VICIOUS NIKCZEMNI

"The absence of pain led to an absence of fear and the absence of fear led to a disregard for consequence."
Czytacie opisy książek z tyłu okładki zanim po nie sięgnięcie? Ja często tego nie robię bo chce mieć niespodziankę podczas czytania, nie słucham też obszernych recenzji tylko raczej wyłapuję czy osobom z podobnym do mnie gustem czytelniczym się podobała czy nie, bo przecież wole się nie nastawiać... No i powiem Wam, że chyba niektóre opisy warto czytać, bo można zaoszczędzić sobie troszkę czasu 😝 tak miałam niestety z Vicious od V. E. Schwab... 😒 Superbohaterowie to kompletnie nie moje klimaty. Nie lubię komiksów, filmów i seriali więc książka też odpada ale kiedy nic o niej nie wiedziałam bo chciałam mieć niespodziankę to teraz mam ehh... 😒 Jednak całościowo książka była OK. Sama ze sobą nie mogę się zgodzić co do oceny 😕, musiałabym podzielić ją na kategorie np.: wątek zemsty oceniam na plus tak jak i sam proces stawania się przez chłopaków PonadPrzeciętnymi. Moce, którymi dysponują osoby PP są nietuzinkowe i to jest ogromny plus, bo latanie i czytanie w myślach jest już troszkę przereklamowane. Skoki w czasie, którymi raczy nas autorka też mi nie przeszkadzały a nawet powiem, że dodały akcji prędkości, bo bez nich byłaby po prostu nudna. No i najważniejsze co spowodowało, że dokończyłam te książkę to oczywiście bohaterowie! Victor, Eli, Sydney i Mitch. Kocham ich całym serduszkiem 💜 Czy ktoś ma ochotę na mleko czekoladowe? 🍫 Na minus oceniam wątek samej Ponadprzeciętności, bo nie lubię superbohaterów i już... To chyba wychodzi na to, że powinnam lubić tę książkę... hahahh ale tak jakoś szału nie ma... Przeczytam drugi tom ale nie ciągnie mnie do niego bardzo mocno, mogę przeżyć bez 😝 Jakby ktoś jeszcze nie wiedział o czym jest Vicious od V. E. Schwab to główni bohaterowie: Victor i Eliot są studentami i muszą przeprowadzić badania, na wybrany przez siebie temat, aby zaliczyć rok. Jeden z nich chce udowodnić, że osoby PP czyli wykazujące ponadprzeciętne zdolności istnieją na prawdę. Kiedy jednak dowiadują się w jaki sposób można uzyskać takie zdolności, sprawy obierają inny kierunek i przyjaźń pomiędzy chłopakami staje pod wielkim znakiem zapytania. Po 10 latach Victor ucieka z więzienia z jedną misją. Dorwać Eliota. Za co siedział i za co chce się zemścić na swoim najlepszym przyjacielu? Tego dowiecie się czytając Vicious. Nikczemni. 😎

Książka jako całość opowiada o dążeniu do zemsty. Poznajemy historię dwóch chłopaków – teraz już mężczyzn – Victora i Eliego, którzy poznali się na studiach, funkcjonowali jako przyjaciele. Oboje bardzo inteligentni i z ogromnymi ambicjami. Oboje chcą zaistnieć na świecie, chcą by ludzie o nich usłyszeli i zapamiętali ich nazwiska. Aby to osiągnąć zgłębiają tajemnicę osób ponadprzeciętnych i igrają ze śmiercią. Udaje im się pokonać śmierć i stać się kimś więcej, niż tylko zwykłym człowiekiem. Splot niefortunnych wydarzeń sprawia, że ich drogi rozchodzą się i niestety nie jest to rozstanie w zgodzie. Po latach spędzonych w więzieni Victorowi w końcu udaje się wpaść na trop Eliego i przy pomocy kompana z celi oraz przypadkowo spotkanej dziewczynki o nadzwyczajnej mocy chce doprowadzić do konfrontacji z byłym przyjacielem.

Na codzień nie jestem raczej fanką fantastyki, ale do zakupu zachęciły mnie dobre opinie, jakie widziałam wśród recenzentów. Okazało się, że książka naprawdę warta jest przeczytania. Pomysł na stworzone przez autorkę główne postaci jest niezmiernie ciekawy. Ich ponadprzeciętność, osiągnięta w przerażający sposób, charaktery - mroczne, pełne złości i chęci zemsty. Poboczne postacie również nie są nudne, co często się, niestety, zdarza. Nastoletnia dziewczynka i jej starsza siostra, przeciwne sobie, czarnoskóry osiłek o wielkim sercu... Wszystko stworzone w sposób spójny i interesujący dla czytelnika. Pomimo skoków w czasie praktycznie co rozdział, nie miałam problemu ze zorientowaniem się w fabule i czytanie nie było dla mnie męczące. Uważam, że był to naprawdę miło spędzony czas i na pewno sięgnę po kolejny tom, jak i po inne książki Victorii Schwab.

Książkę kupiłam za punkty w portalu CzytamPierwszy

Jedna z tych popularniejszych książek z zeszłego roku, duże nazwisko, przyciągająca okładka i ciekawy tytuł. A historia banalna, nudna i przewidywalna. Powieść o ludziach PonadPrzeciętnych, którzy ocierając się o śmierć dostają jakąś moc, a to wskrzeszanie zmarłych, a to kontrolę nad bólem. Eksperyment dwóch studentów, który mimo pozytywnego wyniku sprawia, że pałają do siebie nienawiścią. Po latach jeden drugiego odnajdzie i stoczą pojedynek. I tak w dwóch zdaniach przedstawia się cała fabuła. Nie ma tu nic okrywczego, nic co potrafiło by mnie wciągnąć. Męczyłam się i odliczałam strony do końca. Nie rozumiem fenomenu tej powieści. Jedyny plus to przyjemny styl autorki. Po drugą część niestety nie sięgnę.

Vicious to pierwsza część serii o złoczyńcach. Przedstawiony jest tutaj proces powstawania osób PP (ponad przeciętnych- czytaj z super mocami), który stał się podłożem konfliktu dwóch studentów.
Pierwszym z nich jest Eli, który jako pierwszy przeszedł pomyślnie eksperyment mający na celu pozyskanie super mocy. Zyskuje on szybką regenerację, którą uznaje za dar od Boga.
Drugą stroną konfliktu jest Victor Vale, który pozyskuje moc panowania nad bólem swoim i nie tylko.
Podłożem konfliktu były uzyskane moce i sposób ich wykorzystania/potencjalnego wykorzystania. Eli doszedł do wniosku, że posiadanie ponad przeciętnych umiejętności nie jest zgodne z prawami natury, dlatego należy wyeliminować jednostki PP. Victor z kolei ma żal do Elia za to, że "wepchnął go" do więzienia za (jak ja podejrzewam) niecelowe zabójstwo dziewczyny Eliego. Z racji tego, jak i licznych morderstw postanawia wyeliminować swojego dawnego kolegę. Po ucieczce z więzienia spotyka kolejną PP, którą wciąga w plan swojego działania.
Rodzą się pytania: Kto jest zły, a kto gorszy? Kto wygra ten konflikt?
Książka wciąga i mrozi krew w żyłach.

"Mnóstwo ludzi wydawało się potworami i mnóstwo potworów wiedziało, jak odgrywać ludzi."
"Vicious. Nikczemni" V. E. Schwab niesamowita pozycja, którą warto przeczytać. Autorka pokazała świat, takim jakim jest - w pełnym spektrum szarej i czarnej farby, bez bieli i upiększeń. Natomiast wydarzenia i postacie przez nią przedstawione, są niezwykłe. Każdy z bohaterów (nie tylko Eli i Victor) ma własną historię i motywy do działania. Zostali wykreowani tak, że każdy ma swoje indywidualne cechy oraz dziwactwa. Czytając widać, że nie ma podziału na dobrych i złych... Są tylko nikczemni złoczyńcy, którzy dzielą się na dwie grupy: popleczników Victora albo Elia. Osobiście z dwójki złego to 'team Victor' zawładną moim spaczonym serduchem. Na chwilę uwagi zasługuje też linia czasowa, która pokazuje czytelnikowi spektrum wydarzeń z przeszłości i teraźniejszości bohaterów. Natomiast samo zawarte w książce odliczanie do finału tylko podsyca ciekawość. Budzi napięcie i chęć poznania dalszej części historii.
Gorąco polecam!

To nie jest kolejna historia o X-Menach. Mimo że kocham X-Menów, to Vicious jest o niebo lepszą historią o PonadPrzeciętnych ludziach. Bohaterowie władają nadnaturalnymi mocami, mimo to nie czułam, że czytam fantastykę. Autorka tak świetnie operuje piórem, że jestem w stanie uwierzyć w tę historię, a zdarzenia wydają się tak prawdziwe, jakby mogły mieć miejsce obok mnie.

Eli i Victor poszukują sposobu na to, by umrzeć... ale nie tak do końca, nie "na śmierć", podejrzewają że dzięki wskrzeszeniu nabędą ponadprzeciętne zdolności. Ciekawy, ale niesamowicie niebezpieczny eksperyment przeradza się w obsesję i jak to bywa z eksperymentami, zawsze musi coś pójść nie tak. Od tej pory przyjaciele już nigdy nie popatrzą na siebie tak jak wcześniej. Zawiść i nienawiść będą towarzyszyć im już do końca życia.

Książka nie jest wypełniona po brzegi akcją, nie jest też przegadana... Jest trochę tego i tamtego, ale w głównej mierze jest wypełniona uczuciami, przemyśleniami bohaterów. Po przeczytaniu nasuwa mi się pytanie: Gdzie leży granica między złym, a dobrym człowiekiem. Zło i dobro całe życie stoją naprzeciw siebie, ale co jeśli nie potrafimy go odróżnić? Dla mnie żaden z bohaterów tej książki nie jest ani do cna zły, ani dobry. Każdy ma jakieś pobudki do tego, by zniszczyć drugiego. Relacja Eliego i Viktora jest właściwie bardzo poruszająca i od początku chcemy wiedzieć jak się skończy, ale nie jest to najważniejsze. Uczucia są tutaj istotniejsze i bardzo mi się to podoba.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Jest to ciekawa i wciągająca historia o PonadPrzeciętnych, czyli ludziach, którzy mają szczególne zdolności wykraczające poza normalność. Poznajemy tutaj Victora i Eliego próbujących w ramach pracy dyplomowej odkryć, czy takie osoby istnieją naprawdę. Dopóki pozostawało to teorią, wszystko było dobrze, ale gdy przeszli do praktyki... to nie skończyło się to tak, jak początkowo zamierzali.
Fabuła jest świetnie skonstruowana. Od pierwszego rozdziału przenosimy się w czasie po różnych wydarzeniach z przeszłości. Był to ciekawy zabieg, a autorka zadbała o to, by jej czytelnicy nie pogubili się w wydarzeniach. Każdy element układanki w odpowiednim momencie wchodzi na swoje miejsce i tworzy logiczną całość.
Sam pomysł na stworzenie PonadPrzeciętnych (jak Spider-Man czy Iron Man) był intrygujący. Schwab próbowała w naukowy sposób to wyjaśnić, co nawet dobrze jej wyszło. Jednak przez to zastanawiam się, czy będzie to odpowiednia książka dla młodzieży. Mam nadzieję, że nikomu nie przyjdzie do głowy przetestowanie tego na własnej skórze.
Bohaterowie byli świetnie skonstruowani. Mają swoje cele, ambicje. Zabrakło mi jednak tutaj dbania o zwykłych, postronnych ludzi, jak to jest w Uniwersum Marvela, do którego ta książka bywa porównywana. Te postacie skupiają się jedynie na swoim PonadPrzeciętnym świecie.
Jest to ciekawa i dziwna jednocześnie książka o ludziach z niezwykłymi zdolnościami. Styl Schwab sprawia, że trudno oderwać się od tej lektury. Ta historia zachęca też do chwili refleksji i pokazuje, że do pewnych spraw człowiek nie powinien się mieszać.

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Jest to ciekawa i wciągająca historia o PonadPrzeciętnych, czyli ludziach, którzy mają szczególne zdolności wykraczające poza normalność. Poznajemy tutaj Victora i Eliego próbujących w ramach pracy dyplomowej odkryć, czy takie osoby istnieją naprawdę. Dopóki pozostawało to teorią, wszystko było dobrze, ale gdy przeszli do praktyki... to nie skończyło się to tak, jak początkowo zamierzali.
Fabuła jest świetnie skonstruowana. Od pierwszego rozdziału przenosimy się w czasie po różnych wydarzeniach z przeszłości. Był to ciekawy zabieg, a autorka zadbała o to, by jej czytelnicy nie pogubili się w wydarzeniach. Każdy element układanki w odpowiednim momencie wchodzi na swoje miejsce i tworzy logiczną całość.
Sam pomysł na stworzenie PonadPrzeciętnych (jak Spider-Man czy Iron Man) był intrygujący. Schwab próbowała w naukowy sposób to wyjaśnić, co nawet dobrze jej wyszło. Jednak przez to zastanawiam się, czy będzie to odpowiednia książka dla młodzieży. Mam nadzieję, że nikomu nie przyjdzie do głowy przetestowanie tego na własnej skórze.
Bohaterowie byli świetnie skonstruowani. Mają swoje cele, ambicje. Zabrakło mi jednak tutaj dbania o zwykłych, postronnych ludzi, jak to jest w Uniwersum Marvela, do którego ta książka bywa porównywana. Te postacie skupiają się jedynie na swoim PonadPrzeciętnym świecie.
Jest to ciekawa i dziwna jednocześnie książka o ludziach z niezwykłymi zdolnościami. Styl Schwab sprawia, że trudno oderwać się od tej lektury. Ta historia zachęca też do chwili refleksji i pokazuje, że do pewnych spraw człowiek nie powinien się mieszać.

Vicious. Nikczemni - to jak przelać komiksy Marvela na papier w postaci tekstu i wymazać z nich ratowanie świata. Nigdy nie przepadałam za superbohaterami ale książka V.E. Schwab zdecydowanie odmieniła moje zdanie. Po prostu przepadłam! To nie są zwykli bohaterowie, którzy za pomocą nieziemskich mocy chcą ocalić świat przed zagładą. O niee, zdecydowanie to nie to. W Vicious mamy do czynienia z dwoma studentami, którzy podczas pisania prac dyplomowych zagłębiają się w temat PonadPrzeciętnych i nagle pragną zdobyć super moc. W sumie kto by nie chciał? Ale czy podejmując przy tym ryzyko śmierci nie wychodzą na jakiś psychopatów? Może trochę ale czy nie w każdym z nas znajduje się ciemna strona, która czasem wychodzi na światło dzienne jak w przypadku naszych studenciaków? Są inteligentni, bystrzy a do tego po prostu ciekawi. Mamy tu dwie strony - Victora, uważanego za zło wcielone oraz Elia - bohatera ludzkości. Zdecydowanie należę do team'u Victora i nie dlatego, że jest uważany za tego złego, wręcz przeciwnie. Nie używa swojej mocy by niszczyć i mordować. Po prostu pewne wydarzenia sprawiają, że trafia do więzienia a po 10 latach szuka zemsty tylko i wyłącznie na Elim. Natomiast to co robi Eli i czym się przy tym kieruje jest zdecydowanie złe. Nikt nie ma prawa stawiać się ponad prawem i decydować o życiu innych osób. Poza świetnie wykreowanymi postaciami mamy również wartką akcję, która wciąga od pierwszych stron. Autorka wprowadza przeskoki w czasie przez co dawkuje nam informacje o przeszłości bohaterów. Ujawnia tyle ile potrzeba wiedzieć by odnieść się do danego momentu w teraźniejszości a to powoduje, że czytelnik coraz bardziej jest ciekawy co stało się te 10 lat temu. Sam zamysł o powstaniu PonadPrzeciętnych jest bardzo interesujący. Szczególnie dlatego, że ich moce nie są banalne i przewidywalne. Nie potrafią latać, czytać w myślach czy też biegać z super prędkością. Moce PonadPrzeciętnych zdecydowanie odbiegają od znanego nam kanonu super mocy. Książka napisana jest prostym językiem. Nawet jeśli przytacza pojęcia psychologiczne i medyczne są zrozumiałe dla zwykłego szarego czytelnika. Powieść V.E.Schwab jest zdecydowanie kierowana do starszych czytelników. Bywa tam brutalnie, zdarzają się wulgaryzmy a rzeczy, które robią bohaterowie nie są godne naśladowania. Pamiętajcie, nie róbcie tego w domu! To moje kolejne spotkanie z twórczością tej autorki i należy ona do moich ulubionych. Przyjemny styl pisania, nietuzinkowa fabuła, złożeni i ciekawi bohaterowie oraz akcja od której czytelnik nie jest w stanie się oderwać. Zdecydowanie polecam sięgnąć po ten tytuł. Masz dość powtarzających się schematów? Dziewczynek ratujących świat,? Czarownic, wampirów i innych człekokształtnych? To sięgnij po "Vicoius. Nikczemni" a wcale się nie zawiedziesz!

Ostatnio skończyłam czytać "Vicius. Nikczemni" Victorii Schwab. Książka pochodzi z mojego ulubionego wydawnictwa więc z wielkim zapałem zabrałam się do czytania. Historia Victora i Eliego była co najmniej dziwna. Odkryli na studiach, że jeśli ktoś umrze i w skutek reanimacji powróci, staje się Ponadprzeciętny. Dostaje do dyspozycji moce, które związane są z tym o czym myślał krótko przed śmiercią. Oczywiście "przyjaciele" (nie wiem czy mogę ich tak nazwać, bo jak można być w stosunku do przyjaciela tak bardzo zawistnym i zazdrosnym) postanowili sprawdzić to na własnej skórze. W końcu udaje im się, ale poprzez splot nieszczęśliwych wypadków stają się zagorzałymi wrogami. Dalsze wydarzenia dążą do ich konfrontacji. Który z nich zwycięży? Oczywiście to jest pierwszy tom, będą następne. Jednak nie jestem przekonana do tej książki. Nie kupuje pomysłu na nią. Dla mnie chwilami autorka przeginała w jedną lub drugą stronę. Pewnie tak miało być, ale nie spodobał mi się "nastrój" panujący w książce. Był taki grobowy, zimny. Non stop było czuć śmierć w powietrzu. Nie wiem czy skuszę się na dalsze części

Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy

O V. E. Schwab słyszałam sporo dobrych opinii, dlatego z chęcią sięgnęłam po „Vicious” i była to bardzo dobra decyzja.
„Vicious” jest książką, w której nie ma wyraźnej granicy pomiędzy dobrem a złem. Nie można od razy stwierdzić który bohater jest dobry, a który zły. Mamy tutaj raczej do czynienia z walką zła ze złem. Pomimo tego, że Victor nie należał do sympatycznych postaci, bardzo go polubiłam. Ma w sobie taki mroczny urok. To, co przeszkadzało mi w książce, to ciągle przeskoki w czasie. Z początku aż tak to mi nie męczyło, jednak później trochę gubiłam się w fabule. Co nie sprzyjało czytaniu. Całą historię poznajemy oczami różnych bohaterów. Nie tylko Victora. Zabieg ten bardzo mi się podobał. Fani wątków romantycznych nie znajdą tutaj nic dla siebie. O romantyzmie w tej książce nie ma mowy. Sporym zaskoczeniem jest fakt, że to dwaj mężczyźni są głównymi bohaterami, zazwyczaj jest to kobieta i mężczyzna.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy

Pewnie widzieliście tę książkę tak często, że pewnie zaczyna Wam wyskakiwać z lodówki. Jeśli liczycie na przeczytanie negatywnej opinii to muszę Was rozczarować – tutaj jej nie znajdziecie.
Victor i Eli poznali się na studiach. To tam zaczęli badania nad tym, jak stać się PonadPrzeciętnym. Kiedy okryli, że w odpowiednich warunkach można uzyskać nadzwyczajne moce, sprawy przybrały bardzo zły obrót... Po dziesięciu latach Victor ucieka z więzienia chcąc dokonać zemsty na Elim. Obaj są uzbrojeni w moce oraz pełni nienawiści do drugiego. Kto okaże się silniejszy w ostatecznym starciu?
Czy nie kojarzy się Wam to z komiksami? Jeśli nie to podpowiadam, że na myśl powinni nasuwać się X-Men. Jest wiele podobieństw. Takie samo było nawet to, że każdy PonadPrzeciętny tak jak mutanci miał niepowtarzalne moce. Ale powiedzmy sobie szczerze – twórcy komiksów mieli już tyle pomysłów, że trudno wpaść na nowy i oczywiste jest, że inne rzeczy będą się z nimi kojarzyć. A w wielu przypadkach podobieństwo nie odstrasza, a (tak jak w moim przypadku) wręcz zachęca do sięgnięcia po nie.
Bardzo podobał mi się sposób prowadzenia narracji. W każdej części przedstawione są dwie osie czasowe. Dzięki temu w przypadku zaczynającej zwalniać akcji autorka zgrabnie przenosiła czytelnika w inne czasy. Dzięki temu napięcie nie opada, a czytanie książki jest czystą przyjemnością. Choć powinnam użyć innego słowa, bo książka bywa bardzo brutalna. Krew na co niektórych stronach leje się strumieniami, więc co wrażliwsi nie powinni brać się za czytanie „Vicious”.
Jeszcze raz wspomnę o podobieństwach do komiksów Marvela. Podjęta w książce próba znalezienia odpowiedni na to, czy osoba obdarzona mocami powinna żyć tak jak inni ludzie, czy mają takie samo prawo do życia przypomniało mi jeden z lepszych przeze mnie przeczytanych komiksów, czyli „God loves, man kills” Chrisa Claremonta. W obu przypadkach bardzo podobało mi się podejście do tematu. Pokazywane są oba punkty widzenia, jednak w przypadku „Vicious” autorka pozawala czytelnikowi na samodzielne podjęcie decyzji, który punkt widzenia uważa za słuszny.
Autorka nie narzuca swojego punkty widzenia w tym, kogo uważa się za tego złego, a kogo za tego dobrego. Każdy ma sam wybrać, komu będzie kibicować. A wybór nie jest łatwy, bo żaden bohater nie jest wybielany, każdy ma negatywne i pozytywne cechy. W moim przypadku całkowicie nie zgadzałam się z podejściem Eliego, nie oznacza to jednak, że byłam całym sercem za Victorem. Potrafiłam zrozumieć go tylko w pewnym stopniu. Właśnie takie ukazanie postaci pokazuje cienką granicę między uznanym za bohatera bądź złoczyńcę.
Nie jest to jedyny wątek moralny poruszany w powieści. Autorka zadaje też inne pytania zmuszające do odłożenia książki i zastanowienia się przez chwilę. Czy człowiek powinien bawić się w boga? Czy nigdy nie powinien odpuszczać, do upadłego dążyć do celu? Czy ma prawo decydować o życiu innych w przypadku, gdy tamten może stwarzać zagrożenie?
Jednak najbardziej w książce podobało mi się zakończenie. Jak ja lubię takie końcówki! Nie idealne, nie szczęśliwe, ale dające nie małą satysfakcje. Zgrabnie zamyka ono powieść, a jednocześnie zostawia otwartą furtkę dla kontynuacji. Nie robi tego jednak tak, by czytelnika zmusić do zakupu kolejnej części, a jedynie zachęcić.
Bardzo Was zachęcam po sięgnięcia po „Vicious”, naprawdę warto. Mam nadzieję, że ten świat porwie Was tak samo jak mnie. A ja w tym czasie będę czekać na kolejną część.
Książkę oceniłam także na portalu Czytam Pierwszy.

Victor i Eli poznali się na studiach. Byli kompletnymi przeciwieństwami, a mimo wszystko dobrze się dogadywali. Wszystko zaczęło się zmieniać, gdy Eli na temat swojej pracy wybrał temat o osobach Ponad Przeciętnych. Od tamtego momentu życie chłopaków drastycznie się zmieniło. Po dziesięciu latach ta dwójka to śmiertelni wrogowie, którzy chcą się nawzajem pozbyć. Poznajcie świat, w którym nie ma dobrych postaci i poznajcie Ponad Przeciętnych!



Ile to ja się o tej książce nie nasłuchałam! Ta okładka wyskakiwała naprawdę wszędzie i każdy ją zachwalał, wreszcie i ja musiałam sprawdzić o co chodzi z jej fenomenem. Powiem Wam, że nie jestem tak wielką fanką tej historii jak inni, jednak na swój sposób mnie urzekła. Ja do książek V. E. Schwab miałam trzy podejścia. Zaczęłam czytać Mroczniejszy odcień magii i porzuciłam po 50 stronie, ponieważ w ogóle mi nie podpasowała. Potem sięgnęłam po Okrutną pieśń i ta była o wiele lepsza, jednak nadal bez zachwytów. I dopiero Vicious sprawiło, że chyba będę robić więcej podjeść do twórczości tej Pani.


Ogólnie powieść jest pełna akcji. Poznajemy wydarzenia z teraźniejszości, kilku dni wcześniej oraz 10 lat wstecz. Na początku przez to można się pogubić w tych przeskokach, ale później wszystko pięknie się łączy. Wręcz dodaje to dynamiki. Od razu mogę Was uprzedzić, że książka jest bardzo brutalna i nie ma w niej miejsca na miłosne uniesienia. Tutaj ciągle są pościgi, planowanie i bójki.


Bardzo spodobał mi się również pomysł na powieść. Ponad Przeciętni to ciekawy temat, który autorka w niezły sposób wykorzystała. Umiejętności takich osób też nie są banalne i po najmniejszej linii oporu wymyślone, także dla mnie to też było na plus.

Bohaterowie zostali bardzo ciekawie przedstawieni. Eli to chłopak skryty w sobie. to samotnik, który wierzy w wyższe cele. Za wszelką cenę chce zrealizować swoje plany i robi to bardzo skrupulatnie. Victor zaś to osoba, która nie boi się ryzyka, wszystko bierze z przymrużeniem oka i jest jest bardzo przebiegły. Ma wszystko zaplanowane nawet kilka kroków do przodu. Oprócz głównych bohaterów jest jeszcze kilka pobocznych postaci, które uwielbiałam, ale chciałabym żebyście sami ich poznali.


Podsumowując Vicious. Nikczemni to naprawde dobra książka, przy której nie będziecie się nudzić. To powieść pełna brutalnych scen i akcji, z zakończeniem które wbije Was w fotel i będziecie z niecierpliwością czekać na kontynuację. Ja sama byłam w szoku, że tak to się wszystko potoczyło i jestem ogromnie ciekawa co w kolejnej części spotka bohaterów. Dlatego Wam również serdecznie polecam byście dali tej książce szansę!

Victor Vale oraz Eli Cardale- najbliżsi przyjaciele, obaj aroganccy, niezdrowo ambitni, nieprzeciętnie inteligentni i ciągle głodni wiedzy. Szczególnie interesuje ich miejska legenda o ludziach PonadPrzeciętnych. Podejmują badania w tym temacie, próbując odkryć sekret o zdobycie nadprzyrodzonych umiejętności. Od teorii szybko przychodzą do praktyki, która kończy się sukcesem, opłaconym tragicznym wypadkiem. Winą za tę sytuację zostaje obarczony Victor i trafia do więzienia. Dziesięć lat później, Victor w którym przez ten cały okres rosła żądza zemsty na byłym przyjacielu, wraz z nowym kompanem ucieka z więzienia. Wtedy zupełnym przypadkiem trafia na trzynastoletnią Sidney, która okazuje się być całkiem użytecznym pionkiem w jego prywatnej vendecie. Vale rzuca rękawice Eliemu i tak zaczyna się wyścig z czasem, kto kogo pierwszy dopadnie.

Odkąd kilka lat temu obejrzałam serial "Herosi" z wielkim zainteresowaniem sięgam po wszystko co dotyczy się motywu ludzi z nadprzyrodzonymi mocami. Jest to już dość mocno wyeksploatowany motyw w dzisiejszej popkulturze, a mimo to Victorii Schwab udało się tchnąć coś świeżego. Bo jeśli spodziewacie się, że Vicious jest kolejną historią o superbohaterach, którzy używają swych mocy, by ratować ludzkość przed złoczyńcami czy wykonywać inne chwalebne czyny, to jesteście w błędzie. Tu nie ma superbohaterów. Nie ma nieskazitelnie czystych bohaterów, którzy zaczynają każdy dzień od dobrego uczynku. Victor, Eli czy inne postacie pojawiające się na kartach tej książki po prostu wykorzystują swoje umiejętności dla własnych korzyści. Schwab nie stworzyła klasycznego podziału świata, gdzie dobrzy ścigają złych, a wszystko jest czarno-białe. Ani Victor ani Eli nie jest postacią pozytywną. Obydwoje mają swój cel i nie boją się do niego dążyć po trupach ( dosłownie) ani używać swoich zdolności w złym celu. Tylko czytelnikowi pozostaje oceniać ich moralność, bo autorka tego nie robi, nie wskazuje bezpośrednio kto po jakiej jest stronie, tylko pozwala nam zdecydować komu chcemy kibicować( ja zdecydowanie jestem team Victor). Uwielbiam w książkach takie niejednoznaczne postacie, a Victorii Schwab zdecydowanie takie udało się właśnie stworzyć. I jeszcze ta relacja love/hate pomiędzy Victorem a Elim; mamy okazję poznać nie tylko bieżące wydarzenia, ale i to co działo się dziesięć lat temu, perspektywy czasowe przeplatają się, a my stopniowo odkrywamy co takiego się wydarzyło, że przyjaźń zamieniła się w nienawiść.
Vicious to książka, którą się nie czyta a pochłania. Przewracałam stronę za stroną, dosłownie nie mogąc się oderwać. To niezwykle pasjonująca historia o żądzach i niezdrowej ambicji, która wyzwala w człowieku to co najgorsze. Ja zostałam przez panią Schwab kupiona w całości i już nie mogę się doczekać, kiedy będę miała możliwość przeczytania kontynuacji.