcią staje się niekiedy niepewnością i ryzykiem. Pierwotny, przypominany materiał sztuki sprawia, że wyłaniają się z niego całkowicie nowe, możliwe byty, słuchowe z obrazu, wzrokowe z muzyki, wyobrażeniowe z myśli, zapachowe z dotyku. Emocjonalna moc pamięci nie jest mechanicznym przypominaniem minionego, lecz twórczym działaniem, przynoszącym nowe formy przy pomocy medium sztuki. W trakcie lektury tomu Zapomniana sztuka – sztuka pamiętania można odnieść wrażenie podobieństwa teraźniejszości do przeszłości, które tkwi w enigmatycznej tożsamości niezmiennych elementów bytu. W interpretacji takich fenomenów sztuki, jak muzyka, malarstwo, słowo, fotografika, teatr, wyczuwa się ciągłość i pewna wspólność – wiecznie żywą identyczność. Z recenzji dr. hab. Jacka Prokopskiego, prof. PWr

Prezentowana publikacja jest pierwszym na rodzimym rynku wydawniczym opracowaniem poświęconym w całości programom telewizyjnym o książkach. Czytelnik znajdzie tu dokumentację, informacje i dane dotyczące pełnego repertuaru programów proksiążkowych, które wyemitowano w latach 2003-2018 na kanałach polskich stacji telewizji publicznej, prywatnej, regionalnej, edukacyjnej, satelitarnej, kablowej oraz internetowej. Wydawnictwo zawiera także charakterystykę najważniejszych z nich, przybliżając sposób, w jaki promowano i/lub starano się promować (realizowany scenariusz, wykorzystane środki i formy służące promocji) książki oraz czytelnictwo w tej szczególnej grupie programowej.

Praca ma charakter przeglądowo-eksperymentalny. Autor poprawnie identyfikuje lukę w stanie wiedzy i należycie uzasadnia potrzebę podjęcia tego problemu. Wymienionymi w tekście celami badawczymi (nie licząc celu pośredniego) są: opracowanie modelu wpływu skłonności behawioralnych na funkcjonowanie rynku oraz zbadanie, jakie skutki dla rynku miałaby powszechność określonych skłonności behawioralnych wśród uczestników rynku. […] Można zauważyć bardzo dobre rozeznanie Autora w dotychczasowym dorobku dotyczącym poruszanej problematyki. […] Rezultaty poznawcze opracowania stanowią istotny wkład w rozwój nauki, a jednocześnie mogą mieć zastosowanie praktyczne. Z recenzji dr. hab. Leszka Czerwonki, prof. nadzw. Uniwersytetu Gdańskiego

Książka jest próbą namysłu nad sposobem przenikania tradycji romantycznej do polskich filmów fabularnych lat 1947–1990. Romantyzm jest w tej książce rozumiany jako fenomen historyczny, a zarazem nurt idei i wyobrażeń trwale kształtujących postawy duchowe i artystyczne. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania: w jaki sposób reżyserzy filmowi aktualizowali romantyczne idee, dzieła i wizerunki historii oraz jak tradycja romantyczna była postrzegana i modyfikowana w kulturze okresu PRL. W głównej części książki przedstawiono analizy i interpretacje wybranych filmów: A. Wajdy, A. Żuławskiego, W. Hasa, S. Różewicza, T. Konwickiego, G. Holoubka i P. Szulkina. Książka doktora Marcina Marona Romantyzm i kino, rezultat długoletnich przemyśleń i badań autora, stanowi wypełnienie ważnej luki w polskiej wiedzy o filmie. Wiadomo, że tradycja romantyczna – podstawowa dla kultury polskiej XX wieku – stanowi szczególnie ważny kontekst rodzimego kina […]. Można więc było oczekiwać, że prędzej czy później jakiś przygotowany merytorycznie badacz podejmie ten problem na serio, wychodząc od filozoficznych źródeł romantyzmu, określając jego specyficzne miejsce w polskiej tradycji artystycznej i wieńcząc swoje rozważania analizą najważniejszych filmów z tej tradycji się wywodzących. Po lekturze książki Marcina Marona nie mam wątpliwości, że otrzymaliśmy właśnie taką pracę. Powiodło się to dzięki szczęśliwemu połączeniu trojakich kompetencji autora: filozoficznych, filmoznawczych i artystycznych. Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Lubelskiego

Monografia autorstwa dr. Mariusza Wiktora Sienkiewicza podejmuje bardzo ważny, aktualny i interesujący temat badawczy dotyczący lokalnej polityki innowacji i jej roli w ramach lokalnej polityki rozwoju. Rozważania autora cechuje logiczne i precyzyjne  dokonanie wywodu, poparte niemal pionierskimi badaniami na dużej próbie gmin i powiatów. Niewątpliwie zaletą pracy jest uporządkowanie pojęć i dokonanie licznych typologii dotyczących lokalnej polityki innowacji. Głównym wkładem autora w rozwój nauk społecznych, a nauk o polityce w szczególności, jest zaproponowanie nowego autorskiego paradygmatu lokalnej polityki innowacji. Walory pracy podnoszą liczne schematy i tabele. W pracy wykorzystano także obszerną i adekwatną do przedmiotu badań krajową i zagraniczną literaturę przedmiotu. Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Miszczuka

Leksykon aksjologiczny Słowian i ich Sąsiadów – którego kolejny zeszyt poświęcony WOLNOŚCI oddajemy w ręce Czytelników – jest próbą paralelnego opisania świata wartości słowiańskich na szerszym tle porównawczym. Tytuł Leksykonu jest poniekąd umowny, bo chodzi o wartości podzielane nie tylko przez poszczególne narody słowiańskie, ale też przez ich bliższych i dalszych sąsiadów. Leksykon jest adresowany do wszystkich, zainteresowanych problematyką wartości, ich rangą i rolą w dyskursie publicznym, w skali zarówno narodowej, jak i ponadnarodowej. Nasza publikacja ma przyczynić się do lepszego rozumienia się ludzi mówiących różnymi językami, ma pomóc im we wzajemnym zbliżeniu. Wyróżnianymi adresatami Leksykonu są młodzi adepci studiów językowych i antropologicznych, którzy mają szczególne predyspozycje i zobowiązanie, by wpływać na niwelowanie barier w komunikacji międzykulturowej.

Zaakcentować tu należy, że Autorka porusza problematykę skutku w prawie karnym wieloaspektowo. Poza kwestiami zasadniczymi, omawia szeroko zagadnienia: normatywnego znaczenia skutku w kontekstach przypisania odpowiedzialności karnej za skonkretyzowany typ przestępstwa; włączenia skutku bądź jego wyłączenia z istotnego w prawie karnym pojęcia „czynu człowieka”; dalszych, pozaznamionowych środków zachowania; wskazania odmienności terminologicznych de facto do tego samego zdarzenia w rozumieniu pozaprawnym. Szerokie i kaskadowe ujęcie różnorodnych aspektów pojęcia „skutku” w prawie karnym jest w mojej ocenie twórcze. Próbę przeprowadzenia szerokiej analizy kwestii związanych ze znaczeniem skutku w prawie karnym należy uznać za merytorycznie i czytelniczo udaną. Dr hab. Tomasz Oczkowski

Monografia Anny Trykszy stanowi niewątpliwie ważne uzupełnienie refleksji nad wierszem wolnym - nie tyle w aspekcie teorii wiersza, co jego wyrafinowanych użyć. Skoro jednak - jak we współczesnej fizyce - zaciera się granica między teorią a eksperymentem, to należy podkreślić dużą wartość książki także w odniesieniu do badań wersologicznych, językoznawczych analiz literatury czy też do dyskursu poetologicznego. Szeroki gest narracyjny wywołany bardzo rozbudowanym kontekstem antropologicznym (ale też filozoficznym, teoriopoznawczym, filologicznym), choć każe dokonać wyboru, to jednocześnie pozwala na zarysowanie mapy wątków kluczowych. W odniesieniu do tej mapy Autorka konstruuje swój wywód, tłumacząc osobliwości formy wierszowej w konkretnym poetyckim użyciu. Jednocześnie wybrane przykłady idiopoetyk pozwalają na oryginalną i cenną egzemplifikację, która w postaci intelektualnego kondensatu daje czytelnikowi (badaczowi, koneserowi) profesjonalny ogląd problemów wynikających ze współczesnych adaptacji formy wierszowej. Filtry właśnie, a więc funkcjonalizowane układy elementów, które fundują skomplikowane mechanizmy semantyczne, owokują przy tym perspektywę antropologiczną, która właśnie w wierszu ma swoje ważne parametry. Z recenzji dr. hab. prof. UAM Krzysztofa Skibskiego